Ligamenten zijn taai bindweefsel dat twee aangrenzende botten met elkaar verbindt en helpt om ze gestabiliseerd te houden in een gewrichtsruimte. De belangrijkste taak van ligamenten is om stabiliteit te bieden aan gewrichten en botten door het hele lichaam. In feite wordt de functie van ligamenten weerspiegeld in hun naam, die afkomstig is van "ligare" - het Latijnse woord voor "binden" of "binden". Als u een ligamentletsel oploopt, verliest u de stabiliteit op de geblesseerde plek.
Peter Dazeley / Getty Images
Anatomie
Ligamenten verschijnen als kriskras banden die bot aan bot hechten en helpen bij het stabiliseren van gewrichten.
Structuur
De basisbouwstenen van een ligament zijn collageenvezels. Er zijn ongeveer 900 ligamenten door het hele lichaam die zijn samengesteld uit dichte vezelbundels van collagene vezels en spoelvormige cellen die bekend staan als fibrocyten. Deze bundels zijn omgeven door een gelachtige substantie die grondstof wordt genoemd. Ze variëren in grootte, vorm, oriëntatie en locatie.
Collageen is sterk, flexibel en bestand tegen beschadiging door trek- of samendrukking. Hierdoor kan het ligament een breed scala aan krachten tijdens beweging weerstaan. Collageenvezels zijn gerangschikt in parallelle bundels om de sterkte van de individuele vezels te vermenigvuldigen.
De bundels collageen waaruit de meeste ligamenten bestaan, hechten zich vast aan een buitenste laag die alle botten omgeeft, het periosteum. Op deze bevestigingsplaats kan er ook een extra smeermembraan, het synoviale membraan en een buidel zijn. Samen vormt dit een slijmbeurszak, die zorgt voor een kussen voor en voedingsstoffen voor het omliggende bot.
Plaats
Ligamenten worden door het hele lichaam aangetroffen. Sommige helpen bij het verbinden van botten bij gewrichten, terwijl andere helpen om twee delen van het lichaam te stabiliseren en beweging tussen de twee te beperken, zoals de ligamenten van de baarmoeder die het op de juiste positie in het bekken houden of de ligamenten in de botten en onderarmen die ervoor zorgen dat ze uit elkaar te trekken.
De meeste ligamenten bevinden zich rond beweegbare gewrichten, waaronder:
- Enkels
- Knieën
- Heupen
- Ellebogen
- Schouders
- Terug
- Nek
- Vingers
Maar sommige bevinden zich rond onwrikbare botten zoals onze ribben en de botten die onze onderarm vormen.
Functie
Ligamenten hechten botten aan andere botten, vooral aan de gewrichten, zodat u vrij, gemakkelijk en zonder pijn kunt bewegen. De meeste ligamenten lopen parallel aan het bot en de spieren die ze ondersteunen en bieden stabiliteit in de volledige bewegingsvrijheid van de gewrichten.
Soorten ligamenten
Ligamenten verschillen op basis van de anatomische structuur die ze ondersteunen. Sommige zijn rekbaar, andere stevig. Ongeacht het geval, ligamenten bieden stabiliteit aan organen en botten door het hele lichaam en zijn een integraal onderdeel van maximale bewegingsvrijheid, soepele bewegingen en pijnloze mobiliteit.
Knie ligamenten
- Voorste kruisband (ACL): hecht aan de voorkant van de knie bij het dijbeen en het scheenbeen en regelt draaiende bewegingen en voorwaartse beweging.
- Achterste kruisband (PCL): hecht aan de achterkant van het dijbeen en het scheenbeen en gaat de voorwaartse beweging van de ACL tegen.
- Mediale kruisband (MCL): hecht aan het binnenste deel van het scheenbeen en kuitbeen en voorkomt naar buiten draaien van het been.
- Lateraal collateraal ligament (LCL): hecht aan het buitenste deel van de tibia en fibula en voorkomt naar binnen bewegen van het been.
Elleboog ligamenten
De twee ligamenten van de elleboog zijn de:
- Ulnair-collateraal ligament: ook wel het mediale collaterale ligament genoemd, dat langs de binnenkant van de elleboog loopt.
- Lateraal collateraal ligament: ook wel het radiale collaterale ligament genoemd, dat langs de buitenkant van de elleboog loopt.
Deze twee ligamenten werken niet alleen samen om het ellebooggewricht te helpen stabiliseren, maar zorgen er ook voor dat u uw arm kunt buigen en strekken.
Schouderbanden
Er zijn vijf belangrijke schouderbanden die de schouder op zijn plaats houden en voorkomen dat deze ontwricht. De vijf ligamenten bevinden zich in de glenohumerale en acromioclaviculaire gewrichtsruimten van de schouder.
- Superieur glenohumeraal ligament
- Middelste glenohumerale ligament
- Inferieure glenohumerale ligamenten
- Acromioclaviculaire ligament
- De coracoclaviculaire ligamenten
De glenohumerale ligamenten helpen het glenohumerale gewricht te stabiliseren dat de schouderkom of glenoïde verbindt met het armbeen of de humerus. De glenohumerale ligamenten helpen ons om onze arm vanaf het schouderblad te strekken.
