Lymfadenopathie is een medische term die wordt gebruikt om de vergroting van de grootte en / of het aantal lymfeklieren te beschrijven. Lymfadenopathie komt veel voor bij mensen met hiv en kan in elk stadium van de infectie voorkomen.
Bij mensen met hiv ontwikkelt lymfadenopathie zich meestal aan weerszijden van de nek, onder de kaak of in de oksels of lies. In sommige gevallen kunnen de knopen extreem pijnlijk zijn en zo groot als een walnoot.
Waarom veroorzaakt lymfadenopathie?
Coronation Dental Speciality Group / Wikimedia Commons
Lymfeklieren zijn verspreid over het lichaam en ondersteunen het immuunsysteem door bacteriën, virussen en andere ziekteverwekkende micro-organismen (pathogenen) uit het lymfestelsel te filteren. De ziekteverwekkers worden vervolgens gedood door gespecialiseerde witte bloedcellen die bekend staan als lymfocyten.
Lymfadenopathie kan gegeneraliseerd zijn (treft grote delen van het lichaam) of regionaal (treft slechts een deel van het lichaam). De oorzaken kunnen variëren en kunnen onder meer infecties, medicijnen, auto-immuunziekten en kanker zijn.
GegeneraliseerdHIV
Acute lymfoblastische leukemie (ALL)
Acute myeloblastische leukemie (AML)
Ziekte van Gaucher
Graft-versus-host-ziekte (GvHD)
Hodgkin-lymfoom
Reumatische artritis
Sarcoïdose
Syfilis
Tuberculose
Tyfus
Verkoudheid, griep en andere infecties van de bovenste luchtwegen
Gingivitis
Herpes-virussen
Infectieuze mononucleosis
Kawasaki ziekte
Leukemie
Non-Hodgkin lymfoom
Otitis media (middenoorontsteking)
Vaste tumormaligniteiten (kankers)
Stafylokokken huidinfecties
Streptokokken faryngitis (keelontsteking)
Wat de onderliggende oorzaak ook is, lymfadenopathie wordt veroorzaakt door de filtratie van pathogenen in de lymfeklieren. Dit veroorzaakt een ontstekingsreactie waarbij lymfocyten en andere immuuncellen worden gerekruteerd om de indringers te doden.
Als er een lokale infectie is zoals keelontsteking, kan de zwelling alleen nabijgelegen lymfeklieren betreffen (zoals de cervicale lymfeklieren in de nek). Als er een systemische infectie is zoals HIV, kunnen clusters van lymfeklieren door het hele lichaam worden aangetast.
Hoe ongemakkelijk en onooglijk lymfadenopathie ook kan zijn, het is niet het teken van immuunfalen. Het is eerder een indicatie van een robuuste immuunrespons, aangezien het lichaam alles bestrijdt dat het als vreemd of schadelijk beschouwt.
Is lymfadenopathie een teken van HIV?
BSIP / Getty-afbeeldingenLymfadenopathie komt veel voor tijdens het acute (vroege) stadium van HIV. Het is tijdens deze fase dat het lichaam een immuunafweer start om controle over het virus te krijgen. Het kan dit meestal binnen weken of maanden doen, waarna het virus zich zal afvlakken en het chronische (aanhoudende) stadium van infectie zal ingaan.
Lymfadenopathie tijdens een acute hiv-infectie is meestal gegeneraliseerd, wat betekent dat het op twee of meer plaatsen in het lichaam voorkomt. Wanneer de knooppunten groter zijn dan twee centimeter (ongeveer een inch) en langer dan drie maanden aanhouden, wordt de aandoening aangeduid als persisterende gegeneraliseerde lymfadenopathie (PGL).
Hoewel lymfadenopathie om verschillende redenen kan optreden, is PGL een sterkere indicatie dat HIV erbij betrokken is.
Als vuistregel geldt dat u zich op hiv moet laten testen als het volgende zich voordoet:
- Uw lymfeklieren blijven meer dan twee tot vier weken gezwollen.
- De zwelling gaat door, zelfs nadat eventuele ziekteverschijnselen zijn verdwenen.
- U bent seksueel actief of een injecterende drugsgebruiker.
De Amerikaanse Preventive Services Task Force beveelt momenteel aan dat alle Amerikanen van 15 tot 65 jaar op HIV worden getest als onderdeel van een routinematig doktersbezoek.
Is lymfadenopathie gevaarlijk?
Tharakorn / Getty-afbeeldingenTijdens een acute hiv-infectie is lymfadenopathie meestal goedaardig en zelflimiterend. Vaak zijn de duur en ernst van de aandoening direct gerelateerd aan de mate van immuunsuppressie (zoals gemeten door de CD4-telling). Kortom, hoe zwakker de immuunrespons, hoe uitgebreider of ernstiger de zwelling zal zijn.
Maar niet altijd.
In sommige gevallen ontwikkelt lymfadenopathie zich pas in het chronische stadium waarin het immuunsysteem volledig is aangetast. Op dit punt kunnen opportunistische infecties zoals tuberculose of toxoplasmose ontstaan.
In deze context is lymfadenopathie allesbehalve goedaardig. Als ze niet agressief worden behandeld, kunnen opportunistische infecties zoals deze zich snel verspreiden (verspreiden) en zich manifesteren met gegeneraliseerde lymfadenopathie, ernstige symptomen van meerdere organen en een verhoogd risico op overlijden.
Het is belangrijk om te onthouden dat lymfadenopathie geen ziekte is, maar een symptoom van een ziekte. Het kan optreden tijdens de acute of chronische fase van hiv en totaal verschillende dingen betekenen op basis van wanneer het symptoom zich ontwikkelt.
Kan lymfadenopathie worden behandeld?
Letizia Le Fur / Getty ImagesIndien onbehandeld, kan lymfadenopathie binnen weken of maanden verdwijnen na een acute infectie. Met dat gezegd, HIV isnooitonbehandeld gelaten. Zelfs als het CD4-aantal normaal is (500 of hoger), wordt hiv nog steeds zonder uitzondering behandeld.
Uiteindelijk is de enige onfeilbare manier om HIV-geassocieerde lymfadenopathie op te lossen, het starten van antiretrovirale therapie (ART). ART onderdrukt niet alleen actief het virus, maar helpt ook om de immuunrespons te behouden of aan te vullen om HIV-gerelateerde infecties beter te voorkomen.
Zelfs bij mensen met gevorderde hiv (CD4-tellingen onder de 100) kan ART de immuunrespons drastisch herstellen en het risico op ziekte en overlijden verminderen.
Volgens een studie uit 2015 gepubliceerd in deNew England Journal of Medicine,de vroege behandeling van hiv vermindert het risico op ernstige ziekte en overlijden met 53% en verlengt de levensverwachting tot bijna normale niveaus.
Totdat het lymfadenopathiesymptoom volledig is verdwenen, kan een vrij verkrijgbare niet-steroïde ontstekingsremmende medicatie (NSAID) zoals Advil (ibuprofen) worden gebruikt voor incidentele verlichting van pijn, gevoeligheid en zwelling.