Stijgende overlevingskansen met Hodgkin-lymfoom

Als u of een geliefde met Hodgkin-lymfoom leeft, heeft u zich waarschijnlijk afgevraagd wat de overlevingskansen van de ziekte zijn. Hodgkin-lymfoom treft vaak jonge mensen tijdens enkele van de meest productieve tijden van hun leven. Temidden van jongleerbanen en als ouders van jonge kinderen, hebben veel mensen met de ziekte vragen over de "verwachte" levensverwachting. Gelukkig is de ziekte van Hodgkin (de oudere naam voor deze kanker) een van de meest geneesbare vormen van kanker.

Terwijl u waarschijnlijk wordt aangemoedigd door het horen van overlevingspercentages met Hodgkin-lymfoom, is het gemakkelijk om sceptisch te zijn bij het horen van weer een kop waarin de "vorderingen" in de behandeling worden aangekondigd. Het goede nieuws is dat - in ieder geval met betrekking tot Hodgkin - dit niet alleen een hype of valse hoop is. We zullen bespreken hoe de levensverwachting in de loop van de tijd historisch is verbeterd en welke behandelingen het verschil hebben gemaakt.

Een deel van de verwarring bij het praten over overleven met bloedgerelateerde kankers zoals Hodgkin-lymfoom komt voort uit wat mensen weten over andere kankers, zoals borstkanker. Mensen zijn vaak bekend met hoe borstkanker jaren of zelfs decennia na de behandeling kan terugkeren. Bij Hodgkin-lymfoom treden de meeste recidieven vroeg op, en deze late recidieven zijn ongebruikelijk. Met andere woorden, degenen die vijf jaar met Hodgkin-lymfoom hebben overleefd, hebben meer kans op langdurige overlevenden dan mensen met de meeste solide tumoren.

Laten we het hebben over de huidige overlevingsstatistieken met Hodgkin-lymfoom, factoren die de levensverwachting van stadium tot leeftijd bij diagnose kunnen beïnvloeden, en wat u zelf kunt doen om hopelijk uw prognose te verbeteren.

Hodgkin-lymfoom: een kort overzicht

Hodgkin-lymfoom is een kanker van het lymfestelsel, een onderdeel van het immuunsysteem, en komt vaak voor bij jonge volwassenen met twee pieken in de diagnose; een tussen de 15 en 35 jaar en een andere bij mensen ouder dan 55 jaar. De ziekte van Hodgkin begint over het algemeen met de pijnloze vergroting van lymfeklieren overal in het lichaam, maar vaak in de nek. Er zijn vijf verschillende soorten Hodgkin-lymfoom die verschillen in frequentie, het lichaamsdeel dat ze beïnvloeden en hoe ze op de behandeling reageren.

Een historisch perspectief op de prognose van Hodgkin-lymfoom

Hodgkin-lymfoom is een van de meest "geneesbare" kankers, maar dit is niet altijd het geval geweest. Voor het eerst erkend in de 19e eeuw, was de prognose tot het midden van de vorige eeuw slecht, met een overlevingspercentage van vijf jaar van een sombere 10%.

Met de komst van radiotherapie, en vervolgens combinatiechemotherapie in de jaren zestig, verbeterde de prognose voor de ziekte dramatisch, en bijna van de ene op de andere dag overleefde minstens de helft van de gediagnosticeerde mensen de ziekte.

Toch gaan de verbeteringen in de behandeling door. Uit gegevens die in april 2017 door het National Cancer Institute zijn vrijgegeven, bedroeg het overlevingspercentage na vijf jaar voor Hodgkin-lymfoom (alle stadia gecombineerd) 69,9% in 1975 en 85,4% in 2009. Een groot deel van deze toename is te wijten aan de vooruitgang in chemotherapie ( zoals ABVD-chemotherapie en het BEACOPP-chemotherapie-regime), bestralingstherapie en stamceltherapie.

