Meestal zijn de effecten van een virus van korte duur en relatief mild, zoals verkoudheid. Soms kunnen deze micro-organismen echter meer substantiële schade aanrichten, en de langetermijneffecten van bepaalde virussen kunnen complicaties zoals kanker omvatten.
Aangenomen wordt dat ongeveer 10% van de gevallen van kanker wereldwijd wordt veroorzaakt door virussen, en de meerderheid hiervan treft mensen in ontwikkelingslanden. Bij veel virusgerelateerde kankers kan het jaren duren voordat ze symptomatisch worden, waardoor het moeilijk is om dit percentage met zekerheid te kennen .
BSIP / UIG / Getty-afbeeldingenHoe een virus kanker veroorzaakt
Alle virussen zijn samengesteld uit genetisch materiaal (dat DNA of RNA kan zijn) ingesloten in een eiwitmantel. Virussen hebben het vermogen een "gastheer" binnen te vallen, zoals een mens of dier.
Soms veroorzaakt deze invasie kanker door de oncogenese - een proces in meerdere stappen waarin gezonde cellen bepaalde genetische mutaties ondergaan (fouten in het genetisch materiaal) die tot kanker leiden.
Er zijn verschillende manieren waarop een virus kanker kan veroorzaken:
- Beschadig DNA in gastheercellen direct, wat resulteert in kanker
- Het immuunsysteem veranderen zodat het minder in staat is om kankercellen te bestrijden (die aanvankelijk hadden kunnen ontstaan door iets anders dan het virus)
- Chronische ontsteking
- Het verstoren van de normale regulering van de celdeling door het lichaam
Telkens wanneer cellen zich delen, bestaat het risico dat er een genetische mutatie plaatsvindt. Sommige virussen leiden tot ontstekingen of weefselschade die een verhoogde celdeling veroorzaken - wat leidt tot een grotere kans op mutaties die uiteindelijk tot kanker leiden.
Virussen waarvan bekend is dat ze kanker veroorzaken
Een aantal verschillende virussen is in verband gebracht met kanker. Zowel DNA- als RNA-virussen kunnen kanker veroorzaken. Meestal veroorzaakt een virus een specifiek type of een paar soorten kanker vanwege de manier waarop het in wisselwerking staat met het lichaam.
HTLV-1 is een retrovirus (vergelijkbaar met HIV) dat T-cel leukemie / lymfoom bij volwassenen veroorzaakt. HHV-8 (ook bekend als Kaposi-sarcoom-herpesvirus, KSHV) kan Kaposi-sarcoom veroorzaken. Merkelcelpolyomavirus (McPyV) kan Merkelcelcarcinoom veroorzaken, een vorm van huidkanker. Het virus komt veel voor in de bevolking als geheel, maar kanker geassocieerd met het McPyV-virus komt niet vaak voor.
Als bij u een virus is vastgesteld dat in verband wordt gebracht met kanker, kunt u een verhoogd risico lopen om het bijbehorende type kanker te ontwikkelen. Als u een bekend risico heeft, is het belangrijk dat u de aanbevolen screenings en preventieve strategieën bijhoudt om de mogelijk ernstige gevolgen van kanker te voorkomen.
Humaan papillomavirus (HPV) en kanker
Het humaan papillomavirus (HPV) is een seksueel overdraagbaar virus dat bijna 80 miljoen Amerikanen treft en het meest voorkomende type seksueel overdraagbare infectie is.
Er zijn momenteel meer dan honderd bekende HPV-stammen, maar van slechts een klein deel wordt aangenomen dat ze kanker veroorzaken. De stammen van HPV die het vaakst met kanker worden geassocieerd, zijn onder meer HPV 16 en HPV 18.
Vaccinatie voor HPV - een injectie die beschermt tegen HPV 16 en HPV 18 - is beschikbaar voor kinderen tussen de 11 en 12 jaar en kan worden gegeven vanaf de leeftijd van 9 tot en met 26 jaar.
De detectie van het DNA van het HPV-virus is te vinden in:
- Baarmoederhalskanker: 90%
- Vulvaire kanker: 69%
- Anale kanker: 91%
- Vaginale kanker: 75%
- Peniskanker: 63%
- Hoofd-halskanker: 30% van de mondkanker en 20% van de keelkanker
Bij sommige andere kankers zijn de gegevens minder zeker. HPV is bijvoorbeeld gekoppeld aan longkanker, maar het is niet bekend of HPV bijdraagt aan de ontwikkeling van longkanker.
Hepatitis B en kanker
Virale hepatitis B-infecties zijn uiterst besmettelijk en worden verspreid door de overdracht van bloed, sperma en andere lichaamsvloeistoffen van de ene persoon naar de andere. Veel voorkomende manieren van blootstelling zijn onder meer onbeschermde seks, overdracht van moeder op kind tijdens de bevalling en het delen van intraveneuze naalden (meestal door drugsgebruik en kan ook optreden tijdens het tatoeëren).
