Epitheelcellen - die onder meer in onze huid, het spijsverteringskanaal, de longen en de luchtwegen worden aangetroffen - hebben een verscheidenheid aan functies om ons lichaam goed te laten werken, waaronder bescherming tegen kwaadaardige microben en helpen bij het transporteren van voedingsstoffen naar onze bloedbanen.
In feite vertegenwoordigen epitheelcellen onze eerste verdedigingslinie tegen ziekteverwekkers en andere verontreinigingen die ons lichaam kunnen binnendringen via onze luchtwegen, spijsverteringskanalen en bloedbanen. Onze huid is ook gemaakt van epitheelcellen, die een meerlagige waterdichte barrière vormen tussen onze interne organen en de buitenwereld.
Epitheliale (uitgesproken als Eh-pith-ee-lee-ul) cellen zijn gerangschikt in enkele of meerdere lagen, afhankelijk van waar ze zich in het lichaam bevinden. Ze kunnen ook zenuwsensoren bevatten waarmee we kunnen proeven, voelen en ruiken, en ze kunnen slijm afscheiden dat zowel beschermt tegen ziekteverwekkers als irriterende stoffen en helpt bij het verwerken van voedingsstoffen.
Niet elke epitheelcel voert natuurlijk al deze taken uit - de cellen zijn gespecialiseerd afhankelijk van waar ze in het lichaam worden gevonden.
Hoe passen epitheelcellen bij coeliakie?
Coeliakie kan optreden wanneer iemand die genetisch vatbaar is voor de aandoening, het gluteneiwit consumeert dat wordt aangetroffen in de granen van tarwe, gerst en rogge. Het eiwit triggert het immuunsysteem van de persoon om de epitheelcellen aan te vallen die bekend staan als villi die de dunne darm bekleden.
Dit proces, bekend als villous atrofie, tast deze cellen uiteindelijk aan. Hierdoor kunnen mensen met coeliakie ook aan ondervoeding lijden, omdat ze de voedingsstoffen niet goed via hun beschadigde darmvlokken kunnen opnemen.
De bekendste symptomen van coeliakie zijn diarree, vermoeidheid en een opgeblazen gevoel. Maar de aandoening kan in feite meer dan 100 tekenen en symptomen hebben, waarvan de meeste niet duidelijk verband houden met het spijsverteringskanaal.
Coeliakie resulteert ook vaak in ijzertekort en foliumzuurgebrek, wat resulteert in bloedarmoede. Dit komt omdat coeliakie meestal de bovenste dunne darm aantast en dat is waar ijzer en foliumzuur worden geabsorbeerd.
Problemen met epitheelcellen leiden tot 'lekkende darm'
Mogelijk. Onderzoek wijst uit dat deze door gluten veroorzaakte aanval door het immuunsysteem op de lichaamseigen epitheelcellen in de dunne darm de nauwe verbindingen tussen die cellen kan losmaken, waardoor mogelijk verontreinigingen door de darmbarrière in de bloedbaan kunnen lekken.
In feite richt een potentieel medicijn voor coeliakie, bekend als larazotide-acetaat, zich op die knooppunten in een poging ze opnieuw aan te halen. Bij testen is aangetoond dat het medicijn de symptomen van coeliakie vermindert bij mensen die al een glutenvrij dieet volgen, beter dan het dieet alleen, maar onderzoekers wijzen erop dat de resultaten voorlopig zijn.
Toch is het verre van duidelijk dat "lekkende darm" daadwerkelijk symptomen of gezondheidsproblemen veroorzaakt. Er moet nog veel onderzoek worden gedaan om de werkelijke effecten te bepalen, indien aanwezig, van wat in sommige medische kringen bekend staat als 'lekdarmsyndroom'.
Toch valt niet te ontkennen dat de epitheelcellen langs je spijsverteringskanaal (om nog maar te zwijgen van de cellen in andere delen van je lichaam) behoorlijk belangrijk zijn - zonder hen zouden we niet kunnen overleven.
.jpg)
