Wat zijn persoonlijkheidsstoornissen?

Persoonlijkheidsstoornissen omvatten 10 diagnosticeerbare psychiatrische aandoeningen die worden herkend en beschreven in de meest recente versie van deDiagnostische en statistische handleiding voor geestelijke aandoeningen (DSM-5).

Elk is een afzonderlijke psychische aandoening die wordt gedefinieerd door persoonlijkheidskenmerken die al voldoende verontrustend kunnen zijn om problemen te veroorzaken bij het op een gezonde manier omgaan met andere mensen en die kunnen leiden tot aanzienlijk leed of beperkingen op belangrijke gebieden van functioneren.

Seksan Mongkhonkhamsao / Getty Images

Naar schatting lijdt ongeveer 8% van de wereldbevolking aan een persoonlijkheidsstoornis.

Wat zijn persoonlijkheidsstoornissen?

Persoonlijkheid is de manier van denken, voelen en gedragen waardoor iemand anders is dan andere mensen. De persoonlijkheid van een persoon blijft doorgaans hetzelfde in de loop van de tijd.

Een persoonlijkheidsstoornis is een manier van denken, voelen en gedragen die:

• Wijkt af van de verwachtingen van de cultuur
• Veroorzaakt leed of problemen bij het functioneren
• Gaat lang mee

Soorten

De DSM-5 organiseert persoonlijkheidsstoornissen in drie groepen, of clusters, op basis van gedeelde hoofdkenmerken en symptomen. Sommige mensen hebben tekenen en symptomen van meerdere typen persoonlijkheidsstoornissen.

Cluster A

Deze persoonlijkheidsstoornissen worden gekenmerkt door vreemd of excentriek gedrag. Mensen met cluster A-persoonlijkheidsstoornissen ervaren vaak grote verstoringen in relaties, omdat hun gedrag als vreemd, achterdochtig of afstandelijk kan worden ervaren.

Cluster A persoonlijkheidsstoornissen zijn onder meer:

• Paranoïde persoonlijkheidsstoornis: Iemand met deze aandoening heeft een constant wantrouwen en wantrouwen jegens anderen. Ze geloven dat anderen proberen te vernederen, te kwetsen of te bedreigen.
• Schizoïde persoonlijkheidsstoornis: mensen met deze aandoening zijn afstandelijk, afstandelijk en onverschillig voor sociale relaties. Het zijn over het algemeen eenlingen die de voorkeur geven aan eenzame activiteiten en zelden sterke emoties uiten.
• Schizotypische persoonlijkheidsstoornis: deze kenmerkt zich door vreemde spraak, gedrag en uiterlijk, evenals vreemde overtuigingen en moeilijkheden bij het vormen van relaties. Een persoon met een schizotypische persoonlijkheidsstoornis wordt vaak omschreven als vreemd of excentriek en heeft meestal weinig of geen hechte relaties of kan overmatige sociale angst hebben.

Cluster B

Cluster B persoonlijkheidsstoornissen worden gekenmerkt door dramatisch of grillig gedrag. Mensen met een persoonlijkheidsstoornis uit dit cluster hebben de neiging om ofwel zeer intense emoties te ervaren of extreem impulsief, theatraal, promiscue of wetsovertrekkend gedrag te vertonen.

Cluster B persoonlijkheidsstoornissen zijn onder meer:

• Antisociale persoonlijkheidsstoornis: Symptomen zijn onder meer een patroon van het negeren of schenden van de rechten van anderen. Een persoon met een antisociale persoonlijkheidsstoornis die mogelijk niet voldoet aan sociale normen, kan herhaaldelijk liegen of anderen bedriegen, of kan impulsief handelen.
• Borderline persoonlijkheidsstoornis: deze wordt gekenmerkt door instabiliteit in interpersoonlijke relaties, emoties, zelfbeeld en impulsief gedrag. Iemand met een borderline persoonlijkheidsstoornis kan herhaaldelijk zelfmoordpogingen hebben ondernomen, ongepaste intense woede vertonen of aanhoudende gevoelens van leegte hebben.
• Histrionische persoonlijkheidsstoornis: Mensen met een histrionische persoonlijkheidsstoornis kunnen zich ongemakkelijk voelen als ze niet in het middelpunt van de belangstelling staan, hun uiterlijk gebruiken om de aandacht op zichzelf te vestigen, of snel wisselende of overdreven emoties hebben.
• Narcistische persoonlijkheidsstoornis: een persoon met een narcistische persoonlijkheidsstoornis kan grootse fantasieën of gedragingen hebben, een gevoel van recht hebben, profiteren van anderen of een gebrek aan empathie hebben, wat vaak wordt gedreven door een onderliggende kwetsbaarheid in het zelfgevoel.

Cluster C

Cluster C persoonlijkheidsstoornissen worden gekenmerkt door angst. Mensen met persoonlijkheidsstoornissen in dit cluster hebben de neiging om diepgaande angst en / of angstgevoelens te ervaren.

