Diabetes insipidus (DI) is een zeldzame aandoening waarbij het lichaam de vloeistoffen niet goed kan reguleren. Dit kan tot ernstige uitdroging leiden. Mensen met DI hebben over het algemeen intense dorst en urineren veel meer dan normaal vanwege een hormonale afwijking.
adamkaz / Getty ImagesOverzicht
Ondanks de gelijkaardige namen is DI niet gerelateerd aan de meer algemene diabetes mellitus (ook bekend als "suikerdiabetes") waarbij het lichaam niet in staat is glucose te reguleren. Er zijn vier vormen van DI, afhankelijk van wat de hormonale ontregeling veroorzaakt. De verschillende soorten zijn:
- Centrale diabetes insipidus
- Nefrogene diabetes insipidus
- Dipsogene diabetes insipidus, ook wel primaire polydipsie genoemd
- Zwangerschapsdiabetes insipidus
DI is een zeldzame aandoening. Elk jaar krijgen minder dan 20.000 mensen de diagnose in de Verenigde Staten. Mensen van elke leeftijd kunnen het hebben, maar het risico is aanzienlijk hoger na de leeftijd van 40 jaar.
Dus hoe verschilt de vochtregulatie als u diabetes insipidus heeft? Als het vochtregulatiesysteem van uw lichaam goed werkt, filteren de nieren uw bloed en halen afvalstoffen en extra vloeistoffen eruit, die dan urine zijn. Meestal produceert u tussen de één en twee liter urine per dag.
Van de nieren gaat de urine door kleine buisjes, urineleiders genaamd, naar de blaas, waar het wordt opgeslagen totdat de blaas vol raakt en u moet plassen.
Een hormoon genaamd vasopressine is de sleutel tot deze processen. Vasopressine wordt geproduceerd door de hypothalamus, een kleine klier aan de basis van uw hersenen. Het wordt vervolgens opgeslagen in de hypofyse, die zich in de buurt van de hypothalamus bevindt, en wordt in uw bloedbaan afgegeven wanneer het vloeistofpeil van uw lichaam laag is.
In de bloedbaan helpt vasopressine uw lichaam om minder vocht uit de bloedbaan op te nemen, wat betekent dat ze minder urine produceren. De hypofyse geeft minder vasopressine af, of zelfs helemaal geen, als u een hoger vochtgehalte heeft. Op die momenten ga je meer urine produceren.
In DI werkt dit systeem niet goed.
Symptomen
Symptomen van DI zijn onder meer:
- Extreme dorst
- Extreem hoge urineproductie die ‘smakeloos’ is (heeft weinig of geen kleur of geur)
- Noodzaak om 's nachts op te staan om te plassen
- Bedplassen
De hoeveelheid overmatige urine varieert per persoon en per type DI. Een gezonde volwassene passeert doorgaans minder dan drie liter per dag, terwijl iemand met DI wel vijf tot tien keer zoveel kan produceren.
Onbehandelde DI kan leiden tot uitdroging, dus het is belangrijk om ook op die symptomen te letten. Ze bevatten:
- Dorst
- Vermoeidheid
- Droge huid
- Misselijkheid
- Traagheid
- Duizeligheid
- Verwarring
Traagheid, duizeligheid en verwarring kunnen tekenen zijn van ernstige uitdroging, waarvoor onmiddellijke medische zorg vereist is. Zonder de juiste behandeling kan dit leiden tot epileptische aanvallen, hersenbeschadiging en zelfs de dood.
DI kan ook een onbalans van elektrolyten in uw bloed veroorzaken. Elektrolyten zijn mineralen die belangrijk zijn voor het handhaven van de juiste vochtbalans in uw lichaam. Symptomen van een verstoorde elektrolytenbalans zijn onder meer:
- Lethargie of vermoeidheid
- Misselijkheid
- Verlies van eetlust
- Spierkrampen
- Verwarring
Bij baby's en jonge kinderen kunnen DI-symptomen moeilijk te herkennen zijn omdat het kind niet in staat is om over hun dorst te communiceren. Naast dorst en overmatige urine kunnen ze de volgende symptomen hebben:
- Moeite met slapen
- Onverklaarbare onrust
- Koorts
- Braken
- Diarree
- Vertraagde groei
- Gewichtsverlies
Als uw kind een van deze symptomen heeft, neem dan contact op met uw kinderarts. Zoek onmiddellijk medische zorg voor uw kind als u uitdroging vermoedt.
