Pijnmedicatie voor artritis

Artritis verwijst naar een groep ziekten die leiden tot gewrichtsontsteking en chronische pijn. Alleen al in de Verenigde Staten leven meer dan 54 miljoen mensen met artritis. Nog verder op nul gezet, meldden 24 miljoen dat hun vermogen om dagelijkse activiteiten uit te voeren wordt beperkt door de aandoening, terwijl een op de vier volwassenen zei dat hun artritis hen ernstige pijn heeft bezorgd. Meestal wordt een combinatie van medicijnen gebruikt om de pijn en het ongemak veroorzaakt door artritis te behandelen. Hier is een overzicht van de verschillende classificaties van pijnstillers die worden voorgeschreven om artritispijn te behandelen, van sterk naar zwak.

Morsa-afbeeldingen / Getty-afbeeldingen

Opioïden

Opioïden zijn krachtige pijnstillers (analgetica) die pijnsignalen naar de hersenen blokkeren. Alle natuurlijke opioïden zijn afgeleid van de papaverplant, maar synthetische opioïden zoals fentanyl worden in een laboratorium gemaakt. Ze worden voorgeschreven door een arts of medische zorgverlener om te worden gebruikt als onderdeel van een zorgvuldig gecontroleerd pijnbeheersplan. Sommige opioïden zoals heroïne zijn illegale stoffen. Opioïden kunnen leiden tot verslaving en, indien misbruikt, tot een fatale overdosis.

Deze klasse van geneesmiddelen speelt al lang een rol bij de behandeling van chirurgische pijn en pijn bij kanker. In de afgelopen jaren worden ze steeds vaker voorgeschreven voor chronische pijn door artritis. Zo zijn bijvoorbeeld tot 40% van de patiënten met reumatoïde artritis regelmatige gebruikers van opioïden. Het gebruik van opioïden voor dit soort pijn blijft echter controversieel en de voordelen van deze medicijnen zijn onduidelijk.

Hier is een lijst met opioïden van sterk naar zwak:

• Fentanyl is een synthetisch opioïde dat wordt voorgeschreven na een operatie voor ernstige pijn. Het is erg krachtig, en naar verluidt is het tot 100 keer sterker dan morfine. Het vereist een recept van een arts, maar het is ook een veel voorkomende illegale stof, vaak gevaarlijk vermengd met heroïne, wat kan leiden tot een fatale overdosis.
• Dilaudid (hydromorfon HCl) wordt meestal gegeven voor pijn na een operatie. Het kan worden gegeven via IV of een pil. In sommige gevallen kan het worden toegediend via een patiëntgestuurde analgesiepomp (PCA-pomp). Het is aanzienlijk sterker dan morfine. Het brengt ook het risico van verslaving, misbruik en verkeerd gebruik met zich mee en kan leiden tot levensbedreigende ademhalingsdepressie. Degenen die dit medicijn gebruiken, moeten zorgvuldig worden gecontroleerd.
• Opana (oxymorfon) wordt voorgeschreven om matige tot ernstige pijn te behandelen. Het is belangrijk om dit precies in te nemen zoals voorgeschreven. Het kan ernstige, levensbedreigende ademhalingsproblemen veroorzaken, wat het meest waarschijnlijk is tijdens de eerste 72 uur van de behandeling en op elk moment wanneer de dosering wordt verhoogd. Uw arts zal uw gebruik van het medicijn zorgvuldig controleren.
• Oxycontin, Rixicodon en Percocet (oxycodon) worden gebruikt voor matige tot ernstige acute en chronische pijn. Het kan in een vloeistof, tabletten of capsules komen.
• Morfine wordt toegediend voor zowel kortdurende als chronische pijn. De potentie is vergelijkbaar met die van oxycodon en kan worden ingeslikt of geïnjecteerd.
• Codeïne wordt vaak aangetroffen in hoestsiroop op recept, maar kan worden gebruikt voor milde tot matige pijnverlichting in een tablet in combinatie met Tylenol, bekend als Tylenol # 3. Er is nog steeds een mogelijkheid van misbruik, maar het is minder krachtig dan andere opioïden.
• Demerol (meperidine) kwam veel voor in ziekenhuisomgevingen voor matige tot ernstige pijn. Het wordt tegenwoordig minder vaak gebruikt om pijn te behandelen vanwege het feit dat de duur van de pijnverlichting korter is dan vergelijkbare geneesmiddelen en omdat het een aantal potentieel gevaarlijke interacties bezit.