De overlevingskansen blijven verbeteren, en hoewel de cijfers aanzienlijk lager zijn voor degenen die op oudere leeftijd worden gediagnosticeerd of die meer gevorderde stadia van de ziekte hebben, verbeteren deze nu ook. Het gebruik van hooggedoseerde salvage-chemotherapie en stamceltransplantatie voor degenen die een terugval ervaren, hebben de overleving verder verbeterd. Het gebruik van gerichte therapie met monoklonale antilichamen, immunotherapie met checkpoint-remmers en niet-myeloablatieve stamceltransplantaties bieden aanvullende behandelingsmethoden die naar verwachting de overleving van mensen met moeilijker te behandelen Hodgkin-lymfomen zullen verbeteren.

Beter beheer van complicaties, zoals infecties die verband houden met door chemotherapie geïnduceerde neutropenie (laag aantal witte bloedcellen), heeft ook een verschil gemaakt.

Overleving is niet het enige voordeel van verbeterde behandelingen. Minder toxische chemotherapie en bestralingstherapie op kleine velden hebben de bijwerkingen van de behandeling en, naar wordt gehoopt, de bijwerkingen op de lange termijn van de ziekte verminderd.

Overleven met bloedgerelateerde kankers versus solide tumoren

Voor degenen die meer bekend zijn met kankers zoals borstkanker, is het nuttig om even de tijd te nemen en te praten over hoe de gevorderde stadia (stadium III of stadium IV) van de ziekte van Hodgkin (en sommige andere bloedgerelateerde kankers) prognostisch anders zijn dan de gevorderde stadia van veel solide tumoren (zoals borstkanker of alvleesklierkanker).

Gevorderde bloedgerelateerde kankers, zoals de ziekte van Hodgkin in stadium IV, zijn vaak nog te genezen, terwijl de meeste solide tumoren in een gevorderd stadium (zoals borstkanker in stadium IV of pancreaskanker in stadium IV) niet te genezen zijn. Evenzo is de prognose van recidiverend Hodgkin-lymfoom ook veel beter dan een herhaling van de meeste solide tumoren.

Inzicht in overlevingskansen en schattingen van de levensverwachting

We zullen binnenkort de cijfers en statistieken bekijken die overleving beschrijven, maar we moeten definiëren wat deze percentages betekenen, en enkele van de beperkingen die inherent zijn aan deze statistieken.

Overlevingspercentages worden meestal beschreven als een percentage gevolgd door een bepaalde hoeveelheid tijd. U kunt bijvoorbeeld overlevingspercentages van één jaar, vijf jaar of tien jaar zien. Als een ziekte een overlevingskans heeft van vijf jaar, betekent dit dat 50% van de mensen met de ziekte vijf jaar na de diagnose in leven zal zijn.

Soms zie je in plaats daarvan de term 'mediane overlevingskans'. Een mediane overlevingskans wordt gevolgd door een hoeveelheid tijd en vertegenwoordigt de tijd waarna 50% van de mensen zou zijn overleden en 50% van de mensen nog in leven zou zijn. Een mediane overlevingskans van 13 maanden is bijvoorbeeld de tijd waarna 50% van de mensen is overleden en 50% nog in leven.Bij kankers zoals de ziekte van Hodgkin zul je vaker overlevingskansen zien, terwijl bij kankers zoals alvleesklierkanker of longkanker vaak de mediane overleving wordt gebruikt.

Als we naar deze tarieven kijken, is het belangrijkste punt dat we moeten maken dat het ‘gemiddelden’ en ‘cijfers’ zijn. Echte mensen zijn geen statistieken. Deze cijfers beschrijven hoe lang iemand met een stadium van de ziekte van Hodgkin en andere factoren naar verwachting zal leven. Maar zelfs als de overlevingskansen zijn uitgesplitst naar leeftijd en stadium, is het onmogelijk om te voorspellen hoe een individueel persoon met de ziekte zal omgaan. Sommige mensen doen het veel beter dan het "gemiddelde" en andere niet.

