Astma wordt ingedeeld naar de ernst van de symptomen om de juiste behandeling te sturen. Op basis van de frequentie en ernst van aanvallen, samen met een beoordeling van het gebruik van de inhalator en longfunctietests, kan een arts de ziekte classificeren aan de hand van criteria uitExpertpanelrapport 3 (EPR-3) Richtlijnen voor de diagnose en behandeling van astmaDe behandeling kan dan worden opgevoerd met een of meer geneesmiddelen, zodat de ziekte niet overbehandeld of onderbehandeld wordt.
Anna Koldunova / Getty Images
De EPR-3-richtlijnen warenuitgegeven in 2007 door de National Asthma Education and Prevention Program Coordinating Committee (NAEPPCC). In december 2020 publiceerde de NAEPPCC de EPR-4-richtlijnen waarin de classificatiecriteria hetzelfde bleven, maar zes andere aspecten van astmabeheersing voor kinderen van 12 jaar en ouder en volwassenen werden bijgewerkt, waaronder het meest effectieve gebruik van inhalatiecorticosteroïden, de beste manieren om triggers van astma binnenshuis te verminderen, en best practices voor immunotherapie.
De EPR-3-richtlijnen zijn de richtlijnen die in de Verenigde Staten het meest worden gebruikt voor de stadiëring van astmabehandeling. Er zijn andere richtlijnen die internationaal worden gebruikt, waaronder die van het Global Initiative on Asthma (GINA). De GINA-richtlijnen, die jaarlijks worden bijgewerkt, zijn opgesteld in samenwerking met de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en het National Heart, Lung and Blood Institute in Bethesda, Maryland.
Hoe astma-classificaties worden gemaakt
Volgens de EPR-3-richtlijnen is de beoordeling van de ernst van astma gebaseerd op vijf specifieke waarden, waarvan sommige objectief zijn (met duidelijke diagnostische metingen) en andere subjectief (gebaseerd op de ervaring en percepties van het individu).
Bij het classificeren van de ernst van astma worden de volgende vijf kenmerken beoordeeld:
- Symptomen, met name het aantal keren per dag of week dat een astma-aanval optreedt
- Nachtelijk ontwaken, het aantal keren dat symptomen u dagelijks, wekelijks of maandelijks wakker maken
- Rescue-inhalator: het aantal keren per dag of week dat u een kortwerkende inhalator moet gebruiken om acute astmasymptomen te behandelen
- Interferentie met normale activiteit, een subjectieve beoordeling van hoe uw symptomen uw vermogen om alledaagse taken uit te voeren, verstoren
- Longfunctie, een evaluatieve maat voor longcapaciteit en longkracht met behulp van longfunctietests (PFT's)
Samen kunnen deze waarden de ernst van astma differentiëren in een van de vier classificaties: licht intermitterend, licht persistent, matig persistent of ernstig persistent. Deze classificaties vormen de basis van waaruit behandelbeslissingen worden genomen.
Idealiter wordt astma geclassificeerd wanneer het voor het eerst wordt gediagnosticeerd en voordat de behandeling begint. Het kan vervolgens in elk stadium van de ziekte worden beoordeeld en opnieuw geclassificeerd als de behandeling de symptomen niet effectief onder controle houdt.
Diagnostisch proces
Astma wordt geclassificeerd op basis van de longfunctie, die wordt gemeten met een niet-invasieve test die bekend staat als spirometrie en die zowel de longcapaciteit als de longkracht evalueert.
Vanuit classificatiestandpunt zijn er twee maatregelen bij de beoordeling:
- Geforceerd expiratoir volume in één seconde (FEV1), de hoeveelheid lucht die u in één seconde met kracht uit de longen kunt verdrijven
- FEV1 / FVC-verhouding, de hoeveelheid lucht die u krachtig kunt uitademen in één seconde in vergelijking met de hoeveelheid lucht die kan worden uitgeademd als de longen helemaal vol zijn
Elke waarde onder het voorspelde bereik (op basis van uw leeftijd, geslacht en lengte) duidt op een obstructieve longziekte zoals astma.
