Oorzaken en risicofactoren van schimmelinfectie

Candida is het organisme dat verantwoordelijk is voor schimmelinfecties, maar het leeft meestal in de vagina in evenwicht met bacteriën zonder problemen te veroorzaken. Veranderingen in vaginale zuurgraad en het evenwicht van organismen kunnen optreden als gevolg van antibiotica, diabetes, zwangerschap, hormoontherapie, anticonceptiva of een verzwakt immuunsysteem. Wanneer dat gebeurt, kunnen Candida-cellen zich ongecontroleerd vermenigvuldigen, wat resulteert in een schimmelinfectie.

Algemene oorzaken

Gistinfecties hebben verschillende oorzaken, en sommige mensen kunnen er meer dan één hebben als een infectie toeslaat.

Antibiotische behandeling

Dit is een veel voorkomende reden voor een schimmelinfectie De lactobacillen die normaal in de vagina worden aangetroffen, produceren stoffen en een zuurgraad die gist remt. Antibiotica doden een aantal van deze vriendelijke bacteriën, waardoor gist kan overgroeien.

Verhoogd oestrogeen

Als u een verhoogd oestrogeengehalte heeft, verhoogt u het risico op een vaginale schimmelinfectie. Zwangere vrouwen, vrouwen die hooggedoseerde oestrogeen-anticonceptiepillen gebruiken en vrouwen die hormonale substitutietherapie ondergaan, lopen een hoger risico dan anderen.

Immuundeficiëntie

Als uw immuunsysteem verzwakt is door corticosteroïden, kankerbehandeling, HIV-infectie of andere oorzaken, loopt u een groter risico op schimmelinfecties.

Suikerziekte

Je bent vooral vatbaar voor vaginale schimmelinfecties als je diabetes hebt Gistcellen die normaal in de vagina leven, worden zorgvuldig gecontroleerd door de minimaal beschikbare voedingsstoffen in de zure omgeving van de vagina. Bij vrouwen en meisjes met diabetes bevat vaginale afscheidingen echter meer glucose vanwege hogere hoeveelheden glucose in het bloed. Gistcellen worden gevoed door deze overtollige glucose, waardoor ze zich vermenigvuldigen en een schimmelinfectie worden.

Een hoge bloedsuikerspiegel verstoort ook de immuunfuncties die schimmelinfecties helpen voorkomen. Diegenen bij vrouwen met diabetes kunnen erop wijzen dat de bloedglucosespiegels niet goed onder controle zijn of dat er een infectie op komst is in een ander deel van het lichaam.

De aanwezigheid van gist zelf blokkeert ook de natuurlijke afweermechanismen van het lichaam tegen andere infecties, waardoor het risico daarop bij mensen met diabetes toeneemt. Elke infectie bij een persoon met diabetes vormt een risico omdat de bloedsuikers veel hoger of lager kunnen zijn dan normaal, terwijl het lichaam probeert terug te vechten.

Als u vier of meer schimmelinfecties per jaar ervaart, vraag dan uw zorgverlener om ervoor te zorgen dat uw diabetes adequaat wordt behandeld.

Kankerbehandeling

Vaginale schimmelinfectie wordt vaak gezien als een bijwerking van de behandeling van kanker Uw witte bloedcellen, die normaal voorkomen dat de gist die gewoonlijk in uw vagina en spijsverteringskanaal wordt aangetroffen, overgroeit, kunnen worden verminderd door chemotherapie en bestraling. Steroïde medicijnen kunnen ook het vermogen van uw immuunsysteem om het evenwicht te bewaren verminderen. Antibiotica met hoge doses die soms worden gebruikt bij de behandeling van kanker, kunnen ook plaats maken voor een schimmelinfectie.

Seksuele activiteit

Gistinfecties komen voor zonder seksuele activiteit en worden daarom niet als seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) beschouwd. Gist kan echter via vaginale, orale of anale seks tussen sekspartners worden overgedragen, hiervoor kunt u een condoom of een dentale dam gebruiken. Als uw seksuele activiteit de vagina irriteert, kan dit het normale evenwicht verstoren en een overgroei van gist stimuleren.

Mannelijke sekspartners van een vrouw met een schimmelinfectie kunnen een gistuitslag krijgen op het puntje van de penis. Een man loopt meer risico als hij diabetes heeft. De evaluatie en behandeling van een arts zijn noodzakelijk.

Risicofactoren voor levensstijl

U kunt gewoontes of praktijken veranderen die uw risico op vaginale schimmelinfectie vergroten. Volg deze tips om hitte, vocht, irritatie en andere risicofactoren te verminderen.

• Wat je draagt, kan een verschil maken. Ondergoed met een katoenen kruis, in plaats van een gemaakt van synthetisch materiaal, wordt aanbevolen. Rokken en broeken die loszitten, kunnen u helpen koeler en droger te blijven. Draag geen strakke panty's en geen broek die strak in het kruis zit. Trek zo snel mogelijk natte of vochtige kleding uit, inclusief zwemkleding en sportkleding.
• Vervang regelmatig uw tampon, maandverband of inlegkruisje.
• Niet douchen, omdat hierdoor nuttige bacteriën worden weggespoeld en de zuurgraad van uw vagina verandert.
• Veeg van voren naar achteren na een stoelgang, zodat u geen gist van een ontlasting overbrengt.
• Geparfumeerde producten voor vrouwelijke hygiëne, badproducten en sprays kunnen het vaginale gebied irriteren en het is verstandig deze te vermijden.
• Gebruik een vaginaal glijmiddel tijdens geslachtsgemeenschap om irritatie te helpen voorkomen. U kunt ook een condoom of een tandriem gebruiken om te voorkomen dat er gist tussen uzelf en uw partner wordt overgedragen.
• Vermijd zeer hete baden en bubbelbaden.
• Als u diabetes heeft, werk dan aan het handhaven van een goede bloedsuikerspiegel.

Wanneer u een schimmelinfectie behandelt, vooral als u diabetes heeft, neem dan de volledige hoeveelheid medicatie die door uw arts wordt aanbevolen. Als u de medicatie vroegtijdig stopt omdat u zich beter voelt of de symptomen zijn verdwenen, kan de infectie terugkeren en zelfs sterker zijn dan voorheen.