Kilito Chan / Getty-afbeeldingen
Belangrijkste leerpunten
- Met telezorg beantwoorden prijstransparantie en toegang tot zorg aan een grotendeels onvervulde behoefte.
- Consistente zorg kan een uitdaging zijn met telezorg.
- Kostenbesparingen zijn niet universeel voor het hele spectrum van telezorg.
- Behandeling voor gedragsgezondheid blinkt uit met de hulp van telehealth.
Een jaar geleden, als u zich ziek voelde, zou u naar de spoedeisende hulp of uw huisarts kunnen gaan. Sinds het begin van de pandemie is het echter veel gebruikelijker om uw smartphone op te pakken en via telehealth met een arts of verpleegkundige over uw symptomen te praten.
Telehealth is in 2020 enorm in populariteit gestegen; zozeer zelfs dat de American Medical Association (AMA) heeft opgeroepen tot uitbreiding van telezorgdiensten buiten de pandemie door middel van tweeledige wetgeving in de vorm van de Telehealth Modernization Act van 2020.
Het wetsvoorstel zou telegezondheidszorg toegankelijk maken voor patiënten in het hele land, of het nu in een stadscentrum of op het platteland is, en zou alle soorten artsen in staat stellen telegezondheidsdiensten aan te bieden. Vóór het begin van de COVID-19-pandemie waren deze diensten beperkt.
Sinds het begin van de pandemie is telezorg enorm populair geworden. Volgens een onderzoek van de COVID-19 Healthcare Coalition is het aantal verzekeringsclaims met telezorg tussen februari en april enorm gestegen van iets meer dan 500.000 in februari tot meer dan 12,3 miljoen in april.
Deze scherpe piek in telezorggebruik en eenzijdige ondersteuning door de AMA roept de vraag op: is er een reden om dat te doen nadat het veilig is om naar de spoedeisende hulp of arts te gaan? Artsen hebben gemengde meningen.
Prijs, transparantie en toegang
Latoya Thomas, directeur beleid en overheidszaken bij Doctor On Demand, een telegezondheidsdienstverlener, zegt dat de voordelen van telegezondheid ruimschoots opwegen tegen de nadelen. Doctor on Demand levert al zes jaar telezorg, maar zag een scherpe piek in het voorjaar.
Terwijl Doctor on Demand aanvankelijk voornamelijk de spoedeisende zorg bediende, breidde het zich snel uit naar eerstelijnszorg, gedragsgezondheidszorg en uitgebreide zorg voor chronische aandoeningen.
Een van de voordelen van telezorg, zegt Thomas, is toegang.
"We sturen niemand weg. Je kunt via je verzekeringsmaatschappij gaan of je kunt uit eigen zak betalen, zoals je in elke kliniek zou doen", zegt Thomas tegen Verywell. "We hebben het proces ook vrij naadloos gemaakt. Je kunt hiervoor je laptop, je computer of een mobiel apparaat zoals een smartphone of tablet gebruiken."
De typische tijd om toegang te krijgen tot een huisarts via een traditionele gezondheidsroute kan variëren van vier tot zes weken, een onhoudbare hoeveelheid tijd, zelfs zonder een pandemie. In plaats daarvan noemt Doctor On Demand een gemiddelde wachttijd van zes minuten om met een arts te spreken.
Weten hoeveel je bezoek gaat kosten, is een groot pluspunt, zegt ze. Zodra patiënten inloggen op de service, wordt hun tarief voor die service weergegeven, zodat er geen verrassingsrekeningen achterblijven.
Terwijl Doctor on Demand prijzen weergeeft in hun interface, werkt elke telezorgaanbieder anders. Voor veel gebruikers van telezorgdiensten kan een snelle chat met een arts via een videogesprek duizenden dollars besparen op onnodige bezoeken aan de eerstehulpafdeling. Veel verzekeraars dringen er bij gebruikers op aan gebruik te maken van telegezondheidsdiensten door zich te concentreren op vaste vergoedingen die wedijveren met een reis naar de spoedeisende zorg of hun huisarts.
Voor oudere volwassenen kan technologie echter een barrière blijken te zijn. Thomas zegt dat hun providers verschillende opties bieden om met patiënten te communiceren, of het nu gaat om telefoon, videogesprek of beveiligde berichtenuitwisseling. Voor sommigen is de technologische weerstand misschien een te grote barrière.
Aangezien veel telezorgdiensten dag en nacht afspraken aanbieden, biedt telezorg ook meer opties voor ouders thuis met kinderen, in gebieden waar fysieke afstand een barrière is of wanneer het risico op infectie voor de patiënt gevaarlijker is dan de acute symptomen die worden gediagnosticeerd.
