Oorzaken en risicofactoren van schildklierkanker

Het is onduidelijk wat precies de meeste schildklierkanker veroorzaakt, hoewel sommige gevallen verband houden met erfelijke aandoeningen. Er zijn bepaalde risicofactoren voor schildklierkanker, waaronder blootstelling aan straling, een dieet met weinig jodium en vrouwelijk zijn. De vier belangrijkste soorten schildklierkanker zijn papillair, folliculair, medullair en anaplastisch. Minder vaak voorkomende schildklierkankers zijn schildklierlymfomen, sarcomen en andere zeldzame tumoren.

Algemene oorzaken

Schildklierkanker treedt op wanneer het DNA in uw schildkliercellen muteert (verandert), waardoor de cellen zich ongecontroleerd vermenigvuldigen en lokaal binnendringen. Terwijl deze abnormale cellen zich ophopen, vormen ze een tumor die zich vervolgens naar andere delen van het lichaam kan verspreiden.

Er zijn een aantal genen die in de loop van uw leven mutaties kunnen ontwikkelen die verband houden met schildklierkanker, waaronder:

• RET-gen: Medullaire schildklierkanker kan worden veroorzaakt door puntmutaties die in verschillende delen van het RET-gen worden aangetroffen Sommige medullaire schildklierkankers worden overgeërfd als onderdeel van een erfelijk kankersyndroom of als onderdeel van het familiair medullair schildkliercarcinoomsyndroom (zie hieronder). In gevallen van medullaire schildklierkanker die niet worden geërfd, worden de mutaties meestal alleen in de kankercellen aangetroffen. Chromosomale breuken kunnen optreden binnen het RET-gen resulterend in fusiegenen tussen fragmenten van het RET-gen en fragmenten van andere genen. Dit type genetische herschikking komt voor bij ongeveer 20% van de papillaire schildklierkanker (PTC); de gegenereerde fusie-oncoproteïnen worden RET / PTC-eiwitten genoemd De RET / PTC-fusie-eiwitten worden vaker aangetroffen bij kinderen die aan externe straling worden blootgesteld, maar niet bij volwassenen die aan straling worden blootgesteld.
• BRAF-gen: Schildklierkankercellen met BRAF-genen-mutaties hebben de neiging sneller te groeien en zich te verspreiden dan kankercellen met RET-mutaties. Deze mutaties komen minder vaak voor bij kinderen en mensen die aan straling zijn blootgesteld. Het is uiterst zeldzaam om veranderingen in zowel de RET- als BRAF-genen te hebben.
• NTRK1- en MET-genen: Mutaties in deze genen zijn ook in verband gebracht met papillaire schildklierkanker.
• RAS-oncogen: Veranderingen in het RAS-oncogen worden gevonden in sommige folliculaire schildklierkankers, evenals PAX8 / PPAR-γ-herschikking.
• TP53-gen: Veranderingen in dit gen, dat instructies geeft voor het maken van een eiwit dat tumoren onderdrukt, worden in verband gebracht met anaplastische schildklierkanker.
• CTNNB1-oncogen: Mutaties in dit gen kunnen ook zelden worden geassocieerd met anaplastische schildklierkanker.

Genetica

De meeste mensen met de diagnose schildklierkanker hebben geen genetische component of familiegeschiedenis, maar er zijn enkele erfelijke aandoeningen die verband houden met schildklierkanker.

Familiaal medullair schildkliercarcinoom (FMTC)

Ongeveer twee op de tien gevallen van medullaire schildklierkanker zijn het gevolg van het erven van een gemuteerd gen, dat bekend staat als familiair medullair schildkliercarcinoom (FMTC). In deze gevallen kan de schildklierkanker vanzelf verschijnen of kan het samen met andere tumoren voorkomen.

Wanneer FMTC optreedt bij andere tumoren, staat dit bekend als multiple endocriene neoplasie type 2 (MEN 2).

Zowel FMTC als MEN 2 zijn erfelijk en worden veroorzaakt door mutaties in het RET-gen. We erven allemaal twee exemplaren van elk gen, één van elke ouder. Als u een RET-mutatie heeft, betekent dit doorgaans dat één kopie van het RET-gen dat u ervaart, is gemuteerd. Bij FMTC of MEN 2 ontwikkelt kanker zich doorgaans in de kindertijd of jongvolwassenheid.

