Als bij u een voedselallergie is vastgesteld, is de eenvoudigste en meest effectieve manier om een reactie te voorkomen, het vermijden van voedsel dat problemen veroorzaakt. Dit kan moeilijker zijn dan het klinkt, aangezien er geen perfecte test is om voedselallergieën vast te stellen. Zelfs als een voedselallergeen wordt geïdentificeerd, kan het vaak verborgen zijn in het voedsel dat u koopt, waardoor het des te moeilijker wordt om waakzaam te blijven.
zoranm / Getty ImagesIn sommige gevallen kunnen medicijnen nodig zijn om acute allergiesymptomen te behandelen. Milde tot matige voedselallergieën reageren vaak op vrij verkrijgbare antihistaminica. Ernstige reacties kunnen een injectie met epinefrine vereisen om een mogelijk levensbedreigende allergische reactie van het hele lichaam, bekend als anafylaxie, te voorkomen, samen met ondersteunende zorg.
Mensen met een risico op anafylaxie kunnen baat hebben bij immunotherapie, een procedure die wordt gebruikt om het immuunsysteem ongevoelig te maken voor een inhalator of gif. Voedselimmunotherapie (SLIT, OIT, EPIT,) wordt door sommige allergologen gebruikt, maar is momenteel niet goedgekeurd door de Food and Drug Administration (FDA).
Er wordt ook een aantal experimentele geneesmiddelen bestudeerd om allergieën op nieuwe en nieuwe manieren te voorkomen of te behandelen.
Home remedies en levensstijl
Er is geen remedie voor voedselallergieën, noch zijn er medicijnen die reacties kunnen voorkomen. De enige veilige manier om een allergische reactie te voorkomen, is door bekende voedselallergenen uit uw dieet te verwijderen. Dit is niet altijd een eenvoudig proces.
Huidpriktests worden gebruikt om allergieën vast te stellen en kunnen worden gebruikt op elk voedselallergeen, inclusief eieren, vis, melk, pinda's, schaaldieren, soja, noten en tarwe. Evenzo geven eliminatiediëten (waarbij verdachte voedingsmiddelen uit het dieet worden verwijderd en geleidelijk opnieuw worden geïntroduceerd om te zien of er een reactie optreedt) niet altijd een duidelijk beeld van voor welke voedingsmiddelen u echt allergisch bent en voor welke niet.
Bovendien zijn mensen met "echte" voedselallergieën vaak kruisreactief op een breed scala aan andere voedingsmiddelen. Door deze uitdagingen kunnen vermijdingsdiëten zowel moeilijk te ontwerpen als moeilijk te volgen zijn.
In de vroege stadia van de behandeling helpt het vaak om samen met een gecertificeerde diëtist een duurzame zelfmanagementstrategie te formuleren. Dit omvat niet alleen het naleven van dieetbeperkingen, maar ook het leren lezen van voedseletiketten met ingrediënten en om kruisbesmetting te voorkomen.
Voedselbeperkingen
De grootste uitdaging van elk vermijdingsdieet is de plotselinge en vaak extreme beperking van voedsel dat u niet kunt eten. Als uw reacties ernstig zijn of uw allergieprofiel niet zeker is, kan uw arts een groot net over het voedsel gooien dat u niet langer mag consumeren.Dit kan voedsel zijn, inclusief kruiden, die waarschijnlijk een kruisreactie veroorzaken.
Allergische kruisreactie treedt op tussen nauw verwante voedingsmiddelen die het immuunsysteem tegelijkertijd ziet. Pinda's, sojabonen en andere peulvruchten hebben een hoge mate van kruisgevoeligheid, maar een lage kruisreactiviteit (5%). Allergieën voor vis en schaaldieren reageren niet op elkaar. Dit zijn totaal verschillende allergenen. Hoewel dit kan suggereren dat je niet langer hele voedselgroepen kunt eten - een ontmoedigend vooruitzicht voor zelfs de meest ernstige allergielijder - zijn de meeste vermijdingsdiëten lang niet zo beperkend.
