Een overzicht van eosinofilie

Eosinofilie is de technische naam voor een verhoogd aantal eosinofielen. Eosinofielen zijn een soort witte bloedcellen die stoffen in het lichaam zoals parasieten vernietigen en deelnemen aan allergische reacties.

Heel goed / Laura Porter

Symptomen

Als u eosinofilie heeft, worden uw symptomen gedeeltelijk bepaald door de oorzaak van het verhoogde aantal eosinofilie. Als uw aantal eosinofielen licht verhoogd is, heeft u mogelijk geen symptomen. Veel voorkomende symptomen zijn:

• Uitslag
• Jeuk
• Diarree, in het geval van parasitaire infecties
• Astma
• Loopneus, vooral als deze gepaard gaat met allergieën

Oorzaken

Er zijn tal van redenen waarom uw aantal eosinofielen verhoogd kan zijn. Sommige van de oorzaken zijn goedaardig en vereisen weinig behandeling. Het is niet ongebruikelijk dat het verhoogde aantal van voorbijgaande aard is en zonder behandeling verdwijnt. Laten we nu enkele van de oorzaken bekijken.

• Parasitaire infecties: Wereldwijd is de meest voorkomende oorzaak van eosinofilie een parasitaire infectie Namen van deze infecties zijn onder meer schistosomiasis, trichinose, strongyloïdiasis en ascariasis. Deze parasieten zijn wereldwijd te vinden, inclusief de Verenigde Staten. Reisgeschiedenis is een belangrijk onderdeel van het onderzoek naar eosinofilie, hoewel een gebrek aan recente reizen parasitaire infecties niet uitsluit.
• Medicijnreacties: Medicijnen kunnen eosinofilie veroorzaken, soms zonder duidelijke tekenen of symptomen. De meest voorkomende medicijnen die in verband worden gebracht met eosinofilie zijn antibiotica (penicilline, cefalosporines), niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen (aspirine, ibuprofen), fenytoïne (anti-epileptische aanvallen) en allopurinol (gebruikt om jicht te behandelen). De meest ernstige vorm wordt medicatiereactie met eosinofilie en systemische symptomen (DRESS) genoemd. Gelukkig zullen de meeste mensen deze reacties niet krijgen als ze deze medicijnen krijgen.
• Atopie: Atopie is een bepaalde reactie die in het lichaam optreedt. Typisch verwijst atopie naar astma, seizoensgebonden allergieën (ook wel allergische rhinitis genoemd) en eczeem. Het is niet ongebruikelijk dat iemand meer dan één van deze medische aandoeningen heeft, aangezien ze verband houden. Dit zijn enkele van de meest voorkomende oorzaken van milde tot matige eosinofilie, vooral bij kinderen. Evenzo kunnen voedselallergieën ook een verhoogd aantal eosinofielen veroorzaken.
• Eosinofiele oesofagitis (EoE): dit is een aandoening die wordt gekenmerkt door eosinofielen die zich naar de slokdarm verspreiden en die normaal geen eosinofielen bevatten. Ongeveer 50% van de mensen met EoE zal ook een verhoogd aantal eosinofielen in het bloed hebben.
• Hypereosinofiele syndromen: Hypereosinofiele syndromen (HES) zijn een groep aandoeningen die wordt gekenmerkt door een zeer hoog aantal eosinofielen en aanwijzingen voor orgaanschade door een groot aantal eosinofielen. Organen die vaak het doelwit zijn, zijn de huid, de longen en het maag-darmkanaal. HES kan primair (ook wel neoplastisch) secundair (reactief) of idiopathisch (oorzaak onbekend) zijn.
• Churg-Strauss-syndroom: Churg-Stauss-vasculitis, nu eosinofiele granulomatose met polyangiitis genoemd, kan eosiniofilie veroorzaken. Mensen met deze aandoening hebben aanvankelijk astma en andere longproblemen, en ontwikkelen daarna eosinofilie en uiteindelijk vasculitis, ontsteking van de bloedvaten.
• Kankers: Er zijn verschillende soorten kanker, met name bloedkankers, waarvan bekend is dat ze het aantal eosinofielen verhogen, waaronder een zeldzame vorm van acute myeloïde leukemie (AML), eosinofiele leukemie genaamd. Andere oorzaken zijn onder meer verschillende van de myeloproliferatieve neoplasmata (zoals essentiële trombocytemie, polycythaemia vera), B-cel- en T-cellymfoom, evenals adenocarcinomen van het maagdarmkanaal, de longen en de baarmoederhals.

Diagnose

Zoals de meeste bloedaandoeningen, wordt eosinofilie geïdentificeerd op basis van volledig bloedbeeld (CBC). Eosinofielen zijn een van de witte bloedcellen en worden aangetroffen in het gedeelte van de CBC dat het differentieel wordt genoemd. Het differentieel geeft aan hoeveel van elk type witte bloedcellen (neutrofiel, lymfocyt, monocyt, eosinofiel en basofiel) in het bloed aanwezig zijn.

Na identificatie van eosinofilie gaat uw zorgverlener aan de slag om de oorzaak te achterhalen, soms moet u hiervoor doorverwezen worden naar een hematoloog. Eosinofilie kan worden gecategoriseerd door het aantal eosinofielen (absoluut aantal eosinofielen).

• Mild: 500-1500 cellen / ml
• Matig: 1500 - 5000 cellen / ml
• Ernstig:> 5000 cellen / ml

Het bepalen van de oorzaak van uw eosinofilie zal gebaseerd zijn op uw symptomen. Eosinofiele oesofagitis kan slikproblemen, pijn op de borst en / of buik, braken of voedselophoping in de slokdarm veroorzaken. De diagnose vereist een biopsie van de slokdarm. Veel van de parasitaire infecties worden gediagnosticeerd door ontlastingsmonsters te nemen en deze te testen. Er is mogelijk geen test om te bepalen of een medicijn de oorzaak is van uw eosinofilie. Als uw aantal eosinofielen weer normaal wordt nadat u met de medicatie bent gestopt, wordt meestal aangenomen dat de medicatie de oorzaak was.

Behandeling

Net als bij diagnostische tests die nodig kunnen zijn, wordt de behandeling bepaald door de oorzaak van eosinofilie. Opties zijn onder meer:

• Observatie: als uw eosinofilie mild is, kan observatie met herhalingslaboratoria worden aanbevolen.
• Als een medicijn uw verhoogde aantal eosinofielen veroorzaakt, kan het worden stopgezet
• Maximaliserende therapie voor astma, eczeem en allergieën
• Parasitaire infecties worden behandeld met antiparasitaire medicijnen.
• Steroïden zoals prednison kunnen worden gebruikt om hypereosinofiele syndromen te behandelen

Een woord van Verywell

Hypereosinofilie is een eng klinkend woord. Gelukkig is het voor de meeste mensen met deze aandoening van voorbijgaande aard en vereist het weinig tot geen behandeling. Voor sommigen kan voor diagnose en behandeling verwijzing naar een specialist nodig zijn. Als u zich nog zorgen maakt, bespreek deze dan met uw arts.