Wat is schizofrenie?

Schizofrenie is een psychiatrische aandoening waarbij sprake is van een reeks cognitieve, gedrags- en emotionele stoornissen. Het wordt gekenmerkt door wanen (vaste valse overtuigingen), hallucinaties, desorganisatie, ongebruikelijk gedrag en terugtrekking. Het begint meestal tijdens de jonge volwassenheid en het is verontrustend voor degenen die de aandoening hebben en voor hun dierbaren.

Schizofrenie wordt in verband gebracht met veranderingen in de structuur en functie van de hersenen en wordt verondersteld te worden veroorzaakt door erfelijke, omgevings- en onbekende factoren De diagnose is gebaseerd op een klinisch criterium.

Schizofrenie kan worden behandeld met medicatie. De symptomen fluctueren vaak gedurende het leven van een persoon, en het kan af en toe nodig zijn om in het ziekenhuis te worden opgenomen. Maar veel mensen met schizofrenie kunnen werken en hebben bevredigende relaties.

Symptomen van schizofrenie

Schizofrenie kan verschillende disfuncties veroorzaken. Een van de meest voorkomende kenmerken van de aandoening is een gebrek aan inzicht. Het kan voor iemand moeilijk zijn om te erkennen dat ze de aandoening hebben of dat deze acteert. Vaak zijn familieleden, goede vrienden of collega's de eersten die de symptomen identificeren.

Schizofrenie begint meestal wanneer iemand in de twintig is, maar kan eerder tijdens de tienerjaren of later op volwassen leeftijd beginnen.Symptomen kunnen oplaaien en geleidelijk ernstiger worden in de loop van de tijd.

Symptomen van schizofrenie kunnen zijn:

• Ongebruikelijke, ongeorganiseerde spraak die soms in paniek kan raken
• Agitatie
• Verwaarlozing van persoonlijke hygiëne
• Ongebruikelijke verschijning in de manier waarop iemand zich kleedt of verzorgt
• Wanen
• Hallucinaties (dingen zien of horen die er niet zijn)
• Paranoia
• Terugtrekking uit anderen
• Overmatig slapen of gebrek aan slaap

Vaak worden de wanen gekenmerkt door de angst dat anderen samenzweren of op een geheime manier communiceren.

Complicaties

Schizofrenie kan ernstige gevolgen hebben voor het functioneren en de veiligheid van de persoon met de aandoening.

Er is een verhoogd risico op zelfbeschadiging of zelfmoord bij schizofrenie.

Oorzaken

Schizofrenie heeft een sterke genetische component. De aandoening komt voor in gezinnen. Een onderzoek toonde bijvoorbeeld een toename aan van bepaalde cognitieve stoornissen bij eerstegraads familieleden van mensen met schizofrenie. Maar veel mensen bij wie de diagnose schizofrenie is gesteld, hebben geen getroffen familieleden.

Deskundigen hebben ook gekeken naar de rol van drugsgebruik en de bijdrage ervan aan schizofrenie, maar het is vaak een uitdaging om erachter te komen in welke mate drugsgebruik een manier is om met de vroege effecten van de aandoening om te gaan voordat de diagnose wordt gesteld, of dat drugsgebruik bijdraagt. rechtstreeks naar schizofrenie.

Hersenenveranderingen

Schizofrenie wordt in verband gebracht met een verstoring van dopamine en van andere neurotransmitteractiviteit in de hersenen. Medicijnen die de dopamine-activiteit in de hersenen verhogen, kunnen soms symptomen veroorzaken die lijken op die van schizofrenie.

Onderzoek suggereert dat hersenontsteking en atrofie (inkrimping) van bepaalde delen van de hersenen verband houden met schizofrenie, maar deze resultaten zijn niet consistent of betrouwbaar genoeg om als diagnostisch hulpmiddel te worden gebruikt.

Diagnose

De diagnose van schizofrenie is gebaseerd op criteria die zijn gedefinieerd door de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM), een gids die wordt gebruikt door psychiaters en andere professionals in de geestelijke gezondheidszorg bij de behandeling van psychiatrische aandoeningen.

Voor een diagnose van schizofrenie moeten de symptomen gedurende ten minste zes opeenvolgende maanden aanwezig zijn, met een bijbehorende afname van werk, zelfzorg en / of relaties in vergelijking met de tijd voordat de symptomen begonnen.

Er zijn verschillende kenmerken die aanwezig moeten zijn voor de diagnose schizofrenie.

Ten minste een van de volgende:

• Wanen
• Hallucinaties
• Ongeorganiseerde spraak

En twee van de bovenstaande of een van de bovenstaande en ten minste een van de volgende:

• Ernstig ongeorganiseerd of catatonisch gedrag
• Negatieve symptomen zoals een doffe stem, gebrek aan gezichtsuitdrukking en apathie

Diagnostisch testen

Uw arts zal andere aandoeningen die vergelijkbaar zijn met schizofrenie uitsluiten voordat een definitieve diagnose van de aandoening wordt gesteld.

