Als u een slaaponderzoek heeft gehad om te evalueren op obstructieve slaapapneu, heeft u ongetwijfeld enkele vragen over een deel van de terminologie die wordt gebruikt in het rapport waarin de testresultaten worden beschreven. Een mogelijke meting die kan worden opgenomen, de zuurstof-desaturatie-index (ODI), kan bijzonder verwarrend zijn. Wat is de zuurstofdesaturatie-index?
Afbeeldingen Bazaar / Getty ImagesLees hoe deze maatregel nuttig kan zijn om ernstigere slaapapneu te identificeren die kan worden geassocieerd met een daling van het zuurstofniveau en andere langetermijngevolgen voor de gezondheid, zoals hartaandoeningen en dementie.
Wat is de ODI?
De zuurstofdesaturatie-index is het aantal keren per uur slaap dat het zuurstofniveau van het bloed met een bepaalde graad daalt ten opzichte van de basislijn. Deze verlagingen van het zuurstofgehalte worden desaturaties genoemd.
De ODI wordt doorgaans gemeten als onderdeel van standaard slaaponderzoeken, zoals een diagnostisch polysomnogram, testen op slaapapneu thuis of met oxymetrie gedurende de nacht.
Het is mogelijk niet zo nauwkeurig als de slaapfasen niet worden gemeten tijdens de test, omdat de index in plaats daarvan kan worden gemiddeld over de totale opnametijd, inclusief de tijd die u wakker hebt doorgebracht.
ODI wordt gemeten door een oxymeter, een apparaat dat meestal op de vingertop wordt geplaatst en een rood licht op de huid schijnt en de hoeveelheid zuurstof in het perifere bloed kan schatten. Met nieuwere technologie kan dit op verschillende manieren door het huidoppervlak worden gemeten.
Richtlijnen voor het scoren
De mate van verandering ten opzichte van de basislijn kan op twee verschillende manieren worden gemeten. De criteria die worden gebruikt om de index te bepalen, kunnen variëren afhankelijk van de gebruikte scoringsregels.
Volgens richtlijnen van de American Academy of Sleep Medicine, wordt elke ademhalingsgebeurtenis tijdens de slaap met een daling van het zuurstofgehalte in het bloed met 3% meegeteld bij het totaal. Een verandering van 95% naar 92% zou bijvoorbeeld een gebeurtenis zijn die wordt meegeteld bij het totaal van de index.
Medicare en sommige andere verzekeringen vertrouwen echter nog steeds op oudere scoreregels en vereisen een wijziging van 4% voordat een gebeurtenis wordt meegeteld voor de index.
Apneu en hypopneu
Wanneer de ademhaling tijdens de slaap wordt verstoord, zoals kan optreden bij obstructieve slaapapneu, kan het zuurstofgehalte van het bloed herhaaldelijk dalen. Deze druppels (desaturaties) worden meestal geassocieerd met instortingen van de bovenste luchtwegen, gebeurtenissen die apneu of hypopneu worden genoemd. (Een hypopneu vertegenwoordigt een gedeeltelijke ineenstorting van de luchtweg.)
Zuurstofdruppels komen minder vaak voor bij snurken of het bovenste luchtwegweerstandssyndroom (UARS), twee aandoeningen waarbij de ademhaling wordt verstoord, maar in mindere mate. Slaapfragmentatie kan het gevolg zijn zonder de bijbehorende desaturaties.
Het is belangrijk om te begrijpen dat de ODI verschilt van een andere meting, de apneu-hypopneu-index (AHI). De AHI omvat ook gebeurtenissen die opwinding of ontwaken uit de slaap kunnen veroorzaken zonder het zuurstofniveau te beïnvloeden.
De ODI geeft ook niet het absolute minimum gemeten bloedzuurstofniveau weer, dat de minimale zuurstofverzadiging of het zuurstofdieptepunt van het onderzoek kan worden genoemd.
Als de zuurstofniveaus laag genoeg zijn (vaak minder dan 88% is de drempelwaarde) en langer dan vijf minuten aanhouden, kan hypoxemie worden gediagnosticeerd.
Wat veroorzaakt een verslechterde ODI?
ODI kan verergeren bij mensen met een onderliggende longziekte, waaronder chronische obstructieve longziekte (COPD) en congestief hartfalen.
Bij verminderde reserves kan de ineenstorting van de bovenste luchtwegen ertoe leiden dat het zuurstofgehalte van het bloed sneller daalt. Dit kan ook worden geassocieerd met een verhoogd koolstofdioxidegehalte, zoals bij obesitas-hypoventilatiesyndroom.
Gevolgen voor de gezondheid
Aangenomen wordt dat een verhoging van ODI kan leiden tot verhoogde oxidatieve stress en vrije radicalen in het lichaam die mensen vatbaar kunnen maken voor cardiovasculaire risico's op de lange termijn, waaronder hoge bloeddruk (hypertensie), hartaanval, beroerte, aritmieën zoals boezemfibrilleren en geheugenverlies geassocieerd met dementie.
Bijbehorende uitbarstingen van cortisol kunnen leiden tot insulineresistentie en het risico op en de ernst van diabetes verergeren. Deze gevolgen zijn een actief gebied van slaaponderzoek.
Een woord van Verywell
Gelukkig kan een effectieve behandeling van obstructieve slaapapneu met continue positieve luchtwegdruk (CPAP) de ademhaling normaliseren en de langetermijnrisico's van onbehandelde slaapapneu verminderen.
Als onderdeel van het bekijken van de resultaten van uw slaaponderzoek, moet u met uw door het college gecertificeerde slaaparts praten over de beste behandelingen voor uw aandoening. Het oplossen van een door slaap verstoorde ademhaling kan zowel de slaapkwaliteit als de gezondheid op de lange termijn ten goede komen.
-chemotherapy.jpg)