Cluster C persoonlijkheidsstoornissen zijn onder meer:

• Vermijdende persoonlijkheidsstoornis: Mensen met een vermijdende persoonlijkheidsstoornis zijn misschien niet bereid om met mensen om te gaan, tenzij ze er zeker van zijn dat ze aardig gevonden worden, in beslag worden genomen door kritiek of afgewezen worden, of zichzelf beschouwen als niet goed genoeg of sociaal onbekwaam.
• Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis: Personen met een afhankelijke persoonlijkheidsstoornis kunnen moeite hebben met het nemen van dagelijkse beslissingen zonder geruststelling van anderen of kunnen zich ongemakkelijk of hulpeloos voelen wanneer ze alleen zijn, omdat ze bang zijn niet voor zichzelf te kunnen zorgen.
• Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis: Een persoon met een obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis kan overdreven gefocust zijn op details of schema's, kan buitensporig werken, geen tijd gunnen voor vrije tijd of vrienden, of kan star zijn in hun moraliteit en waarden. Hoewel het op dezelfde manier wordt genoemd, is het niet hetzelfde als een obsessief-compulsieve stoornis (OCS).

Zoek hulp

Als u of een geliefde worstelt met een persoonlijkheidsstoornis, neem dan contact op met de National Helpline (SAMHSA) van de Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelingsfaciliteiten in uw omgeving.

Zie onze nationale hulplijndatabase voor meer bronnen voor geestelijke gezondheidszorg.

Symptomen

De symptomen variëren afhankelijk van het type persoonlijkheidsstoornis en kunnen variëren van mild tot ernstig. Alle persoonlijkheidsstoornissen hebben invloed op hoe iemand denkt, voelt en zich gedraagt. Ze kunnen mogelijk enorme conflicten veroorzaken met andere mensen, wat invloed heeft op relaties, sociale situaties en levensdoelen.

Mensen met persoonlijkheidsstoornissen erkennen vaak niet dat ze problemen hebben en kunnen verwarrend en frustrerend zijn voor mensen om hen heen.

Bepaalde symptomen van persoonlijkheidsstoornissen kunnen in twee categorieën worden ingedeeld: zelfidentiteit en interpersoonlijk functioneren.

Zelfidentiteitsproblemen zijn onder meer:

• Onstabiel zelfbeeld
• Inconsistenties in waarden, doelen en uiterlijk

Interpersoonlijke problemen zijn onder meer:

• Ongevoelig zijn voor anderen (niet in staat om in te leven)
• Moeilijkheden om grenzen te kennen tussen henzelf en anderen
• Inconsistente, afstandelijke, overdreven emotionele, beledigende of onverantwoordelijke manieren om met elkaar om te gaan

Over het algemeen zijn er geen duidelijk onderscheid in termen van geslacht, sociaaleconomische klasse en ras. Bij antisociale persoonlijkheidsstoornis kunnen mannen echter 6: 1 overtreffen in aantal vrouwen, bij borderlinepersoonlijkheidsstoornis meer vrouwen dan mannen 3: 1 (maar alleen in klinische situaties, niet in de algemene bevolking).

Diagnose

Volgens de DMS-5 moet een persoon aan de volgende criteria voldoen om de diagnose persoonlijkheidsstoornis te krijgen:

• Chronische en doordringende gedragspatronen die van invloed zijn op sociaal functioneren, werk, school en hechte relaties
• Symptomen die twee of meer van de volgende vier gebieden treffen: gedachten, emoties, interpersoonlijk functioneren, impulscontrole
• Het ontstaan ​​van gedragspatronen die terug te voeren zijn op de adolescentie of de vroege volwassenheid
• Gedragspatronen die niet kunnen worden verklaard door andere psychische stoornissen, middelengebruik of medische aandoeningen

Hoewel er geen laboratoriumtests zijn om persoonlijkheidsstoornissen specifiek te diagnosticeren, kan de arts verschillende diagnostische tests gebruiken - zoals röntgenfoto's en bloedonderzoeken - om lichamelijke ziekte als oorzaak van de symptomen uit te sluiten.

Een juiste diagnose is erg belangrijk, maar kan moeilijk zijn, aangezien persoonlijkheidsstoornissen ook vaak samen voorkomen met andere psychische aandoeningen.

Iemand die aan de criteria voor één persoonlijkheidsstoornis voldoet, zal vaak ook voldoen aan de criteria voor één of meer aanvullende persoonlijkheidsstoornissen.

Oorzaken

Persoonlijkheidsstoornissen behoren tot de minst begrepen en erkende psychische stoornissen. Aangenomen wordt dat een combinatie van genetische factoren en levenservaringen - met name ongunstige ervaringen uit de kindertijd - bijdragen aan de ontwikkeling van persoonlijkheidsstoornissen.

Naast biologische factoren kunnen persoonlijkheidsstoornissen ontstaan ​​als een manier om met een moeilijke ontwikkelingsomgeving om te gaan. Er is ook een significant verband tussen een geschiedenis van kindertrauma en verbaal geweld.

