KATERYNA KON / SCIENCE PHOTO LIBRARY / Getty Images
Belangrijkste leerpunten
- Niet-gediagnosticeerde focale aanvallen veroorzaken 10 keer meer auto-ongelukken dan motorische aanvallen.
- Het kan tot zes jaar duren voordat focale aanvallen zijn vastgesteld, maar eenmaal geïdentificeerd, kunnen ze gemakkelijk worden behandeld met antiseizuurmedicatie.
- Deskundigen zeggen dat onderwijs de beste manier is om de diagnosetijd te verbeteren.
Een nieuwe studie van de New York University School of Medicine benadrukt veiligheidsproblemen die verband houden met niet-gediagnosticeerde focale epilepsie.
Epilepsie is een neurologische aandoening die wordt gekenmerkt door toevallen. Maar aanvallen manifesteren zich niet altijd als de schokkende of verstevigende bewegingen waaraan de meeste mensen denken. Dat worden motorische aanvallen genoemd en hebben invloed op beide hersenhelften Niet-motorische aanvallen of focale aanvallen zien er heel anders uit omdat ze beperkt zijn tot één gebied of kant van de hersenen, waardoor hun diagnose moeilijk wordt. Onderzoekers wilden de gevolgen van die vertraagde diagnose onderzoeken.
De studie, gepubliceerd inEpilepsie, inclusief 447 epilepsiepatiënten uit de Verenigde Staten, Canada, Australië en Europa die werden gecontroleerd in epilepsiecentra over de hele wereld.
Van de 447 patiënten in de studie vertoonden 246 vroege tekenen van niet-motorische aanvallen. Ondanks dat ze symptomen hadden, duurde het tot zes jaar voordat de diagnose epilepsie werd gesteld. Ter vergelijking: de 201 patiënten met motorische aanvallen ondervonden slechts een vertraging van twee maanden in de diagnose.
De onderzoekers zeggen dat de ongelijkheid in diagnose gevaarlijk is: een gebrek aan behandeling kan de veiligheid van patiënten en het grote publiek bedreigen - vooral wanneer patiënten met focale aanvallen die niet zijn gediagnosticeerd achter het stuur van een auto kruipen.
De bevindingen van het onderzoek ondersteunen de bezorgdheid van de onderzoeker: 23 patiënten meldden dat ze een of meer auto-ongelukken hadden gehad vóór hun diagnose van epilepsie. Negentien van de patiënten hadden niet-motorische aanvallen, terwijl slechts vier motorische aanvallen hadden.
De vertraging in diagnose en behandeling betekent dat patiënten met focale aanvallen 10 keer meer kans hebben om betrokken te zijn bij een motorvoertuigongeval (MVA) dan patiënten met motorische aanvallen.
"Autorijden is een groot probleem bij mijn patiënten met epilepsie", vertelt Robert E. Hogan, MD, neuroloog in het Barnes-Jewish Hospital en tweede vice-president van de American Epilepsy Society, aan Verywell. “Patiënten met focale aanvallen herinneren zich misschien niet meer dat ze de aanval hebben gehad. De hersenen gaan niet uit, maar er kan een korte tijd zijn dat ze zich niet bewust zijn en helaas is een auto-ongeluk wat veel mensen naar ons centrum brengt. "
Wat is een focale aanval?
Volgens de Epilepsy Foundation zijn focale aanvallen beperkt tot één gebied of kant van de hersenen, de meeste focale aanvallen duren niet langer dan 2 minuten. Bij aanvallen met focale aanvang, blijven mensen zich bewust van hun omgeving, maar kunnen ze zich bevroren voelen of niet in staat zijn om op de omgeving te reageren. Bij aanvallen met focaal verminderd bewustzijn verliest de persoon het bewustzijn van zijn omgeving.
Niet-motorische versus motorische aanvallen
Er zijn verschillende soorten aanvallen. Elk type wordt ingedeeld naar het gebied van de hersenen dat wordt beïnvloed. De klassen waarnaar het vaakst wordt verwezen, zijn niet-motorisch (focale aanvallen) en motorische (gegeneraliseerde aanvallen).
Niet-motorische (focale) aanvallen kunnen zijn:
- Veranderingen in hartslag, ademhaling of kleuring
- Blanco staren
- Onvermogen om op de omgeving te reageren
- Gedragsstilstand (stoppen met praten of bewegen)
- Verwarring
- Vertraagd denken
- Problemen met praten en begrijpen
- Plotselinge angst, vrees, ongerustheid of zelfs plezier
- Veranderingen in gehoor, zicht of smaak
- Gevoelens van gevoelloosheid, tintelingen of pijn
Motorische aanvallen kunnen zijn:
- Schokken (clonisch)
- Stijfheid (tonisch)
- Verlies van spierweefsel (atonisch)
- Herhaalde of automatische bewegingen (automatismen)
Vertraging bij het diagnosticeren van focale aanvallen
De vertraging bij het diagnosticeren van focale aanvallen kan worden toegeschreven aan het feit dat de vertoonde tekenen en symptomen zeer ongrijpbaar zijn. Ze kunnen worden aangezien voor een aantal verschillende omstandigheden.
