Wanneer gezwollen lymfeklieren een teken zijn van HIV

Voor veel mensen kunnen gezwollen lymfeklieren of lymfadenopathie een vroeg teken zijn van een HIV-infectie. Gezwollen lymfeklieren kunnen een kenmerk zijn van een opportunistische infectie of een AIDS-definiërende aandoening. Hoewel er veel tekenen en symptomen zijn die iemand ertoe kunnen aanzetten om een ​​hiv-test te ondergaan, is lymfadenopathie vaak een van de eerste tekenen van virale infectie. Vergrote lymfeklieren kunnen drie of meer maanden aanwezig zijn en verschijnen soms zonder andere tekenen van infectie.

Dima Berlin / Getty Images

Wat zijn lymfeklieren?

Het lymfestelsel is een belangrijk en vaak ondergewaardeerd netwerk van weefsels en organen binnen een groter aantal orgaansystemen. Het bestaat uit:

• Lymfevloeistof
• Lymfevaten
• Lymfatische cellen
• Lymfatische organen

De lymfecellen zijn onder meer:

• Macrofagen
• Dendritische cellen
• Lymfocyten

Het lymfestelsel heeft drie primaire functies:

• Onderhoud van vochtbalans
• Vergemakkelijking van de opname van voedingsvetten uit het maagdarmkanaal naar de bloedbaan voor metabolisme of opslag
• Verbetering en facilitering van het immuunsysteem

Het lichaam helpen bij het verwijderen van gifstoffen en het bestrijden van infecties is de belangrijkste functie van het lymfestelsel.

Het lymfestelsel, ook wel het lymfesysteem genoemd, zorgt ervoor dat het immuunsysteem goed functioneert, aangezien het vreemde indringers naar de lymfeklieren vervoert, waar ze immuuncellen ontmoeten - zoals macrofagen - die klaar zijn om ze te vernietigen en uit het lichaam te verwijderen. Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.

Lymfeklieren zijn in clusters door het hele lichaam verdeeld en beschrijven enkele van de meer prominente groepen:

• Oksel
• Cervicaal
• Lies
• Mediastinaal
• Pulmonaal
• Retroperitoneaal
• Supraclaviculair

Acute HIV-infectie

Lymfadenopathie komt veel voor tijdens de acute fase van een HIV-infectie - ook bekend als acute seroconversie of acuut retroviraal syndroom - en treft ongeveer 70% van de nieuw geïnfecteerde personen.

Heel goed / Colleen Tighe

Gezwollen lymfeklieren kunnen vrijwel overal voorkomen waar lymfeklieren in het lichaam zijn. Ze kunnen verschijnen aan de voorkant van de nek, de zijkanten van de nek, achter je oren, onder je kin, in je oksels en zelfs in de spleten van je lies.

Gezwollen lymfeklieren zien er vaak uit als ronde bultjes die ongeveer zo groot zijn als een erwt, maar ze kunnen uitgroeien tot de grootte van een druif of groter, afhankelijk van de mate van infectie.

Vergrote lymfeklieren kunnen rubberachtig, beweegbaar en slap aanvoelen. Als er roodheid, warmte of gevoeligheid is, kan dit een teken zijn van een ontsteking.

Soms kunnen lymfeklieren zelfs pijnlijk zijn, maar dit komt minder vaak voor wanneer lymfeklieren gezwollen zijn als gevolg van een HIV-infectie.

Veel voorkomende symptomen die gepaard kunnen gaan met lymfadenopathie zijn onder meer:

• Koorts
• Gezwollen amandelen (tonsillitis)
• Keelpijn
• Gewrichts- en / of spierpijn
• Uitslag
• Hoofdpijn
• Diarree
• Vermoeidheid

Deze tekenen en symptomen van een acute hiv-infectie kunnen een paar dagen nadat u aan het virus bent blootgesteld beginnen of vele dagen erna en duren gewoonlijk ongeveer 14 dagen. Lymfadenopathie en bijbehorende symptomen kunnen enkele dagen of maanden aanhouden en worden vaak verward met andere ziekten.

Lymfadenopathie bij HIV is bijzonder uniek omdat de gezwollen lymfeklieren door het hele lichaam worden aangetroffen, in tegenstelling tot een of twee meer gelokaliseerde gebieden, zoals te zien is bij aandoeningen zoals griep, herpesinfecties, stafylokokbesmettingen of solide tumorkankers. Het fenomeen van wijdverspreide lymfadenopathie wordt aangeduid als persisterende gegeneraliseerde lymfadenopathie of PGL.

HIV-infectie: tekenen en symptomen om op te letten

Geavanceerde HIV-infectie

Bij sommige mensen kan lymfadenopathie verdwijnen als ze het chronische stadium van infectie ingaan. Voor anderen kan PGL maanden duren. Het feit dat ze worden opgelost, betekent niet dat het virus inactief is; het heeft simpelweg een "setpoint" vastgesteld waar het zich blijft vermenigvuldigen en het immuunsysteem geleidelijk uitgeput raakt.

Het gebruik van antivirale medicijnen is de enige manier om de progressie van hiv te vertragen of te stoppen.