Andere schildklierkankers

Uw risico om andere, meer voorkomende vormen van schildklierkanker te krijgen, is groter als u een van deze genetische aandoeningen heeft:

• Familiale adenomateuze polyposis (FAP): deze aandoening, die wordt veroorzaakt door defecten in het APC-gen, veroorzaakt dikke darmpoliepen en creëert een hoog risico op darmkanker. Het verhoogt ook het risico op andere kankers, waaronder papillaire schildklierkanker.
• Ziekte van Cowden: deze aandoening, die meestal wordt veroorzaakt door mutaties in het PTEN-gen, leidt tot verhoogde schildklierproblemen, goedaardige gezwellen en een hoger risico op het ontwikkelen van papillaire of folliculaire schildklierkanker, evenals baarmoeder- en borstkanker.
• Carney-complex, type I: veroorzaakt door defecten in het PRKAR1A-gen, veroorzaakt deze aandoening ook goedaardige tumoren en een hoger risico op het ontwikkelen van papillaire of folliculaire schildklierkanker.
• Familiaal niet-medullair schildkliercarcinoom: hoewel de genetische component niet wordt begrepen, verhoogt het hebben van een eerstegraads familielid dat schildklierkanker heeft gehad (ouder, broer of zus of kind) ook uw risico op schildklierkanker. Vooral papillaire schildklierkanker komt vaak voor in families en kan worden veroorzaakt door genen op chromosomen 1 en 19.

Risicofactoren

Er zijn verschillende risicofactoren voor het ontwikkelen van schildklierkanker:

Geslacht en leeftijd

Schildklierkanker komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

Bijna drie op de vier gevallen van schildklierkanker komen voor bij vrouwen, en hoewel het op elke leeftijd kan voorkomen, neemt uw risico toe naarmate u ouder wordt.

Vrouwen bij wie schildklierkanker is vastgesteld, zijn meestal in de veertig of vijftig en mannen zijn meestal in de zestig of zeventig.

Laag jodiumgehalte

Op plaatsen waar mensen minder jodium via hun dieet krijgen, komt folliculaire schildklierkanker vaker voor.Als uw dieet weinig jodium bevat en u bent blootgesteld aan straling, kan uw risico op het ontwikkelen van papillaire schildklierkanker ook toenemen. In de Verenigde Staten krijgen de meeste mensen genoeg jodium via gejodeerd keukenzout en ander voedsel dat ze consumeren.

Blootstelling aan straling

Blootstelling aan hoge stralingsniveaus, zoals die worden aangetroffen bij bepaalde diagnostische tests en behandelingen, en als gevolg van nucleaire neerslag, verhoogt het risico op schildklierkanker. Dat laatste klinkt misschien als een vergezochte zorg, maar bepaalde delen van de Verenigde Staten ondervonden radioactieve neerslag na wapentests in de jaren vijftig, en dergelijke wapens bestaan ​​nog steeds. Deze blootstelling kan ook optreden als gevolg van ongevallen bij energiecentrales.

De hoeveelheid blootstelling aan straling en de leeftijd waarop u wordt blootgesteld, zijn belangrijk. Hoe groter de blootstelling en hoe jonger u bent, hoe groter uw risico.

Stralingsbehandelingen: kinderen en tieners die hoge doses straling krijgen om kanker te behandelen, zoals lymfoom, hebben een hoger risico om later andere kankers te ontwikkelen, waaronder schildklierkanker.

Diagnostische röntgenfoto's: Blootstelling aan diagnostische straling wordt in verband gebracht met een verhoogd risico op schildklierkanker, vooral bij meervoudige blootstellingen. Uw schildklier is erg gevoelig voor straling en blootstelling aan straling, vooral op jonge leeftijd, is bewezen en goed. bekende risicofactor voor schildklierkanker. Een veel voorkomende bron van blootstelling aan dit type straling in de Verenigde Staten zijn röntgenfoto's voor medische diagnose, met name tandheelkundige röntgenfoto's en computertomografie (CT) -scans.

Een manier om uzelf te beschermen, is door uw tandarts te vragen om u een loden schildklierkraag te geven wanneer u tandheelkundige röntgenfoto's maakt, wat de American Dental Association toch aanbeveelt. Ondanks deze aanbevelingen hebben sommige tandartsen geen schildklierkragen of loden schorten met een nekbescherming. In dat geval, hoewel niet ideaal, kunt u een kraagloos loodschort gebruiken dat ze bij de hand hebben voor zwangere patiënten om uw nekgebied af te schermen.

