Plotseling gehoorverlies, of plotselinge doofheid, is precies hoe het klinkt: verlies of gedeeltelijk verlies van het vermogen om binnen zeer korte tijd te horen. Het kan allemaal tegelijk gebeuren of geleidelijk over meerdere uren of dagen. Meestal treft het slechts één oor (eenzijdige doofheid), maar ongeveer 2% van de tijd is het bilateraal (met betrekking tot beide oren).
Maica / Getty-afbeeldingenKlinisch bekend als 'plotseling perceptief gehoorverlies (dat wil zeggen binnenoor)' of SSNHL, treft de aandoening elk jaar ongeveer 0,1% van de mensen in de Verenigde Staten, meestal boven de 40. Plotseling perceptief gehoorverlies kan te wijten zijn aan letsel of ziekte. of problemen met de structuur van het oor. Het vereist onmiddellijke aandacht om de oorzaak te achterhalen en langdurige doofheid te voorkomen.
Symptomen
Het plotselinge acute verlies van het vermogen om te horen gaat vaak gepaard met rinkelen. Vaak is er een vol gevoel in het aangetaste oor. In andere gevallen is er geen dergelijke waarschuwing: de persoon merkt eerst een probleem wanneer hij uit zijn slaap ontwaakt.
SSNHL kan leiden tot totaal gehoorverlies, een onvermogen om lage of hoge frequenties te horen, of moeite om te begrijpen wat mensen zeggen. Tot 90% van de mensen met plotseling gehoorverlies aan één of beide oren lijdt aan tinnitus of oorsuizen.
Vanwege de rol van het oor in het evenwicht kan plotselinge doofheid gepaard gaan met vestibulaire stoornissen - problemen met het binnenoor die de coördinatie of beweging beïnvloeden. Waaronder:
- Vertigo of duizeligheid
- Verlies van evenwicht
- Bewegingsziekte
- Misselijkheid
Oorzaken en risicofactoren
Ongeveer 90% van de gevallen van plotseling perceptief gehoorverlies is idiopathisch, wat betekent dat er geen duidelijke oorzaak is. Infectie wordt beschouwd als de meest voorkomende identificeerbare oorzaak (13% van de gevallen).
Naast infectie kan SSNHL het gevolg zijn van auto-immuunziekten, trauma, vaataandoeningen, neoplasma (tumoren of andere gezwellen), stofwisselingsziekten, reacties op medicijnen, oorproblemen of neurologische aandoeningen.
-Cogans syndroom
-Lupus
-Andere auto-immuunziekten van het binnenoor
-HIV
ziekte van Lyme
-Bof
-Syfilis
Toxoplasmose (veel voorkomende parasitaire infecties)
-Beroerte
-Sikkelcelziekte
-Hersentumors
-Multiple sclerose
wanorde
-Otosclerose (abnormale botgroei in het middenoor)
-Vergrote gehoorgang
-Tandheelkundige ingreep / operatie
- Scheur in weefsel tussen midden /
binnenoor
-Barotrauma (veroorzaakt door veranderingen in luchtdruk zoals tijdens het vliegen)
-Schedelbreuk
Hypothyreoïdie
Gehoorverlies kan ook een bijwerking zijn van sommige medicijnen, waaronder: antibiotica zoals Garamycine (gentamicine), dat wordt gebruikt om verschillende soorten bacteriële infecties te behandelen; Lasix (furosemide) een diureticum dat het vasthouden van water en zwelling behandelt; geneesmiddelen voor chemotherapie; niet-steroïde ontstekingsremmers; en salicylaten (aangetroffen in pijnstillers).
Diagnose
Als u plotseling gehoorverlies ervaart, zal uw arts eerst een medische anamnese uitvoeren en naar uw symptomen vragen. Ze zullen dan in het aangetaste oor kijken om te controleren op obstructies, ontstekingen, vocht of oorsmeer.
Vervolgens ondergaat u waarschijnlijk een algemene gehoortest waarbij de arts uw oren een voor een bedekt en u vraagt om gefluisterde woorden te herhalen. Ze kunnen ook op een stemvork bij uw oor slaan om te zien of u de toon kunt detecteren.
Als deze tests gehoorverlies aantonen, wordt u waarschijnlijk doorverwezen naar een audioloog (een persoon die gespecialiseerd is in gehoorproblemen) voor verdere tests, waaronder:
- Auditieve hersenstamrespons (ABR): elektroden worden rond uw hoofd geplaatst om de hersenactiviteit te meten terwijl u rust of slaapt.
- Otoakoestische emissies (OAE): er wordt een kleine sonde in uw oor geplaatst om te meten hoe het slakkenhuis functioneert.
- Pure-Tone-testen: u draagt een koptelefoon waarin geluiden op verschillende volumes, toonhoogtes of frequenties worden afgespeeld en u wordt gevraagd te identificeren wanneer en of u ze hoort.
Deze tests helpen bepalen hoe hard een geluid moet zijn voordat u het kunt horen. Geluid wordt gemeten in decibel (dB). U krijgt de diagnose SSNHL als u geen geluid onder de 30 dB kunt horen.
