Een overzicht van Milia

Milia, ook wel bekend als 'melkcysten'. zijn kleine, niet-ontstoken cysten die zich op de huid ontwikkelen. De kleine bultjes zien eruit als whiteheads en ontwikkelen zich wanneer huidcellen, keratine genaamd, onder het huidoppervlak vast komen te zitten. Niet te verwarren met acne-puisten, milia is niet rood en ook niet ontstoken.

Symptomen

Milia zijn witte tot geelachtige, harde, verheven cysten die zich onder de buitenste huidlaag ontwikkelen. Ze zien er bijna uit als een zandkorrel of een verharde melkachtige capsule.

Milia zijn over het algemeen klein, ongeveer 1 tot 2 millimeter in diameter, hoewel sommige groter kunnen worden.Milia zal niet knallen, zelfs niet als je het probeert, en, nog vervelender, het duurt lang voordat het is opgelost.

Hoewel milia overal kan voorkomen, komen ze het meest voor rond de ogen en op de wangen, neus en voorhoofd. Milia is niet pijnlijk en jeukt niet. Milia is verergerend, maar volkomen onschadelijk.

Milia heeft de neiging om veel langer rond te hangen dan je gemiddelde puistje. Hoewel de meeste acne binnen een paar dagen vanzelf genezen, kan milia gemakkelijk weken of maanden aanhouden.

Er is een agressieve vorm van de aandoening die bekend staat als multiple eruptive milia, waarbij zich in de loop van weken of maanden een uitbraak ontwikkelt op het hoofd, de nek en de romp. Eruptieve milia-uitbraken zijn zeldzaam en gaan, in tegenstelling tot andere vormen van milia, meestal gepaard met een ontsteking.

Oorzaken

Milia ontwikkelt zich als een plug van huidcellen, keratine genaamd,raakt bekneld net onder het huidoppervlak. Milia treedt op wanneer de huid niet op de juiste manier exfolieert of dode cellen afstoot.

Hoewel milia vaak op één hoop wordt gegooid in de categorie comedonale acne, zijn het geen acne. Acne-comedonen ontstaan ​​wanneer een porie verstopt raakt. Milia komt net onder de bovenste huidlaag voor, niet in de porie.

Milia komt ongelooflijk vaak voor en kan op elke leeftijd voorkomen. In feite zal tot 50% van de gezonde pasgeborenen milia ontwikkelen, die meestal binnen de eerste paar weken vanzelf verdwijnen.

Hoewel de overgrote meerderheid van milia-gevallen zich zonder duidelijke reden ontwikkelt, zijn sommige mensen er meer vatbaar voor dan anderen. Als u acne en mee-eters heeft, heeft u waarschijnlijk ook milia. Maar milia kan ook vanzelf optreden als uw huid helemaal helder is.

Aangenomen wordt dat meerdere eruptieve milia worden veroorzaakt door genetische mutaties die van ouder op kind worden overgedragen. Eruptieve milia gaat vaak gepaard met zeldzame genetische huidaandoeningen zoals het Gardner-syndroom die kinderen op jonge leeftijd treffen.

Milia kan ook worden veroorzaakt door huidletsel, zoals brandwonden, zonnebrand en huiduitslag met blaarvorming. Van bepaalde medicijnen is ook bekend dat ze milia veroorzaken, vooral lokale corticosteroïden en het chemotherapie-medicijn 5-fluorouracil.

Milia die spontaan optreedt, wordt primaire milia genoemd, terwijl milia die zich ontwikkelen na het opruimen van een inflammatoire huidziekte of trauma secundaire milia worden genoemd.

Diagnose

Milia kan vaak alleen op uiterlijk worden vastgesteld. Met dat gezegd, zijn er andere problemen die kleine witte bultjes op de huid veroorzaken. Indien nodig kan de dermatoloog tijdens het kantoorbezoek een cyste extraheren en deze onder de microscoop onderzoeken.

Als u niet zeker weet wat dat een huidafwijking is, neem dan contact op met uw arts of zoek een afspraak bij een gekwalificeerde dermatoloog.

Behandeling

De meeste milia verdwijnen vanzelf, als ze voldoende tijd hebben. In sommige gevallen kan het maanden tot jaren duren. Als u niet van plan bent zo lang te wachten, kunt u uw arts om medicijnen vragen die de celvernieuwing helpen versnellen. Opties zijn onder meer actuele retinoïden en glycolzuur.

Een andere mogelijkheid is om de hobbels door een professional te laten verwijderen, het proces is relatief eenvoudig en geeft direct resultaat.

Milia-extractie wordt thuis niet gemakkelijk uitgevoerd. Het omvat het maken van een kleine micro-incisie op de huid en het verwijderen van de huidplug met een pincet en een vergrootglas. In sommige gevallen kan vooraf een plaatselijke exfoliant worden aangebracht om gedroogde cellen van het huidoppervlak te verwijderen.

Vraag een dermatoloog om advies voor de beste manier om uw milia te behandelen.

Preventie

Hoewel u niets kunt doen om milia volledig te voorkomen, zijn er een paar stappen die u kunt nemen om uw kansen om milia te ontwikkelen te minimaliseren. Als u vatbaar bent voor milia, wilt u misschien eerst goed kijken naar wat u op uw huid aanbrengt. Dikke, zware vochtinbrengende crèmes of oogcrèmes kunnen een trigger zijn en de kans op parelwitte bultjes vergroten.

U kunt ook eventuele huidverzorgingsproducten die bijdragen aan hun ontwikkeling, veranderen. Zoek naar producten met het label "olievrij" of niet-comedogeen.'Deze producten zullen minder snel uw poriën verstoppen en overmatige groei van keratine veroorzaken.