De meeste mensen herstellen van een acute hepatitis B-infectie, maar sommige mensen krijgen een chronische hepatitis B-infectie. Chronische infecties komen vaker voor bij degenen die de ziekte in de vroege kinderjaren oplopen en bij degenen die geen symptomen hebben.
Infectie met het hepatitis B-virus (HBV) verhoogt het risico op leverkanker. Leverkanker komt vaker voor bij mensen met chronische hepatitis B.
De meeste kinderen die sinds de jaren tachtig zijn geboren, zijn ingeënt tegen hepatitis B en volwassenen die niet zijn geïmmuniseerd, kunnen deze optie met hun arts bespreken.
Hepatitis C en kanker
Hepatitis C-infectie verhoogt ook het risico op leverkanker Het virus wordt verspreid via geïnfecteerd bloed, zoals bij transfusies en intraveneus drugsmisbruik, maar veel mensen hebben geen duidelijke risicofactoren voor de infectie.
De eerste infectie kan symptomen veroorzaken, maar u kunt een stille infectie krijgen zonder merkbare effecten. Naarmate het immuunsysteem het virus na verloop van tijd aanvalt, ontwikkelt zich leverfibrose (littekens), wat uiteindelijk leidt tot cirrose (celdood). Deze chronische ontsteking kan leiden tot leverkanker.
Het wordt nu aanbevolen dat volwassenen geboren tussen 1945 en 1965 op de ziekte worden getest, evenals anderen die mogelijk risico lopen.
Epstein-Barr-virus (EBV) en kanker
Het Epstein-Barr-virus veroorzaakt meestal mononucleosis, maar het is ook bekend dat het nasofarynxcarcinoom en maagcarcinoom veroorzaakt. Bovendien is dit virus gekoppeld aan de ontwikkeling van verschillende soorten lymfoom, waaronder:
- Posttransplantatie lymfoom: tussen 1 en 20% van de mensen ontwikkelt lymfoom na een orgaantransplantatie, en bijna al deze zijn gerelateerd aan Epstein-Barr-virusinfecties.
- Hiv-geassocieerd lymfoom: meer dan 90% van hiv-geassocieerd lymfoom is gerelateerd aan EBV.
- Burkitt-lymfoom: in Afrika is Burkitt-lymfoom verantwoordelijk voor meer dan de helft van alle kankers bij kinderen, en bijna al deze zijn gekoppeld aan het Epstein-Barr-virus.
- Hodgkin-lymfoom: men denkt dat het Epstein-Barr-virus een rol speelt in 30 tot 50% van de gevallen van de ziekte van Hodgkin in de VS.
Humaan immunodeficiëntievirus (HIV) en kanker
HIV en kanker zijn op verschillende manieren met elkaar verbonden. Non-Hodgkin-lymfoom, Hodgkin-lymfoom, primair CZS-lymfoom, leukemie en myeloom zijn allemaal gekoppeld aan een HIV-infectie. Naast lymfomen verhoogt hiv het risico op Kaposi-sarcoom, baarmoederhalskanker, longkanker, anale kanker en leverkanker.
De immunosuppressie veroorzaakt door het hiv-virus kan mensen met de ziekte vatbaar maken voor kanker, omdat immuuncellen niet effectief kankercellen bestrijden wanneer een persoon met hiv is geïnfecteerd. Omdat HIV het immuunsysteem verzwakt, kunnen de kankercellen die door het Epstein Barr-virus of door een andere mutatie worden veroorzaakt, zich vermenigvuldigen en overleven - waardoor een persoon een ernstige ziekte door kanker ontwikkelt.
HIV-infectie zorgt er ook voor dat bepaalde immuuncellen (B-cellen) zich vermenigvuldigen, waardoor het risico op overproductie en mutatie toeneemt, wat kan leiden tot B-celkankers.
Preventie
Veel van de virussen die tot kanker kunnen leiden, worden van persoon op persoon overgedragen. Sommige bacteriën en parasieten zijn ook in verband gebracht met de ontwikkeling van kanker Preventie is een belangrijk onderdeel van het voorkomen van kanker als complicatie van een infectie.
Veilig vrijen en geen naalden delen zijn twee manieren om het risico te verkleinen. Het belang van gezond zijn in het algemeen - goed eten en sporten - wordt nog versterkt door te zien hoe een onderdrukte immuunfunctie het risico op sommige door virussen veroorzaakte kankers kan verhogen.
Preventie van kanker veroorzaakt door virussen is een onderzoeksgebied in ontwikkeling - vooral de opkomst van preventie door middel van vaccins.
Bovendien werken onderzoekers aan strategieën die virussen gebruiken om kanker te bestrijden.
Een woord van Verywell
Het is belangrijk op te merken dat de meeste virussen geen kanker veroorzaken. Zelfs wanneer virussen kankergerelateerde genetische mutaties produceren, worden de meeste beschadigde cellen verwijderd door een gezond immuunsysteem.
Wanneer een virale infectie of een ander type infectie leidt tot de productie van kankercellen die aan het immuunsysteem kunnen ontsnappen, zijn er vaak andere factoren aan het werk, zoals een zwak immuunsysteem.
