De behandeling van mononucleosis (mono) is gebaseerd op het beheersen van de symptomen terwijl uw lichaam deze virale ziekte bestrijdt. De meest vervelende symptomen van mono zijn extreme vermoeidheid, keelpijn en gezwollen amandelen. U kunt vrij verkrijgbare koortsverlagers en pijnstillers gebruiken terwijl u voldoende rust en vocht krijgt. Medicijnen op recept zijn meestal niet nodig, maar corticosteroïden kunnen in extreme gevallen helpen om te gezwollen amandelen te verminderen.
Ellen Lindner / Verywell
De meeste symptomen verdwijnen binnen ongeveer een maand, maar het kan langer duren. Vermoeidheid verdwijnt mogelijk pas na zes maanden volledig. Dit is echter zeer variabel, dus u kunt veel sneller herstellen. Kinderen met mono kunnen meestal terugkeren naar school als de koorts weg is en ze zich klaar voelen om terug te keren. Dat gezegd hebbende, kan mono enkele maanden als besmettelijk worden beschouwd.
Home remedies en levensstijl
De primaire behandeling voor mono omvat rust- en huismiddeltjes om de symptomen te verlichten. U moet er ook voor zorgen dat u voldoende water drinkt om uitdroging te voorkomen, wat een risico is als u koorts heeft of pijn bij het slikken. Gebruik deze tactieken om uw immuunsysteem een boost te geven om het virus te bestrijden.
Rust uit
Adequate rust wordt vaak aanbevolen voor de eerste twee weken U hoeft niet de hele tijd in bed te blijven, maar u moet uw activiteit sterk beperken.
Veel mensen met mono zullen extreme vermoeidheid voelen, die meestal binnen drie tot vier weken verdwijnt.
Hoewel stimulerende middelen, zoals cafeïne, misschien een goed idee lijken om vermoeidheid tegen te gaan, moet je echt de tijd nemen om gewoon te rusten. Vermijd alles dat u hindert om een goede nachtrust te krijgen, wat nodig is voor een sterk immuunsysteem. Kinderen met mono moeten worden aangemoedigd om een pauze te nemen van actief spel.
Koortsverlichting
Voor koorts kunt u, naast OTC-koortsverlagende medicatie, de temperatuur van uw kamer verlagen, een lauw (niet koud) bad nemen of een koud washandje op uw voorhoofd leggen. , moet u medische hulp inroepen om gevaarlijke complicaties te voorkomen.
Keelpijn en zwelling van de amandelen
De amandelen kunnen opzwellen tot het punt dat ze elkaar bijna raken.
Je hebt misschien zelfs gehoord dat anderen mono omschrijven als de ergste keelpijn van hun leven.
Kalmeer jezelf met een warme gorgeldrank met zout water. Je kunt ook koude dranken drinken, bevroren yoghurt of ijs eten of een ijslolly nemen.
Pijn in het lichaam
U kunt ijspakken of verwarmingskussens gebruiken om lichaamspijnen te verlichten. Bel uw arts als de pijn nog steeds niet te verdragen is.
Bescherming van de vergrote milt
Het is belangrijk om contactsporten, zwaar tillen en inspannende activiteiten te vermijden, omdat de vergrote milt die wordt gezien bij mononucleosis kan scheuren, waaronder de meeste teamsporten, cheerleading en gewichtheffen. Het is een goed idee om ook zware klusjes in huis te vermijden. Kinderen moeten worden ontmoedigd om ruw te spelen of te worstelen met broers en zussen. Gemakkelijke oefeningen zoals wandelen of zwemmen zijn prima, zolang je je maar niet te moe voelt.
Vermijd alcohol
Volwassenen hebben een grotere kans op leverbetrokkenheid bij mono, daarom mag u geen alcohol drinken als u monosymptomen heeft of aan het herstellen bent.