Er zijn drie fasen van chronische hiv-infectie:

• Vroeg: CD4 telt meer dan 500
• Gemiddeld: CD4-telling 200-500
• Geavanceerd: CD4-telling onder 200

Opportunistische infecties zijn waarschijnlijker wanneer het CD4-aantal onder de 200 daalt, maar ze kunnen optreden bij CD4-niveaus onder de 500. Deze infecties komen vaker voor bij mensen met chronische of onbehandelde hiv omdat het virus het immuunsysteem uitput, waardoor het moeilijk wordt om tegen ziekten te vechten.

Lymfadenopathie ontstaat wanneer uw gecompromitteerde immuunsysteem een ​​steeds groter wordend aantal opportunistische infecties (OI's) probeert te bestrijden, maar het niet bij kan houden.

Bij lymfadenopathie kunnen verschillende opportunistische infecties optreden, zoals:

• Tuberculose (tbc): komt voor bij 200-500 CD4-telling
• Mycobacterium avium-complex: minder dan 50 CD4-aantallen
• Toxoplasmose: minder dan 100 CD4-telling
• Verspreide schimmelinfecties: minder dan 200 CD4-telling
• Atypische mycobacteriële infecties: minder dan 50 CD4-aantallen
• Cytomegalovirus-infectie: minder dan 50 tot 100 CD4-telling
• Maligniteit zoals non-Hodgkin-lymfoom (NHL): minder dan 200 CD4-aantallen
• Herpes simplex-virus (HSV): minder dan 350 CD4-aantallen
• Herpes zoster-virus (HZV): minder dan 200 CD4-aantallen
• Invasieve baarmoederhalskanker (ICC): minder dan 200 CD4-telling

Antivirale therapie (ART) wordt vaak gebruikt om hiv te behandelen en heeft daarom geleid tot een afname van OI's. Door de hoeveelheid hiv in het lichaam te verminderen, kan het immuunsysteem sterk blijven en ziekten beter bestrijden.

Het is belangrijk op te merken dat sommige mensen ondanks ART-therapie OI's en PGL kunnen ontwikkelen. Dit komt vaker voor bij degenen die lange tijd met niet-gediagnosticeerde hiv hebben geleefd en daarom een ​​verzwakt immuunsysteem hebben en degenen die mogelijk niet de juiste combinatie van medicatie gebruiken die nodig is om het hiv-gehalte laag genoeg te houden zodat hun immuunsysteem OI's kan bestrijden.

Immune Reconstitution Inflammatory Syndrome (IRIS)

Ironisch genoeg kan lymfadenopathie optreden bij mensen met hiv die op ART reageren via een fenomeen dat bekend staat als het immuunreconstitutie-ontstekingssyndroom (IRIS).

IRIS wordt waargenomen bij patiënten die herstellen van immunodeficiëntie en resulteert in het ontmaskeren van verkapte infecties of de verergering van openlijke aandoeningen na het starten van ART. Er is weinig bekend over waarom IRIS zich ontwikkelt, maar onderzoekers veronderstellen dat de aandoening een paradoxale inflammatoire component heeft die resulteert in:

• Koorts
• Longontsteking
• Lymfadenopathie

IRIS is zelflimiterend, wat betekent dat de aandoening vaak vanzelf verdwijnt. Corticosteroïden zoals prednison gedurende 1 tot 2 weken is de voorkeursbehandeling en kan leiden tot een snellere oplossing van uw symptomen.

Diagnose en behandeling

Als u gedurende zes of meer weken aanhoudend gezwollen lymfeklieren heeft, kunt u contact opnemen met een arts. Zij kunnen u adviseren om een ​​hiv-test uit te voeren.

Emily Roberts / Verywell

Ze zullen ook een volledige medische geschiedenis opnemen met vragen over:

• Eerdere seksuele partners
• Intraveneus drugsgebruik
• Andere virale infecties of seksueel overdraagbare aandoeningen
• Recente bloedtransfusies
• Beroepsmatige blootstelling aan bloed, zoals per ongeluk vast komen te zitten door naalden

Voordat u een lichamelijk onderzoek aflegt, kan een zorgverlener u ook vragen of u aanverwante symptomen ervaart, zoals:

• Koorts
• Gewichtsverlies
• Spier- en gewrichtspijnen
• Vermoeidheid
• Hoofdpijn

Het lichamelijk onderzoek bestaat uit het controleren van de lymfeklieren, het onderzoeken van de huid op huiduitslag en het zoeken in de mond naar tekenen van candidiasis (witte vlekken die duiden op een infectie met een opportunistische schimmel).

Een biopsie van de lymfeklier kan ook worden genomen via een procedure die fijne naaldaspiratiecytologie (FNAC) wordt genoemd om het virus in kwestie te identificeren.

Een woord van VeryWell

Gezwollen lymfeklieren komen vaak voor bij veel verschillende medische aandoeningen en signaleren mogelijk geen HIV. Als u zich niet bezighoudt met seksuele praktijken met een hoog risico of drugsgebruik, is het onwaarschijnlijk dat uw lymfadenopathie door HIV wordt veroorzaakt. Toch kan een HIV-test worden overwogen als de aandoening langer dan zes weken aanhoudt en zich op meer dan één deel van het lichaam voordoet, zoals de nek, lies of oksels.

Momenteel beveelt de USPSTF screening op hiv-infectie aan bij adolescenten en volwassenen van 15 tot 65 jaar, screening bij jongere adolescenten en oudere volwassenen met een verhoogd risico, en screening bij alle zwangere vrouwen.