Robert E. Hogan, MD
Focale aanvallen zijn te behandelen, maar het grootste obstakel is de diagnose.
- Robert E. Hogan, MD"De reden dat focale aanvallen lang kunnen duren om een diagnose te stellen, is dat ze subtiel zijn", vertelt Robert Fisher, MD, een neuroloog en directeur van het Stanford Epilepsy Center, aan Verywell. “Voor veel artsen moet de medische geschiedenis van een patiënt een bepaalde drempel bereiken voordat het een mogelijke diagnose van focale aanvallen kan veroorzaken. Tenzij ze vallen en stuiptrekken, denken sommige artsen niet dat de symptomen een aanval zijn. "
Volgens de International League Against Epilepsy (ILAE) zijn focale aanvallen beperkt tot één hersenhelft en hebben ze verschillende subclassificaties: focaalbewust en focaal verminderd bewustzijn. Dit laatste is het gevaarlijkst omdat de patiënt het bewustzijn verliest voor korte perioden, waardoor ze zich niet bewust zijn van hun omgeving.
Een andere complicatie bij de diagnose van focale aanvallen is het uitsluiten van nabootsers van epilepsie, waaronder gedrags-, psychosociale, psychiatrische en slaapgerelateerde aandoeningen die tot een verkeerde diagnose kunnen leiden.
“Sommige symptomen kunnen bestaan uit wat lijkt op dagdromen of een gebrek aan focus, wat als onbeleefd kan worden beschouwd. Maar in feite heeft [de persoon] een aanval ”, zegt Fisher.
Focale aanvallen kunnen erger worden als ze niet worden behandeld, waardoor er ernstiger symptomen kunnen ontstaan.
"Een belangrijke bevinding in ons onderzoek is dat als focale epilepsie niet wordt behandeld, het na verloop van tijd erger wordt", vertelt Jacob Pellinen, MD, hoofdonderzoeker en assistent-professor aan de University of Colorado School of Medicine, aan Verywell via e-mail. “Veel van de patiënten in onze studie die aanvankelijk niet-motorische focale aanvallen hadden, kregen later stuiptrekkingen, en velen kregen daardoor verwondingen. Deze verwondingen kunnen mogelijk worden voorkomen als de aanvallen eerder werden herkend. "
Wat dit voor u betekent
Als u of een geliefde tekenen en symptomen van focale aanvallen ervaart, neem dan contact op met een arts. Als u moet wachten op een afspraak of verwijzing naar een epilepsiespecialist, rij dan niet om uzelf en anderen te beschermen.
Diagnose en behandeling
Het kan moeilijk zijn om een epileptische aandoening te diagnosticeren. De diagnose is gebaseerd op een volledige medische geschiedenis en een nauwkeurig verslag van tekenen en symptomen.
Als een zorgverlener denkt dat iemand epilepsie kan hebben, moeten ze meestal bepaalde tests bestellen om de diagnose te bevestigen, waaronder elektro-encefalografie (EEG), computertomografie (CT) -scan, magnetische resonantie verbeelding (MRI) en een bloedmonster.
De Epilepsy Foundation stelt dat het belangrijkste doel van de behandeling van aanvallen is: "Geen aanvallen, geen bijwerkingen."
De meest voorkomende behandeling voor epilepsie is antiseizuurmedicatie, maar er zijn ook andere opties, waaronder:
- Dieettherapie
- Klinische proeven
- Complementaire gezondheidsbenaderingen
- Neurostimulatie-apparaten
- Chirurgie
"Een van de geweldige dingen is dat we aanvallen kunnen behandelen", zegt Hogan. "Focale aanvallen zijn te behandelen, maar het grootste obstakel is de diagnose."
Verbetering van de diagnosetijd voor focale aanvallen
Nieuw bewijs dat niet-gediagnosticeerde aanvallen van focaal verminderd bewustzijn tot verwondingen kunnen leiden, zal de medische gemeenschap hopelijk motiveren om nieuwe manieren te vinden om de diagnosetijd voor patiënten te versnellen.
Veel neurologen, waaronder Pellinen, zijn van mening dat het van cruciaal belang is om artsen en het grote publiek voor te lichten over vroege tekenen en symptomen van focale aanvallen.
"Focale niet-motorische aanvallen worden vaak over het hoofd gezien, niet alleen door het publiek, maar ook door eerstelijnszorgverleners en hulpverleners", zegt Pellinen. “Dit betekent dat neurologen en epilepsiespecialisten beter werk moeten leveren bij het opleiden van het publiek, stagiaires in de gezondheidszorg en beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg. Dit kan een grote bijdrage leveren aan het verbeteren van de herkenning van aanvallen en kan de kwaliteit van de zorg voor deze patiëntenpopulatie helpen verbeteren. "