Wat is ongedifferentieerde spondyloartropathie?

Ongedifferentieerde spondylartritis (USpA) is een term die wordt gebruikt om de symptomen van spondylitis te beschrijven bij personen die niet voldoen aan de definitieve criteria voor de diagnose van spondylitis ankylopoetica (AS) of een andere spondyloartropathie (bijv. Artritis psoriatica).

Het wordt meestal gediagnosticeerd bij personen met een verscheidenheid aan symptomen die niet als een specifieke aandoening kunnen worden geclassificeerd. Een persoon kan bijvoorbeeld hielpijn en kniepijn hebben zonder de algemene darmsymptomen of rugpijn die worden aangetroffen bij mensen met de diagnose AS.

Deze personen krijgen vaak de diagnose USpA. Na verloop van tijd ontwikkelen sommige personen met een initiële diagnose van USpA meer symptomen en krijgen ze dus de diagnose een duidelijker gedefinieerde vorm van spondylitis.

Delmaine Donson / E + / Getty-afbeeldingen

Symptomen

Symptomen van ongedifferentieerde spondyloartropathie variëren van persoon tot persoon. Soms is pijn het enige symptoom dat een persoon met USpA kan ervaren. Anderen kunnen meer symptomen ervaren, waaronder:

• Artritis in grote gewrichten van de ledematen
• Rugpijn
• Bilpijn aan één of beide kanten
• Enthesitis: Ontsteking en zwelling waarbij een pees of ligament zich aan het bot hecht
• Vermoeidheid
• Hiel pijn
• Iritis: ontsteking en zwelling in het oog
• Pijn en zwelling en / of artritis in de vingers of tenen

Ongedifferentieerde spondyloartropathie veroorzaakt symptomen die niet zo specifiek zijn als andere soorten artritis. Het wordt vaker gediagnosticeerd bij vrouwen Sommige mensen ontwikkelen symptomen van een meer identificeerbare vorm van spondylitis, zoals artritis psoriatica of spondylitis ankylopoetica. Anderen kunnen chronische symptomen van USpA blijven hebben.

Diagnose

Ongedifferentieerde spondyloartritis kan moeilijk te diagnosticeren zijn. USpA is de minst bekende in de groep van spondylitis-aandoeningen en wordt door sommige artsen niet herkend. Bij sommige patiënten wordt in eerste instantie de verkeerde diagnose fibromyalgie gesteld, omdat de symptomen van beide ziekten op dezelfde manier kunnen voorkomen.

Het bezoeken van een arts met expertise op het gebied van reumatoïde aandoeningen, zoals een reumatoloog, is belangrijk voor een nauwkeurige diagnose van USpA. Om een ​​diagnose van USpA te krijgen, kan uw arts het volgende voorstellen:

Fysiek examen

Als uw arts vermoedt dat u ongedifferentieerde spondyloartropathie heeft, is het eerste dat zij zullen doen een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Dit omvat uw arts die uw symptomen beoordeelt en vraagt ​​naar uw medische geschiedenis en achtergrond in de medische familiegeschiedenis.

Het lichamelijk onderzoek houdt in dat uw arts uw wervelkolom onderzoekt, inclusief de cervicale (nek), thoracale (midden wervelkolom) en lumbale regio (onderste wervelkolom).

Laboratorium werk

Naast het lichamelijk onderzoek kan uw arts laboratoriumwerk bestellen, zoals bloedonderzoeken die naar verschillende factoren zoeken, waaronder antilichamen of reacties van het immuunsysteem.

Uw arts kan ook een test bestellen om te bepalen of u drager bent van het humane leukocytenantigeen B27 (HLA-B27) -gen. Ongeveer 80% tot 95% van de mensen met spondylitis ankylopoetica hebben dit specifieke gen.

Minder mensen met USpA dragen het gen. Omdat het in tot 7% ​​van de algemene bevolking aanwezig is, is het hebben van deze genetische marker niet hetzelfde als een diagnose.

Beeldvormingstests

Uw arts kan ook beeldvormende tests bestellen om ongedifferentieerde spondyloartropathie te diagnosticeren. Diagnostische beeldvorming is belangrijk voor het diagnosticeren en bewaken van alle spondyloarthropathieën. Deze verbeeldingsproeven kunnen zijn:

• Röntgenfoto's: deze worden meestal gemaakt van het bekkengebied, waar het sacro-iliacale gewricht zich bevindt om gewrichtserosie te zoeken. Subtiele gewrichtserosie is niet altijd zichtbaar op röntgenfoto's van mensen met USpA.
• Magnetische resonantie beeldvorming (MRI): Mensen met spondyloarthropathieën, waaronder USpA, ervaren doorgaans pijn in de sacro-iliacale gewrichten (heupbeenderen) .MRI kan sacroiliitis diagnosticeren die wijst op USpA. MRI kan ook worden gebruikt om andere delen van het lichaam te scannen en kan afwijkingen in zacht weefsel, pezen en gewrichten detecteren.

Het vinden van aanwijzingen voor een ontsteking in de sacro-iliacale gewrichten op röntgenfoto's of MRI is vaak de meest nuttige methode om een ​​diagnose van spondylartopathie te bevestigen.

Behandeling

Er is momenteel geen remedie voor ongedifferentieerde spondyloartropathie, maar met de juiste behandeling van de ziekte kunnen patiënten een volledig productief leven leiden. De primaire behandelingen voor USpA omvatten over het algemeen medicatie, fysiotherapie en lichaamsbeweging. Sommige patiënten vinden ook verlichting door warmte en / of ijs toe te passen om gewrichtspijn te helpen verminderen.

Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's)

De meeste USpA-patiënten zullen de behandeling beginnen door niet-steroïde ontstekingsremmende (NSAID) medicijnen te nemen, zoals ibuprofen of een voorgeschreven NSAID, zoals diclofenac. NSAID's helpen tijdelijk pijn en ontstekingen te verminderen.

Biologics

Wanneer NSAID's alleen niet voldoende zijn om verlichting te bieden, kunnen artsen geneesmiddelen voorschrijven die bekend staan ​​als biologische geneesmiddelen. Deze worden ofwel via een infuus in een ader in een dokterspraktijk gegeven, ofwel door zelfinjectie.

Er zijn geen biologische geneesmiddelen die zijn goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) voor ongedifferentieerde spondyloartropathie, hoewel ze zijn goedgekeurd voor de behandeling van specifieke spondyloartropathieën zoals spondylitis ankylopoetica, met inflammatoire darmziekte geassocieerde artritis en artritis psoriatica.

Hoewel men denkt dat biologische geneesmiddelen patiënten met deze aandoening kunnen helpen, wordt het gebruik van deze medicijnen als "off-label" beschouwd omdat ze niet door de FDA zijn goedgekeurd voor ongedifferentieerde spondyloartropathie.

Er zijn twee groepen biologische geneesmiddelen: Tumornecrosefactor-remmers (TNFi), zoals Humira, Enbrel en Remicade, zijn doorgaans de eerste groep biologische geneesmiddelen die artsen aanbevelen voor patiënten; ze binden en neutraliseren TNF in het lichaam, waardoor ontstekingen worden verminderd.

De tweede groep biologische geneesmiddelen zijn interleukine 17-remmers, een nieuwere groep geneesmiddelen. Ze omvatten Cosentyx en Taltz.

Corticosteroïden

Corticosteroïden kunnen worden gebruikt om ontstekingen en gewrichtspijn te verminderen. Deze kunnen als orale medicatie worden ingenomen of als lokale injecties worden gegeven, rechtstreeks in de gewrichten waar u pijn ervaart. Corticosteroïden worden meestal op korte termijn ingenomen.

Oefening

Oefening is erg belangrijk voor het beheer van ongedifferentieerde spondyloartropathie. Regelmatige beweging helpt bij het verlichten van stijfheid en pijn. Als u last heeft van een uitbarsting van pijn, kan lichte lichaamsbeweging, zoals een wandeling, effectief zijn.

Rekoefeningen kunnen zowel zittend als liggend worden gedaan als uw pijn te intens is. Er is geen "beste" vorm van lichaamsbeweging voor USpA-patiënten; alle oefeningen zijn nuttig, op voorwaarde dat ze weinig impact hebben (bijv. wandelen en zwemmen) en regelmatig worden gedaan.

Oefening kan alleen worden gedaan of met de hulp van een fysiotherapeut, die u kan combineren met een geschikt programma voor oefeningen en rekoefeningen. Raadpleeg uw arts voordat u aan een trainingsprogramma begint. Begin langzaam en bouw geleidelijk uw uithoudingsvermogen en kracht op. Duw jezelf niet tot het punt van pijn.

Chirurgie

Bij sommige patiënten die geen verlichting krijgen van medicijnen of lichaamsbeweging, kan een operatie nuttig zijn. Dit is meestal de laatste behandelingslijn bij USpA-patiënten.

Prognose

Personen die met USpA leven, hebben over het algemeen een goede prognose. Sommige mensen met USpA zullen intermitterende symptomen ervaren en slechts af en toe medicatie of andere behandelingen nodig hebben.

Anderen zullen chronische - maar niet ernstige - symptomen hebben die regelmatige medicatie en behandeling vereisen. Met een goed beheer van de ziekte kunnen mensen met USpA een volledig leven leiden.

Leven met USpA

Een van de beste manieren om voor uzelf te zorgen als u ongedifferentieerde spondyloartropathie heeft, is door een proactieve rol te spelen bij uw behandeling. Zelfbeheersing van de ziekte kan u veel helpen om een ​​gelukkig en productief leven te leiden.

Gezonde levensstijlkeuzes maken - zoals een gezond, uitgebalanceerd dieet volgen, uw medicatie volgens de instructies innemen en regelmatig aan lichaamsbeweging doen, zijn allemaal nuttige manieren om met de ziekte om te gaan. Maak regelmatig afspraken met uw arts en informeer hem over eventuele veranderingen in uw lichamelijke en geestelijke gezondheid en over eventuele bijwerkingen van medicijnen die u gebruikt.

Complementaire therapieën zoals massagetherapie, acupunctuur en warme / koude therapie kunnen pijn en stress helpen verminderen.

Veel mensen met ongedifferentieerde spondyloartropathie ervaren niet alleen de fysieke effecten van de ziekte. Velen hebben ook emotionele effecten - pijn kan verzwakkend zijn en gevoelens van depressie en verdriet veroorzaken.

U kunt profiteren van de steun van anderen, zoals vrienden, familie en andere USpA-patiënten. Steungroepen voor mensen met ongedifferentieerde spondyloartropathie zijn online en persoonlijk beschikbaar. Neem contact op met uw arts om te vragen naar steungroepen in uw omgeving.

Een woord van Verywell

Ondanks de fysieke en emotionele impact die ongedifferentieerde spondyloartropathie kan hebben op uw dagelijkse leven, zijn de meeste mensen in staat om een ​​volledig leven te leiden met de aandoening. Met de juiste combinatie van medische zorg, medicatie en zelfmanagement door middel van gezonde levensstijlkeuzes, kan de ziekte worden beheerd.

Als u rookt, probeer dan te stoppen, want roken heeft een negatief effect en kan uw toestand verergeren. Praat met uw arts over eventuele vragen die u heeft over mogelijke behandelingen en behandeling van de ziekte.