Heuplabrumoperatie: is dit de juiste behandeling?

Orthopedisch chirurgen zijn beter geworden in het begrijpen van bronnen van pijn, en technologie heeft ons vermogen vergroot om aandoeningen te diagnosticeren die voorheen niet werden ontdekt. Een bron van heup- en liespijn die veel vaker wordt gediagnosticeerd, wordt een heuplabrale traan genoemd.

Het heuplabrum is een ring van kraakbeen die de kom van het kogelgewricht omgeeft. Vaak vergeleken met een meniscusscheur van het kniegewricht, kan een heuplabrumscheur een bron zijn van pijn en ongemak in het heupgewricht.

Omdat we een beter begrip hebben gekregen van de anatomie van het heupgewricht en technologie zoals magnetische resonantie beeldvorming (MRI) ons vermogen om afwijkingen te zien heeft verbeterd, hebben we meer specifieke bronnen van pijn rond de heup geïdentificeerd. Een structuur die vaak wordt geïdentificeerd als een bron van heuppijn, is het labrum van de heup.

Het heup labrum

Het heupgewricht is een kogelgewricht op de kruising van de bovenkant van het dijbeen en het bekken. In tegenstelling tot andere kogelgewrichten zoals de schouder, heeft de heup een zeer diepe en stabiele kom.

Het labrum is een manchet van kraakbeen die een ring vormt om de rand van de heupkom. Dit helpt om de kom te verdiepen, terwijl het ook flexibel is (in tegenstelling tot het bot van de kom) om wat beweging mogelijk te maken.

Het heuplabrum heeft, net als andere soorten kraakbeen, de neiging om problemen te hebben met genezing van letsel. Het kraakbeenweefsel heeft geen goede bloedtoevoer en heeft daarom geen capaciteit om te genezen nadat er schade is opgetreden.

Als het labrum eenmaal is beschadigd, vertoont het de neiging tekenen van schade te vertonen die na verloop van tijd mogelijk niet herstellen.

Hip Labrum-tranen

Wanneer het labrum van het heupgewricht is beschadigd, noemen mensen deze schade over het algemeen een "scheur van het labrum". Ondanks het gebruik van deze taal om zowat elk letsel aan het heuplabrum te beschrijven, zijn heuplabrale tranen er in verschillende vormen, maten en soorten.

Niet elke labrale traan is hetzelfde, en de behandeling van labrale tranen kan aanzienlijk verschillen.Bovendien zijn er veel soorten patiënten met verschillende verwachtingen voor herstel en verschillende interesses bij verschillende behandelingen.

Het belangrijkste is dat labrale tranen vaak worden gezien in de setting van andere schade aan het heupgewricht, waaronder artritis en botsporen. Een labrale traan in de setting van artritis van de heup lijkt niet op een labrale traan als een geïsoleerde blessure.

Wanneer een operatie wordt overwogen voor een labrale heupscheur, is artroscopische behandeling de meest gebruikelijke manier om dit aan te pakken. De eerste arthroscopische heupoperaties vonden plaats in de jaren tachtig en het is tegenwoordig een routinematige chirurgische ingreep geworden.

Tussen 1999 en 2009 is de arthroscopische chirurgie van het heupgewricht 18 keer toegenomen, met een toename van 365% tussen 2004 en 2009.

Heupartroscopie

Arthroscopische heupoperatie is een poliklinische chirurgische ingreep die vaak onder algemene anesthesie wordt uitgevoerd. Uw chirurg plaatst een kleine televisiecamera met een bevestigde lichtbron in het heupgewricht en kan via een aparte kleine incisie instrumenten plaatsen om heuplabrale tranen aan te pakken.

Standaardbehandelingen om een ​​heuplabrumscheur aan te pakken, zijn ofwel repareren, het gescheurde gedeelte wegsnijden of in sommige gevallen het labrum reconstrueren. De beslissing hoe de scheur moet worden aangepakt, hangt meestal af van factoren, waaronder het scheurtype en de locatie.

Arthroscopische heupoperaties zijn niet zonder potentiële risico's. Deze risico's omvatten problemen zoals infectie, aanhoudende pijn en zenuw- of bloedvatletsel. Bij het overwegen van een chirurgische behandeling is het belangrijk om de risico's en voordelen van een operatie af te wegen.

