Ritme-controlebehandeling voor atriale fibrillatie

Van de twee algemene benaderingen die worden gebruikt om boezemfibrilleren te behandelen, lijkt de benadering die gericht is op het herstellen en behouden van een normaal hartritme (de ritmecontrolebenadering) op het gezicht wenselijker. Omdat deze aanpak echter aanzienlijke risico's met zich meebrengt en vaak niet helemaal effectief is. Het is niet voor iedereen geschikt.

De ritmecontrole-benadering omvat twee algemene stappen: het herstellen en vervolgens behouden van een normaal hartritme.

paolo81 / iStockphoto

Cardioversie: het normale hartritme herstellen

Als u boezemfibrilleren heeft, kan uw arts proberen uw normale hartritme te herstellen door anti-aritmica of elektrische cardioversie te gebruiken.

Verschillende anti-aritmica kunnen intraveneus worden toegediend om te proberen de atriale fibrillatie te stoppen en een normaal ritme te herstellen. Deze omvatten Tambocor (flecaïnide), Corvert (ibutilide), Rhythmol (propafenon) en Tikosyn (dofetilide). Deze medicijnen zullen echter slechts 50 procent tot 60 procent van de tijd met succes een normaal ritme herstellen, en er kunnen bijwerkingen zijn.

De meeste cardiologen geven de voorkeur aan elektrische cardioversie. Met elektrische cardioversie wordt u enkele minuten in een lichte, door anesthesie geïnduceerde slaap geplaatst. De arts zal een elektrische ontlading aan uw borst toedienen met behulp van een set peddels. Deze procedure is pijnloos, snel, veilig en bijna altijd effectief.

De belangrijkste complicatie van cardioversie is niet de procedure zelf, maar is eerder een gevolg van een succesvolle cardioversie. Als er verse bloedstolsels aanwezig zijn in de boezems wanneer het hart weer normaal begint te kloppen, kunnen de bloedstolsels losbreken en een beroerte veroorzaken. (Dit kan op elk moment gebeuren met boezemfibrilleren, maar het is iets waarschijnlijker dat het optreedt direct nadat een normaal hartritme is hersteld.) Dit komt niet vaak voor na een cardioversie, maar wanneer het optreedt, kan het verwoestend zijn.

Het risico op een beroerte na een cardioversie kan aanzienlijk worden verminderd door een aantal weken te behandelen met een anticoagulans (bloedverdunner) voordat de cardioversie wordt uitgevoerd, of door te documenteren dat er geen stolsels in het linker atrium zijn door een transesofageaal echocardiogram uit te voeren voorafgaand aan cardioversie. Verder, als het zeker is dat de atriale fibrillatie minder dan 24 uur aanwezig is, kan de cardioversie relatief veilig worden uitgevoerd.

Deze eerste stap naar ritmecontrole - het herstellen van een normaal hartritme - is meer dan 98% van de tijd succesvol.

Normaal ritme behouden

De echte truc voor ritmecontrole is het handhaven van een normaal hartritme als het eenmaal is hersteld. Typisch, met de eerste aflevering van atriale fibrillatie, zullen de meeste artsen eenvoudigweg een normaal ritme herstellen en de patiënt naar huis sturen zonder specifieke hartritmetherapie (afgezien van de behandeling natuurlijk voor eventuele vermoedelijke onderliggende oorzaken van atriale fibrillatie). Veel mensen zullen maanden of zelfs jaren een normaal ritme behouden zonder anti-aritmische medicamenteuze therapie.

Vroeg of laat zal de atriale fibrillatie echter waarschijnlijk terugkeren. Wanneer dat gebeurt, wordt de "onderhouds" -fase van de ritmecontrole-methode veel gecompliceerder.

Meestal zal de arts, zodra het normale ritme is hersteld, een van de anti-aritmica aanbevelen om herhaling van het boezemfibrilleren te helpen voorkomen. Helaas zijn anti-aritmica, behalve dat ze een van de meest giftige medicijnen zijn die in de geneeskunde worden gebruikt, slechts matig effectief om te voorkomen dat de atriale fibrillatie terugkeert. Bijgevolg vereist het bereiken van het doel van ritmecontrole vaak verschillende "proeven" met deze medicijnen, waarbij wordt gezocht naar een die zowel een normaal ritme behoudt als voldoende wordt verdragen.

Zelfs met een nauwgezette trial-and-error-aanpak, zal een anti-aritmisch medicijn dat een goede controle van het boezemfibrilleren bereikt zonder ondraaglijke bijwerkingen te veroorzaken, slechts ongeveer de helft van de tijd worden gevonden.

Dit soort slagingspercentage met anti-aritmica laat duidelijk te wensen over. Om deze reden zijn artsen en onderzoekers al meer dan een decennium hard aan het werk om veilige en effectieve methoden te ontwikkelen om boezemfibrilleren te "genezen" - dat wil zeggen, om permanent een normaal hartritme te behouden - met behulp van op katheters gebaseerde ablatieprocedures. Hoewel er veel vooruitgang is geboekt, is ablatietherapie voor boezemfibrilleren nog steeds slechts gedeeltelijk effectief en brengt nog steeds een aanzienlijk risico op ernstige complicaties met zich mee. Ablatie is een goede optie voor sommige patiënten met boezemfibrilleren, maar niet voor iedereen.

Ten slotte, bij patiënten die een succesvolle ritmecontrole bereiken met medicijnen of ablatie, wijst het bewijs tot dusverre aan dat hun risico op een beroerte verhoogd blijft. De meeste experts bevelen dus aan dat deze patiënten chronische antistollingstherapie blijven volgen ondanks dat ze in een normaal ritme zitten.

Een woord van Verywell

Als de ritmecontrole-aanpak voor de behandeling van boezemfibrilleren betrouwbaar veilig en effectief was, dan zou deze worden gebruikt bij vrijwel iedereen met deze aritmie. Hoewel ritmecontrole voor veel mensen duidelijk de beste aanpak is, laat het helaas te wensen over. Dit is de reden waarom de alternatieve benadering - snelheidsregeling - in plaats daarvan bij zoveel patiënten wordt gebruikt. En daarom moet u zoveel mogelijk leren over alle alternatieven voordat u beslist over de juiste boezemfibrillatiebehandeling voor u.