OAE staat voor otoakoestische emissies, de naam voor de geluiden die door het slakkenhuis worden geproduceerd. Deze geluiden kunnen worden gebruikt om de functie van het slakkenhuis (met name de haarcelfunctie) en andere delen van het oor, inclusief de gehoorzenuw, te testen.
VOISIN / Getty-afbeeldingenToepassingen
Otoakoestische emissies Gehoorproeven worden meestal uitgevoerd bij pasgeboren baby's om doofheid op te sporen. De test kan ook de gehoorgevoeligheid gedeeltelijk schatten en testen op functioneel gehoorverlies. Functioneel gehoorverlies wordt ook wel niet-organisch gehoorverlies genoemd en is een aandoening waarbij u symptomen of gedragingen van gehoorverlies vertoont, maar er is eigenlijk niets mis met uw gehoor.
Sommige bronnen noemen dit geveinsd gehoorverlies, maar dat is waarschijnlijk niet helemaal juist, aangezien dit impliceert dat iemand het "doet alsof" en dit type gehoorverlies heeft meerdere oorzaken die niet altijd binnen de controle van een individu liggen.
Otoakoestische emissies Gehoortests worden vaak gebruikt in combinatie met de ABR-gehoortest (Auditory Brainstem Response) of andere gehoortests.
Hoe de test wordt uitgevoerd
Otoakoestische emissies Gehoortesten zijn niet pijnlijk en veel baby's slapen er dwars doorheen. Kleine sondes worden in het oor geplaatst. De ene levert geluid en de andere is een microfoon. Als het slakkenhuis goed functioneert, zou het moeten echoën als reactie op het geluid. Er zijn vier soorten geluiden die het slakkenhuis produceert:
- Spontane akoestische emissies- het slakkenhuis produceert deze geluiden spontaan (niet als reactie op een ander geluid). Deze komen alleen voor bij ongeveer 40-50 procent van de mensen met een normaal gehoor.
- Voorbijgaande otoakoestische emissies- geproduceerd als reactie op een ander geluid van korte duur (van voorbijgaande aard). Meestal klikken of tone-bursts. Deze worden vaak gebruikt om het gehoor bij zuigelingen te evalueren.
- Vervorming product otoakoestische emissies- geproduceerd in reactie op twee gelijktijdige tonen van verschillende frequenties. Deze zijn vooral nuttig bij het vroeg opsporen van schade aan het slakkenhuis (bijvoorbeeld schade aan het slakkenhuis door ototoxiciteit of door geluid veroorzaakte schade).
- Aanhoudend - frequentie otoakoestische emissies- geproduceerd als reactie op een aanhoudende toon. Deze worden doorgaans niet gebruikt in de klinische setting.
Sommige aandoeningen kunnen de afwezigheid van OAE's veroorzaken. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot, cysten, otitis uitwendig (bijvoorbeeld zwemmersoor), stenose of abnormale druk in het middenoor, een geperforeerd trommelvlies, otosclerose, cholesteatoom.
Nauwkeurigheid van resultaten
OAE-tests kunnen gehoorverlies of doofheid niet definitief diagnosticeren.Als u de OAE-test niet haalt, heeft u verdere gehoortests nodig om te bepalen of er sprake is van gehoorverlies.
Soms zijn OAE-tests onnauwkeurig omdat een baby kieskeurig is tijdens de test en soms hebben baby's vocht in hun oren of andere aandoeningen waardoor ze de test niet halen, ook al hebben ze geen permanent gehoorverlies. Andere factoren die ervoor kunnen zorgen dat OAE-tests mislukken of onnauwkeurig zijn, zijn onder meer:
- Slechte afdichting rond de oorsonde
- Verstopping van oorsmeer, vooral als hierdoor geen goede afdichting rond de oorsonde ontstaat
- Puin of vreemde voorwerpen in de gehoorgang
- Een niet meewerkende patiënt
.jpg)