Dus de vraag wordt dan: is chirurgische behandeling beter of slechter dan niet-chirurgische behandeling? Omdat we weten dat labrale tranen niet de neiging hebben om te genezen, gaan veel mensen ervan uit dat als ze willen dat de pijn wordt aangepakt, een chirurgische ingreep hun enige optie is. Maar is dat ook echt zo?

Resultaten van chirurgische behandeling

Een aantal onderzoeken hebben goede resultaten op korte termijn gerapporteerd na arthroscopische heupoperaties. De meeste van deze onderzoeken tonen aan dat mensen die een heupartroscopie ondergaan, een goede pijnverlichting hebben in de maanden en jaren die volgen op een chirurgische behandeling.

Vooral bij patiënten die geen tekenen van artritis hebben, houden deze resultaten meestal goed stand en zijn mensen tevreden met hun behandeling. Dit bewijs ondersteunt zeker de overweging van een chirurgische behandeling, maar slechts een paar onderzoeken hebben daadwerkelijk vergeleken of chirurgische behandeling beter is dan niet-chirurgische behandeling.

Een studie van ongeveer 100 militaire rekruten die labrale heuptranen hadden, wees hen willekeurig toe om een ​​operatie of een niet-chirurgische behandeling te ondergaan. Twee jaar nadat de behandeling was voltooid, was er geen significant verschil tussen de groepen individuen die chirurgisch werden behandeld en die niet-chirurgisch werden behandeld.

Dat wil niet zeggen dat iedereen beter werd, het betekent alleen dat ongeveer evenveel patiënten beter werden met niet-chirurgische behandeling als met chirurgische behandeling. 70% van de patiënten die geen operatie hadden ondergaan, onderging echter later een operatie.

Labral tranen na leeftijd 40

Er is ook controverse over de behandeling van patiënten ouder dan 40 met labrale tranen. Deze patiënten moeten zeer voorzichtig worden benaderd bij het overwegen van heupartroscopie.

Hoewel er enkele situaties zijn waarin mensen van middelbare leeftijd een goede pijnverlichting kunnen vinden met arthroscopische heupoperaties, hebben velen geen verbetering bij dit type operatie.

Studies hebben aangetoond dat mensen ouder dan 40 jaar een hoger percentage progressieve artritis van het heupgewricht hebben, en de labrale traan is waarschijnlijk een vroeg teken van artritis in de heup. Bijna 20% van deze patiënten krijgt uiteindelijk een heupgewricht. vervangende operatie binnen anderhalf jaar na een arthroscopische heupoperatie.

Zoals het geval is met veel opkomende chirurgische procedures, inclusief heupartroscopie, verbeteren orthopedisch chirurgen voortdurend het begrip van welke patiënten waarschijnlijk het meeste baat hebben bij chirurgische ingrepen en welke niet.

Het is duidelijk dat niet elke persoon met een labrale heupscheur een arthroscopische heupoperatie nodig heeft. In feite kan niet-chirurgische behandeling in veel gevallen net zo effectief en soms zelfs effectiever zijn dan chirurgische ingrepen. Het is een continu proces om te bepalen welke patiënten het meest waarschijnlijk zullen profiteren.

Het is duidelijk dat in bijna alle situaties eerst een niet-chirurgische behandeling moet worden geprobeerd en dat patiënten ouder dan 40 als zeer voorzichtig moeten worden overwogen voor een chirurgische behandeling.

Een woord van Verywell

Arthroscopische heupoperaties spelen ongetwijfeld een belangrijke rol bij de behandeling van labraal letsel aan de heup. Dat gezegd hebbende, kunnen veel patiënten een even effectieve behandeling vinden met niet-chirurgische behandeling. In bijna alle scenario's moet een niet-chirurgische behandeling worden geprobeerd voordat arthroscopische chirurgie wordt overwogen.

Studies hebben aangetoond dat wanneer niet-chirurgische en chirurgische behandelingen worden vergeleken, de resultaten tussen deze groepen niet te veel verschillen; beide behandelingen leiden meestal tot een verbetering van de symptomen Er zijn situaties waarin niet-chirurgische behandelingen niet effectief zijn en een operatie kan worden overwogen.

De ideale kandidaat voor chirurgische behandeling is jonger dan 40 jaar en vertoont geen tekenen van artritis in hun heupgewricht.