Oorzaken
Hoewel alle diabetes insipidus ontregeling van vasopressine vertoont, kan die ontregeling door veel verschillende factoren worden veroorzaakt. De oorzaak van die ontregeling definieert elk van de vier typen DI.
Centrale diabetes insipidus
Centrale DI is het resultaat van schade aan de hypothalamus of hypofyse. Omdat die klieren beide een rol spelen bij de productie, opslag en afgifte van het hormoon, kan schade het systeem verstoren. Dat zorgt ervoor dat de nieren te veel vocht uit het bloed filteren, wat leidt tot overmatig urineren.
De klieren kunnen beschadigd raken door:
- Hoofd wond
- Chirurgie
- Infectie
- Ontsteking
- Hersentumors
In sommige gevallen wordt centrale DI echter veroorzaakt door een genetisch defect dat resulteert in problemen met de productie van vasopressine. Het is ook mogelijk om een centrale DI te hebben zonder een aanwijsbare oorzaak.
Nefrogene diabetes Insipidus
Bij nefrogene DI ligt het probleem niet bij de hersenen, maar bij de nieren zelf. Om verschillende redenen reageren ze niet zoals ze zouden moeten op vasopressine en verwijderen daarom altijd grote hoeveelheden vloeistof uit uw bloed.
De nieren kunnen zich op deze manier gedragen vanwege verschillende factoren, waaronder:
- Genetische samenstelling
- Genetische mutatie
- Chronische nierziekte
- Nierinfectie of cysten
- Sommige kankers
- Blokkering van de urinewegen
- Hoge calciumspiegels in het bloed
- Lage kaliumspiegels in het bloed
- Bepaalde medicijnen, vooral lithium
- Andere ziekten, waaronder amyloïdose, het syndroom van Sjögren en het Bardet-Biedl-syndroom
In sommige gevallen kunnen artsen de oorzaak van nefrogene DI niet bepalen.
Dipsogene diabetes insipidus
Deze vorm van DI treedt op vanwege een defect in het dorstmechanisme - het signaal van uw lichaam dat u vocht moet opnemen - dat zich in uw hypothalamus bevindt. Dit defect zorgt ervoor dat u de hele tijd abnormaal dorst krijgt.
Als iemand buitensporige dorst heeft, heeft hij de neiging om veel meer te drinken dan normaal. Hun hoge vochtopname zorgt ervoor dat het lichaam minder vasopressine afscheidt, waardoor de nieren meer urine produceren.
Net als bij centrale DI kan het dorstmechanisme van de hypothalamus worden beschadigd door:
- Hoofd wond
- Chirurgie
- Infectie
- Ontsteking
- Hersentumors
Mensen kunnen ook vatbaar zijn voor dipsogene DI door bepaalde medicijnen of psychische problemen.
Zwangerschapsdiabetes Insipius
Gestationele DI treedt op tijdens de zwangerschap en kan worden veroorzaakt door twee verschillende factoren:
De placenta produceert een enzym dat vasopressine in het lichaam van de moeder afbreekt, wat leidt tot overmatige urine omdat de nieren te veel vocht uit de bloedbaan halen.
Het lichaam van de moeder produceert hoge niveaus van een chemische stof genaamd prostaglandine, waardoor de nieren minder reageren op vasopressine, net als bij nefrogene DI.
In veel gevallen van zwangerschapsdiagnose zijn de symptomen mild en niet erg merkbaar, vooral omdat de zwangerschap zelf ertoe leidt dat veel vrouwen vaak plassen. Uitdroging tijdens de zwangerschap kan echter tot complicaties leiden, waaronder:
- Neurale buisdefecten
- Laag vruchtwater
- Vroeggeboorte
Als u zwangerschapsdiagnose vermoedt, zorg er dan voor dat u gehydrateerd blijft en neem onmiddellijk contact op met uw arts.
