Wat is een obsessief-compulsieve stoornis (OCS)?

Obsessief-compulsieve stoornis (OCS) wordt beschouwd als een chronische (langdurige) psychische aandoening. Deze psychiatrische stoornis wordt gekenmerkt door obsessieve, verontrustende gedachten en dwangmatig ritueel gedrag. Van mensen met een obsessief-compulsieve stoornis is bekend dat ze een verscheidenheid aan symptomen en gedragingen hebben die kenmerkend zijn voor de stoornis.

Een persoon met OCS voert vaak dezelfde rituelen (zoals handen wassen) steeds weer uit en voelt zich mogelijk niet in staat om deze impulsen onder controle te houden. Deze repetitieve gedragingen worden vaak uitgevoerd in een poging om leed en angst te verminderen.

Kenmerken / kenmerken / symptomen

De symptomen van OCS kunnen kenmerken van obsessies zijn, gedrag dat op dwanghandelingen zou duiden, of beide. Symptomen worden vaak geassocieerd met gevoelens van schaamte en verborgenheid (geheimzinnigheid).

Vaak voorkomende obsessieve symptomen

Bij OCS worden obsessies gedefinieerd als repetitieve gedachten, aandrang, impulsen of mentale beelden die angst of angst veroorzaken. Deze obsessies worden als opdringerig en ongewenst beschouwd.

De persoon probeert de gedachten, driften of beelden te negeren of te onderdrukken via een andere gedachte of handeling (zoals het uitvoeren van dwanghandelingen).

Veel voorkomende obsessies van mensen met ocs kunnen zijn:

• Angst om ziektekiemen te krijgen door items aan te raken die als besmet worden beschouwd (vertoond door angst om dingen aan te raken die anderen hebben aangeraakt, de angst om handen te schudden en meer)
• Een sterke behoefte aan orde die wordt vertoond door gevoelens van extreme angst wanneer dingen niet in orde of asymmetrisch zijn of wanneer objecten door iemand anders worden verplaatst en / of moeite hebben het huis (of de kamer) te verlaten totdat objecten als perfect geplaatst worden beschouwd
• Taboe-gedachten die vaak zeer verontrustende gedachten bevatten over onderwerpen als seks of religie
• Agressieve gedachten die vaak gepaard gaan met angst om anderen of zichzelf te schaden en die zich kunnen manifesteren als dwangmatig gedrag, zoals geobsedeerd zijn door nieuwsberichten over geweld

Veel voorkomende compulsieve symptomen van OCS

Compulsies kunnen worden gedefinieerd als specifieke soorten repetitief gedrag of mentale rituelen die een persoon met OCS vaak uitvoert (tot op het punt dat ze ritualistisch zijn). Dit repetitieve gedrag helpt het leed dat voortkomt uit obsessieve gedachten te verminderen.

Er is een zeer sterke drang om deze repetitieve handelingen en gedragingen uit te voeren, en na verloop van tijd worden ze automatisch. Een persoon voelt zich gedreven om dit repetitieve gedrag uit te voeren als een manier om angst te verminderen of om te voorkomen dat een gevreesde gebeurtenis zich voordoet.

Dwangmatig gedrag kan bestaan ​​uit het herhaaldelijk controleren van dingen, handen wassen, bidden, tellen en geruststelling zoeken bij anderen.

Specifieke voorbeelden van veel voorkomende dwanghandelingen bij mensen met ocs zijn:

• Overmatig handen wassen of schoonmaken (waaronder mogelijk elke dag herhaaldelijk douchen of baden)
• Overmatig organiseren (dingen nauwkeurig ordenen of een sterke behoefte hebben om dingen heel precies te regelen).
• Ritualistisch tellen (zoals het tellen van de nummers op de klok, het tellen van het aantal stappen dat is gezet om een ​​bepaalde plaats te bereiken of het tellen van vloer- of plafondtegels)
• Herhaaldelijk dingen controleren (zoals het controleren van deuren en ramen om er zeker van te zijn dat ze vergrendeld zijn of het controleren van de kachel om er zeker van te zijn dat deze is uitgeschakeld)

