Behandeling van een open fractuur om infectie te voorkomen

Een open fractuur is een blessure die optreedt wanneer een gebroken bot door de huid wordt blootgesteld. Het bot kan zelfs uit de huid steken, of de huid en het zachte weefsel kunnen ernstig gewond raken, waardoor de breuk zichtbaar wordt. Vaak een samengestelde breuk genoemd, een open breuk wordt anders behandeld dan een gesloten breuk.

Open fracturen kunnen langzaam genezen en indien gecompliceerd door een infectie, kunnen ernstige problemen met botgenezing, systemische infectie of aanhoudende problemen met het omliggende weefsel optreden. Vroegtijdige behandeling van een open fractuur is gericht op het voorkomen van infectie en stabilisatie van het bot.

Het bot chirurgisch reinigen

Het chirurgisch reinigen van het bot is een van de eerste stappen bij het behandelen van een open fractuur. Irrigatie, het wassen van het bot en de plaats van het letsel, maakt deel uit van de chirurgische reparatie.

Dit gebeurt meestal in de operatiekamer (OK) onder narcose. Het kan nodig zijn om de wond op de eerste hulpafdeling schoon te maken zonder voldoende anesthesie, maar het is vaak onvoldoende.

Het bepalen van de omvang van het letsel kan moeilijk zijn door alleen naar een open fractuur te kijken. Dit geldt in het bijzonder bij hoogenergetische verwondingen, waaronder auto-aanrijdingen en schotwonden. Bij dit soort verwondingen veroorzaken zelfs kleine penetraties in de huid uitgebreide schade aan zacht weefsel rond een open fractuur. Vaak is een grotere incisie nodig die verder reikt dan het letsel, om het weefsel voldoende schoon te maken.

Verwijderen van besmet of niet-levensvatbaar weefsel

De tweede stap van een open fractuuroperatie, debridement, omvat het verwijderen van materiaal (zoals vuil, grind of kleding) en niet-levensvatbaar weefsel.

Het bepalen van de levensvatbaarheid van het weefsel kan ook een uitdaging zijn, en bij ernstige open fracturen kunnen meerdere chirurgische ingrepen nodig zijn om het verwijderen van overtollig weefsel te voorkomen en er tegelijkertijd voor te zorgen dat al het niet-levensvatbare weefsel is verwijderd.

Een manier om te beoordelen of weefsel levensvatbaar is, is op basis van de bloedtoevoer. Zonder voldoende bloedtoevoer zou het weefsel waarschijnlijk niet overleven en vatbaar zijn voor infectie.

Het bot stabiliseren

Het stabiliseren van de gebroken botten positioneert het bot voor genezing en helpt verdere weefselschade te voorkomen.

De beste methode om bot te stabiliseren hangt af van een aantal factoren. Veel standaardmethoden voor het stabiliseren van bot - zoals het plaatsen van platen, schroeven of intramedullaire staven - zijn mogelijk geen goede opties als de kans op bacteriële besmetting groot is. Vaak wordt een externe fixator gebruikt om botten bij open fracturen te stabiliseren.

Externe fixatoren hebben in deze setting een paar duidelijke voordelen:

• Ze kunnen snel worden gepositioneerd, wat vaak nodig is bij ernstig trauma
• Ze zorgen voor een optimale wondbehandeling
• Ze zetten het bot vast zonder vreemde voorwerpen direct op de plaats van verwonding te plaatsen

Het juiste type fixatie voor een open fractuur hangt af van factoren zoals de locatie en de omvang van het letsel.

Antibiotische toediening

Antibiotica worden gebruikt om een ​​infectie te voorkomen en te behandelen, en dit medicijn is een van de belangrijkste aspecten van de behandeling van een open fractuur.

Het meest geschikte antibioticum hangt af van het type en de ernst van de verwonding. Als de verwonding zich voordeed in een vervuilde omgeving, zoals bijvoorbeeld een landbouwongeval, zou dit leiden tot een directe antibiotische selectie.

Antibiotica worden meestal zo snel mogelijk toegediend, zelfs vóór irrigatie en debridement, en worden meestal 48 uur voortgezet. Als zich een infectie ontwikkelt, kunnen antibiotica nog langer worden voortgezet of kan het antibioticum worden gewijzigd om het infectieuze organisme specifiek te behandelen.

Timing van gebeurtenissen

Open fracturen moeten snel en veilig worden behandeld en evaluatie mag niet worden uitgesteld. Deze verwondingen worden meestal binnen zes tot twaalf uur na het letsel operatief behandeld.

Als de veiligste behandeling een tijdsvertraging inhoudt, kan dat passend zijn, zolang antibiotica maar onmiddellijk wordt gestart

Prognose van open fracturen

De prognose van een open fractuur hangt af van de ernst van het letsel. Over het algemeen duurt de genezing van een open fractuur langer dan bij een gesloten fractuur.

Complicaties komen vaker voor na open fracturen dan bij gesloten fracturen. Soms geneest het bot niet, een aandoening die wordt beschreven als niet-vereniging. De beste manier om complicaties te voorkomen, is door dringend medische hulp in te roepen en na de operatie contact op te nemen met uw arts.

Open fracturen worden geclassificeerd als graad I, graad II en graad III, waarbij hogere cijfers overeenkomen met meer uitgebreide verwondingen. Graad I-verwondingen kunnen zowel genezen als een gesloten fractuur. Graad III-verwondingen hebben een hoog risico op infectie of niet-vereniging en het kan veel langer duren voordat ze genezen.

Een woord van Verywell

Een open fractuur is een medisch noodgeval dat dringend moet worden geëvalueerd en snel moet worden behandeld. Open fracturen zijn ernstige verwondingen die kunnen leiden tot complicaties zoals infectie en vertraagde botgenezing. Veel open fracturen vereisen een dringende chirurgische behandeling om het bot schoon te maken en te stabiliseren. Bovendien is een antibioticabehandeling altijd nodig om de kans op infectie te verkleinen. Zelfs met een ideale behandeling is het risico op complicaties bij open fracturen groot.