Ook al bent u mogelijk reactief op een breed scala aan voedingsmiddelen, niet alle triggers lokken dezelfde reactie uit. Terwijl bijvoorbeeld 50% van de mensen met een pinda-allergie een positieve huidtest op sojabonen zal hebben, zal slechts 5% symptomen ontwikkelen.
Als zodanig kan het voedsel dat u moet elimineren bij het begin van een vermijdingsdieet, uitgebreid zijn, maar het kan geleidelijk worden afgebouwd zodra u uw symptomen beter onder controle krijgt.
Dit is de reden waarom allergologen aanbevelen om een voedingsdagboek bij te houden wanneer ze voor het eerst een vermijdingsdieet beginnen. Dit stelt u niet alleen in staat om voedsel te volgen dat problemen veroorzaakt, maar biedt u ook de mogelijkheid om kruisreactieve voedingsmiddelen in kleine hoeveelheden te testen om te zien of er een reactie optreedt. (Als algemene regel: test nooit kruisreactief voedsel zonder eerst met uw arts te overleggen.)
Door uw voedingsgeschiedenis nauwkeurig bij te houden, kunt u mogelijk het aantal voedingsmiddelen dat u eet geleidelijk uitbreiden (of hypoallergene alternatieven vinden die u kunt verdragen). Uiteindelijk geldt dat hoe meer voedsel u zonder problemen kunt consumeren, hoe groter de kans dat u zich aan de beperkingen houdt.
Voedseletiketten lezen
We leven in een bewerkte eetcultuur. Volgens een studie uit 2016 in deJournal of Nutrition,niet minder dan 61% van de calorieën die door Amerikanen worden geconsumeerd, is afkomstig van sterk bewerkte voedingsmiddelen en dranken.
Naast de voedingskwesties, verhoogt het eten van verpakt of verwerkt voedsel het risico van blootstelling aan verborgen voedselallergenen. Dit vereist dat mensen bijzonder waakzaam zijn bij het lezen van voedseletiketten. Zelfs rauw vlees en zuivelproducten zijn onderhevig aan toevoegingen, conserveermiddelen en smaakstoffen waarvoor u mogelijk allergisch bent.
De meeste ingrediëntenlabels bevinden zich onder het paneel Voedingsfeiten. Op items met meerdere verpakkingen die zijn gemarkeerd met "Niet gelabeld voor individuele verkoop", worden de ingrediënten afgedrukt op de container waarin de individuele pakketten zijn verpakt.
Sommige voedselallergenen zijn gemakkelijker te herkennen dan andere. De Food Allergy Labelling and Consumer Protection Act van 2004 (FALCPA) schrijft voor dat fabrikanten duidelijk aangeven of een van de acht meest voorkomende voedselallergenen in hun product is opgenomen, ook al zijn het alleen maar additieven. Bovendien moet de fabrikant aangeven welke specifieke soort noot, vis of schaaldier wordt gebruikt, zodat de consument een geïnformeerde keuze kan maken.
Bovendien moeten mensen met voedselallergieën zichzelf informeren over de alternatieve namen van voedselallergenen en over bepaalde alledaagse ingrediënten die allergenen bevatten. Voorbeelden zijn:
- Zuivel: caseïne, caseïnaat, kaas, kwark, ghee, kefir, lactalbumine, stremsel, wei
- Ei: albumine, globuline, mayonaise, meringue
- Vis en schaaldieren: Krabsticks (verwerkte koolvis), crevette, puttanesca-saus (ansjovis), scampi, worcestersaus (ansjovis)
- Pinda's en noten: Marsepein, nougat, pignoli, satésaus (pinda's)
- Soja: Edamame, miso, tempeh, tamari, getextureerde plantaardige proteïne (TVP), tofu
- Tarwe: bulgaars, couscous, durum, eenkoren, emmet, farina, kamut, seitan, griesmeel, spelt
Hoewel zuivelproducten, eieren, vis, pinda's, schaaldieren, soja, noten en tarwe verantwoordelijk zijn voor 90% van de voedselallergieën in de Verenigde Staten, kunnen minder voorkomende allergieën net zo ernstig zijn. Om veilig te zijn, moet u de wetenschappelijke en alternatieve namen kennen van elk voedsel waarop mogelijk reageert.
