Hoe een urineweginfectie wordt behandeld

Urineweginfecties (UTI's) zijn vaak mild en kunnen soms vanzelf verdwijnen met niet meer dan voldoende vocht en misschien een milde vrij verkrijgbare pijnstiller. kan baat hebben bij een korte antibioticakuur. Dit geldt vooral als de infectie van uw blaas naar uw nieren is overgegaan. In dergelijke gevallen zullen huismiddeltjes en pijnstillers waarschijnlijk geen verlichting bieden en kunnen ze het risico op complicaties vergroten.

Huismiddeltjes

Hoewel antibiotica vaak worden voorgeschreven om een ​​urineweginfectie te behandelen, is de houding de afgelopen jaren veranderd als gevolg van de toenemende mate van antibioticaresistentie.E colien andere bacteriën Tegenwoordig zullen sommige artsen een wacht-en-wacht-benadering volgen als een UTI ongecompliceerd is en kleine symptomen heeft.

In Europa zullen doktoren bijvoorbeeld vaak een uitgesteld recept van 48 uur verstrekken dat naar eigen goeddunken van de patiënt kan worden gebruikt. Soortgelijke praktijken worden door sommige artsen in de Verenigde Staten toegepast.

Sommige onderzoeken suggereren dat het achterhouden van antibiotica kan leiden tot een hoger risico op UTI-complicaties, en de meeste experts hebben deze praktijk niet overgenomen.

Om de noodzaak van antibiotica te minimaliseren bij het omgaan met een kleine UTI, zijn er een aantal beproefde remedies waar u terecht kunt:

• Drink veel water. Door simpelweg de urinewegen te laten werken, kunt u meer van de circulerende bacteriën uit de blaas of nieren verwijderen. Probeer niet minder dan acht glazen water per dag (of ongeveer een halve liter) te drinken. Tijdens een actieve infectie wilt u dat eventueel verhogen tot maximaal 16, indien van toepassing. Het doel is om vaak te plassen en te plassen, nooit in te houden en zo vaak te gaan als nodig is.
• Drink cranberrysap. Cranberrysap wordt al lang geprezen om zijn vermogen om urineweginfecties te behandelen en bevat verbindingen waarvan wordt aangenomen dat ze voorkomen dat bacteriën aan de wanden van de urinewegen blijven kleven. Hoewel sommige wetenschappers publiekelijk aan deze beweringen hebben getwijfeld, concludeerde onderzoek van de Boston University School of Medicine dat een dagelijks glas van 250 ml cranberrysap, dat gedurende 24 weken werd ingenomen, de herhaling van UTI's met bijna 45 procent verminderde.
• Verhoog uw inname van vitamine C. Vitamine C kan helpen bij de behandeling van een milde urineweginfectie door de zuurgraad van de urine te verhogen en het minder geschikt te maken voor bacteriën. Indien nodig kunt u uw inname via voedsel versterken met een dagelijks supplement.

Vermijd daarentegen voedsel of drank die de urinewegen kunnen irriteren en / of de symptomen kunnen doen ontvlammen, zoals gekruid voedsel, alcohol, cafeïne en citrus.

Door een verwarmingskussen, een warmwaterkruik of een warm kompres op uw buik of rug te plaatsen, kunt u het ongemak van een blaasontsteking verminderen.

Vrij verkrijgbare therapieën

Zelfzorggeneesmiddelen worden voornamelijk gebruikt om ongemak en pijn van een UTI te verlichten. De belangrijkste hiervan zijn niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) zoals Advil (ibuprofen) of pijnstillende pijnstillers zoals Tylenol (paracetamol). Maar dergelijke medicijnen mogen geen vervanging zijn voor antibiotica.

Een ander medicijn, bekend als fenazopyridine, is speciaal ontwikkeld om urinewegpijn te behandelen.Het is in lagere doses zonder recept verkrijgbaar en wordt op de markt gebracht onder merknamen als Azo of Uristat.

Formuleringen met een hogere sterkte zijn op recept verkrijgbaar en worden vaak gebruikt om pijn te verminderen totdat antibiotica de infectie onder controle hebben. U moet alcohol vermijden als u fenazopyridine gebruikt, omdat dit levertoxiciteit kan veroorzaken. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn slaperigheid, verhoogde dorst, buikpijn, vermoeidheid, misselijkheid en braken.

Voorschriften

Hoewel sommigen misschien graag antibiotica willen krijgen om hun symptomen aan te pakken, mogen deze medicijnen alleen door artsen worden voorgeschreven wanneer dat nodig is (en voor de kortst mogelijke tijd die nodig is) en op de juiste manier worden gebruikt om het risico op geneesmiddelresistentie te verminderen.

De overgrote meerderheid van UTI's wordt veroorzaakt door bacteriën en wordt als zodanig behandeld met antibiotica. De keuze van het medicijn hangt grotendeels af van het feit of de infectie zich in de blaas (cystitis) of in de nieren (pyelonefritis) bevindt.

