President Obama ondertekende de Affordable Care Act (ACA, vaak bekend als Obamacare) in maart 2010. De meeste bepalingen werden uitgesteld tot ten minste 2014, maar sommige delen van de wet werden van kracht in de eerste paar maanden daarna. de wetgeving werd uitgevaardigd.
Getty-afbeeldingenZodra de ACA in de wet was ondertekend, begon het Department of Health and Human Services (HHS) voorschriften te publiceren om bepalingen in de wetgeving in overeenstemming met de vereiste tijdlijnen te implementeren.
Een van de belangrijke bepalingen in de ACA was een uitbreiding van de dekking van de afhankelijke ziektekostenverzekering tot de leeftijd van 26 jaar, in een poging om ervoor te zorgen dat jonge volwassenen toegang zouden hebben tot een betaalbare ziektekostenverzekering. Hoewel deze voorziening volgens de planning zou ingaan op 23 september 2010 , de toenmalige secretaris van HHS, Kathleen Sebelius, kreeg de toezegging van de grootste ziektekostenverzekeraars van het land om in mei 2010 te beginnen met de implementatie van afhankelijke dekking. Voor veel jonge volwassenen die dat voorjaar afstudeerden aan de universiteit, konden ze hierdoor een kloof in dekking.
Waarom was uitgebreide afhankelijke dekking nodig?
Voordat de Affordable Care Act werd aangenomen, lieten veel verzekeringsmaatschappijen jonge volwassenen uit de gezondheidsplannen van hun ouders schrappen vanwege hun leeftijd en / of het feit dat de jonge volwassene niet langer voldeed aan de IRS-definitie van een afhankelijke persoon - meestal zodra de jongeren volwassene was niet langer een voltijdstudent. Hierdoor bleven veel afgestudeerden van middelbare scholen en hogescholen en andere jonge volwassenen zonder ziektekostenverzekering.
En, volgens informatie gerapporteerd door de regering-Obama:
- Pre-ACA hadden jongvolwassenen het hoogste percentage onverzekerden van elke leeftijdsgroep. Ongeveer 30% van de jongvolwassenen was onverzekerd - een percentage dat hoger was dan bij welke andere leeftijdsgroep dan ook.
- Jongvolwassenen hebben de laagste toegang tot werkgeversverzekeringen.Omdat jongvolwassenen nieuw zijn op de arbeidsmarkt, hebben ze vaak "instapbanen, deeltijdbanen of banen in kleine bedrijven die doorgaans geen ziektekostenverzekering bieden". Dit blijft een aantal jaren later het geval, maar toegang tot ouderlijke ziektekostenverzekering heeft geholpen om de kloof te overbruggen.
- De gezondheid en financiën van jonge volwassenen liepen gevaar. Hoewel veel jongvolwassenen (en anderen) niet denken dat ze een ziektekostenverzekering nodig hebben, zijn ze, om secretaris Sebelius te citeren, "één stap verwijderd van een ongeval of catastrofale gebeurtenis". In feite heeft een op de zes jongvolwassenen een ernstig gezondheidsprobleem, zoals kanker, diabetes of astma, en voorafgaand aan de ACA gaf bijna de helft van de onverzekerde jongvolwassenen aan moeite te hebben met het betalen van hun medische rekeningen.
Hoe zorgde gezondheidshervorming voor verlichting van jongvolwassenen?
De Affordable Care Act vereist dat gezondheidsplannen die dekking bieden aan kinderen ten laste volgens het plan van hun ouders, die dekking beschikbaar stellen totdat het volwassen kind de leeftijd van 26 jaar bereikt, ongeacht of de jonge volwassene nog steeds als afhankelijke persoon wordt beschouwd voor belastingdoeleinden.