Kruisbesmetting vermijden
Als u vatbaar bent voor voedselallergieën, moet u maatregelen nemen om kruisbesmetting thuis en in restaurants te voorkomen. Kruisbesmetting is voor sommige mensen ernstig, vooral voor mensen met een pinda-allergie. Het is bijvoorbeeld niet ongebruikelijk om reacties te horen die optreden bij slechts 10 microgram (0,001 milligram) pinda.
In huishoudens waar een familielid een hoog risico op anafylaxie loopt, moet alles in het werk worden gesteld om de soorten voedsel die het huis binnen kunnen worden gebracht te beheersen, inclusief snacks of geschenken van vrienden. Andere maatregelen kunnen nodig zijn, waaronder:
- Beperk problematisch voedsel tot bepaalde delen van de keuken
- Het hebben van speciale opslag-, bereidings- en eetruimtes voor allergeen- en allergeenvrij voedsel
- Allergeenvrij keukengerei, voorbereidingsruimten, containers, kasten en laden hebben
- Iedereen leren hoe ze oppervlakken op de juiste manier kunnen reinigen en problematisch voedsel kunnen bewaren
Als u van plan bent om uit eten te gaan in een restaurant, aarzel dan niet om van tevoren te bellen om hen op de hoogte te stellen als u zich zorgen maakt over uw dieet. Glutenvrije restaurants zijn over het algemeen goed geïnformeerd over de risico's van kruisbesmetting en zijn wellicht beter in staat om aan uw behoeften te voldoen.
U kunt ook "chef-kokkaarten" meenemen om naar de keuken te gaan, waarin de aard van uw allergie wordt beschreven en het voedsel dat u wel en niet kunt eten.
Vermijd in het algemeen saladebars, buffetrestaurants en ijssalons waar het risico op kruisbesmetting groot is.
Over-the-Counter (OTC) therapieën
Milde tot matige voedselallergieën zullen zich vaak manifesteren met maagpijn, misselijkheid, een loopneus, niezen en een jeukende mond of huid. Milde netelroos en diarree kunnen ook optreden.
In dergelijke gevallen kan een vrij verkrijgbare orale antihistaminica vaak helpen. Ook bekend als H1-blokkers, werken antihistaminica door de werking van een chemische stof die bekend staat als histamine, die het immuunsysteem produceert als reactie op een allergeen, te remmen.
Deze omvatten (niet-selectieve) antihistaminica van de eerste generatie die de neiging hebben om slaperigheid te veroorzaken en antihistaminica van de tweede generatie (perifeer selectieve) die niet slaperig zijn. Onder de keuzes:
- H1-blokkers van de eerste generatie zijn onder meer Benadryl (difenhydramine), Chlor-Trimeton (chloorfeniramine) en Tavist (clemastine).
- H1-blokkers van de tweede generatie zijn Allegra (fexofenadine), Claritin (loratadine) en Zyrtec (cetirizine).
Hoewel beide een vergelijkbare werkzaamheid bleken te hebben bij de behandeling van voedselallergieën, kunnen geneesmiddelen van de eerste generatie zoals Benadryl nuttig zijn als de allergiesymptomen de slaap verstoren. Daarentegen zijn antihistaminica zoals Zyrtec geschikter als u moet werken of autorijden.
Andere bijwerkingen van antihistaminica zijn onder meer een droge mond, duizeligheid, misselijkheid, rusteloosheid, wazig zien, braken en moeilijk urineren.
Voorschriften
Voedselallergieën kunnen soms ernstig zijn en vereisen voorgeschreven medicijnen, waaronder injecteerbare medicijnen die worden gebruikt bij anafylactische noodsituaties.
Voedselallergieën zijn de belangrijkste oorzaak van anafylaxie buiten een ziekenhuisomgeving in de Verenigde Staten Zelfs als u in het verleden slechts lichte allergiesymptomen heeft gehad, kunt u nog steeds anafylaxie krijgen, vaak zonder waarschuwing.
Over het algemeen worden alle ernstige voedselallergieën behandeld als medische noodgevallen, zelfs als ze niet levensbedreigend lijken. Dit komt omdat de symptomen van anafylaxie zeer onvoorspelbaar zijn en plotseling dodelijk kunnen worden als ze niet onmiddellijk worden behandeld.
Epinefrine
Epinefrine (adrenaline) is de eerstelijnsbehandeling voor anafylaxie en het enige medicijn dat acute symptomen kan omkeren. Het wordt toegediend via intramusculaire injectie in de dij, idealiter binnen enkele minuten na het optreden van symptomen.
Epinefrine werkt door vasoconstrictie (de vernauwing van bloedvaten) te induceren. Hierdoor wordt de zwelling van weefsels en de vaak ernstige bloeddrukdaling snel ongedaan gemaakt. Het ontspant ook de spieren van de luchtwegen, waardoor de ademhaling wordt vergemakkelijkt.
De effecten van epinefrine zijn snel, maar ze duren niet lang. Eenmaal geïnjecteerd, is medische noodhulp zonder uitzondering nodig.
Wanneer moet u 911 bellen?
Zoek spoedeisende hulp als enkele of alle van de volgende situaties zich voordoen na het eten van een vermoedelijk voedselallergeen:
- Kortademigheid
- Piepende ademhaling
- Ernstige huiduitslag of netelroos
- Duizeligheid of flauwvallen
- Braken
- Diarree
- Zwelling van het gezicht, de tong of de keel
- Een zwakke, snelle pols
- Moeite met slikken
- Een gevoel van naderend onheil
Hoewel bekend is dat anafylaxie 24 uur na blootstelling aan een allergeen optreedt, ontwikkelt het zich vaker snel binnen enkele minuten. Snellere reacties zijn over het algemeen ernstiger. Indien onbehandeld, kan anafylaxie leiden tot shock, coma, hartfalen of ademhalingsfalen en overlijden.
Bijwerkingen van adrenaline zijn onder meer snelle hartslag, zweten, beverigheid, misselijkheid, braken, duizeligheid en angst. Epinefrine moet met voorzichtigheid worden gebruikt bij mensen met ernstige hartaandoeningen, maar de voordelen ervan bij de behandeling van anafylaxie zijn bijna universeel groter dan de risico's.
Andere medicijnen
Zodra epinefrine is afgegeven, kunnen andere geneesmiddelen nodig zijn om de ernstige allergische reactie onder controle te houden. Onder de opties:
- Corticosteroïden, zoals hydrocortison of prednison, kunnen oraal of intraveneus (in een ader) worden toegediend om ontstekingen te verminderen en herhaling van symptomen te voorkomen.
- Intraveneuze antihistaminica, zoals difenhydramine, kunnen ook worden gebruikt om de vermindering van ontstekingen te ondersteunen.
- Kortwerkende luchtwegverwijders, in de volksmond bekend als reddingsinhalatoren, kunnen worden gebruikt om astmasymptomen te verlichten zodra epinefrine is toegediend. Inhaleermiddelen zoals albuterol zijn vooral handig.
Iedereen met een hoog risico op anafylaxie moet een voorgevulde auto-injector voor adrenaline krijgen (zoals EpiPen of Symjepi) en moet worden geleerd hoe deze te gebruiken.
Het is belangrijk om altijd twee auto-injectoren bij de hand te hebben. Ongeveer 20% van de gevallen zal na de eerste injectie een herstel van de symptomen ervaren, en er is echt geen manier om te zeggen of en wanneer een tweede dosis nodig zou kunnen zijn.
Controleer altijd de vervaldatum van uw auto-injector, noteer de datum op uw kalender en vraag uw apotheker naar automatische herinneringen wanneer bijvullen nodig is.
Door specialisten aangestuurde procedures
Hoewel het vermijden van voedselallergenen de eerstelijnsbenadering blijft voor het beheersen van voedselallergieën, worden nieuwere therapeutische opties onderzocht. Voedselimmunotherapie is een van de meest populaire van deze opkomende interventies.
Nauwkeuriger bekend als allergeenimmunotherapie (AIT), omvat de procedure de dagelijkse toediening van een voedselallergeen om uw gevoeligheid geleidelijk te verminderen. Het allergeen kan worden gegeven als een vaste dosis of in geleidelijk toenemende doses.