Cystitis behandeling

De eerstelijns antibiotica die worden gebruikt voor de behandeling van ongecompliceerde cystitis zijn onder meer:

• Trimethoprim-sulfamethoxazol (TMP-SMX)
• Nitrofurantoïne-monohydraat
• Fosfomycin

Symptomen van cystitis verdwijnen doorgaans binnen zes dagen na aanvang van de behandeling. De behandeling kan langer duren als u terugkerende urineweginfecties heeft of ernstige urinewegsymptomen heeft. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn hoofdpijn, duizeligheid, maagklachten, vermoeidheid, misselijkheid, braken, jeuk en huiduitslag.

Nitrofurantoïne en fosfomycine moeten worden vermeden als er tekenen zijn van een nierinfectie, waaronder pijn in de zij, koorts, misselijkheid, braken en koude rillingen.

Pyelonefritis-behandeling

Ongeveer 90% van de acute nierinfecties kan worden behandeld met orale antibiotica. De meest voorgeschreven zijn:

• Fluoroquinolonen (zoals ciprofloxacine en levofloxacine)
• Cefalosporines
• Penicilline
• Amoxicilline
• Augmentin (amoxicilline-clavulaanzuur kalium)

Mensen met mildere infecties hebben mogelijk slechts vijf tot zeven dagen behandeling nodig. Zwangere vrouwen kunnen daarentegen een kuur van zeven tot veertien dagen nodig hebben, terwijl mensen met een verzwakt immuunsysteem tot 21 dagen behandeling nodig kunnen hebben. In ernstige gevallen kan een combinatie van intraveneuze (IV) en orale antibiotica nodig zijn.

Fluoroquinolonen zijn geneesmiddelen van categorie C voor de zwangerschap (wat betekent dat ze geboorteafwijkingen hebben veroorzaakt in dierstudies) en mogen niet tijdens de zwangerschap worden gebruikt.

Bijwerkingen van de aanbevolen antibiotica zijn vrijwel hetzelfde als die bij blaasontsteking. Bepaalde medicijnen (zoals penicilline) kunnen echter een mogelijk levensbedreigende allergie voor het hele lichaam veroorzaken, bekend als anafylaxie. Indien onbehandeld, kan anafylaxie leiden tot shock, coma, hartfalen of respiratoire insufficiëntie en overlijden.

Complementaire geneeskunde (CAM)

Hoewel een aantal alternatieve benaderingen is voorgesteld om een ​​urineweginfectie te behandelen of te voorkomen, ontbrak het bewijs daarvoor tot nu toe.

Sommige, zoals probiotica, hebben niet dezelfde voordelen voor de urinewegen aangetoond als andere orgaansystemen. Van andere, zoals zinksupplementen die worden gebruikt om UTI-therapie te ondersteunen, is aangetoond dat ze het risico op urinewegcomplicaties verhogen.

Andere folkremedies zoals knoflook, mierikswortel, Oost-Indische kers enSalvia plebeia-gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde (TCM) - hebben weinig tot geen voordelen laten zien bij de behandeling of preventie van UTI's in enkele beschikbare onderzoeken waarin het gebruik ervan werd onderzocht.

Zoals hierboven vermeld, is cranberrysap een optie die u zou kunnen overwegen. Cranberry-supplementen, meestal verkrijgbaar in caplet-formuleringen, zijn ook beschikbaar.

D-Mannose

Een voedingssupplement dat de afgelopen jaren de aandacht heeft getrokken, is een eenvoudige suiker afgeleid van veenbessen en andere planten bekend als D-mannose.In tegenstelling tot de meeste suikers komt D-mannose niet gemakkelijk in de bloedbaan en wordt het snel onveranderd uit het lichaam uitgescheiden. , in 30 tot 60 minuten.

Omdat D-mannose niet gemetaboliseerd blijft, verhoogt het de bloedglucosespiegel niet op dezelfde manier als andere suikers. In plaats daarvan bindt het zich aan de bekleding van het darmkanaal en voorkomt het dat bacteriën zich hechten aan epitheelcellen en deze infecteren.

Hoewel er geen bewijs is dat D-mannose een urineweginfectie kan behandelen, publiceerde een studie uit 2014 inWorld Journal of Urologyontdekte dat vrouwen die dagelijks D-mannose-poeder innamen, een lager percentage van UTI-recidieven hadden in vergelijking met degenen die een placebo namen.

Bovendien bleek het dagelijkse gebruik van D-mannose net zo effectief te zijn om herhaling van urineweginfecties te voorkomen als het dagelijkse gebruik van het antibioticum nitrofurantoïne.

Dat gezegd hebbende, kunnen D-mannose-supplementen een opgeblazen gevoel, dunne ontlasting en diarree veroorzaken. Wanneer het in overmatige doses wordt ingenomen, bestaat er ook bezorgdheid dat D-mannose kan leiden tot nierbeschadiging. Als zodanig spreekt u met uw arts voordat u dit of een ander OTC-middel, supplement of kruidenmedicijn gebruikt.