Het acromioclaviculaire (AC) gewricht, een kogelgewricht dat het bovenste deel van het schouderblad verbindt met het sleutelbeen of sleutelbeen en drie vrijheidsgraden mogelijk maakt, of eenvoudiger onze bovenarm vrij laat bewegen meerdere richtingen. Deze flexibiliteit maakt de schouder ook vatbaarder voor blessures.
Enkelbanden
Als u ooit uw enkel heeft verdraaid of verstuikt, heeft u waarschijnlijk uw anterieure talofibulaire ligament geblesseerd. Dit is een van de drie ligamenten die deel uitmaken van het laterale collaterale ligamentcomplex (LCL) aan de buitenkant van de enkel. De andere twee ligamenten zijn de calcaneofibulaire en de posterieure talofibulaire ligamenten. Deze ligamenten kunnen beschadigd raken als u een ernstige verstuiking of enkelfractuur heeft.
De mediale collaterale ligamenten (MCL), ook bekend als het deltoïde ligament, bevindt zich aan de binnenkant van de enkel. Deze groep ligamenten is verdeeld in een oppervlakkige en diepe groep vezels. De MCL is bedekt met pezen die het beschermen tegen trauma en letsel.
Heup ligamenten
De heup bevat vier grote ligamenten en is onderverdeeld in buitenste capsulaire ligamenten en binnenste capsulaire ligamenten. Ze helpen allebei bij het buigen en strekken van de heup.
De drie kapselbanden zijn onder meer:
- Iliofemoraal ligament (Y-ligament van Bigelow): Het sterkste ligament in het lichaam en hecht de voorste inferieure iliacale wervelkolom (AIIS) aan de intertrochantere top van het dijbeen.
- Pubofemorale ligamenten: Het pubofemorale ligament voorkomt overmatige abductie en extensie van de heup.
- Ischiofemorale ligamenten: De iliofemorale ligamenten voorkomen hyperextensie van de heup.
Het enige intracapsulaire ligament is het ligamentum teres (ligament van de kop van het dijbeen) dat dient als drager voor de foveale slagader, een belangrijke bron van bloedtoevoer bij baby's en jonge kinderen.
Rug ligamenten
Er zijn 7 ligamenten die de wervelkolom ondersteunen:
- Ligamentum flavum: Gelegen tussen de wervels
- Facet capsulair ligament: bevindt zich op het capsulaire inbrengpunt langs de zijkanten van de wervelkolom
- Interspinale ligament: bevindt zich tussen de processus spinosus
- Supraspinale ligament: bevindt zich boven en naast elke wervel
- Intertransversale ligament: bevindt zich tussen de lange, puntige zijden van elke wervel
- Achterste longitudinale ligamenten: een lang, dun ligament dat langs de achterkant van de wervelkolom loopt
- Voorste longitudinale ligamenten: een brede, vezelige band die langs de voorkant van de wervelkolom loopt
De achterste en voorste longitudinale ligamenten leveren de belangrijkste bijdrage aan de stabiliteit van de wervelkolom. Letsel aan het achterste longitudinale ligament kan resulteren in hernia, waardoor u mogelijk niet zonder pijn naar achteren kunt buigen. deze achterste ligamenten.
Als u ooit rugpijn heeft gehad, weet u hoe pijnlijk en slopend dit kan zijn. In feite is rugpijn als gevolg van verstuikingen en verrekkingen van de ligamenten een van de belangrijkste oorzaken van rugpijn in de wereld.
Ligamentletsel
Letsel aan een ligament leidt tot een drastische verandering in de structuur en fysiologie ervan en creëert een situatie waarin de functie van het ligament wordt hersteld door de vorming van littekenweefsel dat biologisch en biomechanisch inferieur is aan het weefsel dat het vervangt.
Enkele van de meest voorkomende ligamentische verwondingen zijn:
Voorste kruisband tranen
Een ACL-scheur is verreweg de meest voorkomende knieblessure en ligamentscheur waarover u mogelijk hoort. Het komt vaak voor, tot 80% van de tijd, als gevolg van een contactsportblessure.Tijdens een ACL-scheur kunt u een plof horen en onmiddellijke instabiliteit in de knie voelen. De knie is een sterk gevasculariseerd gebied, dus het scheuren van de ACL leidt tot een snelle ontsteking doordat bloed in de knieruimte stroomt en hemartrose veroorzaakt. De meeste pijn die wordt gevoeld tijdens een ACL-traan is te wijten aan een ontsteking.
Men dacht ooit dat een ACL-traan een knieblessure voor een atleet was die zijn carrière beëindigde, maar dat is niet langer het geval vanwege veel chirurgische vooruitgang. Een ACL-scheur kan leiden tot:
- Veranderde beweging
- Spier zwakte
- Verminderde functionele prestaties
Het kan leiden tot het verlies van een heel seizoen of meer aan sportdeelname onder jonge atleten.