We leven door een nationale opioïde verslavingscrisis in de Verenigde Staten. In 2018 waren opioïden, voornamelijk andere synthetische opioïden dan methadon, betrokken bij 46.802 sterfgevallen door overdoses, wat neerkomt op 69,5% van alle sterfgevallen door overdosis drugs in het hele land.

Corticosteroïden

Corticosteroïden of steroïden zijn een soort medicijn dat wordt gebruikt om ontstekingen te behandelen. Ze worden voorgeschreven om reumatologische aandoeningen te behandelen, waaronder reumatoïde artritis. Ze zijn er in verschillende vormen. Sommige kunnen op een specifieke pijnplaats worden aangebracht, zoals gewrichtsinjecties of huidcrèmes, terwijl andere, zoals orale en IV-steroïden, systematisch werken. Ze verminderen ontstekingen en de activiteit van het immuunsysteem.

Hieronder staat een lijst met veel voorkomende corticosteroïden, van sterk naar zwak:

• Decadron (dexamethason) wordt gebruikt voor de behandeling van chronische aandoeningen. Het bootst de effecten na van glucocorticoïden, dit zijn natuurlijke steroïde hormonen die door de bijnieren worden geproduceerd. Het is langwerkend en ongeveer 25 keer krachtiger dan zijn kortwerkende corticosteroïd-tegenhangers. Dit medicijn onderdrukt het immuunsysteem en vermindert ontstekingen.
• Depo-Medrol, Medrol, Methacort, Depopred, Predacorten (methylprednisolon) zijn corticosteroïden die lijken op een natuurlijk hormoon dat door de bijnieren wordt aangemaakt en die deze chemische stof aanvullen wanneer uw lichaam niet genoeg aanmaakt. Het komt zowel in tabletten als in intramusculaire en IV-vormen, en uw arts zal het beste doseringsschema opstellen dat voor u werkt. Neem niet meer of minder dan voorgeschreven.
• Rayos, Deltasone, Sterapred en Liquid Pred (prednison) zijn kortwerkende, krachtige corticosteroïden. Prednison wordt meestal voorgeschreven voor kortdurende verlichting van ontstekingen en pijn. Bijwerkingen nemen toe met de dosis en kunnen gewichtstoename, prikkelbaarheid, rond gezicht en vochtretentie omvatten. Verhoogde bloedsuikerspiegel of diabetes, hypertensie, verlies van botmassa of osteoporose en gastritis zijn ook mogelijk.
• Cortef (hydrocortison) tabletdoses variëren van 20 mg tot 240 mg per dag. De dosering hangt af van de ernst van de aandoening die wordt behandeld. De meest voorkomende bijwerkingen zijn verkleuring van de huid, blauwe plekken, verhoogde eetlust en gewichtstoename. Raadpleeg uw arts als u ernstigere bijwerkingen ervaart, zoals wazig zien, toevallen of ongebruikelijke stemmingswisselingen.

NSAID's

Niet-steroïde ontstekingsremmende pijnstillers (NSAID's) zijn de meest voorgeschreven medicijnen om ontstekingen en pijn door artritis, bursitis en tendinitis te behandelen. Ze kunnen via de mond worden ingenomen of over gewrichten worden gewreven. NSAID's voorkomen dat het enzym cyclo-oxygenase (COX) prostaglandines aanmaakt, dit zijn hormoonachtige chemicaliën die de grootste rol spelen bij ontstekingen. Het lichaam maakt COX-1, dat uw maagwand beschermt, en COX-2, dat bijdraagt ​​aan ontstekingen.

