Hoe astma wordt gediagnosticeerd

Astma wordt gediagnosticeerd op basis van een combinatie van symptomen, lichamelijk onderzoek en verschillende tests, waaronder longfunctietests om de ademhaling te evalueren. Omdat de veelbetekenende symptomen van astma, zoals piepende ademhaling en kortademigheid, vaak voorkomen bij andere aandoeningen van de luchtwegen, kan een differentiële diagnose ook nodig zijn om andere oorzaken dan astma uit te sluiten.

Zelfcontroles / testen thuis

Astma is geen ziekte die door uzelf kan worden gediagnosticeerd, maar als u bekend raakt met de meest voorkomende symptomen, kunt u erop wijzen dat u (of uw kind of een andere persoon in uw huishouden) mogelijk astma heeft, in het bijzonder:

• Piepende ademhaling: een hoog geluid dat wordt geproduceerd wanneer u uitademt
• Kortademigheid (dyspneu): het gevoel dat u niet op adem kunt komen
• Beklemming op de borst die gepaard gaat met kortademigheid
• Hoest: droog, onproductief en komt het meest voor 's nachts

Als u deze symptomen ontwikkelt en ze frequent en aanhoudend worden, maak dan een afspraak met uw arts of een longarts (een arts die gespecialiseerd is in aandoeningen van de luchtwegen).

Voordat u naar uw arts gaat, moet u eerst uw symptomen opschrijven. Schrijf de aard van het symptoom op, waar en wanneer het optreedt en wat u op dat moment doet. Let bijvoorbeeld op als u symptomen ervaart als u stofvrij bent, in de buurt van dieren of rokers bent, of als er veranderingen in het weer zijn (koude, droge lucht is een veel voorkomende astma-trigger). Dit zal een patroon van astma-opflakkeringen onthullen dat zal helpen uw diagnose vast te stellen en te onthullen wat uw astma-triggers kunnen zijn.

Fysiek onderzoek

Om astma te diagnosticeren, zal uw arts eerst vragen naar uw medische geschiedenis en lopende gezondheidsproblemen. Astma komt vooral veel voor bij mensen met atopische aandoeningen zoals hooikoorts (allergische rhinitis) of atopische dermatitis. Uw familiegeschiedenis zal ook belangrijk zijn, aangezien astma meestal in gezinnen voorkomt.

Ze willen vervolgens zoveel mogelijk details over uw symptomen als u kunt geven. Dit is wanneer het bijhouden van uw symptomen van onschatbare waarde kan zijn. Deel ook met de arts alle veranderingen die u in uw dagelijks leven hebt aangebracht en die mogelijk zijn veroorzaakt door astmasymptomen: laat u boodschappen bezorgen omdat u zich buiten adem voelt wanneer u pakketten draagt ​​of zelfs door een winkel loopt? Heeft uw kind vaker wel dan niet buiten moeten zitten in de gymles vanwege ademhalingsmoeilijkheden?

De volgende stap bij het diagnosticeren van astma is waarschijnlijk een lichamelijk onderzoek dat zich richt op uw ademhaling. De arts zal aandachtig luisteren naar piepende ademhaling, die niet altijd aanwezig is bij mensen met astma, maar als het gebeurt tijdens uw afspraak, zal dit een sterke aanwijzing zijn voor uw diagnose.

De arts zal ook de binnenkant van uw neus controleren op ontsteking - zwelling van de neusholten die op allergische rhinitis kunnen duiden.

Labs en tests

Als uw arts zeker weet dat u astma heeft, kan hij bepaalde tests uitvoeren om meer informatie te krijgen over het type en de ernst van uw aandoening.

Longfunctietests

Dit zijn snelle, niet-invasieve tests die laten zien hoe goed uw longen functioneren:

• Peak Expiratory Flow Rate (PEFR): PEFR is een maat voor hoe krachtig u kunt uitademen. Dit wordt gemeten met een eenvoudig handapparaat dat een piekstroommeter wordt genoemd Een normale PEFR is 80% of hoger dan wat zou worden voorspeld voor de persoon die wordt getest.
• Spirometrie: een test die meet hoeveel lucht u in- en uitademt en hoe snel.

U zult waarschijnlijk spirometrietests thuis uitvoeren als onderdeel van uw astmazorgplan.