Als u kinderen heeft, is het vooral belangrijk om hun blootstelling aan routinematige of onnodige tandheelkundige röntgenfoto's te minimaliseren en erop te staan ​​dat hun tandartsen en orthodontisten ook een schildklierhalsband gebruiken. Vooral orthodontie kan een bron zijn van talrijke tandheelkundige röntgenfoto's.

Nucleaire ongevallen: in maart 2011 veroorzaakte een ongeval in de kerncentrale van Fukushima Daiichi in Fukushima, Japan - veroorzaakt door een tsunami na een aardbeving die de fabriek trof - het vrijkomen van straling en blootstelling aan radioactieve materialen in het land en in gebieden beneden de kerncentrale.

Ongevallen in kerncentrales zoals deze en het ongeval in Tsjernobyl in Rusland in 1986 resulteren in het vrijkomen van radioactief jodium-131. Blootstelling aan radioactief jodium-131 ​​is een bekende risicofactor voor schildklierkanker en de risico's zijn het grootst als de blootstelling optreedt bij zuigelingen, kinderen en adolescenten.

Een grote piek in het aantal schildklierkanker bij zuigelingen tot adolescenten werd gezien vanaf ongeveer vijf jaar na het ongeval in Tsjernobyl. De incidentie was het hoogst in gebieden zoals Wit-Rusland, dat op het pad lag van de nucleaire neerslag van Tsjernobyl, maar waarvan de bevolking niet werd beschermd door kalium. jodide behandeling. Sommige gebieden benedenwinds van Tsjernobyl, zoals Polen, kregen preventieve kaliumjodidetabletten, die de schildklier beschermen tegen opname van radioactief jodium als ze in de uren voor en na de blootstelling worden ingenomen.

Gezien de ervaring in Tsjernobyl en de wijdverbreide publieke bezorgdheid in Japan, werd in juli 2011 de Fukushima Health Management Survey gelanceerd om de risico's van blootstelling aan straling voor de bevolking te evalueren. Het onderzoek omvatte grootschalige schildklier-echoscopie van de bevolking rond Fukushima in een poging mogelijke schildklierkanker op te sporen.

Volgens onderzoekers is de incidentie van schildklierkanker in Fukushima echter veel kleiner dan de significante toename na Tsjernobyl. Dit heeft ertoe geleid dat onderzoekers concluderen dat de hoeveelheid blootstelling bij inwoners van Fukushima veel lager was dan die van het ongeluk in Tsjernobyl en dat het bewijs dat deze blootstelling aan straling schildklierkanker veroorzaakt, niet sterk is.

Hoewel Japanse onderzoekers geen significante stijging van de schildklierkankercijfers hebben vastgesteld die rechtstreeks toe te schrijven zijn aan het nucleaire ongeval in Fukushima, geven ze ook aan dat er meer onderzoek nodig is om de situatie verder te onderzoeken. blootstelling aan radioactief jodium-131 ​​na Fukushima was van een voldoende niveau om een ​​aantoonbare toename van schildklierkanker te veroorzaken - zoals opgetreden na Tsjernobyl - of als de toename slechts een bijproduct is van een meer rigoureuze, wijdverbreide en gevoelige schildklierkankerscreening.

Volgens de American Cancer Society kunnen kaliumjodidetabletten uw schildklier beschermen tegen radioactieve blootstelling, en het is vooral belangrijk voor kinderen om ze in te nemen bij een nucleair ongeval. Zorg er ook voor dat u voldoende jodium binnenkrijgt via voedsel en supplementen. Jodiumtekort lijkt het risico op schildklierkanker te verhogen als u wordt blootgesteld aan radioactiviteit.

Verenigingen

Er zijn enkele onderzoeken gedaan naar de associaties van bepaalde factoren die verband houden met schildklierkanker. Onthoud dat een associatie niet hetzelfde is als een oorzaak; het toont eenvoudig een verband aan dat hoogstwaarschijnlijk verder moet worden bestudeerd.

