Hoe gonorroe wordt vastgesteld

Als u vermoedt dat u besmet bent met gonorroe, is het belangrijk om naar een arts te gaan. Hij of zij neemt een urinemonster of veegt het gebied af waarvan wordt vermoed dat het geïnfecteerd is (bijvoorbeeld vagina, urethra of keel) en probeert een diagnose te bevestigen door het gebruik van een bacteriecultuur, gramkleuring of een genetische test. Als u geen arts kunt zien, of als u dit liever privé afhandelt, zijn er ook kits waarmee u thuis een zelftest kunt uitvoeren. Omdat gonorroe vaak zonder symptomen aanwezig is, kunnen mensen met een verhoogd risico op blootstelling worden geadviseerd om te testen op deze en andere SOA's, ongeacht hoe goed ze zich voelen.

Labs en tests

Er zijn drie tests die worden gebruikt om gonorroe te diagnosticeren, die elk hun voordelen en beperkingen hebben. Naast gramkleuring en bacterieculturen kan een nieuwere technologie, de nucleïnezuuramplificatietest (NAAT), genetisch bewijs van infectie leveren.

Nucleic Amplification Test (NAAT)

De NAAT is een vorm van genetisch testen die voor het eerst werd ontwikkeld in 1993. Het is de aanbevolen vorm van testen voor urinaire en genitale gonorroe vanwege zijn snelheid en nauwkeurigheid.

In plaats van naar de bacteriën zelf te zoeken, identificeert de NAAT de genen die uniek zijnN. gonorrhoeae​Het doet dit door strengen bacterieel DNA te verkrijgen uit een urinemonster of een uitstrijkje van de vagina, baarmoederhals of urethra (bij mannen). Door middel van een proces dat thermocycling wordt genoemd, worden de strengen keer op keer gedupliceerd totdat er ongeveer een miljard exemplaren zijn.

Door een genetische voetafdruk van een infectie te leveren, kan de NAAT binnen enkele uren zeer nauwkeurige resultaten opleveren. U kunt uw testresultaten binnen twee tot drie dagen verwachten.

De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) beveelt aan om de NAAT te gebruiken om gonorrheale infecties van het rectum en de keel te diagnosticeren.

Bacteriële cultuur

Een bacteriecultuur kan zeer effectief zijn bij het diagnosticeren van gonorroe van de geslachtsorganen, het rectum, de ogen of de keel. Na het nemen van een uitstrijkje van de verdachte plaats, worden de verzamelde cellen toegevoegd aan een stof die is ontworpen om de groei van te bevorderenN. gonorrhoeae​Als er groei is, is de test positief. Als er geen groei is, is de test negatief.

Een cultuur kan ook worden gebruikt om te bepalen of een bacterie resistent is tegen een van de beschikbare antibiotica. Dit is belangrijk om te weten wanneer een medicijn een infectie niet verwijdert of er een uitgezaaide gonokokkeninfectie (DGI) is, een ernstige complicatie waarbij de bacterie zich via de bloedbaan naar meerdere organen heeft verspreid.

Hoewel een cultuur het definitieve bewijs van een infectie kan leveren, kan de test worden ontsierd als het wattenstaafje niet goed wordt genomen. (Een gonorrheal uitstrijkje vereist zowel mucosale cellen als infectieuze afscheiding.) Een bacteriecultuur is ook temperatuurgevoelig en kan minder nauwkeurig zijn als er fouten zijn bij het hanteren, bewaren, incuberen of verwerken van een monster.

Over het algemeen kan het vijf tot zeven dagen duren voordat de resultaten van een bacteriecultuur worden ontvangen.

Gramkleuring

Gramkleuring is een techniek waarbij speciale kleurstoffen worden gebruikt om de wanden van bacteriën te kleuren, zodat ze kunnen worden geïsoleerd en geïdentificeerd onder de microscoop.

Gramkleuring is een effectief middel om een ​​gonorrheale infectie bij mannen te diagnosticeren. Het wordt meestal uitgevoerd door een wattenstaafje uit de urethra te halen, evenals een "eerste vangst" urinemonster. (De 'eerste vangst' is een methode waarbij het urineren ten minste een uur wordt onthouden voordat het wordt verzameld en alleen de eerste 20 tot 30 milliliter urine wordt uit de stroom opgevangen.)

Omdat een gramkleuring een lagere gevoeligheid heeft, zou een negatief resultaat bij asymptomatische mannen niet als definitief worden beschouwd. In beide gevallen zijn andere vormen van testen nodig.

Normaal gesproken zou u verwachten dat u de resultaten van uw gramkleuringstest binnen twee tot drie dagen ontvangt.

Differentiële diagnoses

Hoewel bepaalde symptomen van gonorroe voor u definitief lijken (zoals een melkachtige afscheiding uit de penis), kunnen er andere oorzaken zijn die een arts wil onderzoeken die opvallend vergelijkbare kenmerken hebben. Waaronder:

• Urineweginfecties
• Herpes simplex urethritis
• Vaginitis
• Bacteriële vaginose
• Interne aambeien
• Epididymitis
• Mucopurulente cervicitis
• Bacteriële conjunctivitis
• Orchitis

Onze Doctor Discussion Guide hieronder kan u helpen een gesprek met uw arts te beginnen over wat verschillende resultaten kunnen betekenen.

Gonorroe Doctor Discussiegids

Download onze afdrukbare gids voor uw volgende doktersafspraak om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Stuur naar uzelf of een geliefde.

