Pijn in uw grote teengewricht kan u ellendig maken. Het eerste middenvoetsbeentje is het gewricht dat de grote teen verbindt met het eerste middenvoetsbeentje van de voorvoet. Hoewel de gewrichten van de tenen klein zijn, zijn ze belangrijk voor een gezonde voetfunctie.
Deze gewrichten ondergaan een aanzienlijke belasting van het gewicht. Als ze pijn hebben, staat u een slechte dag te wachten. Enkele van de meest voorkomende problemen bij dit gewricht zijn deze vijf aandoeningen.
Geïllustreerd door Emily Roberts, VerywellBunion
Een bunion is een grote, knobbelige bult over het grote teengewricht die wordt geassocieerd met een veel voorkomende voetaandoening die bekend staat als een hallux valgus-misvorming. Naast het verschijnen van een bult, veroorzaakt hallux valgus een verschuiving in de positie van de grote teen, waardoor deze na verloop van tijd naar de mindere tenen afdrijft. Het gebruikelijke resultaat is een verbrede voorvoet en een rode, geïrriteerde en soms gezwollen bult aan de zijkant van het grote teengewricht.
Eeltknobbels worden veroorzaakt door een verkeerd geplaatst groot teengewricht en zijn geen benige gezwellen, wat een veel voorkomende misvatting is.
Hoewel de meeste eeltknobbels te wijten zijn aan defecte biomechanica van de voet, kunnen aandoeningen zoals reumatoïde artritis leiden tot een misvorming van de bunion.
Het goede nieuws is dat er dingen zijn die u kunt doen om bunion-symptomen te minimaliseren als u er een (of twee) heeft. Hier zijn een paar strategieën om te overwegen:
- Draag platte, rekbare schoenen met een brede neus om extra ruimte rond de grote teen te geven. Dit zal de druk op de bunion verminderen.
- Plaats een kussentje over de bunion om wrijving en irritatie te voorkomen.
- Voer rekoefeningen uit om de beweeglijkheid van de gewrichten te verbeteren.
- Breng na het trainen op uw voeten een koud kompres aan over de bunion (zorg ervoor dat u een papieren handdoek of doek tussen het pak en uw huid legt).
- Bespreek met uw arts of u een ontstekingsremmer, zoals ibuprofen, moet gebruiken als uw bunion pijnlijk of gezwollen is.
Als uw ongemak ondanks deze eenvoudige maatregelen aanhoudt, kan een podotherapeut (een arts die gespecialiseerd is in voetaandoeningen) uw speciale inlegzolen (orthesen) bij u dragen om uw grote teen te ondersteunen. Uw podoloog kan u ook teenspalken geven die u 's nachts draagt om de grote teen opnieuw uit te lijnen terwijl u slaapt.
Als deze maatregelen niet werken en u nog steeds last heeft van pijn of moeite met lopen, kan uw podotherapeut u doorverwijzen naar een voetchirurg. Er zijn een aantal verschillende chirurgische procedures die kunnen worden uitgevoerd om het bot te verplaatsen en de bult te verwijderen.
Artritis
De meest voorkomende vorm van artritis die het grote teengewricht aantast, is artrose, veroorzaakt door degeneratie van het gewrichtskraakbeen.Osteoartritis aan het grote teengewricht kan ontstaan door problemen met de structuur en het functioneren van de voet, resulterend in overmatige slijtage.
Trauma zoals een breuk of ontwrichting van de grote teen kan ook leiden tot artrose. Andere, minder voorkomende soorten artritis die de grote teen aantasten, zijn onder meer reumatoïde artritis en artritis psoriatica.
Symptomen van artritis van de grote teen kunnen pijn, een schurend gevoel, stijfheid en zwelling zijn. De pijn van artrose van de grote teen is over het algemeen het meest merkbaar bij staan en lopen. Sommige mensen met artrose van het grote teengewricht ontwikkelen een aandoening die hallux rigidus wordt genoemd, waarbij er een ongebruikelijke stijfheid van het gewricht is, wat resulteert in een beperkte extensie van de grote teen.
Als de artritis vordert, kunnen knobbelige gezwellen, botsporen genaamd, ontstaan die op een bunion lijken. Het verschil is echter dat, terwijl eeltknobbels zich aan de binnenkant van de voet ontwikkelen, benige sporen van vergevorderde artritis de neiging hebben zich te vormen bovenop het grote teengewricht. Net als eeltknobbels kunnen deze benige vergrotingen een hallux valgus-misvorming veroorzaken waarbij de grote teen naar de tweede teen wijst.
Eenvoudige maatregelen om artritis van het grote teengewricht te behandelen, zijn onder meer het nemen van ontstekingsremmende pijnstillers zoals een NSAID, op advies van uw persoonlijke arts. Mogelijk wordt u geadviseerd om schoenen te dragen met een stijve zool of die gebogen zijn bij het grote teengewricht.
Fysiotherapie kan ook nuttig zijn en soms is een steroïde in het gewricht nodig om pijn en gewrichtsontsteking te verminderen. Minder vaak is een operatie nodig om de botsporen (cheilectomie genoemd) of botfusie van het gewricht te verwijderen.