Uit een onderzoek bleek dat kinderen die te maken hebben met verbaal geweld drie keer meer kans hadden op borderline, narcistische, obsessief-compulsieve of paranoïde persoonlijkheidsstoornissen op volwassen leeftijd.

Hoge reactiviteit bij kinderen is ook in verband gebracht met bepaalde persoonlijkheidsstoornissen, waaronder gevoeligheid voor:

• Licht
• Lawaai
• Textuur
• Andere prikkels

Behandeling

In vergelijking met stemmingsstoornissen zoals klinische depressie en bipolaire stoornis, zijn er relatief weinig studies over hoe persoonlijkheidsstoornissen effectief kunnen worden behandeld. Er is echter een toenemend aantal evidence-based behandelingen die effectief worden bevonden voor persoonlijkheidsstoornissen. .

Over het algemeen omvat het doel van de behandeling van persoonlijkheidsstoornissen het volgende:

• Het verminderen van subjectief leed en symptomen zoals angst en depressie
• Mensen helpen het aspect van hun problemen te begrijpen dat intern bij henzelf ligt
• Onaangepast en sociaal ongewenst gedrag veranderen, inclusief roekeloosheid, sociaal isolement, gebrek aan assertiviteit en uitbarstingen van temperament
• Het aanpassen van problematische persoonlijkheidskenmerken zoals afhankelijkheid, wantrouwen, arrogantie en manipulativiteit

Psychotherapie

De National Alliance on Mental Illness (NAMI) somt verschillende soorten psychotherapie op die nuttig kunnen zijn bij de behandeling van persoonlijkheidsstoornissen:

• Dialectische gedragstherapie (DBT), die copingvaardigheden en strategieën leert voor het omgaan met driften die verband houden met zelfbeschadiging en zelfmoord, het reguleren van emoties en het verbeteren van relaties.
• Cognitieve gedragstherapie (CGT), het doel van CGT is om symptomen te helpen verminderen door de manier waarop iemand over situaties denkt of deze interpreteert te veranderen, evenals de acties die ze in hun dagelijks leven ondernemen.
• Psychodynamische therapie, die een grote nadruk legt op het onbewuste, waar verontrustende gevoelens, driften en gedachten worden ondergebracht die te pijnlijk zijn voor iemand om er direct naar te kijken.
• Gezinstherapie, waarbij gezinsleden leren om ongezonde reacties op elkaar te veranderen en effectieve communicatieve vaardigheden te leren.

Medicatie

Persoonlijkheidsstoornissen reageren doorgaans niet erg op medicijnen, hoewel sommige medicijnen effectief kunnen zijn gericht op geassocieerde of comorbide depressie of angst. Afhankelijk van iemands symptomen kan een zorgverlener een of meer van de volgende zaken voorschrijven:

• Medicatie tegen angst: dit helpt bij het verlichten van angst, opwinding en slapeloosheid.
• Antidepressiva: deze helpen bij het verbeteren van een depressieve stemming, woede of impulsiviteit.
• Antipsychotica: deze kunnen gunstig zijn voor mensen die vaak het contact met de realiteit verliezen.
• Stemmingsstabilisatoren: deze voorkomen stemmingswisselingen en verminderen prikkelbaarheid en agressie.

Complicaties

Mensen met onbehandelde persoonlijkheidsstoornissen lopen risico op stoornissen in het gebruik van middelen, gewelddadig of zelfdestructief gedrag en zelfs zelfmoord. Een onderzoek vond een twintigvoudige toename van het zelfmoordrisico voor patiënten met persoonlijkheidsstoornis versus geen geregistreerde psychiatrische stoornis , en een verviervoudiging ten opzichte van alle andere psychiatrische aandoeningen samen.

Omgaan

Leren omgaan met een persoonlijkheidsstoornis is essentieel. Naast het zoeken naar professionele ondersteuning, is het belangrijk om contact op te nemen met een ondersteunende vriend of familielid die kan helpen als iemand worstelt met sterke emoties. Als er niemand is om contact op te nemen, bel dan een hulplijn.

• Ken de triggers: het maakt niet uit welk type persoonlijkheidsstoornis iemand heeft, een van de sleutels tot coping is het herkennen van de emotionele patronen en triggers. Samen met een therapeut moeten ze strategieën kunnen identificeren die hen helpen om te gaan met sterke emoties.
• Betrek de behandeling volledig: zelfs als iemand zich niet lekker voelt, mogen ze geen therapiesessies overslaan of stoppen met het innemen van medicijnen zonder met een zorgverlener te overleggen. Evenzo moeten ze ervoor zorgen dat ze zich aan regelmatige afspraken houden.
• Oefen zelfzorgstrategieën: regelmatige lichaamsbeweging en consistente eet- en slaapschema's kunnen stemmingswisselingen helpen voorkomen en angst, stress en depressie beheersen. Het is ook belangrijk om drugs en alcohol te vermijden, die de symptomen kunnen verergeren en in wisselwerking staan ​​met medicijnen.