De meeste mensen (zelfs diezonderOCS) enige milde dwanghandelingen hebben - zoals de noodzaak om de kachel of de deuren een paar keer te controleren voordat u het huis verlaat - maar met OCS zijn er enkele specifieke symptomen die samengaan met deze dwanghandelingen, zoals:

• Het onvermogen om het gedrag te beheersen (zelfs wanneer de persoon met ocs in staat is om de gedachten of het gedrag als abnormaal te identificeren)
• Elke dag minstens een uur besteden aan obsessieve gedachten of gedragingen of zich bezighouden met gedrag dat leidt tot leed of angst of de normale functie van belangrijke activiteiten in het leven (zoals werk of sociale contacten) aantast.
• Een negatieve impact ervaren in het dagelijks leven als een direct gevolg van het rituele gedrag en obsessieve gedachten
• Een motorische tic hebben - een plotselinge, snelle, repetitieve beweging - zoals met de ogen knipperen, grimassen op het gezicht, hoofdbewegingen of schouderophalen. Vocale tics die vaak voorkomen bij mensen met OCS zijn onder meer het schrapen van de keel, snuiven en andere geluiden.

Gemeenschappelijke kenmerken van mensen met ocs

Sommige volwassenen, en de meeste kinderen met OCS, zijn zich er niet van bewust dat hun gedrag en gedachten abnormaal zijn. Jonge kinderen zijn meestal niet in staat om uit te leggen waarom ze verontrustende mentale gedachten hebben of waarom ze ritueel gedrag vertonen. Bij kinderen worden de tekenen en symptomen van OCS meestal gedetecteerd door een leraar of ouders.

Gewoonlijk gebruiken mensen met ocs middelen (zoals alcohol of drugs) om de stress en angst die met hun symptomen gepaard gaan, te verminderen. De symptomen van OCS kunnen in de loop van de tijd veranderen; Sommige symptomen zullen bijvoorbeeld komen en gaan, andere kunnen lesgeven of ze kunnen na verloop van tijd erger worden.

Als u of een geliefde worstelt met een obsessief-compulsieve stoornis, neem dan contact op met de National Hulplijn van de Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelingsfaciliteiten in uw omgeving.

Zie onze nationale hulplijndatabase voor meer bronnen voor geestelijke gezondheidszorg.

Diagnose of identificatie van OCS

Er zijn geen diagnostische laboratoriumtests, genetische tests of andere formele tests voor het diagnosticeren van OCS. Een diagnose wordt gesteld na een interview met een bekwame clinicus (een professional die is opgeleid in het diagnosticeren van psychische aandoeningen). Dit kan een gediplomeerd klinisch maatschappelijk werker zijn, een gediplomeerd psycholoog of een psychiater (een arts die gespecialiseerd is in de psychiatrie).

De kwalificaties voor wie een formele diagnose kan stellen, varieert van staat tot staat. In sommige staten kan bijvoorbeeld een diagnose worden gesteld door een erkende professionele adviseur (LPC) naast andere bevoegde professionals. Zorg ervoor dat u de mandaten van uw staat controleert over wie een diagnose kan stellen op uw geografische locatie.

Hier zijn de kenmerken en symptomen waar een gekwalificeerde arts naar zal zoeken bij het formuleren van een diagnose van OCS:

• Heeft de persoon obsessies?
• Vertoont de persoon dwangmatig gedrag?
• Nemen de obsessies en dwanghandelingen een aanzienlijk deel van de tijd / het leven van de persoon in beslag?
• Hinderen de obsessies en dwanghandelingen belangrijke activiteiten in het leven (zoals werken, naar school gaan of gezelligheid)?
• Verstoren de symptomen (obsessies en compulsies) de waarden van een persoon?

Als de arts merkt dat het obsessieve, compulsieve gedrag veel tijd van de persoon in beslag neemt en belangrijke activiteiten in het leven verstoort, kan er een diagnose van OCS zijn.

Als u vermoedt dat u, of een vriend of familielid mogelijk OCS heeft, neem dan zo snel mogelijk contact op met uw zorgverlener over de symptomen. Als OCS onbehandeld blijft, kan het alle aspecten van iemands leven beïnvloeden. Houd er ook rekening mee dat vroege diagnose en interventie gelijk staat aan betere behandelresultaten.