Beperkingen van overlevingskansen

Zoals hierboven opgemerkt, is een van de grootste beperkingen van overlevingskansen dat ze een gemiddelde schatting van de overleving geven, maar niemand is gemiddeld. Bovendien kunnen overlevingspercentages om andere redenen misleidend zijn.

Als we kijken naar de overlevingskansen van vijf jaar, dan kijken we naar mensen bij wie de diagnose minstens vijf jaar geleden is gesteld. In die tijd zijn er vaak nieuwe behandelingen ontwikkeld. Overlevingspercentages kunnen u in het beste geval vertellen hoe de gemiddelde persoon het in het verleden deed nadat hij was behandeld met therapieën die nu al dan niet eens worden gebruikt. Met de vooruitgang die plaatsvindt in de behandeling van kanker, worden de overlevingspercentages minder nauwkeurig dan een schatting in het verleden. Hoewel dit voorspellingen moeilijker kan maken, vertelt het ons dat er vooruitgang wordt geboekt.

Overleving op lange termijn is nog moeilijker te voorspellen. In veel onderzoeken wordt onderscheid gemaakt tussen sterfgevallen als gevolg van de ziekte van Hodgkin en sterfgevallen als gevolg van andere oorzaken, maar deze maatregelen houden niet altijd rekening met medische aandoeningen die geen verband houden met maar het gevolg zijn van behandeling, zoals secundaire kankers.

Algemene overlevingskansen en overlevingskansen per fase

Er zijn veel verschillende manieren om naar de overlevingskansen met Hodgkin-lymfoom te kijken. Laten we deze op een paar manieren bekijken.

De totale overlevingskansen die de levensverwachting aangeven voor mensen met alle stadia gecombineerd, zijn onder meer:

• Overlevingspercentage na één jaar van 92%
• Overlevingspercentage na vijf jaar van 87%
• Overlevingspercentage na tien jaar van 80%

Overlevingspercentages van vijf jaar per fase zijn onder meer:

• Fase I: overlevingspercentage na vijf jaar is 90%
• Fase II: overlevingspercentage na vijf jaar is 90%
• Fase III: overlevingspercentage na vijf jaar is 80%
• Stadium IV: overlevingspercentage na vijf jaar is 65%

Het is belangrijk op te merken dat deze cijfers een gemiddelde zijn van alle mensen met een bepaald stadium van de ziekte van Hodgkin, ongeacht hun leeftijd en ongeacht andere factoren die de overlevingskans kunnen vergroten of verkleinen.

Overleving op lange termijn met Hodgkin-lymfoom

De overleving op lange termijn met Hodgkin-lymfoom is moeilijk in te schatten, vanwege aandoeningen zoals secundaire kankers die tientallen jaren na de behandeling kunnen optreden. Dat gezegd hebbende, schatten verschillende onderzoeken dat ergens tussen 15 en 30 jaar na de behandeling, mensen die Hodgkin-lymfoom hebben gehad, meer kans hebben om te overlijden aan een oorzaak die geen verband houdt met Hodgkin-lymfoom dan aan Hodgkin. Met andere woorden, na deze periode zullen mensen waarschijnlijk sterven aan oorzaken waaraan het gemiddelde publiek zou sterven.

Factoren die de overleving met de ziekte van Hodgkin beïnvloeden

Er zijn veel variabelen die verband houden met een verhoogde of verminderde kans om de ziekte van Hodgkin te overleven. Enkele hiervan zijn:

• Het stadium van de ziekte: de ziekte van stadium I of II heeft een betere prognose dan stadium III of IV.
• Leeftijd: Jongere mensen doen het over het algemeen beter dan ouderen (ouder dan 45).
• Seks: vrouwen hebben doorgaans een hogere levensverwachting dan mannen.
• De aanwezigheid van B-symptomen: Gewichtsverlies, nachtelijk zweten en koorts, de zogenaamde B-symptomen van lymfoom, worden in verband gebracht met een slechtere prognose (maar toch kunnen de meeste mensen overleven op lange termijn).
• Of er een terugval optreedt en wanneer: Voor degenen die in het eerste jaar na de behandeling een terugval hebben, is de prognose slechter.
• Reactie op behandeling: v Degenen die reageren op eerstelijnsbehandeling hebben een betere prognose dan degenen die dat niet doen.
• Albumine-gehalte: een laag albumine-gehalte (minder dan 4 g / dl) wordt geassocieerd met een slechtere prognose.
• Aantal witte bloedcellen (WBC): een verhoogd aantal witte bloedcellen (meer dan 15.000 bloedcellen per mm3) wordt geassocieerd met een slechtere prognose.
• Laag absoluut aantal lymfocyten (ALC): een absoluut aantal lymfocyten van minder dan 600 cellen per mm3 wordt geassocieerd met een slechtere prognose.
• Minder omvangrijke ziekten hebben een betere prognose.
• Bloedarmoede: een laag hemoglobinegehalte (minder dan 10,5 g / dl) houdt verband met een slechtere prognose dan die met een hoger hemoglobinegehalte.
• Sedimentatiesnelheid: een bezinkingssnelheid van erytrocyten (ESR) van meer dan 30 wordt geassocieerd met een slechtere prognose.
• Het type Hodgkin-lymfoom: Sommige typen Hodgkin-lymfomen worden geassocieerd met een betere overlevingskans dan andere (nodulaire lymfocyten overheersende en nodulaire scleroserende typen hebben in het algemeen een betere prognose).
• Algemene gezondheid op het moment van diagnose en andere medische aandoeningen.
• Of de kanker recidiverend of progressief is.
• Ziektekostenverzekering: Mensen die geen ziektekostenverzekering hebben, hebben een slechtere prognose.
• Secundaire kankers: mensen die zijn behandeld voor Hodgkin-lymfoom hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van een secundaire kanker, een kanker die verband houdt met de kankerverwekkende effecten van chemotherapie en / of bestraling.

Herhaling en overlevingspercentages

Zoals we hierboven hebben opgemerkt, zijn de timing en frequentie van recidieven veel anders bij Hodgkin-lymfoom dan bij borstkanker. Bij Hodgkin-lymfoom treedt meer dan de helft van de recidieven op binnen twee jaar na de primaire behandeling en tot 90% treedt op vóór het vijfjarige merk. Het optreden van een terugval na 10 jaar is zeldzaam en na 15 jaar is het risico op het ontwikkelen van lymfoom hetzelfde als het risico bij de normale populatie. Voor degenen die hebben gehoord dat borstkanker na vele jaren terugkeert, kan het een geruststelling zijn dat dit ongebruikelijk is bij de ziekte van Hodgkin. Het is ook belangrijk op te merken dat zelfs bij een herhaling, veel mensen met de ziekte van Hodgkin een lang leven zullen leiden.

Uw prognose schatten

Voor degenen die een beter idee willen hebben van hun geschatte prognose, is er een tool die bekend staat als de Hasenclever-prognostische tool die wordt gebruikt om de prognose te schatten op basis van zeven verschillende factoren of risico's. Van elk van deze zeven factoren wordt gedacht dat ze de overleving na vijf jaar met ongeveer 8% verminderen. Deze omvatten een serumalbumine van minder dan 4 g / dL, een hemoglobine van minder dan 10,5 g / dL, leeftijd van 45 jaar of ouder, mannelijk geslacht, stadium IV-ziekte, een aantal witte bloedcellen van meer dan 15.000 / ml en een lager aantal lymfocyten dan 600 / ml.

Voor degenen zonder een van deze risicofactoren is de geschatte prognose over vijf jaar (totaal) 89%, en voor degenen met vijf of meer risicofactoren is het geschatte overlevingspercentage na vijf jaar 56%.