Omdat het direct wordt veroorzaakt door zwangerschapsgerelateerde factoren, verdwijnt de zwangerschapsdiagnose meestal zodra de baby is geboren, maar het zal waarschijnlijk terugkomen in toekomstige zwangerschappen.
Diagnose
Als uw arts vermoedt dat u een of andere vorm van DI heeft, kunt u verwachten dat het diagnostische proces een combinatie van het volgende omvat:
- Lichamelijk onderzoek om te kijken naar tekenen van uitdroging
- Uw symptomen en medische geschiedenis
- Familiale medische geschiedenis, als deze DI of relevante symptomen omvat
- Urinetests om te zien of de urine verdund of geconcentreerd is
- Bloedonderzoeken, die kunnen helpen bij het bepalen van het type DI
- Vloeistoftekorttest, om de hoeveelheid urine die u passeert te bepalen
- MRI (Magnetic Resonance Imaging), om problemen met de hypothalamus of hypofyse op te sporen
Het type DI dat u heeft, is belangrijk om te weten, omdat het helpt bij het bepalen van het verloop van de behandeling en het beheer.
Behandeling
DI wordt vaak behandeld door nefrologen, dit zijn artsen die gespecialiseerd zijn in nieraandoeningen, of endocrinologen, die gespecialiseerd zijn in aandoeningen die verband houden met de hormoonproducerende klieren (inclusief de hypothalamus en hypofyse).
De belangrijkste behandeling voor DI is het drinken van voldoende vloeistof om uitdroging te voorkomen. Maar verder is de behandeling afgestemd op het specifieke type DI.
- Centrale DI kan worden behandeld met een door de mens gemaakt hormoon, desmopressine genaamd, dat vergelijkbaar is met vasopressine. Het is verkrijgbaar als pil, neusspray of injectie.
- Behandeling voor nefrogene DI is, indien mogelijk, gericht op de onderliggende oorzaak van de aandoening. Dit kan betekenen dat een urinewegblokkade wordt verwijderd, een medicijn wordt stopgezet of de calcium- of kaliumspiegels in het bloed worden genormaliseerd. Het kan ook worden behandeld met medicijnen die het urinevolume helpen verlagen, waaronder aspirine, ibuprofen en bepaalde diuretica die thiaziden worden genoemd. Thiaziden verhogen doorgaans de urineproductie, maar bij mensen met nefrotische DI hebben ze het omgekeerde effect.
- Dipsogene DI heeft nog geen effectieve behandelingen, dus symptoombeheer is de sleutel. Artsen raden aan om op ijsschilfers of zure snoepjes te zuigen om veel speeksel in de mond te houden, wat kan helpen om de dorst te verminderen. Kleine doses desmopressine voor het slapengaan kunnen het aantal keren dat mensen moeten opstaan en plassen helpen verminderen.Het kan zijn dat uw arts in eerste instantie het natriumgehalte in uw bloed wil controleren.
- Desmopressine wordt ook vaak voorgeschreven voor gevallen van zwangerschapsdiagnose. Het kan zelfs helpen in de gevallen waarin het placenta-enzym vasopressine vernietigt, omdat het enzym niet hetzelfde effect heeft op het synthetische hormoon.
Omgaan
Omdat uitdroging een reëel en ernstig probleem is, is het belangrijk om er een gewoonte van te maken om meer te drinken. Het kan helpen om een fles water of extra drankjes mee te nemen als u niet thuis bent. Misschien wilt u ook de hitte vermijden, zodat u geen vocht verliest door zweet. Koelproducten kunnen een goed idee zijn wanneer u de hitte niet kunt vermijden of wanneer u traint.
Laat de mensen met wie u veel tijd doorbrengt weten dat u vatbaar bent voor uitdroging en zorg ervoor dat ze bekend zijn met de symptomen, zodat ze onmiddellijk medische zorg voor u kunnen krijgen als dat nodig is.
DI is vaak een chronische aandoening. Behalve het drinken van extra vloeistoffen, hebben onderzoekers geen voedings- of voedingsmethoden gevonden om DI te behandelen of te voorkomen. Met de juiste diagnose en behandeling zijn de meeste mensen die het hebben echter in staat om hun symptomen onder controle te houden en een normaal leven te leiden.
-diagnosed.jpg)
.jpg)