Oorzaken

De exacte oorzaak van OCS is onbekend, maar nieuw onderzoek heeft sterk bewijs aan het licht gebracht dat aangeeft waarom OCS voorkomt. Dit kan helpen om inzicht te krijgen in een succesvolle behandeling van OCS in de toekomst.​

Studies

Een studie uit 2019 ontdekte nieuwe gegevens waarmee onderzoekers de specifieke delen van de hersenen konden identificeren en de processen die verband houden met het repetitieve gedrag van mensen met ocs.

Onderzoekers onderzochten honderden hersenscans van mensen met ocs en vergeleken ze met de hersenscans van degenen die dat wel dedenniethebben OCS. Dit ontdekten de onderzoekers:

• MRI-hersenscans lieten structurele en functionele verschillen zien in neuronale (zenuw) circuits in de hersenen van mensen met OCS.
• De hersenen van mensen met OCS waren niet in staat om normale stopsignalen te gebruiken om te stoppen met het uitvoeren van het dwangmatige gedrag (zelfs als de persoon met OCS wist dat ze moesten stoppen).
• Foutverwerking en remmende controle zijn belangrijke processen die werden gewijzigd in de hersenscans van mensen met OCS. Deze functies (foutverwerking en remmende controle) stellen normaal gesproken een persoon in staat om de omgeving te detecteren en erop te reageren en om zijn gedrag dienovereenkomstig aan te passen.

Volgens de hoofdauteur van de studie, Luke Norman, Ph.D., “Deze resultaten tonen aan dat de hersenen bij OCS te veel reageren op fouten en te weinig om signalen te stoppen. Door gegevens van 10 onderzoeken en bijna 500 patiënten en gezonde vrijwilligers te combineren, konden we zien hoe hersencircuits waarvan lang werd verondersteld dat ze cruciaal zijn voor OCS, inderdaad bij de aandoening betrokken zijn ”, zegt Norman.

Behandeling

Vroegtijdige identificatie en snelle behandeling van OCS is belangrijk. Er zijn enkele specifieke soorten behandeling en medicatie die mogelijk effectiever zijn wanneer de ziekte vroeg wordt gediagnosticeerd.

Maar in veel gevallen wordt de diagnose OCS vertraagd. Dit komt doordat de symptomen van OCS vaak niet worden herkend, deels vanwege het brede scala aan diverse symptomen. Ook worden veel manifestaties (zoals obsessieve gedachten) geheim gehouden door de persoon met ocs.

Volgens een oudere studie gepubliceerd in deJournal of Clinical Psychiatry, duurt het gemiddeld 11 jaar voordat iemand met de behandeling begint nadat hij aan de diagnostische criteria voor de ziekte heeft voldaan.

Een studie uit 2014, gepubliceerd door deJournal of Affective Disorders, ontdekten dat het bekend is dat vroege detectie en behandeling resulteren in betere behandelresultaten.​

Vaak realiseren mensen met ocs een aanzienlijke verbetering van de symptomen met de juiste en tijdige behandeling, sommige mensen bereiken zelfs remissie.

Cognitieve therapie

Er zijn verschillende cognitieve therapiemodaliteiten die worden gebruikt om OCS te behandelen.

Blootstelling en responspreventie (ERP)

Blootstelling en responspreventie is een type cognitieve therapie dat wordt gebruikt om OCS te behandelen.Dit type therapie moedigt mensen met ocs aan om hun angsten onder ogen te zien zonder dwangmatig gedrag te vertonen ERP is bedoeld om mensen te helpen de cyclus van obsessies en dwanghandelingen te doorbreken om de algehele kwaliteit van leven van mensen met ocs te helpen verbeteren.

Blootstellings- en responstherapie begint met het helpen van mensen bij situaties die angst veroorzaken. Wanneer een persoon herhaaldelijk is blootgesteld, helpt het om de intensiteit van angstige gevoelens te verminderen die gepaard gaan met bepaalde situaties die normaal gesproken angst veroorzaken.

Beginnend met situaties die milde angst veroorzaken, omvat de therapie het verplaatsen naar moeilijkere situaties (situaties die matige en vervolgens ernstige angst veroorzaken).

