Zweertjes in de mond treffen tussen 70% en 90% van de mensen met het humaan immunodeficiëntievirus (HIV) in een bepaald stadium van de ziekte. In feite kunnen de verschillende zweren, plaques, laesies en zweren die vaak worden gezien bij mensen met hiv, een vroeg teken van infectie zijn. In andere gevallen kunnen ze echter een indicatie zijn van ziekteprogressie tot verworven immunodeficiëntiesyndroom (AIDS).
De zweertjes in de mond die het gevolg kunnen zijn van HIV, kunnen de kwaliteit van leven van een persoon aanzienlijk verminderen, en de aanwezigheid van deze laesies wordt - in sommige gevallen - geassocieerd met hun psychische gezondheid.
Mohd Akhir / EyeEm / Getty-afbeeldingen
Afteuze zweren
Aften zijn aften. Ze kunnen bij iedereen voorkomen, maar komen vaker voor - en zijn meestal ernstiger en recidiverend - bij mensen met hiv.
Hoewel de termen vaak door elkaar worden gebruikt, zijn "aften" en "koortsblaasjes" niet hetzelfde.
De belangrijkste symptomen van afteuze zweren worden meestal aangetroffen op het binnenoppervlak van de wangen en lippen, de tong, het bovenoppervlak van de mond en de basis van het tandvlees, en kunnen zijn:
- Een of meer pijnlijke, rode vlekken of bultjes die uitgroeien tot een open maagzweer
- Wit of geel centrum
- Klein formaat (meestal minder dan een derde van een inch of 1 centimeter breed)
- Witachtig grijs membraan ontwikkelt zich als genezing begint
Er kunnen ook begeleidende symptomen zijn van afteuze ulcera, zoals:
- Koorts
- Algemeen ongemak of onbehagen (malaise)
- Gezwollen lymfeklieren
Diagnose kan lastig zijn omdat de zweren kunnen lijken op herpes simplex virus (HSV) -zweren. Maar medicatie voor HSV-ulcera werkt niet bij aften, dus dat is een manier om dat als een mogelijkheid uit te sluiten.
In sommige gevallen kunnen grotere afteuze ulcera een biopsie vereisen om er zeker van te zijn dat ze niet kankerachtig zijn. Aften worden behandeld met:
- Spoelt met zout water
- Mondspoelingen
- Topische verdoving
- Topische steroïden
Afteuze zweren zijn niet besmettelijk
Dit komt neer op de verwarring tussen aften (aften) en koortsblaasjes. Koortsblaasjes zijn zeer besmettelijk, dankzij een virus. Kankerzweren zijn daarentegen niet besmettelijk.
Herpes Simplex Virus (HSV)
Er zijn twee soorten HSV: HSV-1 en HSV-2. Ongeveer 70% van de mensen met hiv heeft HSV-2, terwijl 95% HSV-1 of HSV-2 heeft.
Koortsblaasjes worden vaker in verband gebracht met HSV-1, maar kunnen ook gepaard gaan met HSV-2 wanneer het wordt overgedragen tijdens orale seks. Uitbraken van HSV-koortsblaasjes komen vaker en ernstiger voor wanneer het immuunsysteem wordt onderdrukt.
De koortsblaasjes beginnen als laesies op de lippen en het mondslijmvlies, en evolueren vervolgens in fasen van papule (een stevige, verhoogde bult) naar blaasje (een kleine, met vloeistof gevulde zak), naar zweer en uiteindelijk korst.
Er zijn verschillende stadia van HSV-koortsblaasjes, elk met zijn eigen reeks symptomen.