Het wordt ook in verband gebracht met klinische gevolgen op de lange termijn, waaronder:
- Meniscus tranen
- Chondrale laesies
- Verhoogd risico op posttraumatische artrose met vroege aanvang
Gelukkig vermindert een vroege chirurgische behandeling het risico op langdurige gevolgen.
Knie verstuiking
Beenblessures komen veel voor bij sporten. Gelukkig zijn deze verwondingen meestal een verstuiking van de knie of letsel aan het mediale collaterale of laterale collaterale ligament van de knie. Een verstuiking van de knie kan aanvoelen als een knik in de knie en kan gepaard gaan met pijn, zwelling en zwakte in het been.
Elleboogverstuiking
De meest voorkomende verwonding aan de elleboogbanden is de breuk van het mediale collaterale ligament. Dit gebeurt vaak bij atleten die herhaaldelijk boven hun hoofd gooien, zoals honkbalwaterkruiken, speerwerpers, quarterbacks, tennis-, volleybal- en waterpolospelers.
De naar binnen draaiende beweging van de elleboog tijdens de late aanspanning en vroege versnellingsfasen van de beweging veroorzaakt overmatige spanning op het ligament, wat leidt tot scheuren. Het eerste teken dat zich voordoet, kan instabiliteit van de elleboog zijn, hoewel de klinische presentatie kan variëren. U kunt ook pijn aan het ellebooggewricht voelen en een verminderde nauwkeurigheid en verminderde snelheid ervaren met de aangedane arm. Een aanzienlijke breuk vereist chirurgisch herstel.
Heup ontwrichting
Heupdislocaties kunnen optreden bij kinderen en volwassenen. Verwondingen aan de ligamentum teres kunnen leiden tot ontwrichting na een traumatische val en zijn vooral bij kinderen alarmerend. Hoewel de vasculaire bijdrage van de foveale slagader die wordt gehuisvest door de ligamentum teres klein is bij volwassenen, kan dit leiden tot osteonecrose of de dood van de heupkop bij kinderen.
Heupdislocaties komen minder vaak voor bij volwassenen. De meeste heupblessures zijn verrekkingen of verstuikingen veroorzaakt door auto-ongelukken, trauma direct aan de heup of andere subtielere oorzaken, zoals overbelasting van de spieren en ligamenten in de heup, onvoldoende warming-up voorafgaand aan zware lichamelijke activiteit en oplopende activiteit na het volhouden een weke delen letsel.
Verstuikte enkel
De enkelverstuiking is een van de meest voorkomende sportgerelateerde blessures, vooral bij basketbal. Het treedt op wanneer het voorste talofibulaire ligament overbelast is. Pijn, zwelling en moeite met het bewegen van de enkel kunnen het gevolg zijn. Het is aangetoond dat het initiëren van het R.I.C.E-protocol - dat bestaat uit rust, ijs, compressie en elevatie - de zwelling helpt verminderen en de hersteltijd verkort.
Andere behandelingen zijn onder meer:
- Gebruik van ontstekingsremmende medicijnen zoals ibuprofen
- Gebruik van krukken
- Gebruik van spalk of gipsverband
- Fysiotherapie
Letsel aan de wervelkolom
Letsel aan de wervelkolom treedt meestal op na traumatische gebeurtenissen zoals een auto-ongeluk. Veelvoorkomende oorzaken van letsel aan de wervelkolom zijn:
- Nek verstuiking
- Verstuiking van de rugbanden (als gevolg van overmatig draaien)
- Whiplash
- Tekst nek
Schouderbandblessures
De drie meest voorkomende blessures aan de schouderband zijn:
- Schouder ontwrichting
- AC gewrichtsblessure
- Rotator cuff gescheurd
Verstuiking van de ligamenten van het AC-gewricht gebeurt vaak wanneer we op een uitgestrekte hand vallen. Trauma aan de schouder, een scheur in de rotatormanchet en dislocatie van de schouder zijn ook veel voorkomende verwondingen die de AC en glenohumerale gewrichtsruimten en de ligamenten die deze ondersteunen kunnen beschadigen.
De meest voorkomende van de drie zijn verwondingen aan de rotatormanchet en hoewel dit kan gebeuren als gevolg van een traumatische gebeurtenis, ontwikkelt het zich vaker door slijtage naarmate u ouder wordt. Symptomen zijn onder meer:
- Terugkerende pijn bij activiteiten
- Schouderpijn die 's nachts wakker wordt
- Beperkt bereik van armbeweging
- Spier zwakte
- Krakende geluiden in de arm of schouder
Een woord van VeryWell
Ligamenten zijn zeer belangrijke structuren voor het lichaam, maar vaak ben je je er niet van bewust totdat je een blessure oploopt. Rekken voor het sporten en het behouden van een gezond gewicht zijn twee manieren om ligamentische verwondingen te voorkomen.
De meeste ligamentblessures kunnen alleen of met conservatieve behandeling zoals rust, ijs en het gebruik van ibuprofen beter worden. Als u denkt dat u een verstuiking of verrekking van een ligament heeft, neem dan contact op met een arts als de pijn ondraaglijk is of als er een zichtbare misvorming van het getroffen gebied is.
.jpg)