Cognitieve gedragstherapie (CGT)

Cognitieve gedragstherapie is een type therapie dat elementen van ERT biedt, maar ook cognitieve therapie omvat, dus het wordt beschouwd als een meer allesomvattende vorm van behandeling, vergeleken met alleen ERP.

Cognitieve therapie is een vorm van psychotherapie die mensen helpt hun problematische gedachten, emoties en gedrag te veranderen en vaardigheden zoals emotionele regulatie en coping-strategieën te verbeteren. Dit helpt mensen om effectiever om te gaan met actuele problemen of issues.

De therapie kan bestaan ​​uit 1-op-1 sessies met een therapeut of groepstherapie; het wordt door sommige providers ook online aangeboden.

Motiverende gespreksvoering

Het gebruik van motiverende interviews zou de betrokkenheid bij therapie vergroten en de resultaten voor mensen met ocs verbeteren.

In tegenstelling tot cognitieve therapie is psychotherapie niet effectief gebleken bij de behandeling van OCS.

Medicatie

Er zijn verschillende soorten medicijnen die vaak worden voorgeschreven om ocs te behandelen. Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) zijn de geprefereerde initiële farmacotherapie voor OCS.

SSRI's zijn onder meer Prozac (fluoxetine), Zoloft (sertraline) en Luvox (fluvoxamine). Tricyclische antidepressiva zoals Anafranil (clomipramine) kunnen worden gebruikt.

Bij het gebruik van SSRI's zijn er enkele basisrichtlijnen die van toepassing zijn, waaronder:

• Mensen met OCS hebben een hogere dosering SSRI's nodig in vergelijking met mensen met andere soorten diagnoses.
• De dosering moet laag beginnen en geleidelijk worden verhoogd over een periode van vier tot zes weken totdat de maximale dosering is bereikt.
• Zorgvuldige controle door de voorschrijvende arts is belangrijk (vooral wanneer hogere dan gebruikelijke doseringen worden gegeven).
• De medicatie moet worden gegeven voor een proefperiode van acht tot twaalf weken (met ten minste zes weken na inname van de maximale dosis). Het duurt gewoonlijk minstens vier tot zes weken en soms tot 10 weken om enige vorm van significante verbetering te zien.

Als eerstelijnsbehandeling (zoals Prozac) niet effectief is voor symptomen van OCS, is het raadzaam om een ​​psychiater te raadplegen (een arts die gespecialiseerd is in de behandeling van psychische aandoeningen en die medicijnen kan voorschrijven). Andere medicijnen, zoals de atypische antipsychotica of clomipramine, kunnen worden gegeven om het SSRI-medicatieregime te versterken.

Als u medicatie voor OCS krijgt voorgeschreven, is het belangrijk om:

• Zorgvuldig gecontroleerd worden door een zorgverlener (zoals een psychiater) op bijwerkingen en symptomen van comorbiditeit (met twee of meer psychiatrische aandoeningen tegelijk) zoals depressie, en ook gecontroleerd worden op zelfmoordgedachten (zelfmoordgedachten). Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.
• Stop met het plotseling stoppen van uw medicatie zonder toestemming van uw zorgverlener.
• Begrijp de bijwerkingen en de risico's / voordelen van uw medicatie. U kunt algemene informatie over deze medicijnen vinden op de NIMH-website (Mental Health Medications).
• Meld eventuele bijwerkingen aan uw zorgverlener zodra ze worden opgemerkt, het kan zijn dat u uw medicatie moet aanpassen.

Omgaan

Zoals met elk type geestelijke gezondheidstoestand, kan het omgaan met OCS een uitdaging zijn, zowel voor de persoon bij wie de diagnose OCS is gesteld, als voor de gezinsleden. Zorg ervoor dat u contact opneemt voor ondersteuning (zoals deelname aan een online ondersteuningsgroep) of praat met uw zorgverlener of therapeut over uw behoeften.

Mogelijk moet u vrienden en familieleden voorlichten over OCS. Onthoud dat OCS niet een soort duister gedragsprobleem is, maar eerder een medisch probleem dat niet de schuld is van iemand bij wie de stoornis is vastgesteld.