Wat is cenesthopathische schizofrenie?

Cenesthopathische schizofrenie is een vorm van schizofrenie die wordt gekenmerkt door bizarre of hinderlijke lichamelijke gewaarwordingen (cenesthopathie genoemd), meestal zonder een echte, fysieke oorzaak.

Cenesthopathie is een psychiatrische term die teruggaat tot het begin van de 20e eeuw Cenesthopathische schizofrenie is in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Edition 5 (DSM-5) nooit beschouwd als een subtype van schizofrenie.

Orale cenesthopathie, die wordt gekenmerkt door aanhoudende sensaties die aanvoelen als symptomen van gebitsproblemen, kan optreden als onderdeel van schizofrenie, evenals bij andere psychiatrische aandoeningen. Een goed begrip van cenesthopathie kan nuttig zijn bij het karakteriseren van enkele van de abnormale gedragingen die verband houden met schizofrenie.

Robert Daly / Getty Images

Wat is cenesthopathie?

Cenesthopathie is een syndroom waarbij een persoon aanhoudend klaagt over afwijkende of bizarre gewaarwordingen in een bepaald deel van zijn lichaam, vaak met vreemde omschrijvingen, die medisch onverklaarbaar zijn. Omdat de definitie breed is en kan zijn van toepassing op veel verschillende aandoeningen, worden de sensaties zelden gedefinieerd als cenesthopathieën.

In de DSM-5 kunnen cenesthopathieën mogelijk ook deel uitmaken van de diagnose van waanstoornis, somatisch type. De voorwaardesomatischbeschrijft alles wat met het lichaam te maken heeft.

Cenesthopathische schizofrenie is nooit geclassificeerd als een subtype van schizofrenie in de DSM, deels omdat de symptomen kunnen worden gezien bij verschillende psychiatrische stoornissen.

In feite heeft de huidige DSM-5 alle subtypen geëlimineerd in 2013, daarbij verwijzend naar hun gebrek aan betrouwbaarheid en beperkte waarde bij het beheersen van de aandoening.Toch komen abnormale lichaamssensaties vaak voor bij schizofrenie. Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.

Een studie waarin de positieve en negatieve symptomen van schizofrenie werden onderzocht, toonde aan dat 83,3% van de volwassenen met psychotische stoornissen symptomen van cenesthopathie meldde.

Symptomen

De symptomen van cenesthopathie zijn subjectief en kunnen variëren in termen van de locatie op het lichaam en de exacte beschrijving van de sensatie. Hoewel uw ervaring met cenesthopathie kan verschillen van de ervaring van iemand anders met het syndroom, zijn er bepaalde sensaties die vaak worden gemeld bij volwassenen en adolescenten met cenesthopathie.

Veel voorkomende beschrijvingen zijn onder meer:

• "Bewegende" sensaties, zoals kou, die door het lichaam stromen
• Gevoel dat er knobbeltjes zijn voor vreemde voorwerpen in het lichaam
• Het gevoel alsof een deel van het lichaam is losgemaakt, uitgerekt of samengedrukt
• Een gevoel dat de hersenen ofwel verharden ofwel zachter worden
• Het gevoel alsof een deel van het lichaam hol is of openstaat voor de lucht

Iets dat cenesthopathy onderscheidt van andere waanvoorstellingen, is de bizarre manier waarop iemand de sensatie zal beschrijven.

Iemand met sensaties in het hoofd kan bijvoorbeeld beweren dat er "katoen in mijn hoofd" zit of uitleggen dat zijn hersenen "slordig vallen" bij het beschrijven van de symptomen.

Een van de meest voorkomende manifestaties van cenesthopathie is orale cenesthopathie, ook wel orale somatische wanen genoemd. Symptomen van orale cenesthopathie zijn onder meer:

• Een slijmerig gevoel in de mond
• Het gevoel dat er spiralen rond de mond zitten
• Het gevoel dat er overtollige slijmafscheiding in de mond is
• Het gevoel dat er een voorwerp in de mond zit

Het belangrijkste is dat een kenmerk van de waanvoorstelling is dat de getroffen persoon liever een tandarts ziet en uitgebreide tandheelkundige onderzoeken ondergaat om voor deze symptomen te worden behandeld dan een psychiater.

Als u of een geliefde lijdt aan schizofrenie, neem dan contact op met de National Hulplijn van de Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelingsfaciliteiten in uw omgeving.

Zie onze nationale hulplijndatabase voor meer bronnen voor geestelijke gezondheidszorg.