Veel NSAID's zijn van invloed op beide vormen van cyclo-oxygenase, bestrijden ontstekingen, maar dragen ook bij aan maagbloedingen en zweren. Er is een gerichte vorm van NSAID, COX-2-remmer, die het ontstekingsveroorzakende enzym meer blokkeert dan het maagbeschermende enzym. Helaas is er maar één beschikbaar op de Amerikaanse markt.

Hier is een overzicht van enkele veelvoorkomende NSAID's, van sterk naar zwak:

• Voltaren (diclofenac) is iets waarvoor u een recept nodig heeft als u het in tabletvorm wilt, anders zijn er vrij verkrijgbare actuele vormen beschikbaar. Voor verlichting van artrose wordt 100 tot 150 mg per dag in individuele doses aanbevolen, terwijl de aanbevolen dosering voor reumatoïde artritis 150 tot 200 mg per dag in verdeelde doses is. Het heeft enkele ernstige bijwerkingen, van gastro-intestinale bloeding en zweren tot huidreacties.
• Naprosyn (naproxen) wordt vaak gebruikt om ontstekingen en pijn te behandelen, evenals menstruatiekrampen en koorts. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn onder meer kortademigheid, zwelling en buikpijn.
• Motrin (ibuprofen) kan maaggerelateerde bijwerkingen veroorzaken. Ibuprofen, zowel voorgeschreven als vrij verkrijgbaar, kan het risico op hartproblemen vergroten. Motrin en Advil zijn beide ibuprofen en kunnen tijdelijk lichte artritispijn verlichten.
• Aspirine (acetylsalicylzuur) is een van de meest voorkomende NSAID's die er zijn. Het kan buikkrampen, wat pijn en ongemak, bloeding, diarree en braken veroorzaken. Als u elke dag meer dan 3600 mg aspirine inneemt, moet uw arts mogelijk uw bloedsalicylaatwaarden controleren.

Acetaminophen

Acetaminophen is een niet-opioïde pijnstiller die wordt gebruikt voor milde tot matige pijn. Het is ook een koortswerend middel dat de koorts van een persoon kan verlagen. Dit medicijn is een actief ingrediënt in talloze vrij verkrijgbare medicijnen en recepten, waaronder Excedrin en Tylenol. Het wordt vaak gebruikt voor het verlichten van artritis omdat het niet dezelfde hart- en gastro-intestinale risico's heeft als NSAID's. Het wordt gezien als een veiliger alternatief.

Helaas is paracetamol geen ontstekingsremmend medicijn. De zwelling en ontstekingsreductie die een kenmerk is van NSAID's, is niet beschikbaar met paracetamol.

Acetaminophen-producten bevatten waarschuwingen voor ernstige leverschade, allergische reacties en overdosering. De Food and Drug Administration (FDA) heeft in 2011 een richtlijn uitgevaardigd om paracetamol in geneesmiddelen op recept te beperken tot 325 mg per pil. Bovendien verklaarden ze dat geneesmiddelen met paracetamol een waarschuwingslabel in de zwarte doos zouden moeten hebben dat de mogelijkheid van ernstige leverbeschadiging benadrukt.

Een woord van Verywell

De chronische pijn die gepaard gaat met artritis kan slopend en beperkend zijn. Het kan uw vermogen belemmeren om normale dagelijkse taken uit te voeren en uw leven gemakkelijk te leiden. Daarom is het belangrijk om de behandeling te zoeken die bij u past. Hoewel veel medicijnen pijnverlichting kunnen bieden, hebben ze elk specifieke aanbevelingen en risico's. Of u nu op zoek bent naar pijnverlichting op korte termijn of een robuustere langdurige behandeling, bespreek met uw medische zorgverlener wat het beste medicatieregime voor u zou kunnen zijn.