Op 10 mei 2010 hebben de federale ministeries van Volksgezondheid en Human Services, Arbeid en Treasury (de IRS) de nodige voorschriften uitgevaardigd om de uitbreiding van de afhankelijke dekking voor volwassen kinderen tot 26 jaar te implementeren. Enkele van de belangrijkste regels zijn:
Dekking uitgebreid tot meer volwassen kinderen: gezondheidsplannen die een afhankelijke dekking bieden, moeten een ziektekostenverzekering bieden aan volwassen kinderen van de ingeschrevene tot de leeftijd van 26 jaar, zelfs als de volwassen kinderen niet langer bij hun ouders wonen, niet afhankelijk zijn van de belastingaangifte van hun ouders, of langere studenten.
Deze regel is van toepassing op zowel gehuwde als ongehuwde kinderen, hoewel het plan de dekking niet hoeft uit te breiden tot hun echtgenoten en kinderen. En hoewel prenatale zorg wordt vergoed voor personen ten laste, hoeven arbeids- en bevallingskosten - die het duurste deel van de kraamzorg zijn - niet te worden vergoed voor personen ten laste.
De regel is van toepassing op zowel de individuele als de collectieve zorgverzekeringsmarkt: het maakt niet uit of de ouders een ziektekostenverzekering afsluiten via een werkgever of deze zelf aanschaffen, hun jongvolwassen kinderen kunnen op het plan worden gedekt zolang het plan strekt. dekking voor kinderen ten laste.
Alle in aanmerking komende jongvolwassenen hadden een eenmalige speciale inschrijvingsmogelijkheid: de vereiste dat jongvolwassenen tot de leeftijd van 26 jaar op de plannen van hun ouders mochten blijven, was van toepassing op plan- / polisjaren die op of na 23 september 2010 begonnen. de voorziening eerder, maar ze moesten dit allemaal doen bij hun eerste verlenging na 23 september 2010.
En alle plannen moesten een speciale aanmeldingsperiode invoeren - van ten minste 30 dagen - waarin jongvolwassenen die nog niet op de dekking van hun ouders stonden, de kans kregen om aan het plan te worden toegevoegd. Deze inschrijvingsperiode was beschikbaar ongeacht of deze samenviel met de reguliere open inschrijvingsperiode van het plan. Het was beschikbaar voor jongvolwassenen die eerder verouderd waren van de plannen van hun ouders, evenals jongvolwassenen die ervoor hadden gekozen om om andere redenen niet onder het plan van hun ouders te vallen.
Sindsdien konden jongvolwassenen tot de leeftijd van 26 jaar op de plannen van hun ouders blijven, maar konden ze alleen opnieuw deelnemen aan de plannen van hun ouders tijdens reguliere jaarlijkse open inschrijvingsperiodes of tijdens een speciale inschrijvingsperiode die werd veroorzaakt door een kwalificerend evenement - jongeren volwassenen kunnen zich niet zomaar aansluiten bij het gezondheidsplan van een ouder wanneer ze maar willen.
Premies
Een jonge volwassene die 25 is en onder het gezondheidsplan van een ouder valt, krijgt hogere premies dan een jongere broer of zus met hetzelfde plan. Volgens de implementatieregels van ACA voor plannen die worden verkocht op de individuele markten (op de beurs of buiten de beurs) en kleine groepsmarkten, worden premies alleen in rekening gebracht voor maximaal drie kinderen onder de 21 jaar in elk gezin, dus als een gezin er meer dan drie heeft. voor kinderen onder de 21 jaar worden er slechts drie premies in rekening gebracht. Maar premies voor kinderen van 21 jaar en ouder worden niet beperkt door deze regel, dus een gezin zal premies moeten betalen voor alle kinderen van 21 jaar en ouder, ongeacht hoe er zijn er veel.
De premium rating-regels van de ACA zijn niet van toepassing op de grote groepsmarkt (50+ werknemers in de meeste staten, maar 100+ werknemers in vier staten), waar het gebruikelijker is om tarieven te zien die zijn gebaseerd op het feit of de werknemer alleen voor zichzelf kan zorgen dekking, dekking werknemer + echtgenoot, dekking werknemer + kinderen of gezinsdekking. In dit soort scenario's kan een werknemer met gezinsdekking (en meer dan één kind) dezelfde premies betalen, ongeacht of één kind op het plan blijft onder de regels voor uitgebreide afhankelijke dekking.