De andere waarden (symptomen, nachtelijk ontwaken, gebruik van een reddingsinhalator, lichamelijke beperking) kunnen worden verkregen tijdens een interview met de patiënt.
Bij de beoordeling wordt ook meegewogen of orale corticosteroïden (steroïden) nodig waren om ernstige aanvallen te behandelen. Het aantal keren dat orale steroïden per jaar nodig zijn - meestal in een noodsituatie - kan alleen bepalen of de ziekte met tussenpozen of aanhoudend is.
Monitoring van de respons op de behandeling
De beoordeling kan ook worden gebruikt om de reactie van een persoon op de behandeling te volgen. Zodra een astma-classificatie is gemaakt, wordt de beoordeling twee tot zes weken later herhaald om te zien of de behandeling werkt.Als de astma niet onder controle is, is een aanpassing van het behandelplan nodig.
Aangezien sommige van de EPR-3-waarden subjectief zijn, is er ruimte voor interpretatie van de resultaten. Vraag bij twijfel over de bevindingen een second opinion aan een gekwalificeerde longarts.
Astma-classificaties
Het doel van het astma-classificatiesysteem is om de juiste behandeling te sturen, waarbij de ziekte niet onderbehandeld wordt (wat leidt tot het falen van de behandeling en de vroegtijdige progressie van de ziekte), noch overbehandelt (leidend tot vroege medicamenteuze tolerantie en een verhoogd risico op bijwerkingen).
Op basis van de beoordeling kan astma worden geclassificeerd als:
Milde intermitterende astma
Astma wordt als licht intermitterend beschouwd als een of meer van de volgende situaties waar zijn:
- Symptomen komen twee of minder dagen per week voor.
- Nachtelijke symptomen treden twee dagen of minder per maand op.
- Reddingsinhalatoren worden twee of minder keer per week gebruikt (of helemaal niet).
- Symptomen beperken de normale activiteiten niet.
- De longfunctie is groter dan 80% van de voorspelde waarde op basis van uw leeftijd, geslacht en lengte.
Milde aanhoudende astma
Astma wordt als licht persistent beschouwd als een of meer van de volgende situaties waar zijn:
- Symptomen komen meer dan twee dagen per week voor, maar niet elke dag.
- Nachtelijke symptomen treden drie tot vier keer per maand op.
- Rescue-inhalatoren worden meer dan twee keer per week gebruikt, maar niet elke dag, en niet vaker dan één keer per dag.
- Astma-aanvallen hebben een lichte invloed op de normale dagelijkse activiteiten (genoeg dat mensen het wel of niet opmerken).
- De longfunctie is groter dan 80% van de voorspelde waarde op basis van uw leeftijd, geslacht en lengte.
Matig aanhoudend astma
Astma wordt als matig persistent beschouwd als een of meer van de volgende situaties waar zijn:
- Symptomen treden dagelijks op.
- Nachtelijke symptomen meer dan eens per week, maar niet 's nachts.
- Reddingsinhalatoren worden dagelijks gebruikt.
- Astmasymptomen belemmeren de normale activiteiten matig (genoeg dat mensen om u heen het opmerken).
- De longfunctie is minder dan 80% van de voorspelde waarden maar meer dan 60%.
Ernstig aanhoudend astma
Astma wordt als ernstig persistent beschouwd als een of meer van de volgende situaties waar zijn:
- Symptomen komen meerdere keren per dag voor.
- Nachtelijke symptomen komen vaak voor, vaak 's nachts.
- Reddingsinhalatoren worden meerdere keren per dag gebruikt.
- Astmasymptomen hebben een ernstige nadelige invloed op uw vermogen om normaal te functioneren.
- De longfunctie is minder dan 60% van de voorspelde waarde.