Vrij verkrijgbare therapieën
U kunt meestal een zere keel, koorts en pijn in het lichaam behandelen die verband houden met mono door OTC-pijnstillers zoals Tylenol (paracetamol) en Motrin (ibuprofen) te gebruiken. U kunt ook keeltabletten en sprays vinden om een zere keel te verzachten. Raadpleeg uw arts voor advies over de juiste pijn- en koortsverlagers, doseringen en timing voor uw leeftijdsgroep of die van uw kind.
Het is belangrijk om de ingrediënten in alle OTC-medicijnen die u gebruikt te noteren, omdat u mogelijk paracetamol in meer dan één product krijgt, wat een overdosis kan veroorzaken.
Hoewel volwassenen aspirine kunnen gebruiken, mag het aan niemand onder de 19 jaar worden gegeven vanwege het risico op het syndroom van Reye. Controleer alle OTC-producten die worden gebruikt voor de symptomen van mono om er zeker van te zijn dat ze geen ingrediënten bevatten met deze woorden, die synoniemen zijn voor aspirine: acetylsalicylaat, acetylsalicylzuur, salicylzuur of salicylaat.
Pijn voelen kan heel gewoon zijn bij mono. Naast orale pijnstillers kunt u OTC-pijnstillende zalven gebruiken die menthol bevatten, zoals Tijgerbalsem. Misschien wilt u de ingrediëntenlijst voor aspirine-bevattende verbindingen controleren als de persoon met mono jonger is dan 19 jaar. Helaas bevatten veel ervan salicylaten, waaronder Icy-Hot. Hoewel niet is bewezen dat actuele salicylaten verband houden met het syndroom van Reye, kiezen sommige mensen ervoor om ze tot de leeftijd van 19 jaar te vermijden.
Voorschriften
Gezwollen amandelen en lymfeklieren zijn meestal geen probleem en verdwijnen vanzelf. Als ze echter zo opgezwollen raken dat ze het slikken of ademen verstoren, moet u onmiddellijk worden behandeld. Soms worden steroïde medicijnen gebruikt om de amandelen te verkleinen als ze te groot zijn geworden. Corticosteroïden kunnen ook worden gebruikt als er complicaties zijn, zoals een zeer laag aantal bloedplaatjes of hemolytische anemie.
Een extreem pijnlijke keelpijn kan zelfs aanleiding geven tot een verdovend middel op recept.
Antibiotica worden niet gebruikt voor mononucleosis omdat het een virale ziekte is. De symptomen kunnen echter worden aangezien voor keelontsteking en er kan een antibioticum worden voorgeschreven. Het gebruik van amoxicilline of andere vormen van penicilline kan huiduitslag veroorzaken, zelfs als iemand niet allergisch is voor het medicijn, maar die uitslag komt vaker voor bij mensen met mono.
In sommige gevallen is keelontsteking of een bacteriële sinusinfectie aanwezig, samen met mono- en antibioticagebruik is geïndiceerd. Als dit het geval is, krijgt u mogelijk een antibioticum voorgeschreven dat minder snel huiduitslag veroorzaakt.
Er zijn onderzoeken geweest naar het gebruik van antivirale therapie voor infectieuze mononucleosis van het Epstein-Barr-virus, vooral bij patiënten die risico lopen vanwege immuungecompromitteerd te zijn. Een overzicht van dit onderzoek wees uit dat elk voordeel onzeker was. De gebruikte medicijnen waren onder meer aciclovir, valomaciclovir en valaciclovir.
Er zijn andere complicaties van mono waarvoor mogelijk voorgeschreven medicatie nodig is, die zal variëren op basis van het beloop van de ziekte.
Mononucleosis Doctor Discussiegids
Download onze afdrukbare gids voor uw volgende doktersafspraak om u te helpen de juiste vragen te stellen.
Stuur naar uzelf of een geliefde.
AanmeldenDeze Doctor Discussion Guide is verzonden naar {{form.email}}.
Er is een fout opgetreden. Probeer het alstublieft opnieuw.
.jpg)