Nieuwe belastingvoordelen voor door werkgevers gesponsorde dekking voor jongvolwassenen
Een van de soms onopgemerkte voordelen van een door de werkgever gesponsorde ziektekostenverzekering is dat de waarde van de dekking niet wordt meegerekend in het inkomen van de werknemer.Als uw ziektekostenverzekering $ 15.000 voor het jaar kost (deels door u en deels door uw werkgever betaald), Betaal geen belasting over die $ 15.000. Dit in tegenstelling tot mensen die een eigen ziektekostenverzekering afsluiten, die te maken hebben met veel ingewikkelder regels wat betreft de fiscale aftrekbaarheid van hun ziektekostenverzekering.
Op grond van de Affordable Care Act wordt deze uitkering uitgebreid tot jongvolwassen kinderen tot 26 jaar. Als werknemers ervoor kiezen hun jongvolwassen kinderen tot 26 jaar te dekken, wordt de waarde van de door de werkgever verstrekte ziektekostenverzekering voor de jongvolwassene uitgesloten van de uitkering van de werknemer. Dit voordeel loopt door tot het einde van het belastingjaar waarin de jongvolwassene 26 wordt (sommige werkgevers kiezen ervoor om jongvolwassen kinderen op het plan te laten blijven tot het einde van het jaar waarin ze 26 worden, in plaats van ze te laten vallen. van het plan zodra ze 26 worden).
- Het belastingvoordeel trad in werking op 30 maart 2010, waardoor het onmiddellijk beschikbaar was toen de ACA van kracht werd.
- Het belastingvoordeel is ook van toepassing op mensen die in aanmerking komen voor de aftrek voor de zelfstandige ziektekostenverzekering op hun federale aangifte inkomstenbelasting. Ziektekostenverzekering is niet altijd fiscaal aftrekbaar, maar zelfstandigen kunnen hun premies aftrekken zonder aftrekposten op te hoeven geven. . Dan mogen ze de premies aftrekken voor jongvolwassen kinderen die tot 26 jaar op hun plan blijven.
Het resultaat
6,1 miljoen jongvolwassenen (van 19 tot 25 jaar) hadden begin 2016 dekking verworven onder de ACA. Meer dan de helft van hen kreeg dekking sinds de uitwisselingen, premiesubsidies en de uitbreiding van Medicaid in 2014 van kracht werden. Maar 2,3 miljoen jongvolwassenen kregen dekking tussen 2010 en 2013, als gevolg van de ACA-bepaling waardoor ze tot de leeftijd van 26 jaar op de ziektekostenverzekering van hun ouders konden blijven.
En een decennium later mogen kinderen die op de middelbare school zaten toen de ACA werd uitgevaardigd, nog steeds op de ziektekostenverzekering van hun ouders staan als dat het beste werkt voor hen en hun gezinnen. Het is niet altijd de beste optie om op de ziektekostenverzekering van een ouder te blijven: soms is het minder duur om je in te schrijven voor een plan dat wordt aangeboden door hun eigen werkgever, of om je in te schrijven voor een marktplaatsplan of Medicaid (op basis van hun eigen inkomen nadat ze niet langer zijn). een belastingafhankelijke). En soms is het plan van een ouder niet langer een haalbare optie omdat de jongvolwassene naar een ander deel van het land is verhuisd en er geen medische zorgverleners in het netwerk in de buurt zijn. Maar door gezinnen de mogelijkheid te bieden om jonge volwassenen op het gezondheidsplan van hun ouders te houden tot de leeftijd van 26 jaar, is een deel van de stress verminderd waarmee ouders en hun jonge volwassen kinderen anders te maken zouden krijgen tijdens deze overgangsperiode, en werd een terugvaloptie geboden die miljoenen mensen hielp volhouden continue dekking.
