Een val op een uitgestrekte arm kan resulteren in meer dan polspijn of verstuiking. Zo'n val kan een breuk van het scafoïd (hoefkatrol) bot in de pols veroorzaken. Dit kleine botje is een van de acht carpale botten in de pols. Het wordt soms een snuifdoosfractuur genoemd, omdat die term wordt gebruikt voor dit deel van de pols.
PhotoAlto / Eric Audras / Getty ImagesWaarom een scaphoid-fractuur langzaam geneest
De scafoïd zit onder de duim en heeft de vorm van een nierboon. Dit complexe bot heeft een unieke en beperkte bloedtoevoer die gemakkelijk kan worden verstoord door een breuk. De bloedstroom van de scafoïd komt uit een klein vat dat het verste deel van het bot binnendringt en terugstroomt door het bot om de botcellen van voeding te voorzien. Omdat er maar één kleine bloedtoevoer is, kan een breuk in het midden van het bot de bloedstroom naar het proximale deel van het bot zelfs verbreken. Om deze reden hebben scafoïdfracturen onmiddellijke diagnose en behandeling nodig. Scafoïdfracturen kunnen heel langzaam genezen of helemaal niet genezen.
Scafoïd fractuur diagnose
Als u pijn of diepe pijn heeft aan de duimzijde van de pols, meestal na een val op een uitgestrekte arm, kunt u een scafoïdfractuur hebben. Andere symptomen zijn onder meer zwelling in de pols, moeite met het vastgrijpen van voorwerpen en gevoeligheid of pijn in de anatomische snuifdoos (een verzonken ruimte tussen pezen van de pols).
Veel patiënten krijgen de diagnose polsverstuiking terwijl ze daadwerkelijk een fractuur hebben. Diagnose is moeilijk omdat de breuk vaak pas weken later op röntgenfoto's verschijnt nadat de genezing is begonnen. Daarom is het gebruikelijk dat artsen een polsblessure in eerste instantie behandelen alsof het een scafoïdfractuur betreft, en vervolgens binnen twee weken röntgenfoto's maken.
Scaphoid fractuurbehandeling
Als het een eenvoudige, niet-verplaatste fractuur is, behandelen orthopedisch artsen het letsel meestal met cast-immobilisatie om te zien of de fractuur tijdig geneest. Er worden herhaalde röntgenfoto's gemaakt gedurende een aantal weken of maanden, en de arts kan kijken naar de juiste genezing, wat 10 tot 12 weken kan duren. Als het niet geneest, kan een operatie worden overwogen.
Als de scafoïdfractuur wordt verplaatst, is het risico van niet-genezende fractuur groter en kan uw arts een eerste operatie aanbevelen om de botten te verplaatsen. Ook als de fractuur niet geneest met een gipsbehandeling (immobilisatie), wordt een operatie aanbevolen. Bij dit type operatie wordt het bot met schroeven op zijn plaats vastgezet. Er worden nieuwe chirurgische technieken ontwikkeld voor het scafoïd, waaronder arthroscopische chirurgie.
Revalidatie na scaphoid-fractuur
Revalidatie is een belangrijk onderdeel van genezing vanwege de lange immobilisatietijd die nodig is om de meeste scafoïdfracturen te behandelen. Bewegingsoefeningen voor de pols kunnen worden gestart na immobilisatie, gevolgd door versterkingsoefeningen voor de polsflexoren en extensoren. Supinatie-, pronatie- en grijpoefeningen moeten ook worden toegevoegd.
Hoe een scaphoid-fractuur te voorkomen
De beste manier om een scafoïdfractuur te voorkomen, is om waar mogelijk de juiste beschermende uitrusting te gebruiken. Polsbeschermers zijn vooral handig tijdens sporten zoals skaten, snowboarden en veel contactsporten.