Deze Doctor Discussion Guide is verzonden naar {{form.email}}.

Er is een fout opgetreden. Probeer het alstublieft opnieuw.

Zelfcontroles / testen thuis

Als u denkt dat u mogelijk bent blootgesteld aan gonorroe, kunt u op tekenen en symptomen letten voordat u een test uitvoert. Bedenk echter dat ze niet vaak voorkomen en, als ze dat wel doen, gemakkelijk kunnen worden aangezien voor een ander probleem. Het is verstandig om u te laten testen om een ​​diagnose te bevestigen of om u gerust te stellen - officieel.

Stigmatisering, schaamte en angst voor onthulling zijn slechts enkele van de redenen waarom sommige mensen niet op SOA's worden getest. Volgens een rapport van de CDC veroorzaken niet-gediagnosticeerde SOA's elk jaar onvruchtbaarheid bij meer dan 20.000 Amerikaanse vrouwen.

Daartoe hebben steeds meer voorstanders van de volksgezondheid het gebruik van soa-tests thuis onderschreven, die consumenten de autonomie en vertrouwelijkheid bieden die ze wensen.

Bij de meest populaire thuissets voor gonorroe moet je het wattenstaafje en / of urinemonsters thuis verzamelen en naar het laboratorium sturen voor analyse. U logt vervolgens in op een beveiligde website om uw resultaten binnen drie tot vijf werkdagen te krijgen.

Ondanks de aantrekkingskracht van thuistests, zijn er veel nadelen. Het verzamelen van monsters is vaak moeilijker dan fabrikanten suggereren, en gebruikersfouten zijn wijdverbreid. De meeste bedrijven zijn niet duidelijk over het type tests dat ze aanbieden, noch over de nauwkeurigheid ervan (gemeten aan de hand van gevoeligheid / specificiteit). Bovendien kunnen de kosten van de kits onbetaalbaar zijn, beginnend bij $ 90 voor een enkele SOA en meer dan $ 300 voor een uitgebreid SOA-scherm.

Een test om actief te vermijden, is de snelle gonorroe-teststrip. Hoewel de urine- en vloeistofgebaseerde tests in slechts 15 minuten resultaten kunnen opleveren, bieden ze een gevoeligheid van maar liefst 60 - wat betekent dat maar liefst twee van elke vijf tests een fout-negatief resultaat zullen opleveren.

Als u positief test

Als een positief resultaat voor gonorroe wordt ontvangen, moet een uitgebreide SOA-screening worden uitgevoerd, ook voor chlamydia, syfilis, trichomoniasis en HIV. Co-infectie komt veel voor bij deze SOA's, en sommige, zoals HIV, zijn beter in staat om een ​​infectie vast te stellen als er een andere aanwezig is.Als je een thuistest hebt gedaan, is het raadzaam om deze aanvullende screening door een arts te zoeken.

Het wordt sterk aangeraden contact op te nemen met huidige en recente sekspartners en aan te moedigen om zich te laten testen (en indien nodig te behandelen). Hoewel de CDC aanbeveelt dat u of uw provider alle partners met wie u seks hebt gehad op de hoogte stelt binnen de 60 dagen voorafgaand aan het begin van de symptomen of de bevestiging van uw diagnose, wilt u misschien verder teruggaan dan dat.

Zodra de behandeling is voltooid, is een vervolgtest niet nodig om te bevestigen dat de infectie is verdwenen, zolang de aanbevolen antibiotica worden gebruikt. Gezien de hoge mate van herinfectie, kan uw arts u vragen om binnen drie maanden opnieuw te worden getest, ongeacht of uw partners zijn behandeld of niet.

Screeningsaanbevelingen

Gonorroe is de op een na meest voorkomende SOA in de Verenigde Staten, goed voor meer dan 500.000 infecties in de afgelopen jaren. Daarom beveelt de US Preventive Services Task Force aan om screening op gonorroe en andere veel voorkomende SOA's uit te voeren bij mensen met een verhoogd risico op blootstelling en / of ziektecomplicaties.

Wie moet worden gescreend?

• Gonorroe en chlamydia moeten worden gescreend bij alle seksueel actieve vrouwen met een verhoogd risico op blootstelling.
• Gonorroe en chlamydia moeten worden gescreend bij zwangere vrouwen met een verhoogd risico.
• Syfilis, hepatitis B en hiv moeten bij alle zwangere vrouwen worden gescreend.
• Syfilis, hepatitis B en hiv moeten worden gescreend bij mannen of vrouwen met een verhoogd risico.
• HIV-tests moeten worden uitgevoerd als onderdeel van een routinematig doktersbezoek voor alle mensen van 15 tot 65 jaar.

Er wordt van uitgegaan dat u risico loopt als u ooit meerdere sekspartners heeft gehad of onbeschermde seks heeft gehad (inclusief orale seks). Dit geldt zelfs als de mogelijke blootstelling jaren geleden heeft plaatsgevonden. Als u besmet bent, blijft u besmettelijk totdat u bent behandeld en riskeert u de infectie in een nieuwe relatie te brengen zonder het te weten. Onthoud ook dat de seksuele geschiedenis en het seksuele gedrag van uw partner ook uw risico op SOA's kunnen beïnvloeden.

Raadpleeg uw arts voor screening. Of ga naar de online locator van het CDC om een ​​testsite bij u in de buurt te vinden. Veel van de vermelde klinieken bieden goedkope of gratis vertrouwelijke tests voor gekwalificeerde bewoners.