Houd er rekening mee dat deze tools opnieuw worden gebruikt om de "gemiddelde" prognose te schatten, en niemand is gemiddeld. Het is ook belangrijk op te merken dat zelfs als u vijf of meer risicofactoren heeft, de meerderheid - meer dan 50% van de mensen - vijf jaar na de diagnose nog in leven is.

Wat kunt u doen om uw prognose te verbeteren?

Met alle discussies over behandelingsopties, is het soms gemakkelijk om te vergeten dat er eenvoudige dingen zijn die u zelf kunt doen om uw prognose te verbeteren. Het is belangrijk om:

• Eet gezond: wat u in uw lichaam stopt, kan een verschil maken in hoe goed u behandelingen verdraagt ​​en hoe goed u zich voelt na de behandeling. Als u problemen ondervindt, vraag dan uw oncoloog om een ​​oncologische voedingsdeskundige voor u te regelen.
• Lichaamsbeweging: we hebben nu een groot aantal onderzoeken die hebben gekeken naar het effect van regelmatige lichaamsbeweging op de uitkomst van veel verschillende soorten kanker, waaronder Hodgkin-lymfoom. Zelfs kleine hoeveelheden lichaamsbeweging zijn nuttig. Houd er rekening mee dat het beter is om vaker in kleinere hoeveelheden te trainen dan om minder vaak gedurende lange perioden te trainen.
• Slaap lekker: We weten niet wat de effecten zijn van slaapstoornissen op de ziekte van Hodgkin, maar we weten dat deze aandoeningen bij borstkanker de overleving kunnen verminderen. Neem contact op met uw oncoloog als u deze zeer vaak voorkomende bijwerking van de behandeling heeft.
• Maak een zorgplan voor overlevenden van kanker: Als u klaar bent met de behandeling, zorg er dan voor dat u en uw arts een zorgplan voor nabestaanden invullen. Het risico op secundaire kankers is reëel na behandeling met Hodgkin en kan zelfs toenemen. Uw arts kan een eerdere of frequentere screening op kankers zoals borstkanker aanbevelen en de symptomen van andere kankers opvolgen als deze zich voordoen.

Hodgkin-lymfoom: vaak te genezen, maar toch een uitdagende ziekte

Het lijkt misschien grappig voor iemand die geen kanker heeft gehad, maar er is bijna concurrentie tussen mensen met verschillende vormen van kanker, of in ieder geval tussen mensen met een hoger overlevingspercentage en een lager overlevingspercentage van kanker. Degenen met kankers met lagere overlevingspercentages kunnen meer overleefbare kankers als minder uitdagend beschouwen.

Houd er rekening mee dat, hoewel Hodgkin-lymfoom beter te genezen is dan veel andere kankers, het angstaanjagend is om met kanker om te gaan. Als je sterfte in je gezicht wordt gegooid, begrijpen mensen zonder kanker het misschien niet en het maakt niet uit of de kanker een overlevingspercentage van 99% of een overlevingspercentage van 2% heeft. We moeten ook opmerken dat, zelfs als ze te genezen zijn, de behandelingen om Hodgkin-lymfoom onder controle te houden op zijn best een uitdaging zijn. Chemotherapie kan veel langer doorgaan, en vooral bij stamceltransplantaties, in hogere mate dan bij veel andere kankers. Er is ook de kwestie van de bijwerkingen op de lange termijn van Hodgkin-lymfoom, zoals secundaire kankers, die levenslange monitoring vereisen.

Als laatste opmerking: als u of een geliefde een behandeling voor de ziekte van Hodgkin heeft ondergaan, is het belangrijk om met uw arts te praten over overleving. Veel kankerklinieken hebben nu actieve rehabilitatieprogramma's voor kanker waarin de late effecten van kankerbehandeling, variërend van chronische pijn tot angst, volledig worden aangepakt.