Diagnose

Medisch onverklaarbare symptomen maskeren soms de symptomen van schizofrenie - en artsen en tandartsen beschouwen deze symptomen misschien niet als een psychiatrische oorzaak - zelfs als iemand volhoudt dat er iets fysiek mis is en herhaaldelijk terugkeert ondanks het ontbreken van fysieke tekenen of symptomen van ziekte. Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.

Het is vaak wanneer het gedrag iemands kwaliteit van leven of werk / privéleven ernstig vermindert, dat psychiatrische zorg wordt gezocht.

De DSM-5-criteria voor schizofrenie omvatten het hebben van ten minste twee van de volgende symptomen gedurende een aanzienlijke tijd gedurende een periode van zes maanden, met een bijbehorende negatieve impact op iemands leven (ten minste een van de symptomen moet een van de eerste zijn) drie).

• Wanen (valse overtuigingen)
• Hallucinaties (denkbeeldige sensorische stoornissen)
• Ongeorganiseerde spraak
• Ongeorganiseerd of katatonisch (niet reagerend) gedrag
• Negatieve symptomen (gebrek aan emotie, motivatie of interactie)

Cenesthopathy voldoet aan de criteria voor waanvoorstelling, zelfs als het niet als zodanig wordt beschreven. Voordat de diagnose schizofrenie wordt gesteld, moeten andere aandoeningen met vergelijkbare kenmerken worden uitgesloten.

Deze aandoeningen omvatten schizoaffectieve stoornis en depressieve of bipolaire stoornis met psychotische kenmerken. Deze aandoeningen worden anders beheerd, dus het krijgen van een juiste diagnose helpt om de juiste behandeling te garanderen.

Oorzaken

De exacte oorzaak van deze somatische gewaarwordingen bij schizofrenie wordt niet volledig begrepen, maar er zijn verschillende theorieën. Een theorie is dat cenesthopathie een uitbreiding is van stoornissen in het lichaamsbeeld, waarbij een persoon met schizofrenie een vertekening heeft over de anatomische grootte, vorm of functies van het lichaam.

De theorie van het disfunctioneren van het lichaamsbeeld wordt gedeeltelijk bewezen door onderzoek waarin mensen met schizofrenie een sterke neiging hebben om de grootte van hun benen te onderschatten.

De meest voorkomende verstoringen zijn:

• Lichaamsgrenzen: hoe ons gevoel van ruimte wordt gevormd door percepties van onze belichaamde staat
• Dysmorphia: een gevoel van abnormale lichaamsvorm
• Morbide identificatie: bekijk het lichaam of lichaamsdeel als 'levenloos'

Iemand met schizofrenie kan zijn lichaam depersonaliseren en objectiveren wat hij in de spiegel ziet.

Een studie wees uit dat cenesthopathie de neiging heeft om overwegend mannen te treffen, meestal die onder de 35,5 jaar. Als het bij oudere volwassenen voorkomt, is de kans groter dat het vrouwen treft, meestal met symptomen van orale cenesthopathie.

Behandeling

Er zijn geen specifieke behandelingen voor cenesthopathie en de behandeling van dit symptoom is gericht op het bereiken van remissie van schizofrenie in al zijn vormen. Behandeling voor schizofrenie omvat antipsychotica en psychotherapie. Schizofrenie vereist een levenslange behandeling en er is geen remedie voor deze chronische psychische aandoening.

Naast antipsychotica zijn ook andere behandelingen geprobeerd, zoals antidepressiva en elektroconvulsietherapie, zij het met een responspercentage van minder dan 50%.

Omgaan

Cenesthopathie is moeilijk te behandelen en vereist doorgaans langdurige psychotherapie en farmaceutische behandeling. Hoewel de aandacht kan worden gericht op de symptomen van de ziekte - in dit geval cenesthopathie - moet de nadruk meer worden gelegd op hoe te leven en om te gaan met schizofrenie om remissie te bereiken en in stand te houden.

Positieve strategieën om met schizofrenie te leven zijn onder meer:

• Afleiding gebruiken
• Een symptoomdagboek bijhouden
• Deelnemen aan een steungroep
• Alcohol en drugs vermijden
• Ontspanningstechnieken toepassen

Deze strategieën worden geassocieerd met een verbeterde kwaliteit van leven bij schizofrenie.

Voortdurende psychiatrische zorg, therapietrouw en aansluiting bij een ondersteunend netwerk behoren tot de hoekstenen van een goed leven met schizofrenie.