Hypertensie (of abnormaal hoge bloeddruk) is een van de meest voorkomende chronische ziekten. Het is dus ook een probleem voor de volksgezondheid. Volgens de Centers for Disease Control (CDC) was de prevalentie van hypertensie onder Amerikaanse volwassenen van 18 jaar en ouder in 2011-2012 zo hoog als 29,1%. Wereldwijd was de algemene prevalentie van verhoogde bloeddruk bij volwassenen van 25 jaar en ouder was ongeveer 40% in 2008. Aanhoudend hoge bloeddruk heeft ernstige gevolgen, leidend tot een verhoogd risico op beroerte, hartaanval, nierfalen, enz. Behandeling van hoge bloeddruk is een voortdurend evoluerend veld, een streven dat ongeveer een eeuw begon geleden.
Een korte geschiedenis van hypertensie
Het is moeilijk voor te stellen dat de moderne techniek voor het meten van de bloeddruk pas iets meer dan 100 jaar bestaat (toen Dr. Kortokoff, een Russische chirurg, de methode in een enkele alinea beschreef). Terwijl we dan de bloeddruk konden meten, wist niemand echt wat een "normale" menselijke bloeddruk zou moeten zijn. Later zijn er populatiestudies uitgevoerd om die vraag te beantwoorden. Met die kennis kwam het besef dat een hogere bloeddruk het risico op hart- en vaatziekten zou kunnen verhogen.
Helaas bestond er in het begin van de 20e eeuw geen goede behandeling voor hypertensie. Welke kleine behandelingsstrategieën er ook waren, klinken volgens de huidige normen bijna middeleeuws en barbaars. Deze omvatten aderlating door aderlaten, of zelfs het wegsnijden van iemands nieren om de bloeddruk te verlagen. In feite werd ernstig verhoogde bloeddruk zelfs kwaadaardige hypertensie genoemd, het woord kwaadaardig suggereert een prognose die zo slecht is als kanker.
Moderne behandelingen voor hoge bloeddruk
Tegenwoordig hoeven artsen niet langer vampier te spelen om de hoge bloeddruk van hun patiënten te behandelen. Dit is gedeeltelijk te danken aan ons verbeterde begrip van de fysiologie van de menselijke bloeddruk en de impact van externe factoren zoals voeding (waaronder elektrolyten zoals natrium, kalium, enz.). Zoals bij veel problemen geldt: hoe meer we leren, hoe meer vragen er opduiken.
Dus de gemiddelde persoon zou de fout kunnen maken te denken dat de moderne dokter de kunst en wetenschap van het behandelen van hoge bloeddruk heeft geperfectioneerd. Maar zelfs vandaag de dag blijft de behandeling van hypertensie en hoe het probleem moet worden aangepakt nog steeds een kwestie van intensief onderzoek en debat. Je hoeft alleen maar te kijken naar meerdere richtlijnen die zijn gepubliceerd door organisaties over de hele wereld die de gemiddelde arts vertellen wanneer en hoe hoge bloeddruk moet worden behandeld. Elk beweert het laatste woord over het onderwerp te zijn; dat wil zeggen, totdat de volgende richtlijn uitkomt. Een van de algemene richtlijnen die in de VS door artsen worden gebruikt voor de behandeling van hypertensie, is de zogenaamde Joint National Committee (JNC) -richtlijn.
Hoe wordt de bloeddruk gereguleerd?
Voordat we de rol van kalium bij het reguleren van de bloeddruk begrijpen, is het belangrijk om een overzicht te hebben van precies hoe de 'thermostaat' van ons lichaam voor bloeddruk werkt. Deze thermostaat omvat een complexe coördinatie van mechanismen die worden gereguleerd door ons zenuwstelsel, de nieren, het endocriene systeem dat hormonen aanmaakt, het hart, onze bloedvaten, de hoeveelheid vloeistof die in de bloedvaten stroomt, onze elektrolytniveaus en meer. Voor iets dat zo triviaal lijkt (zoals wanneer je zegt: 'mijn bloeddruk loopt op 120/80'), is het fascinerend om te beseffen hoe dit ultracomplexe mechanisme elke seconde van ons leven in perfecte coördinatie moet werken om ons bloed te behouden druk loopt precies waar het zou moeten zijn.