Jicht
Jicht is een stofwisselingsziekte die het grote teengewricht kan aantasten. Jicht treedt op wanneer urinezuur zich ophoopt in het bloed van een persoon en kristallen vormt die vervolgens worden afgezet in een gewricht, gewoonlijk het grote teengewricht De medische term die jicht in het grote teengewricht beschrijft, is podagra.
Symptomen van jichtartritis zijn onder meer een rood, warm en intens pijnlijk gewricht. Als jichtaanvallen onbehandeld blijven en gedurende een aantal jaren herhaaldelijk voorkomen, kan gewrichtsschade optreden. Bovendien kan zich jichttophi vormen, wat zichtbare of voelbare uraatafzettingen op de teen zijn.
Soms kan het voor een arts een uitdaging zijn om onderscheid te maken tussen jichtartritis in het grote teengewricht en een geïnfecteerd gewricht. In dat geval kan uw arts een bloedtest laten uitvoeren om de urinezuurspiegels in uw bloedbaan te controleren. Indien verhoogd, kan dit een aanwijzing zijn dat er een jichtaanval plaatsvindt - hoewel dit geen vaste regel is, maar gewoon een aanwijzing.
Vaak moet een arts een monster van de vloeistof in het gewricht nemen om het op urinezuurkristallen te testen en een definitieve diagnose te stellen.
De behandeling van jicht in het grote teengewricht is tweevoudig, waarbij zowel de teen als de hoge urinezuurspiegels in de bloedbaan worden behandeld. Voor de teen kan een acute jichtaanval worden behandeld met een voorgeschreven medicijn genaamd colchicine, een ontstekingsremmer (zoals een NSAID) of steroïden.
Om jicht te verminderen en toekomstige aanvallen te voorkomen, zal uw arts u waarschijnlijk aanraden om af te vallen als u te zwaar of zwaarlijvig bent en veranderingen in uw voedingspatroon aan te brengen, zoals:
- Minder rood vlees, zeevruchten en alcohol
- Vermijd voedsel en dranken met fructose-glucosestroop
- Het verhogen van magere zuivelproducten, groenten en volkorenproducten in uw dieet
Als u meerdere jichtaanvallen heeft, kan uw arts een voorgeschreven medicijn aanbevelen om de urinezuurspiegels in de bloedbaan te verlagen.
Sesamoiditis
De sesambeentjes van de voet zijn twee kleine botten die onder het eerste middenvoetsbeentje worden gevonden, nabij het grote teengewricht (eerste middenvoetsbeentje). Ze zitten in een pees die de grote teen naar beneden buigt.
De sesambeenderen zijn onderhevig aan pijn en ontsteking door acuut of chronisch trauma. Sesamoiditis is vaak gekoppeld aan activiteiten waarbij balanceren op tenen of springen betrokken is, zoals balletdansen of basketbal. Een breuk van een sesambeen kan soortgelijke symptomen veroorzaken, vaak met aanzienlijke pijn onder de bal van de voet en in het gebied onder het grote teengewricht.
Sesamoiditis kan een hardnekkige aandoening zijn om te behandelen vanwege de hoeveelheid dragende druk op de bal van de voet tijdens het lopen. In feite kunnen ernstigere gevallen van sesamoiditis of fractuur van een sesambeenbeen het dragen van krukken of een gipsverband vereisen. Sesamoid-fracturen kunnen een operatie vereisen.
Sesamoiditis die niet gepaard gaat met een breuk of een scheur in het zachte weefsel, kan worden behandeld met rust van activiteit, opvulling rond de bal van de voet en schoenzolen (steunzolen) om de gronddruk van de bal van de voet te verlichten.
Er kunnen schoenaanbevelingen worden gegeven, zoals een schoen met harde zolen of een schoen met rocker-bottom. Een schoen met rocker-bottom is vergelijkbaar met een verstevigende schoen, omdat ze allebei een gebogen zool hebben die de druk op de onderkant van de tenen vermindert.
Turf teen
Turfteen is een veel voorkomende sportgerelateerde blessure en wordt net als sesamoiditis gekenmerkt door pijn aan de onderkant van het grote teengewricht. De pijn komt voort uit een verstuiking, wat een verwonding of scheuring is aan een ligament in de teen.
De naam turf toe komt van het verband tussen deze blessure en sporten op kunstgras, zoals voetbal en voetbal. De blessure treedt op wanneer de teen buitensporige kracht oploopt tijdens het buigen, zoals wanneer een atleet zich afzet van de grote teen tijdens het snijden en rennen.
De omstandigheden van het harde gras, sportschoenen en de belasting van de teen door hardlopen kunnen allemaal bijdragen aan deze blessure. Afhankelijk van de mate van verwonding omvatten de symptomen vaak een vorm van zwelling, verkleuring en pijn.
De behandeling van turfteen is vergelijkbaar met sesamoiditis, waarbij de nadruk ligt op het verminderen van de belasting van het grote teengewricht om genezing mogelijk te maken. Voor de acute belasting zijn ijs, verhoging, bescherming van de voet en soms krukken nodig. Ernstigere verwondingen moeten mogelijk worden doorverwezen naar een voetchirurg.
.jpg)