Voordat een koortslip zichtbaar wordt, kunnen de volgende symptomen optreden:
- Jeuk aan de lippen of de huid rond de mond
- Branden in de buurt van de lippen of mond
- Tintelingen bij de lippen of mond
Voordat de blaren met koortsblaasjes verschijnen, kunnen de volgende symptomen zijn:
- Keelpijn
- Koorts
- Opgezwollen klieren
- Pijnlijk slikken
Er kunnen laesies of uitslag ontstaan op uw:
- Tandvlees
- Lippen
- Mond
- Keel
Het is ook mogelijk om een cluster van HSV-blaren te hebben, wat bekend staat als een uitbraak. Dit kan zijn:
- Rode blaren die openbreken en lekken
- Kleine blaren gevuld met heldere gelige vloeistof
- Meerdere kleinere blaren die samen kunnen uitgroeien tot een grote blister
- Gele en knapperige blaar als het geneest, die uiteindelijk verandert in een roze huid
In de meeste gevallen kunnen artsen en verpleegkundigen orale herpes diagnosticeren door er eenvoudig naar te kijken tijdens een onderzoek. Soms willen ze tests uitvoeren op een monster van de zweer, waaronder:
- Een virale cultuur
- Virale DNA-test
- Tzanck-test
HSV-koortsblaasjes worden meestal behandeld met antivirale geneesmiddelen zoals aciclovir, famciclovir en valaciclovir. Er zijn ook antivirale huidcrèmes, maar deze zijn kostbaar en verkorten de uitbraak nauwelijks.
Hoe lang duren HSV-zweren?
De zweren duren meestal één tot twee weken zonder behandeling, maar kunnen opnieuw optreden omdat HSV in het lichaam aanhoudt.
Orale Candidiasis
Orale candidiasis - ook wel spruw genoemd - is de meest voorkomende orale opportunistische infectie bij mensen met hiv of aids. In feite is het in ongeveer 10% van de gevallen het eerste teken van hiv.
Bij orale candidiasis gaat het om dezelfde soort schimmel (Candida) die vaginale schimmelinfecties veroorzaken.
De belangrijkste symptomen van candidiasis in de mond en keel kunnen zijn:
- Witte vlekken op de binnenkant van de wangen, de tong, het gehemelte en de keel
- Roodheid of pijn
- Katoenachtig gevoel in de mond
- Verlies van smaak
- Pijn tijdens het eten of slikken (het belangrijkste symptoom van candidiasis in de slokdarm)
- Kraken en roodheid in de mondhoeken
Orale candidiasis neemt meestal de vorm aan van witte plaques die het mondslijmvlies, de tong en zowel het harde als het zachte gehemelte aantasten.
De plaquettes zijn meestal:
- Pijnloos en gaat gepaard met smaakverlies en hoekige cheilitis (gebarsten huid in de mondhoek van de patiënt).
- Moeilijk te verwijderen of af te schrapen met een tongblad - en het proces laat vaak ontstoken, pijnlijke laesies achter die kunnen bloeden.
De diagnose van orale candidiasis omvat doorgaans een onderzoek op basis van het uiterlijk en andere risicofactoren. Als, na het schrapen, de basis van de plaques rood wordt, ontstoken raakt en begint te bloeden, resulteert dit meestal in een diagnose van orale spruw.
De zweren worden meestal behandeld met plaatselijke of orale antischimmelmiddelen.
Candidiasis en aids
Candidiasis is een AIDS-definiërende aandoening wanneer het voorkomt in:
- Slokdarm
- Luchtpijp
- Bronchi
- Longen
Slokdarmcandidiasis is een van de meest voorkomende infecties bij mensen met hiv / aids.
Orale harige leukoplakie (OHL)
Orale harige leukoplakie (OHL) kan voorkomen bij tot 50% van de mensen met hiv die geen hiv-behandeling (ART) ondergaan. OHL is ook een veel voorkomend eerste symptoom bij mensen met hiv.
Het begin van OHL houdt rechtstreeks verband met immuunonderdrukking en treedt meestal op wanneer het CD4-aantal onder de 300 daalt. OHL is te wijten aan een infectie met het Epstein-Barr-virus.
OHL kan ook optreden bij andere vormen van ernstige immuundeficiëntie - zoals chemotherapiepatiënten - of bij patiënten die een orgaantransplantatie of leukemie hebben ondergaan.
Hoewel OHL soms asymptomatisch is, zijn de opvallende symptomen:
- Een niet-dunne witachtige plaque langs de laterale rand van de tong, die spontaan kan verschijnen en verdwijnen.
