Schildklieraandoeningen en polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) zijn twee van de meest voorkomende (en misschien over het hoofd geziene) endocriene aandoeningen bij vrouwen. Hoewel hypothyreoïdie en PCOS heel verschillend zijn, hebben ze veel vergelijkbare kenmerken. Hier zijn vijf belangrijke dingen die mensen met PCOS zouden moeten weten over hypothyreoïdie.
torwai / Getty ImagesHypothyreoïdie komt zeer vaak voor bij PCOS
Hypothyreoïdie, en in het bijzonder thyroïditis van Hashimoto, komt vaker voor bij mensen met PCOS dan bij de algemene bevolking. Hashimoto's is een auto-immuunziekte waarbij het lichaam zichzelf aanvalt.
Een onderzoek uit 2013 wees uit dat 22,5% van de vrouwen met PCOS hypothyreoïdie had in vergelijking met 8,75% bij controles en dat schildklierantistoffen aanwezig zijn bij 27% van de patiënten met PCOS versus 8% bij controles.
Een onderzoek uit 2015 toonde een hogere prevalentie aan van Hashimoto's en verhoogd schildklierstimulerend hormoon (TSH), wat wijst op hypothyreoïdie, bij PCOS-patiënten.
Schildklier en PCOS zijn met elkaar verbonden
Aangenomen wordt dat zowel genetische als omgevingsfactoren bijdragen aan schildklieraandoeningen bij PCOS. Van hypothyreoïdie is bekend dat het PCOS-achtige eierstokken en algehele verslechtering van PCOS en insulineresistentie veroorzaakt.
Hypothyreoïdie kan testosteron verhogen door het niveau van geslachtshormoon bindend globuline (SHBG) te verlagen, de omzetting van androsteendion in testosteron en estradiol te verhogen en de metabole klaring van androsteendion te verminderen.
Een verhoogde verhouding tussen oestrogeen en oestrogeen / progesteron lijkt direct betrokken te zijn bij hoge niveaus van schildklierantilichamen bij PCOS-patiënten.
De schildklier heeft invloed op uw hele lichaam
De schildklier, die zich in de vorm van een vlinder in de basis van je keel bevindt, regelt de snelheid waarmee je lichaam voedsel omzet in energie, en functioneert als een thermostaat om het metabolisme van het lichaam en andere systemen te regelen.
Als u te snel werkt (hyperthyreoïdie), heeft dit de neiging uw metabolisme te versnellen. Als het te langzaam werkt (hypothyreoïdie), heeft dit de neiging uw metabolisme te vertragen, wat resulteert in gewichtstoename of problemen met afvallen.
Alle cellen in uw lichaam zijn afhankelijk van de hormonen die door uw schildklier worden uitgescheiden om goed te kunnen functioneren. Naast het regelen van de snelheid waarmee uw lichaam koolhydraten, eiwitten en vetten omzet in brandstof, regelen schildklierhormonen ook uw hartslag en kunnen ze uw menstruatiecyclus beïnvloeden en de vruchtbaarheid beïnvloeden.
Alleen TSH-testen is niet genoeg
TSH alleen is geen betrouwbare test om de werking van uw schildklier te bepalen. TSH meet hoeveel T4 de schildklier moet maken. Een abnormaal hoge TSH-test kan betekenen dat u hypothyreoïdie heeft.
Alleen op TSH vertrouwen is niet voldoende om een juiste diagnose te stellen en een reden waarom zoveel mensen met hypothyreoïdie een verkeerde diagnose stellen. Andere schildkliertesten zijn onder meer:
- T4-tests (gratis T4, gratis T4-index, totaal T4): beoordeel de hoeveelheid T4 die uw schildklier produceert.
- Schildklierperoxidase-antilichaam (anti-TPO) (TgAb) controleert op schildklierantistoffen en om auto-immuun schildklieraandoeningen zoals die van Hashimoto te detecteren.
- T3 en omgekeerde T3 (rT3) beoordelen de hoeveelheid T3 die uw schildklier aanmaakt en het vermogen om T4 naar T3 om te zetten.
Jodium speelt een grote rol
De schildklier moet jodium hebben om schildklierhormoon te maken. De belangrijkste voedselbronnen van jodium zijn zuivelproducten, kip, rundvlees, varkensvlees, vis en gejodeerd zout. Roze Himalaya en zeezout zijn geen rijke bronnen van jodium.
Om de productie van schildklierhormoon in balans te houden, is de juiste hoeveelheid jodium nodig. Te weinig of te veel jodium kan hypothyreoïdie veroorzaken of verergeren. Overleg met uw arts voordat u jodiumsupplementen inneemt. Gebruik ze met de nodige voorzichtigheid en alleen onder toezicht van een zorgverlener.