Continuüm van zorgvraagstukken
Hoewel gemakkelijke toegang een pluspunt kan zijn, kan de ietwat sporadische aard van telezorg een nadeel zijn, aldus Kayur Patel, MD, en chief medical officer van Proactive MD. Proactive MD werkt samen met werkgevers om zorg op locatie of in de buurt van bedrijven te bieden.
Patel zegt dat het opbouwen van een arts-patiëntrelatie voor de meeste patiënten de basis is van kwaliteitszorg. Zonder dit risico loopt de patiëntenpopulatie het risico onjuiste diagnoses en voorschriften te krijgen.
"Telehealth is een goedkope oplossing", zegt Patel tegen Verywell. 'Je hebt een acuut probleem, en we zoeken uit wat we kunnen doen om het op te lossen door middel van directe communicatie. Maar de realiteit is dat degene die komt opdagen als je belt, je arts is. En ze kennen je niet echt.'
Zonder een volledig begrip van de mogelijk gecompliceerde gezondheidsgeschiedenis van een patiënt, bestaat de mogelijkheid om onbewust de verkeerde medicatie of te veel medicatie voor te schrijven, zegt Patel.
"Stel dat je belt met een niersteenprobleem dat je eerder hebt gehad", zegt hij. "Ik ga je een klein recept voor verdovende middelen geven en kijken hoe het gaat. En dan kun je naar de SEH gaan omdat het niet beter wordt. Of ik kan zeggen: 'Ga nu naar de SEH. Je hebt twee opties.' Als je zegt dat je geen geld hebt voor de Eerste Hulp, dan is hier het script, laten we kijken of het werkt. "
Kostenbesparingen zijn niet altijd zo duidelijk als ze lijken
Voor veel mensen vormt het beheer van chronische ziekten een groot deel van hun medische kosten. Maar zelfs in acute aandoeningen die via telezorg worden aangepakt, zijn er grenzen aan wat artsen virtueel kunnen diagnosticeren. Als er labs moeten worden afgenomen of tests moeten worden afgenomen, kan het virtuele deel van de afspraak minimaal zijn, aangezien testlocaties worden betreden en de kosten stijgen.
Wat dit voor u betekent
Telehealth zal waarschijnlijk blijven, of het nu in zijn huidige vorm is of in een hybride vorm. Patiënt-artsrelaties blijven echter belangrijk en als een telegezondheidsmodel effectief wil zijn, is het belangrijk om een continuüm van zorg tot stand te brengen. Gemakkelijke toegang tot niet-noodhulpdiensten zoals gedragsgezondheidsdiensten kan vooral goed worden uitgevoerd in de virtuele ruimte.
Gedragsgezondheid gedijt in de virtuele ruimte
Een gebied dat aanzienlijke successen heeft geboekt met telezorg, is gedrags- en mentale gezondheid. Toegang tot therapeuten en psychiaters vanuit het comfort van thuis heeft veel mensen ertoe aangezet toegang te krijgen tot zorg die dit vóór de pandemie misschien niet had gedaan.
Josh Jonas, LCSW-R, en klinisch directeur en mede-eigenaar van The Village Institute, een therapiepraktijk in New York City, zette zijn praktijk volledig online toen de pandemie toesloeg. Gezien de mogelijkheid om patiënten op afstand te bezoeken zonder masker of persoonlijk met maskers en gecompliceerde planning om goede sanitaire voorzieningen mogelijk te maken, koos hij voor de virtuele optie.
Jonas zegt dat patiënten toestaan om in hun eigen fysieke ruimte te zijn, een zegen kan zijn voor psychotherapeuten, vooral bij mannelijke patiënten.
"Er is iets veiliger voor mannen om op een scherm te zijn. Het voelt meer als een zakelijk telefoontje", zegt hij. "Wanneer ze het kantoor binnenkomen, is er een kwetsbaarheid die voor hen erg ongemakkelijk kan aanvoelen."
Hoewel er patiënten zijn die niet kunnen wachten om weer op kantoor te komen voor sessies, zegt Jonas dat de tijdwinst voor zowel clinici als patiënten onmiskenbaar is.
"Ik heb mensen die vroeger drie uur per dag nodig hadden om naar een sessie te komen. Nu klikken ze gewoon op een knop. En egoïstisch ben ik hetzelfde", zegt hij. "Als ik klaar ben met werken, doe ik de computer dicht en ga naar buiten en daar zijn mijn vrouw en zoon."