Emissies van energiecentrales

De kernreactor Indian Point bevindt zich in Buchanan, New York, ongeveer 37 mijl ten noorden van New York City. Toen de fabriek halverwege de jaren zeventig werd geopend, lag het percentage schildklierkanker in vier omliggende provincies - de provincies Westchester, Rockland, Orange en Putnam - 22% onder het percentage in de VS. Het aantal gevallen van schildklierkanker is nu gestegen van ongeveer 50 per jaar tot meer dan 400 per jaar in de regio, met een percentage dat 53% boven het nationale gemiddelde ligt.

Een peer-reviewed onderzoek uitgevoerd door het Radiation and Public Health Project gebruikte gegevens van de New York State Cancer Registry om het aantal kankergevallen in deze vier provincies gedurende vier decennia te volgen. De bevindingen suggereren dat de algehele toename van kanker en stijgende schildklierkankerpercentages mogelijk het gevolg zijn van emissies van de kerncentrale van Indian Point.

De onderzoekers vergeleken de kankercijfers voor perioden van vijf jaar tussen 1988 en 2007. Ze vonden onverklaarbare toenames bij 19 van de 20 belangrijke soorten kanker, met de grootste toename in schildklierkanker. Volgens de onderzoekers zijn de bevindingen van het rapport consistent en statistisch significant, en suggereren ze dat een of meer factoren - mogelijk blootstelling aan straling vanuit Indian Point - een anderszins onverklaarbare toename van het aantal kankergevallen in de regio veroorzaken.

Gezien dit begrip van de relatie tussen bestraling en schildklierkanker, roept de studie op tot meer uitgebreid onderzoek naar patronen van schildklierkanker en de relatie met kerncentrales in een poging om de stijgende tarieven te verklaren. Of Indian Point een gezondheidsrisico vormt, heeft grote gevolgen voor de bijna 2 miljoen mensen die binnen een straal van 20 mijl wonen, en voor de meer dan 17 miljoen mensen die binnen een straal van 50 mijl van de fabriek wonen, een grotere bevolking dan enige andere Amerikaanse nucleaire fabriek.

Parvovirus B19

Onderzoekers hebben gekeken naar de rol van humaan parvovirus B19 bij schildklierkanker en andere aandoeningen. Wat ze hebben ontdekt, is dat er een sterk verband bestaat tussen papillaire schildklierkanker en B19. Parvovirus B19 is een virus dat meestal een ziekte veroorzaakt die bekend staat als de vijfde ziekte. De virale ziekte komt het meest voor bij jongere kinderen en veroorzaakt uitslag op de wangen, armen en benen.

In de meeste van de onderzochte tumoren is B19 aangetroffen, wat aantoont dat de schildklier het zeer goed kan herbergen.Onderzoekers geloven dat hun bevindingen suggereren dat B19 de schildklier infecteert voorafgaand aan de vorming van tumoren. Nogmaals, er moet meer onderzoek worden gedaan naar deze associatie.

Hysterectomie

Een groot onderzoek onder vrouwen die een hysterectomie hadden ondergaan, toonde aan dat ze een significant hoger risico hadden om schildklierkanker te krijgen dan vrouwen die geen hysterectomie hadden ondergaan. De onderzoekers concludeerden dat er meer onderzoek moet worden gedaan om de mogelijk vergelijkbare risicofactoren voor schildklierkanker en de noodzaak van een hysterectomie. Houd er rekening mee dat, zelfs als het risico verhoogd is, het heel goed mogelijk is dat slechts een klein aantal vrouwen schildklierkanker krijgt na een hysterectomie.

Thyroxine

U heeft misschien gehoord dat het gebruik van synthetische thyroxine, Synthroid (levothyroxine) genaamd, voor lage niveaus van schildklierhormonen die bij hypothyreoïdie worden aangetroffen, kan leiden tot schildklierkanker. Hoewel uit een studie bleek dat er een verband bestaat tussen het regelmatig gebruik van thyroxine en het later ontwikkelen van schildklierkanker, is dit de eerste studie die een dergelijke associatie aantoont en het is gedaan op een kleine steekproef van mensen. De auteurs erkennen zelf dat er meer onderzoek nodig is. worden gedaan op grotere populaties om de bevindingen van dit onderzoek te valideren.

Het komt erop neer dat een onderzoek dat een zeer klein verband aantoont tussen het gebruik van levothyroxine en schildklierkanker, geen reden is om te stoppen met het gebruik van Synthroid als dat is wat uw arts heeft voorgeschreven. Als u zich toch zorgen maakt, bespreek dit dan met uw arts.