Elektrolyten en hypertensie: kalium
Als het gaat om elektrolyten en bloeddruk, begrijpen de meeste artsen en zelfs de gemiddelde persoon meestal de rol van natrium. Patiënten worden gebombardeerd met berichten over het verminderen van hun natriuminname, en terecht. Helaas wordt in de loop van een klinische discussie over de gunstige rol van kalium op de bloeddruk niet genoeg nadruk gelegd.
Kalium speelt een essentiële rol in de menselijke fysiologie en is een element dat nodig is voor het leven. De niveaus worden grotendeels op peil gehouden door de nieren. Er zijn gegevens die erop wijzen dat het niet eten van voldoende kalium via onze voeding kan leiden tot een verhoging van de bloeddruk en zelfs tot een verhoogd risico op nieraandoeningen en beroertes. Er zijn ook gegevens uit een meta-analyse die aantoonden dat een toename van de kaliuminname met 1,6 gram per dag het risico op een beroerte met maar liefst 21% zou kunnen verlagen. En als je de situatie verergert door ook veel natrium te consumeren, is het effect op je bloeddruk nog overdrevener, dus het lijkt erop dat kalium als het om bloeddruk gaat duidelijk de goede man is.
Waarom verlaagt kalium de bloeddruk?
Het antwoord is nog niet duidelijk, en dit is een onderwerp van actief onderzoek. Een van de hypothesen die wordt bestudeerd, is de invloed van kalium op het vermogen van de nieren om natrium uit het lichaam te verwijderen. We weten dat lage kaliumspiegels in het bloed door een dieet met een laag kaliumgehalte de reabsorptie van natrium in de nieren kunnen verhogen en als gevolg daarvan hypertensie kunnen veroorzaken.
Kan het eten van een dieet met veel kalium de bloeddruk verlagen?
Hoewel er meerdere onderzoeken zijn uitgevoerd om deze vraag te beantwoorden, heeft een grotere meta-analyse van 16 gerandomiseerde onderzoeken het gemakkelijker gemaakt om de gegevens te interpreteren door de cijfers voor ons te analyseren. We hebben daarom aanwijzingen dat een verhoging van de kaliuminname mogelijk de bloeddruk zou kunnen verlagen bij patiënten die wel aan hypertensie lijden. Normale mensen zonder problemen met hoge bloeddruk zien misschien niet een vergelijkbare afname. Er lijkt ook een verband te zijn tussen dosis en effect, waarbij mensen met de hoogste toename van de kaliuminname (van 90-120 mEq per dag) een grotere verlaging van de bloeddruk zouden kunnen zien.
Een dieet met een hoog kaliumgehalte is niet voor iedereen geschikt
Voordat u begint met bananen en tomaten, moet u een paar minuten de tijd nemen om met uw arts te bespreken of een dieet met veel kalium wel of niet de juiste keuze voor u is. Er zouden mensen zijn voor wie een dieet met veel kalium meer pijn kan doen dan dat het helpt. Dit zijn onder meer mensen met een gevorderde nierziekte, of mensen die bepaalde soorten bloeddrukmedicatie gebruiken, zoals ACE-remmers (angiotensineconverterend enzym) of spironolacton, waarbij een dieet met veel kalium het risico op gevaarlijk hoge kaliumspiegels / hyperkaliëmie in het bloed kan verhogen. Voor de juiste patiënt kan een kaliumrijk dieet echter cardiovasculaire voordelen bieden, zoals de bovenstaande gegevens suggereren.
-is-diagnosed.jpg)
