Je nek, ook wel de cervicale wervelkolom genoemd, is een complexe reeks botten, schijven, spieren, zenuwen en ligamenten. Er zijn zeven botten, elk een halswervel genoemd, die op elkaar zijn gestapeld.
Deze halswervels zijn speciaal gevormd en geconfigureerd om maximale beweging mogelijk te maken terwijl ze uw schedel ondersteunen en uw ruggenmerg, naburige bloedvaten en zenuwen beschermen.
Melena-Nsk / Getty-afbeeldingen
Anatomie
De zeven halswervels kunnen worden onderverdeeld in twee groepen: atypische wervels en typische wervels.
Atypische wervels
De atypische wervels zijn cervicaal niveau één en twee (C1 en C2). De cervicale wordt ook wel de atlas genoemd, omdat deze het gewicht van uw schedel ondersteunt. Cervicale twee wordt de as genoemd, omdat deze essentieel is om rotatie in de cervicale wervelkolom mogelijk te maken. Zowel de atlas als de as zijn kleine, platte wervels.
De atlas op cervicaal niveau is een platte, ringvormige wervel. Het heeft geen wervellichaam. Het vlakke gedeelte op het bovenste oppervlak ondersteunt uw schedel. Het grootste deel van de flexie en extensie die optreedt tijdens het knikken van het hoofd, vindt plaats bij de articulatie tussen uw schedel en de atlas.
Cervicaal niveau twee wordt de as genoemd en heeft een groot botuitsteeksel dat het holen- of odontoïde proces wordt genoemd. Dit benige odontoid-proces gaat omhoog door de ringachtige atlaswervels en vormt het atlantoaxiale gewricht. Dit is waar ongeveer 50% tot 60% van de cervicale rotatie plaatsvindt. Kleine ligamenten hechten het odontoid-proces aan de atlas.
Typische halswervels
Cervicaal niveau drie tot en met zes worden beschouwd als typische halswervels en zijn vergelijkbaar in vorm en functie. Elke wervel heeft een wervellichaam, boog en facetgewricht (één aan elke kant van de wervel).
Het wervellichaam is het grote cilindrische bot naar de voorkant van de wervel. Het ondersteunt de belasting van de schedel en wervels erboven. De tussenwervelschijf hecht zich aan het wervellichaam.
De boog van elke wervel bestaat uit twee steeltjes en twee laminae. De pedikels komen voort uit het wervellichaam en wikkelen zich om de rug naar de laminae.
De laminae aan elke kant van de wervel hechten aan de achterkant om het processus spinosus te vormen. De boog vormt de ring van bot die uw ruggenmerg beschermt. Het transversale proces, een klein botuitsteeksel aan elke kant van de wervel, heeft een gat waarin de stijgende wervelslagaders zijn ondergebracht.
De facetgewrichten van elke halswervel vormen een scharnierpunt voor het bot erboven en eronder. Deze gewrichten zijn net als andere gewrichten in het lichaam doordat ze zijn bekleed met glad kraakbeen en pijnvrij glijden en glijden tussen twee botten mogelijk maken.
De zevende halswervel verschilt enigszins van cervicale niveaus drie tot en met zes. Dit bot heeft een groter oppervlak op zijn lichaam om zich te hechten aan de thoracale wervel eronder en de cervicothoracale overgang te vormen.
Er is geen gat in de transversale processen van deze wervel voor de wervelslagader zoals in de wervels erboven. Cervicale zeven heeft ook het grootste processus spinosus in de cervicale wervelkolom; het is de bult die je gemakkelijk kunt zien en palperen als je je nek naar voren buigt.
Er moet een lichte voorwaartse buiging in uw nek zijn wanneer de zeven halswervels op elkaar zijn gestapeld. Deze curve wordt een lordose genoemd. Verlies van de lordose kan duiden op spierspasmen van de wervelkolom of problemen met de schijven tussen elke halswervel.
Functie
De belangrijkste functie van de halswervels is om uw ruggenmerg te beschermen. De zeven op elkaar gestapelde botten vormen een benige tunnel waar uw ruggenmerg doorheen kan reizen.
De articulatie van twee botten creëert een klein gaatje, een foramen genaamd, waardoor uw perifere spinale zenuwen reizen. Deze zenuwen gaan door je schouder en naar beneden naar je arm en hand.
De halswervels werken ook om maximale beweging mogelijk te maken. De gewrichten van de wervel zorgen voor flexie, extensie en zijwaartse buiging.
De speciale vorm van de eerste en tweede halswervels ondersteunen het gewicht van uw schedel en zorgen voor een aanzienlijke rotatie in uw bovenste cervicale wervelkolom. Hierdoor kunt u uw hoofd vrij in veel verschillende richtingen bewegen.
