Een frozen shoulder, ook wel adhesieve capsulitis genoemd, is een aandoening waarbij sprake is van pijn en stijfheid in het kogelgewricht van de schouder (glenohumoraal gewricht). Het ontwikkelt zich gewoonlijk in de loop van de tijd en kan het functionele gebruik van uw arm beperken De schouderpijn en beklemming van een bevroren schouder kan het moeilijk maken om boven uw hoofd te komen.
Mensen met diabetes, een schildklieraandoening en sommige andere aandoeningen zullen vooral een frozen shoulder krijgen, en vrouwen hebben het vaker dan mannen. Deze aandoening komt het meest voor bij mensen ouder dan 40 jaar.
BSIP / UIG / Getty-afbeeldingenFrozen Shoulder-symptomen
Symptomen van een bevroren schouder zijn onder meer:
- Beperkt bewegingsbereik in het glenohumerale gewricht
- Pijn in de schouder die dof of pijnlijk kan zijn en kan uitstralen naar uw bovenarm
- Pijn die wordt veroorzaakt door zelfs kleine bewegingen
Deze symptomen kunnen het voor u moeilijk maken om eenvoudige activiteiten uit te voeren, zoals afwas opbergen of uw haar kammen. Het kan zijn dat u moeite heeft om achter uw rug te reiken om uw beha vast te maken of uw portemonnee uit uw achterzak te pakken. Het omdoen van een riem kan ook pijnlijk zijn.
De symptomen van een frozen shoulder zijn niet te wijten aan zwakte, maar aan feitelijke stijfheid in het gewricht. Je kunt niet alleen je arm niet opheffen, als iemand anders het probeert, kan hij die ook niet optillen. Vaak verdwijnt een bevroren schouder vanzelf, zonder behandeling. De typische progressie verloopt via drie fasen:
- Bevriezingsfase: wanneer de pijn en beperkte beweging beginnen
- Bevroren podium: wanneer de beweging ernstig beperkt is
- Ontdooifase: wanneer de schouder losser begint te worden
Het kan echter jaren duren voordat het ontdooien is bereikt, dus u kunt beter een behandeling zoeken dan gewoon wachten om beter te worden.
Bevroren schouderstadia en hersteltijdenOorzaken
De oorzaak van een frozen shoulder is nog niet bekend, maar de aandoening is vaak gekoppeld aan een systemische ziekte, waaronder:
- Suikerziekte
- Schildklier aandoening
- Bijnierziekte
- Hart- en longziekte
- Hoge cholesterol
Het wordt ook geassocieerd met schade aan het gewricht door verwondingen of andere schouderproblemen, zoals:
- Breuk
- Ontwrichting
- Spier- of bindweefselletsel
- Artrose
- Rotator cuff tendinopathie
- Berekende tendinitis
Een bevroren schouder die verband houdt met een van deze oorzaken, wordt als secundair beschouwd. In sommige gevallen kan het optreden zonder dat er sprake is van ziekte of letsel en wordt het beschouwd als primaire of "idiopathische" frozen shoulder.
Diagnose
Hoewel u een arts nodig heeft voor een stevige diagnose, kunt u met een eenvoudige zelftest een redelijk goed idee krijgen of u een frozen shoulder heeft.
Zelftest
Ga voor een spiegel staan of laat iemand naar u kijken om de zelftest uit te voeren.
- Hef beide armen langzaam voor je op en boven je hoofd. Als u een bevroren schouder heeft, kan die arm net iets boven parallel met de vloer stoppen, uw schouder en schouderblad zullen onnatuurlijk naar uw oor toe stijgen en de beweging kan pijn in het schoudergewricht veroorzaken. Laat uw armen langzaam zakken.
- Til uw arm langzaam opzij. Als je schouder alleen omhoog gaat tot waar hij gelijk is met de vloer, en als het pijnlijk is, heb je misschien een bevroren schouder. Uw schouder kan ook naar uw oor toe bewegen, zoals bij de vorige bewegingstest.
- Ga met beide armen langs uw lichaam staan en buig uw ellebogen tot 90 graden. Draai uw armen naar buiten terwijl u uw ellebogen langs uw lichaam naar binnen houdt. Deze bewegingsrichting wordt externe rotatie genoemd. Als u een bevroren schouder heeft, zal de pijnlijke kant niet zo ver naar buiten draaien als uw niet-pijnlijke arm.
Bij de dokter
Als de zelftest een bevroren schouder aangeeft, maak dan een afspraak met uw arts of fysiotherapeut. Er zijn geen speciale tests voor het diagnosticeren van een bevroren schouder en het wordt niet weergegeven op een röntgen- of MRI-test (Magnetic Resonance Imaging). Dit soort beeldvormende tests kunnen echter worden besteld om andere mogelijke oorzaken.
Een diagnose van een bevroren schouder wordt over het algemeen gesteld door het bewegingsbereik in uw schouder te observeren, rekening houdend met de twee verschillende soorten bewegingsbereik:
- Actiefbewegingsbereik is hoe ver u een lichaamsdeel zelf kunt verplaatsen.
- Passiefbewegingsbereik is hoe ver iemand anders uw lichaamsdeel kan bewegen.
Veel oorzaken van schouderpijn hebben betrekking op beperkingen in alleen het actieve bewegingsbereik, maar met een bevroren schouder is het ook passief beperkt.
Door een diagnose en behandeling te krijgen tijdens de bevriezingsfase, kunt u mogelijk voorkomen dat de voortgang vordert en de tijd dat u pijn en functionele beperkingen heeft, verkorten.
Behandeling
Fysiotherapie voor een bevroren schouder omvat meestal oefeningen om uw pijn te verminderen en mogelijk het bewegingsbereik van uw schouder te verbeteren. Uw fysiotherapeut kan u leren wat u moet doen en wat u moet vermijden.
Normaal gesproken wordt uw kracht niet beïnvloed als u een bevroren schouder heeft, maar uw fysiotherapeut kan met u samenwerken om u te helpen de functionele mobiliteit van uw arm te verbeteren.
Ontstekingsremmende medicijnen en injecties met corticosteroïden kunnen ook worden aanbevolen om pijn te verlichten. 15 minuten per keer een ijspakking gebruiken kan ook helpen. Een operatie voor een frozen shoulder is zelden nodig, maar is in sommige gevallen een optie.
Een bevroren schouder wordt vaak veroorzaakt door langdurige immobiliteit na een blessure. Als u een schouderblessure ervaart die immobilisatie vereist, overleg dan met uw arts over oefeningen om het bewegingsbereik in uw gewricht te behouden.
Een woord van Verywell
Een bevroren schouder kan een pijnlijke en frustrerende ervaring zijn, maar veel mensen worden snel beter met een beetje begeleiding van een arts of fysiotherapeut.
Als u vermoedt dat u een bevroren schouder ontwikkelt, ga dan snel naar een arts, zodat u jarenlange pijn en beperkingen kunt vermijden.