Mogelijk moet u bloedtesten of urinetests ondergaan om mogelijke medische of substantiële bijdragen aan uw symptomen te identificeren. Schizofrenie wordt alleen gediagnosticeerd als de symptomen niet door medicijnen worden veroorzaakt. U kunt ook een hersenbeeldvormingstest ondergaan, zoals computertomografie (CT) of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) -test om laesies in de hersenen uit te sluiten.

Andere aandoeningen die vaak worden overwogen tijdens de diagnose van schizofrenie zijn:

• Schizoaffectieve stoornis: deze aandoening omvat kenmerken van schizofrenie, evenals ernstige stemmingsstoornissen.
• Bipolaire stoornis: deze aandoening veroorzaakt episodes van manie en depressie. Soms is er een overlap tussen depressie en de negatieve symptomen van schizofrenie. Episodes van manie en depressie bij een bipolaire stoornis kunnen kenmerken van psychose omvatten.
• Medicijnen of medicijnen: Medicijnen en ontwenning van medicijnen kunnen hallucinaties of wanen en andere cognitieve en gedragssymptomen veroorzaken die lijken op aspecten van schizofrenie. Soms kunnen bepaalde voorgeschreven medicijnen, zoals sommige die worden gebruikt voor de behandeling van de ziekte van Parkinson, hallucinaties veroorzaken.
• Hersentumor: een hersentumor of een laesie in de slaapkwab van de hersenen kan hallucinaties veroorzaken die lijken op de hallucinaties van schizofrenie. Hersenbeeldvormingsonderzoeken kunnen meestal een laesie in de hersenen identificeren.
• Epilepsie: epilepsie in de temporale kwab kan gedrag veroorzaken dat kan worden aangezien voor schizofrenie. Vaak kan een elektro-encefalogram (EEG) helpen om de aandoeningen te onderscheiden.
• Posttraumatische stressstoornis (PTSD): In zeldzame gevallen kunnen de effecten van PTSD zich manifesteren met symptomen zoals hypervigilantie en flashbacks die een hallucinerende kwaliteit kunnen hebben. Een zorgvuldige psychiatrische geschiedenis kan echter vaak een onderscheid maken tussen de aandoeningen.

Behandeling

De behandeling van schizofrenie vereist een uitgebreid plan dat antipsychotica op recept, counseling, ondersteuning van dierbaren en mogelijk ziekenhuisopname voor opflakkeringen omvat. Er is geen remedie voor de aandoening, maar de symptomen kunnen met behandeling worden behandeld.

Familieleden en dierbaren kunnen emotionele steun bieden en kunnen problemen herkennen, zoals vroege tekenen van opflakkeringen. Counseling kan een nuttige manier zijn voor iemand met schizofrenie om zich uit te drukken en te leren omgaan met de emotionele last van de aandoening.

Medicijnen op recept

Als u of een dierbare met schizofrenie lijdt, is het belangrijk om te weten dat mensen met de aandoening soms bereid zijn om medicijnen te nemen, maar soms zijn ze erg terughoudend.

De effecten van de aandoening kunnen iemand wantrouwend maken ten opzichte van medische behandeling, en de ziekte zelf kan leiden tot veranderingen in de hersenen die van invloed zijn op het bewustzijn van de ziekte (anosognosie). Soms zeggen mensen met schizofrenie dat ze hun medicatie hebben ingenomen, zelfs als ze die niet hebben ingenomen.

Medicijnen die worden gebruikt bij de behandeling van schizofrenie zijn onder meer:

'Typische' antipsychotica van de eerste generatie, zoals:

• Thorazine (chloorpromazine)
• Haldol (haloperidol)

"Atypische" antipsychotica van de tweede generatie, zoals:

• Risperdal (risperidon)
• Clozaril (clozapine)

Ziekenhuisopname

Verergering van schizofrenie kan bestaan ​​uit agitatie, pogingen tot zelfbeschadiging, onvermogen om voor zichzelf te zorgen, overweldigende angst of paranoia en zelden agressief gedrag. In deze gevallen kan ziekenhuisopname noodzakelijk zijn. Deze episodes kunnen worden veroorzaakt door een verscheidenheid aan emotionele of fysieke triggers, en vaak door het niet naleven van medicatie.

Tijdens een ziekenhuisopname voor een acute verergering van schizofrenie, zal een persoon zich op een veilige plek bevinden en de juiste medicatie, voeding en begeleiding krijgen. Het kan dagen of weken duren voordat een acute episode van schizofrenie begint te verbeteren.

Als u of een geliefde lijdt aan schizofrenie, neem dan contact op met de National Hulplijn van de Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelingsfaciliteiten in uw omgeving.

Zie onze nationale hulplijndatabase voor meer bronnen voor geestelijke gezondheidszorg.

Een woord van Verywell

Schizofrenie kan erg pijnlijk zijn voor de persoon die het ervaart, op manieren die soms moeilijk te communiceren zijn. Met een multidisciplinaire benadering van de behandeling en een sterk ondersteuningssysteem is het mogelijk om met schizofrenie een gezond, gelukkig en productief leven te leiden.