AIT met een vaste dosis wordt epicutaan toegediend (met behulp van een zelfklevende pleister die op de huid wordt aangebracht), welke AIT met een toenemende dosis oraal (via de mond) of sublinguaal (onder de tong) wordt toegediend. De keuze voor AIT is gebaseerd op het soort voedselallergie dat u heeft.
Volgens een recensie uit 2016 van studies in het tijdschriftKinderen, orale AIT was verreweg de meest effectieve van de drie gebruikte methoden en het is aangetoond dat het met succes allergieën voor melk, eieren, pinda's, boomnoten, fruit en groenten behandelt. Dagelijkse allergeendoses beginnen bij ongeveer 300 milligram (mg) per dag en nemen geleidelijk toe tot 4.000 mg per dag.
Daarentegen was sublinguaal AIT slechts matig effectief bij de behandeling van melk-, pinda's-, hazelnoot- en kiwi-allergieën, terwijl epicutane AIT variabele resultaten behaalde met melk- en pinda-allergieën.
Volgens de onderzoekers was tussen 70% en 90% van de behandelde personen na AIT-behandeling volledig ongevoelig voor de voedselallergenen. Baby's en kinderen bereikten betere desensibilisatiepercentages dan volwassenen, die ongeveer 50/50 kans hebben om een voedselallergie te overwinnen.
De effectiviteit van de behandeling neemt toe naarmate AIT langer wordt voorgeschreven (tussen negen en twaalf maanden). Bijwerkingen zijn meestal mild tot niet aanwezig.
In tegenstelling tot andere vormen van allergie, kunnen voedselallergieën niet worden behandeld met allergieschoten of -druppels.
Experimentele therapieën
Er wordt een aantal experimentele therapieën bestudeerd waarvan wetenschappers hopen dat ze ooit de ernst van voedselallergieën zullen voorkomen of verminderen.
Een middel dat dichter bij de goedkeuring komt, is Palforzia, een gestandaardiseerd pindapoederproduct dat wordt gebruikt om pinda-allergiesymptomen bij kinderen van 4 tot 17 jaar te verminderen als onderdeel van een orale AIT-behandeling. Palforzia is niet bedoeld om pinda-allergieën te genezen, maar wordt eerder gebruikt basis om de frequentie en ernst van symptomen en het risico op anafylaxie te verminderen.
De FDA zal naar verwachting Palforzia goedkeuren. De groothandelsprijs zal naar verwachting oplopen tot $ 4.200 per jaar.
Complementaire en alternatieve geneeskunde (CAM)
Complementaire en alternatieve medicijnen (CAM) worden veel gebruikt in de Verenigde Staten om alle soorten allergieën te behandelen. Momenteel zijn er weinig aanwijzingen dat ze enig significant voordeel bieden aan mensen met voedselallergieën.
Een van de meer aangeprezen alternatieve therapieën is een Chinees kruidengeneesmiddel dat bekend staat als FAHF-2. Het orale medicijn is gebaseerd op de klassieke Chinese formuleWu Mei Wanen bevat negen kruideningrediënten, waarondergan giang(gember) endang gui(engelwortel).
Net als bijWij Mei Wan,Van FAHF-2 wordt aangenomen dat het een groot aantal niet-gerelateerde gezondheidsproblemen behandelt, waaronder astma, chronische diarree, endometriose, glaucoom, slapeloosheid, prikkelbare darmsyndroom en type 2 diabetes.
Een studie uit 2016 in deJournal of Allergy and Clinical Immunologymeldde dat FAHF-2, zes maanden lang driemaal daags ingenomen, de huidprikreactie leek te veranderen bij 29 volwassenen met een gediagnosticeerde voedselallergie. In vergelijking met volwassenen die een placebo kregen, was er echter geen verbetering in de frequentie of ernst van allergiesymptomen.
Andere studies hebben gesuggereerd dat acupunctuur de ernst van netelroos kan verminderen of de activering van basofielen (gespecialiseerde witte bloedcellen die histamine afgeven) kan voorkomen. Het meeste ondersteunende bewijs is klein of van slechte kwaliteit.
Gezien het beperkte onderzoek en de mogelijke schade, is het te vroeg om een aanvullende of alternatieve therapie aan te bevelen voor mensen met voedselallergieën.
