Getty-afbeeldingen
Belangrijkste leerpunten
- Patiënten met atriale fibrillatie (AFib) eerder behandelen met ritmecontrole-therapie kan hun risico op complicaties en zelfs overlijden verminderen.
- Ritme-controletherapie wordt meestal gegeven als andere behandelingsmethoden hebben gefaald.
- Minstens 2,7 miljoen mensen in de VS hebben AFib.
Onderzoekers hebben ontdekt dat patiënten bij wie pas de diagnose boezemfibrilleren is gesteld, baat kunnen hebben bij vroegtijdige interventie met een behandeling die bekend staat als ritmecontrole-therapie.
Boezemfibrilleren (AFib) is een trillende of onregelmatige hartslag die kan leiden tot bloedstolsels, beroerte, hartfalen en andere hartgerelateerde complicaties, volgens de American Heart Association (AHA).
Ritme-controletherapie, die werkt om de hartslag van een patiënt te reguleren, wordt meestal gebruikt nadat andere methoden voor het behandelen van atriale fibrillatie ineffectief zijn gebleken. Dit type therapie omvat grotendeels medicatie, maar kan ook een chirurgische ingreep omvatten.
Voor de studie, die werd gepubliceerd inThe New England Journal of Medicineop 29 augustus wezen onderzoekers willekeurig 2789 patiënten uit 135 medische centra bij wie onlangs de diagnose AFib was gesteld, toe aan twee groepen. De eerste groep onderging ritmecontrole-therapie, terwijl de tweede standaardzorg kreeg, zoals medicatie om de hartslag te vertragen. Onderzoekers volgden patiënten iets meer dan vijf jaar.
Gedurende die tijd ontdekten de onderzoekers dat patiënten in de vroege ritmecontrole-therapiegroep minder kans hadden om te overlijden aan cardiovasculaire oorzaken, een beroerte te krijgen of in het ziekenhuis te worden opgenomen vanwege hun aandoening. Slechts 249 patiënten in de vroege ritmecontroletherapie ondervonden deze complicaties, vergeleken met 316 patiënten in de standaardzorggroep.
"Vroege ritmecontrole-therapie was geassocieerd met een lager risico op cardiovasculaire uitkomsten dan gebruikelijke zorg bij patiënten met vroege atriumfibrillatie en cardiovasculaire aandoeningen", concludeerden de auteurs van het onderzoek.
"Dit verschilt van de huidige, vertraagde benadering van ritmecontroletherapie die deze ritmecontrolebehandelingen alleen gebruikt wanneer patiënten symptomatisch blijven na het starten van andere behandelingen, waaronder medicatie om de hartslag te vertragen," hoofdonderzoeksauteur Paulus Kirchhof, MD, directeur van de afdeling cardiologie van het University Heart and Vascular Center en een professor aan de University of Birmingham, vertelt Verywell.
Ten minste 2,7 miljoen mensen in de VS hebben AFib, zegt de AHA, waardoor dit voor velen een mogelijk cruciale behandeling is.
Wat dit voor u betekent
Het toevoegen van ritmecontrole-therapie kort nadat AFib is gediagnosticeerd, kan het risico op complicaties van de aandoening helpen verminderen.
Boezemfibrilleren begrijpen
Boezemfibrilleren is het meest voorkomende type behandelde hartritmestoornis, een aandoening waarbij het hart te langzaam, te snel of onregelmatig klopt, volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC).
Wanneer iemand AFib heeft, hebben ze een onregelmatige hartslag in de bovenste kamers van hun hart en stroomt het bloed niet zo goed van die bovenste kamers naar de onderste kamers van het hart. AFib kan in korte afleveringen gebeuren of het kan een permanente toestand zijn, zegt de CDC.
Hoe ritmecontrole-therapie kan helpen
Ritme-controletherapie is een term die wordt gebruikt om het gebruik van ofwel anti-aritmica - medicijnen die abnormale hartritmes onderdrukken - of atriale fibrillatie-ablatie, een chirurgische ingreep, te beschrijven, legt Kirchhof uit.
Er is een groot verschil tussen de twee, althans in hoe invasief ze kunnen zijn. "Anti-aritmica worden via de mond toegediend", vertelt Jennifer Haythe, MD, universitair hoofddocent geneeskunde in het Center for Advanced Cardiac Care aan het Columbia University Irving Medical Center en mededirecteur van het Columbia Women's Heart Center, aan Verywell. is een invasieve katheter-gebaseerde procedure waarbij kleine brandwonden of bevriezingen worden gebruikt om een kleine hoeveelheid littekens aan de binnenkant van het hart te veroorzaken om de elektrische signalen die boezemfibrilleren veroorzaken, te doorbreken. "
In de studie kreeg 95% van de patiënten die vroege ritmecontrole-therapie kregen een anti-aritmisch medicijn, zoals flecaïnide, dronedaron, amiodaron of propafenon, terwijl slechts 5% een atriumfibrillatie-ablatie onderging. Na twee jaar had 19% van de patiënten een atriumfibrillatie-ablatie ondergaan en 46% van de patiënten gebruikte nog steeds anti-aritmica.
Hoe wordt boezemfibrilleren gewoonlijk behandeld?
Nadat bij een patiënt de diagnose AFib is gesteld, zegt de AHA dat artsen doorgaans met hen samenwerken om verschillende doelen te bereiken, waaronder:
- Het hart herstellen naar een normaal ritme
- Een hoge hartslag verlagen
- Bloedstolsels voorkomen
- Risicofactoren voor een beroerte beheren
- Andere hartritmeproblemen voorkomen
- Hartfalen voorkomen
Er wordt een reeks behandelingsopties gebruikt, maar een vroege behandeling is vaak afhankelijk van medicatie. Deze medicijnen kunnen zijn:
- Bètablokkers om de hartslag te vertragen
- Calciumantagonisten om de hartslag te vertragen en de kracht van de samentrekkingen van de hartspier te verminderen
- Digoxine om de snelheid van elektrische stromen in het hart te vertragen
Patiënten kunnen ook medicijnen krijgen om het hartritme weer normaal te maken, zoals natriumkanaalblokkers en kaliumkanaalblokkers.
Patiënten worden meestal ook aangemoedigd om veranderingen in hun levensstijl aan te brengen. Enkele van de voorgestelde veranderingen die patiënten kunnen aanbrengen, zijn onder meer het handhaven van een gezond gewicht en dieet, regelmatig sporten en het beheersen van hoge bloeddruk.
Waarom is vroege ritmecontrole-therapie succesvol?
Kirchhof zegt dat het eerder gebruiken van ritmecontrole-therapie gewoon een aanvullende behandelingsmodaliteit kan zijn om de AFib van een patiënt onder controle te krijgen. In de studie werd het gebruikt "bovenop zeer goede" managementrichtlijnen voor patiënten met AFib, zegt Kirchhof.
"Meer dan 90% van de patiënten kreeg orale anticoagulantia - bloedverdunners die beroertes voorkomen - en andere therapieën", zegt hij. "Vroege ritmecontrole was effectief wanneer het aan deze behandelingen werd toegevoegd."
Over het algemeen zegt Kirchhof dat dit een veelbelovende vroege behandeling is. "Het is moeilijk voor te stellen dat het effect te wijten is aan iets anders dan vroege ritmecontrole-therapie", zegt hij.
Leer de risicofactoren voor boezemfibrilleren