Mogelijk moet u aanvullende tests ondergaan om de oorzaak van uw plotselinge perceptief gehoorverlies vast te stellen, afhankelijk van uw medische geschiedenis en andere symptomen. Een MRI-scan (Magnetic Resonance Imaging) kan bijvoorbeeld worden besteld als er een reden is om tumoren te vermoeden. Bloedonderzoek kan helpen om infecties, stofwisselingsstoornissen of auto-immuunziekten te bevestigen of uit te sluiten.
SSNHL komt zelden voor bij zuigelingen en jonge kinderen, maar als u vermoedt dat uw kleintje problemen heeft met horen, zoek dan onmiddellijk een behandeling. Gehoorverlies kan een aanzienlijke invloed hebben op spraak, taal en cognitieve ontwikkeling.
Behandeling
Indien nodig is de eerste behandelingslijn meestal corticosteroïden, die ontstekingen en zwellingen in het binnenoor verminderen. Meestal wordt een kuur met orale steroïden zoals prednison of methylprednisolon voorgeschreven.
Studies hebben aangetoond dat het rechtstreeks in het middenoor injecteren van steroïden ook een effectieve manier is om SSNHL te behandelen. Deze intratympanische injecties kunnen de voorkeur hebben als u zich zorgen maakt over bijwerkingen die verband houden met orale corticosteroïden, zoals hypertensie, gastritis of slaapstoornissen.
Als idiopathische SSNHL niet verbetert met steroïden alleen, kan een arts ook hyperbare oxygenatietherapie (HBO) aanbevelen. Met deze kuur wordt u mogelijk in een hyperbare kamer geplaatst en behandeld met luchtcompressie, gemaakt om 100% zuurstof door een masker te ademen en een decompressiesessie te ondergaan. Volgens onderzoek kan HBO werken door ontstekingen te verminderen of omdat ze een gezonde functie van het slakkenhuis en de oorstructuren ondersteunen, die een hoge zuurstoftoevoer vereisen. Deze therapie blijft enigszins controversieel en wordt mogelijk niet door veel zorgverzekeraars vergoed.
Als uw gehoorverlies verband houdt met een bacteriële infectie, krijgt u antibiotica voorgeschreven. In gevallen waarin SSNHL verband houdt met een auto-immuunziekte, kunt u op immunosuppressiva worden geplaatst om uw symptomen te beheersen.
Wanneer SSNHL verband houdt met een reactie op een medicijn, zal uw arts u waarschijnlijk op een ander medicijn laten overschakelen.
Omgaan
Als het gehoor niet binnen zes tot twaalf maanden terugkeert, is doofheid waarschijnlijk permanent. In die gevallen kunnen ondersteunende apparaten nuttig zijn. De hoortoestellen van tegenwoordig bieden een breed scala aan opties om geluid te versterken of het binnenoor te stimuleren.
Sommige mensen met ernstig gehoorverlies komen in aanmerking voor cochleaire implantaten, apparaten die de drie kleine botten van het middenoor vervangen om doven en slechthorenden in staat te stellen geluid te horen.
Moderne technologie heeft het ook een beetje gemakkelijker gemaakt om je aan te passen aan plotseling gehoorverlies. Door ondertiteling op films, televisie en zelfs YouTube-video's kun je woorden voorlezen die je misschien mist. Speciale teletypische apparaten die tekstcommunicatie via telefoonlijnen (TTY's) bieden, bestaan al decennia om dove en slechthorende mensen te helpen telefonisch te communiceren. Door sms'en en e-mailen is de behoefte aan TTY's echter aanzienlijk verminderd. Bioscopen zijn vaak uitgerust met draagbare ondertitelingsapparatuur, zodat u de dialoog van de nieuwste blockbuster kunt volgen.
Onderzoek toont aan dat groepsondersteunende groepen vaak een belangrijke manier zijn om met stress om te gaan en zich aan te passen aan het leven met gehoorverlies. Praat met uw arts over lokale groepen en wees open over verdriet of depressie, zodat u hulp kunt krijgen en voorkomen dat die gevoelens uw kwaliteit beïnvloeden van het leven.
Een woord van Verywell
Natuurlijk hebben ondersteunende apparaten beperkingen en het is niet ongebruikelijk dat u zich verdrietig voelt na gehoorverlies. Leren navigeren door de wereld met verminderd gehoor, niet kunnen genieten van muziek of alledaagse gesprekken op dezelfde manier als voorheen, en voortdurend ongemak als gevolg van aanhoudende tinnitus kan buitengewoon frustrerend zijn.
Er wordt aangenomen dat veel gevallen van plotseling perceptief gehoorverlies in feite niet gediagnosticeerd kunnen worden, omdat mensen gehoorproblemen afdoen als gewoon 'oud worden', oorsmeer of andere problemen waarvan ze denken dat ze vanzelf verdwijnen of niet kunnen worden verholpen. . Gehoorverlies moet eigenlijk zo snel mogelijk worden geëvalueerd. Tijdig ingrijpen kan u helpen langdurige problemen te voorkomen of mogelijk een ernstige medische aandoening aan het licht te brengen. Direct handelen kan niet alleen uw gehoor verbeteren, het kan ook uw algehele gezondheid verbeteren.