Bronchodilatatie en bronchoprovocatietests

Deze tests meten hoe goed de longen reageren op een astmamedicijn met snelle verlichting of op een opzettelijke verstoring van de normale luchtstroom. Ze worden meestal gedaan als spirometrie normaal is ondanks astmasymptomen.

• Test op reactievermogen van de bronchodilatator: een bronchodilatator is een snelwerkend medicijn dat snelle verlichting van astmasymptomen biedt. Deze test omvat het toedienen van een bronchodilater en, 10 tot 15 minuten later, het herhalen van een eerste spirometrietest en het vergelijken van de resultaten. Als de medicatie een toename van de luchtstroom met 12% teweegbrengt, is dit een indicatie dat astma de oorzaak is van symptomen.
• Uitdagingstest voor bronchoprovocatie: deze test omvat het inademen van chemicaliën in aerosol of koude lucht, of het uitvoeren van oefeningen om te zien of het astmasymptomen veroorzaakt. Door de longfunctie te meten na blootstelling aan deze triggers, kan een arts mogelijk astma diagnosticeren.

Fractional Exhales Nitric Oxide (FeNO) -test

Als na routinematige tests, inclusief spirometrie en bronchodilatator-respons, een astma-diagnose niet zeker is, kan een FeNO-test worden uitgevoerd, volgens de aanbevelingen van de National Institutes of Health voor astmabeheer.Deze test bepaalt de aanwezigheid van een ontsteking in de longen en wordt uitgevoerd met behulp van een draagbaar apparaat dat het niveau van stikstofmonoxide meet in delen per miljard (PPB) in uitgeademde lucht.

Vereisten voor astma-diagnose

Een astma-diagnose vereist:

1. Aanwezigheid van symptomen die compatibel zijn met astma, zoals hoesten, piepende ademhaling of kortademigheid.
2. Objectieve meting van verminderde luchtstroom in uw longen die spontaan of met behandeling gedeeltelijk of volledig verbetert.

In beeld brengen

De meeste mensen met astma hebben normale röntgenfoto's van de borst, maar sommige artsen bestellen deze voor patiënten die voor het eerst piepende ademhaling hebben. Dit komt omdat als astma lange tijd niet gediagnosticeerd is, een röntgenfoto van de borst hyperexpansie (te veel opgeblazen longen) kan aantonen.

Differentiële diagnoses

Omdat piepende ademhaling symptomatisch kan zijn voor andere ziekten dan astma, moet uw arts deze mogelijk uitsluiten om een ​​definitieve diagnose van astma te stellen:

• Gastro-oesofageale refluxziekte (GERD): GERD kan leiden tot piepende ademhaling en hoesten; het is ook vaak verantwoordelijk voor nachtelijke symptomen Patiënten ervaren vaak een pijnlijk branderig gevoel en een zure of bittere smaak achter in de mond.
• Congestief hartfalen: dit is een aandoening waarbij de pomp van het hart faalt en niet in staat is om voor voldoende bloedtoevoer te zorgen. Naast astma-achtige symptomen kan er zwelling in beide benen zijn en ademhalingsmoeilijkheden tijdens het liggen.
• Chronische obstructieve longziekte (COPD): een significant verschil tussen COPD en astma is dat COPD vaak wordt gekenmerkt door een ochtendhoest, terwijl astmasymptomen op elk moment kunnen optreden en vaak alleen na blootstelling aan triggers.
• Longembolie (PE): Een PE leidt soms tot piepende ademhaling, maar het plotselinge begin van kortademigheid en pijn op de borst zijn het meest voorkomende symptoom van PE, maar de aandoening veroorzaakt soms piepende ademhaling die in eerste instantie kan worden aangezien voor astma.
• Taaislijmziekte (CF): CF-patiënten zullen piepen, kortademig worden en hoesten, maar deze chronische ziekte gaat ook gepaard met een slechte groei en een aantal andere problemen in de vroege kinderjaren.

Een woord van Verywell

Omdat astma een progressieve ziekte is - een ziekte die zonder behandeling kan verergeren - is het noodzakelijk om een ​​arts te raadplegen zodra de symptomen zich voordoen. Een vroege diagnose is de sleutel tot een effectieve behandeling en om te voorkomen dat de ziekte uw kwaliteit van leven verstoort.