Het verschil tussen Silent en Mini-Stroke

Hoewel ze op elkaar lijken, is er een verschil tussen stille slag en mini-slag. Laten we het echter eerst hebben over beroerte in het algemeen.

Een beroerte is een noodgeval voor de gezondheid dat optreedt wanneer de bloedtoevoer naar een deel van de hersenen wordt verminderd of onderbroken. Wanneer dat gebeurt, kan het getroffen gebied niet het bloed, de zuurstof en de voedingsstoffen krijgen die het nodig heeft, waardoor de hersencellen afsterven.

De hersenen zijn een buitengewoon complex orgaan dat verschillende lichaamsfuncties aanstuurt. Als er een beroerte optreedt en de bloedstroom de regio die een bepaalde lichaamsfunctie regelt niet kan bereiken, zal die functie niet werken zoals zou moeten.

Een beroerte kan betrekking hebben op de slagaders die naar en in de hersenen leiden. Het is de vijfde meest voorkomende doodsoorzaak en de belangrijkste oorzaak van invaliditeit in de Verenigde Staten.

Risicofactoren voor een beroerte

Risicofactoren voor een beroerte zijn onder meer:

• Leeftijd: de kans op een beroerte verdubbelt ongeveer voor elk decennium van het leven na de leeftijd van 55. Hoewel een beroerte veel voorkomt bij ouderen, hebben veel mensen onder de 65 ook een beroerte.
• Erfelijkheid (familiegeschiedenis): uw risico op een beroerte kan groter zijn als een ouder, grootouder, zus of broer een beroerte heeft gehad.
• Ras: Afro-Amerikanen hebben een veel hoger risico op overlijden door een beroerte dan blanken. Dit komt deels doordat zwarte mensen een hoger risico hebben op hoge bloeddruk, diabetes en obesitas.
• Seks: elk jaar krijgen vrouwen meer beroertes dan mannen, en een beroerte doodt meer vrouwen dan mannen. Gebruik van anticonceptiepillen, zwangerschap, een voorgeschiedenis van pre-eclampsie / eclampsie of zwangerschapsdiabetes, gebruik van orale anticonceptie, roken en postmenopauzale hormoontherapie kunnen het risico op een beroerte bij vrouwen verhogen.
• Eerdere beroerte, mini-beroerte of hartaanval: het risico op een beroerte voor iemand die er al een heeft gehad, is vele malen groter dan dat van iemand die dat niet heeft gehad. Als u een hartaanval heeft gehad, loopt u ook een groter risico om een ​​beroerte te krijgen.
• Andere aandoeningen: hoog cholesterol, hoge bloeddruk, diabetes en bloedingen of bloedstollingsstoornissen zijn andere risicofactoren voor een beroerte.

Stille slagen

Een stille beroerte is een beroerte die iemand heeft zonder te beseffen dat het is gebeurd. Meestal wordt een stille beroerte incidenteel opgemerkt op een MRI (Magnetic Resonance Imaging) van de hersenen.

Wanneer patiënten wordt gevraagd of ze zich herinneren dat ze een beroerte hebben gehad, zijn ze vaak verrast en kunnen ze zich op geen enkel moment in hun leven symptomen van een beroerte herinneren. Een studie toonde aan dat op de leeftijd van 69 ongeveer 10% tot 11% van de mensen die zichzelf beroertevrij beschouwen, minstens één beroerte hebben gehad die op MRI te zien is.

Stille beroertes veroorzaken geen duidelijk functieverlies, omdat andere delen van de hersenen het beschadigde kunnen compenseren. Ze vormen echter een sterke risicofactor voor een later ernstigere beroerte.

Mini-slagen

Een mini-beroerte daarentegen is een korte, maar discrete en zeker gedenkwaardige klinische gebeurtenis, waarbij een persoon gedurende enkele minuten tot enkele uren de symptomen van een beroerte ontwikkelt. Per definitie verdwijnen de symptomen van een mini-beroerte in minder dan 24 uur. Mini-beroertes worden ook wel transiënte ischemische aanvallen (TIA's) genoemd.

TIA's zijn "waarschuwende beroertes" die beroerte-achtige symptomen veroorzaken maar geen blijvende schade. TIA's zijn sterke voorspellers van een beroerte. Iemand die een of meer TIA's heeft gehad, heeft bijna 10 keer meer kans op een beroerte dan iemand van dezelfde leeftijd en hetzelfde geslacht die dat niet heeft gedaan.

Het herkennen en behandelen van TIA's kan uw risico op een ernstige beroerte verminderen. TIA moet worden beschouwd als een medisch noodgeval en moet onmiddellijk worden opgevolgd door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg.