Inzicht in rectale verzakkingchirurgie

Een rectopexie wordt vaak uitgevoerd wanneer er een uitsteeksel van het rectum door de anus is dat bekend staat als een verzakking. Met andere woorden, het rectum, dat zich aan het einde van uw dikke darm bevindt, wordt niet langer ondersteund in zijn normale positie in het lichaam. Het valt of glijdt naar beneden door de anus. De procedure staat ook bekend als de rectale prolapsoperatie.

Hoewel een verzakte endeldarm niet levensbedreigend is, kan het zeker levensveranderend zijn omdat het een groot aantal verontrustende symptomen veroorzaakt. Na verloop van tijd kan de toestand verslechteren. Volgens de American Society of Colon and Rectal Surgeons (ASCRS) wordt een rectale verzakking als ongewoon beschouwd, met ongeveer 2,5 gemelde gevallen bij 100.000 mensen.

Een rectumverzakking komt doorgaans zes keer vaker voor bij vrouwen van 50 jaar of ouder dan bij mannen van dezelfde leeftijd. Mannen en kinderen kunnen echter ook een rectale verzakking hebben.

Doel

De belangrijkste reden dat uw arts een rectopexie zal uitvoeren, is om de rectale verzakking te corrigeren en te herstellen, zodat deze op een normale manier kan functioneren. Er zijn drie primaire soorten rectale prolaps waarbij een operatie kan worden overwogen. Deze omvatten de volgende gevallen:

• Het rectum is uit zijn normale positie gevallen, maar blijft in de anus.
• Een deel van het rectum steekt uit door de opening van de anus.
• Het volledige rectum is buiten de anus gevallen.

De behandeling van rectale verzakking hangt af van de ernst van de aandoening en symptomen. Als een operatie nodig is, zijn er drie soorten benaderingen die u kunt overwegen.

Drie soorten operaties voor rectale verzakking

• Abdominale rectopexie
• Laparoscopische procedure
• Perineale benadering

De eerste, een abdominale rectopexie, heeft tot doel het verzakte orgaan te herstellen door de buik binnen te gaan met één open incisie. De tweede benadering, een laparoscopische procedure, vereist kleinere incisies - de chirurg gebruikt een camera en speciaal ontworpen chirurgische instrumenten om de rectale verzakking te corrigeren.

Het derde type, een perineale benadering, behandelt rectale verzakking door het gebied rond de anus binnen te gaan. Bij alle drie de procedures wordt het rectum losgemaakt van de weefsels eromheen en het met hechtingen op de juiste plaats teruggeplaatst. In sommige gevallen kan gaas worden gebruikt om het rectum te ondersteunen en op zijn plaats te bevestigen.

Op dit moment is er geen consensus over welke aanpak het beste is, zoals vermeld in een artikel uit deJournal of Minimal Access Surgery.Een buikoperatie wordt over het algemeen meestal uitgevoerd als een laparoscopische procedure. Aangenomen wordt dat dit leidt tot betere resultaten en een verminderd risico op herhaling.

De perineale benadering kan worden gebruikt in gevallen waarin een persoon geen buikprocedure kan ondergaan.

Symptomen

Om echter te beslissen welke operatie voor u geschikt is, moet uw arts rekening houden met factoren zoals uw leeftijd, andere gezondheidsproblemen en de beste manier om de symptomen te verlichten. Symptomen die in aanmerking kunnen komen voor een rectopexie zijn onder meer:

• Constipatie
• Lekken van ontlasting of fecale incontinentie
• Anale bloeding
• Afvoer van slijm
• Pijn in het rectum of de anus
• Zwakte in de spieren die het rectum ondersteunen
• Andere veranderingen in stoelgang

Risicofactoren

Een rectopexie is geen risicovrije procedure; het kan tot ernstige complicaties leiden. De risico's kunnen verschillen, afhankelijk van het type procedure dat wordt gebruikt en de medische geschiedenis van een persoon. Patiënten met een score die als hoog op de body mass index (BMI) wordt beschouwd, hebben meer kans op complicaties en hun arts kan besluiten dat de ene operatie veiliger is dan de andere.

Het is echter belangrijk op te merken dat de meeste mensen na de operatie succesvol herstellen. Een algemene lijst met risico's die aan deze operatie zijn verbonden, omvat:

• Een infectie
• Veranderingen in stoelgang, zoals verhoogde constipatie of diarree
• Herhaling van de rectale verzakking
• Pijn
• Bloeden
• Een darmobstructie
• Incontinentie van de darmen
• Schade aan organen, weefsels of zenuwen in de buurt van de operatie
• Ontwikkeling van een fistel

Voorbereiding

De dag voor de operatie kan u worden gevraagd om een ​​medicijn, zoals een klysma of laxeermiddel, te gebruiken om de darm en eventuele resterende ontlasting weg te spoelen ter voorbereiding op de operatie. Dit proces staat bekend als mechanische darmvoorbereiding. Uw arts kan u ook vragen om te douchen met een zeep die uw huid desinfecteert om de groei van micro-organismen die tot infectie kunnen leiden, te verminderen.

Mogelijk wordt u ook gevraagd om de nacht voorafgaand aan de operatie te stoppen met eten, drinken en bepaalde medicijnen. In sommige gevallen kunt u mogelijk kritische medicijnen nemen, maar met een kleine hoeveelheid vloeistof.Bovendien kunt u vlak voor de procedure intraveneuze (IV) antibiotica krijgen om uw risico op infectie verder te verminderen.

Na de operatie

U moet minimaal een dag in het ziekenhuis blijven, dus na de procedure, zodat uw zorgteam uw voortgang kan volgen, kan letten op tekenen van infectie, pijnmedicatie kan toedienen en uw darmfunctie kan beoordelen.

Mogelijk wordt u gevraagd om een ​​speciaal dieet te volgen, dat kan bestaan ​​uit zaken als het verhogen van uw vochtinname en het eten van verzacht of vezelrijk voedsel om constipatie te voorkomen. Wanneer u het ziekenhuis verlaat en naar huis gaat, krijgt u een postoperatieve afspraak om uw herstel te controleren.

Patiënten zijn doorgaans binnen vier tot zes weken hersteld van een rectopexie.

Prognose

Meestal werkt de operatie om de symptomen van rectale verzakking te verlichten. Rectale prolaps komt terug bij ongeveer 2 tot 5% van degenen die de operatie hebben ondergaan. Bovendien kan er voor sommige mensen een verandering in de stoelgang optreden.

Sommige patiënten kunnen bijvoorbeeld een nieuw begin van constipatie ervaren na de operatie. Als er zich nieuwe symptomen voordoen, moet u met uw arts praten, zodat u nieuwe manieren kunt bespreken om eventuele ongemakken te verminderen.

Een woord van Verywell

Zodra u het ziekenhuis verlaat, krijgt u instructies om uw activiteitsniveau geleidelijk te verhogen. Mogelijk wordt u gevraagd om op een low-impact manier te lopen om uw spieren te gebruiken en de bloedsomloop te verbeteren. Als u een zwakke spierspanning heeft in de bekkenbodemspier, die uw rectum op zijn plaats houdt, kan uw arts willen dat u naar een fysiotherapeut gaat. Zoals bij elke procedure, moet u, als u vragen of opmerkingen heeft, met uw arts praten, zodat u weer aan uw dagelijkse leven kunt beginnen.