Sommige patiënten kunnen begeleidende symptomen ervaren, waaronder:
- Milde pijn
- Dysesthesie
- Veranderde gevoeligheid voor voedseltemperatuur
- Verandering in de smaaksensatie door verandering in smaakpapillen
- De psychologische impact van zijn onaantrekkelijke cosmetische uiterlijk
Hoe zien OHL-laesies eruit?
OHL-laesies kunnen variëren in ernst en uiterlijk - sommige zijn glad, plat en klein, terwijl andere onregelmatig, "harig" of "luchtig" zijn met prominente plooien of uitsteeksels.
Behalve op de tong kunnen de zweren ook op het mondslijmvlies en / of het tandvlees worden aangetroffen. Net als orale candidiasis kunnen OHL-laesies niet worden weggeschraapt.
Diagnose vindt plaats via een testkit die zoekt naar:
- DNA
- RNA
- Eiwit van het Epstein-Barr-virus in de epitheelcellen
OHL vereist mogelijk geen andere specifieke behandeling dan antiretrovirale therapie (ART), hoewel enkele opties zijn:
- Antivirale medicijnen
- Actueel retinoïnezuur
- Cryotherapie (soms)
HIV-geassocieerde gingivitis
Hiv-geassocieerde gingivitis - beter bekend als parodontitis bij mensen met hiv - kent twee vormen:
- Lineair gingivaal erytheem: dit stond zelf bekend als met hiv geassocieerde gingivitis en is de minder ernstige van de twee vormen.
- Necrotiserende ulceratieve parodontitis: dit is de ernstigste van de twee vormen.
Hiv-geassocieerde gingivitis wordt vaker gezien bij een vergevorderde infectie wanneer het CD4-aantal de 200 nadert.
Ontdek waarom mondgezondheid belangrijk is als u hiv heeftDe symptomen van met hiv geassocieerde gingivitis zijn onder meer:
- Snel verlies van bot en zacht weefsel
- Spontane roodheid
- Zwelling
- Bloeden van het tandvlees
- Pijnlijke zweren aan de uiteinden van de interdentale papilla en langs de tandvleesranden
Indien onbehandeld, kunnen de kraterzweren ernstige pijn en tandverlies veroorzaken.
Veel patiënten hebben redelijk succes gehad met het volgende protocol:
- Verwijdering van tandplak
- Lokaal debridement
- Irrigatie met povidonjodium
- Scaling en rootplanning
- Onderhoud met een of twee keer per dag een chloorhexidine mondspoeling (Peridex)
In sommige gevallen worden antibiotica aan het regime toegevoegd.
Hiv-geassocieerde tandvleesontsteking versus gewone tandvleesontsteking
De grootste aanwijzingen dat gingivitis gepaard gaat met hiv zijn onder meer:
- Snel begin
- De patiënt heeft hevige pijn
- Snelle vernietiging van een vaak extreem schone mond
Humaan papillomavirus (HPV)
Humaan papillomavirus (HPV) wordt meestal geassocieerd met genitale wratten, maar kan ook in de mond voorkomen als gevolg van orale seks.
HPV is de meest voorkomende seksueel overdraagbare infectie in de Verenigde Staten en is er in meer dan 100 verschillende soorten. Ongeveer 10% van de mannen en 3,6% van de vrouwen heeft orale HPV, die de mond en de achterkant van de keel kan aantasten. Er wordt ook gedacht dat het 70% van de orofaryngeale kankers in de Verenigde Staten veroorzaakt.
Orale HPV heeft geen symptomen - daarom kan het zo gemakkelijk zijn om het zonder het te beseffen aan andere mensen door te geven. Als iemand langdurig HPV heeft, kan dit leiden tot orofaryngeale kanker.
De symptomen van orofaryngeale kanker kunnen zijn:
- Abnormale (hoge) ademhalingsgeluiden
- Hoesten
- Bloed ophoesten
- Slikproblemen, pijn bij het slikken
- Een zere keel die langer dan twee tot drie weken aanhoudt, zelfs met antibiotica
- Heesheid die niet beter wordt in drie tot vier weken
- Gezwollen lymfeklieren
- Wit of rood gebied (laesie) op amandelen
- Kaakpijn of zwelling
- Knobbeltje in de nek of wang
- Onverklaarbaar gewichtsverlies
Een orale HPV-infectie heeft niet alleen geen symptomen, maar er is ook geen manier om erop te testen.