Een andere belangrijke functie van uw halswervels is het beschermen van de bloedvaten die uw hersenen doorbloeden. Er is een klein gaatje aan elke kant van de halswervels, en door dit gat passeert de vertebrale basilaire slagader. De benige halswervels beschermen dit vitale bloedvat.
De halswervels zorgen ook voor een bevestigingspunt voor veel spieren in je schouders en romp.
Bijbehorende voorwaarden
De halswervels beschermen uw ruggenmerg en bloedvaten en laten behoorlijk wat beweging toe. Maar ze zijn ook onderhevig aan mogelijk letsel dat pijn of verlies van mobiliteit in uw nek kan veroorzaken. Problemen die kunnen optreden met nekwervels en nekpijn kunnen veroorzaken, kunnen zijn:
- Halswervelfractuur
- Degeneratieve schijfziekte
- Cervicale stenose
- Hernia-schijf
- Cervicale artritis
Elk van deze aandoeningen kan pijn in uw nek, schouder of armen veroorzaken. U kunt ook last krijgen van beklemming in de spieren rond uw nek en schouders of bewegingsverlies bij een of meer bewegingen in uw nek.
Cervicale stenose kan een ernstige aandoening veroorzaken die cervicale myelopathie wordt genoemd, waarbij uw halswervel op uw ruggenmerg drukt. Dit kan pijn, tintelingen in uw armen of benen of evenwichtsverlies tijdens het lopen veroorzaken.
Dit wordt beschouwd als een medisch noodgeval en een snelle decompressie van uw ruggenmerg via een operatie wordt meestal aanbevolen. Evenzo wordt een fractuur van een nekwervel als gevaarlijk beschouwd, omdat dit kan leiden tot letsel aan uw ruggenmerg.
Als u nekpijn heeft of moeite heeft met het bewegen van uw hoofd, ga dan onmiddellijk naar uw arts. Ze kunnen u onderzoeken en uw toestand diagnosticeren. Daarna kunt u beginnen met het terugkrijgen van normale pijnvrije mobiliteit.
Rehabilitatie
Als u nekpijn, armpijn vanuit uw nek of verlies van cervicale beweging heeft, kunt u er baat bij hebben om samen met een fysiotherapeut te werken om weer pijnvrij mobiel te worden. Meestal reageren nekaandoeningen goed op conservatieve behandelingen, waardoor u snel kunt terugkeren naar uw vorige niveau van pijnvrij functioneren.
Verschillende behandelingen voor uw nek kunnen zijn:
- Oefening: Oefeningen zoals cervicale rotatie, zijwaarts buigen of retractie kunnen worden uitgevoerd om het algehele bewegingsbereik in uw nek te verbeteren.
- Houdingsinstructie: een voorwaartse houding van het hoofd kan meer spanning en spanning op uw nek veroorzaken, wat kan leiden tot pijn of beperkte mobiliteit.
- Warmte: Warmte wordt vaak gebruikt voor nekpijn om spierspasmen te verminderen en de bloedsomloop naar de spieren van uw nek te verbeteren.
- Cervicale tractie: tractie kan worden gebruikt om pijn en druk tussen cervicale gewrichten en schijven te verminderen.
- Massage: Massage wordt gebruikt om de doorbloeding te verhogen en pijn in spieren rond uw cervicale wervelkolom te verminderen.
- Elektrische stimulatie: Elektrische stimulatie, vaak in de vorm van transcutane elektrische neuromusculaire stimulatie (TENS), kan worden gebruikt om pijn te verminderen en de lokale bloedstroom te verhogen.
De meeste episodes van nekpijn of cervicale radiculopathie verdwijnen binnen een paar weken. Bezoek uw arts als uw pijn aanhoudt. Mogelijk heeft u meer invasieve behandelingen nodig, zoals spinale injecties of een operatie.
Als uw nekpijn is ontstaan als gevolg van een trauma, moet u onmiddellijk medische hulp inroepen. Er kan een röntgenfoto worden gemaakt om de botintegriteit te beoordelen, en een MRI-test (Magnetic Resonance Imaging) kan de status van het zachte weefsel rond uw nek controleren.
Als er trauma is opgetreden, kan het zijn dat u uw nek moet immobiliseren met een cervicale kraag terwijl de dingen genezen. Eenmaal genezen, kunt u baat hebben bij de bovenstaande behandelingen om uw cervicale wervelkolom weer normaal te bewegen.
-band-syndrome-and-treatment-options.jpg)
.jpg)
.jpg)