OF
FEV1 meer dan 80%
—
FEV1 / FVC normaal
—
FEV1 / FVC normaal
—
FEV1 / FVC verminderd met 5%
—
FEV1 / FVC verminderd met meer dan 5%
Classificatie bij jongere kinderen
Bij kinderen onder de 12 jaar is de enige variatie in de classificatie van astma de FEV1 / FVC-ratio. Hoewel de FEV1 / FVC-ratio vaak normaal kan zijn bij volwassenen met astma, is dit minder waar bij jongere kinderen.
De astma-classificatie bij kinderen wordt gedeeltelijk bepaald door de FEV1 / FVC-verhoudingen te volgen:
- Mild intermitterend: FEV1 / FVC is meer dan 85% van de voorspelde waarde.
- Mild persistent: FEV1 / FVC is meer dan 80% van de voorspelde waarde.
- Matig persistent: FEV1 / FVC is tussen 75% en 80% van de voorspelde waarde.
- Ernstig persistent: FEV1 / FVC is minder dan 75% van de voorspelde waarde.
Behandelingsbenaderingen
Het uiteindelijke doel van astma-classificatie is om de juiste behandeling te sturen. Op basis van de classificatie kan de behandeling worden georganiseerd volgens zes structuurstappen. Met elke stap worden de behandelingen gecompliceerder en brengen ze een groter risico op bijwerkingen met zich mee.
Er is niet altijd een duidelijke grens tussen wanneer een stap wel of niet moet worden gestart. Hoewel mild intermitterend astma bijna altijd alleen met reddingsinhalatoren wordt behandeld, vereist aanhoudend astma vaak een beoordelingsoproep om de juiste combinatie van geneesmiddelen te kiezen om astmasymptomen onder controle te houden.
Zodra bij een persoon matig aanhoudend astma is vastgesteld, moeten behandelbeslissingen worden gecontroleerd door een astmaspecialist in plaats van een huisarts.
Wanneer astma onder controle is, is een specialist beter geschikt om te beslissen of en wanneer behandelingen kunnen worden vereenvoudigd of doseringen kunnen worden verlaagd.
De geneesmiddelen die worden aanbevolen voor gebruik bij de behandeling van intermitterend of aanhoudend astma zijn onder meer:
- Kortwerkende bèta-agonisten (SABA) zoals albuterol, ook wel reddingsinhalatoren genoemd
- Inhalatiecorticosteroïden (ICS), meestal dagelijks gebruikt of indien nodig om luchtwegontsteking te verminderen
- Langwerkende bèta-agonisten (LABA) zoals Singulair (montelukast), dagelijks gebruikt om hyperreactiviteit van de luchtwegen te verminderen
- Langwerkende muscarineantagonisten (LAMA), een mogelijk alternatief voor het toevoegen van een LABA aan ICS-therapie voor mensen die LABA's niet kunnen verdragen of er niet door worden geholpen
- Leukotriene receptoragonisten (LTRA) zoals Zyflo CR (zileuton), oraal ingenomen om luchtwegontsteking te verminderen
- Cromolyn-natrium of nedocromil, bekend als mestcelstabilisatoren, nuttig voor de behandeling van door allergie veroorzaakte astmasymptomen
- Theofylline, een ouder medicijn dat soms in combinatietherapie wordt gebruikt
- Xolair (omalizumab), een monoklonaal antilichaam dat wordt gebruikt om ernstig allergisch astma onder controle te houden
- Orale corticosteroïden (OCS), meestal gereserveerd voor noodgevallen of voor mensen met ernstig aanhoudend astma
De stappen en aanbevolen behandelingen verschillen per leeftijd.
(voorkeur)
(indien nodig, voor verlichting van de symptomen)
OF
Singulair
(indien nodig, voor verlichting van de symptomen)
OF
Op zichzelf staande ICS met gemiddelde dosis
(voorkeur)
(indien nodig, voor verlichting van de symptomen)
OF
Indien nodig gelijktijdige ICS + SABA
(een specifieke LABA) in een enkele inhalator
in een enkele inhalator
OF
Hoge dosis ICS + LAMA
.jpg)