Als u enkele van de hierboven genoemde symptomen ervaart en u zich zorgen maakt, is het een goed idee om hierover met uw arts te praten. Ze zullen uw mond onderzoeken en kunnen aanvullende tests bestellen, zoals een biopsie en beeldvorming.
In de meeste gevallen verdwijnen orale HPV-infecties vanzelf zonder behandeling binnen twee jaar en veroorzaken ze doorgaans geen gezondheidsproblemen.
HPV-vaccinaties
Aanbevelingen van Centers for Disease Control and Prevention (CDC):
- Het HPV-vaccin voor routinevaccinatie op de leeftijd van 11 of 12, maar het kan al op 9-jarige leeftijd worden gestart.
- Iedereen tot en met 26 jaar - indien niet eerder voldoende gevaccineerd - moet worden gevaccineerd.
- Personen ouder dan 26 jaar niet vaccineren.
Kaposi-sarcoom (KS)
Kaposi-sarcoom (KS) is de meest voorkomende AIDS-definiërende kanker. Op een gegeven moment werd het vaak gezien bij mensen met aids, maar de niveaus daalden aanzienlijk toen effectieve ART beschikbaar kwam, en er waren minder mensen met hiv die het CD4-aantal ervoeren dat tot zeer lage niveaus daalde. Toch blijft KS een sterke indicator van ziekteprogressie.
KS is het gevolg van een infectie met humaan herpesvirus-8 (HHV8).
KS kan elk deel van het lichaam aantasten en veroorzaakt plekken of laesies van abnormaal weefsel onder de huid, die meestal rood of paars van kleur zijn. Dit kan gebeuren:
- In het slijmvlies van de mond
- Neus
- Keel
- Lymfeklieren
- Andere orgels
Deze pleisters zijn gemaakt van kankercellen, bloedvaten en bloedcellen.
Hoewel de KS-huidlaesies geen symptomen veroorzaken, kunnen ze zich bij mensen met hiv / aids verspreiden naar andere delen van het lichaam. Dit wordt vooral ernstig als ze zich verspreiden naar het spijsverteringskanaal of de longen, omdat ze bloedingen kunnen veroorzaken en het ademen bemoeilijken.
Naast een lichamelijk onderzoek gericht op de laesies, kan uw arts aanvullende tests bestellen om KS te diagnosticeren, waaronder:
- Bronchoscopie
- CT-scan
- Endoscopie
- Huidbiopsie
De behandelingsopties voor KS zijn afhankelijk van het feit of de persoon immunosuppressief is, het aantal en de locatie van hun tumoren en hun andere symptomen (waaronder kortademigheid, bloed ophoesten en zwelling van de benen).
KS-behandelingen omvatten:
- Antivirale therapie tegen hiv, aangezien er geen specifieke therapie is voor HHV-8
- Combinatie chemotherapie
- Bevriezing van de laesies
- Bestralingstherapie
Helaas kunnen tumoren en laesies in sommige gevallen na de behandeling terugkeren.
Een woord van Verywell
Veel van de hierboven genoemde aandoeningen kunnen worden vermeden of verholpen door het gebruik van antiretrovirale geneesmiddelen - een belangrijke stap voorwaarts in het omgaan met hiv / aids. In 2015 bracht de Strategic Timing of AntiRetroviral Treatment (START) -studie - de eerste grootschalige gerandomiseerde klinische studie om vast te stellen dat eerdere antiretrovirale behandeling alle hiv-geïnfecteerde personen ten goede komt - nieuwe gegevens vrij. De bevindingen omvatten het feit dat als hiv-geïnfecteerde personen eerder antiretrovirale geneesmiddelen gaan gebruiken, wanneer hun aantal CD4 + T-cellen hoger is, in plaats van te wachten tot het aantal CD4 + -cellen daalt tot een lager niveau, ze een aanzienlijk lager risico hebben op het ontwikkelen van aids of andere ernstige ziekten.
.jpg)
.jpg)
