Hoe diarree wordt vastgesteld

Hoewel u een korte periode van diarree veilig kunt afwachten, kan het een ernstig probleem zijn, vooral bij kinderen, zuigelingen en ouderen. Sommige oorzaken van diarree vereisen behandeling en uw arts kan verschillende tests uitvoeren om de diagnose vast te stellen. De belangrijkste daarvan zijn ontlastingstesten en bloedonderzoeken.

Diarree kan, indien onbehandeld, leiden tot uitdroging, pijn, zwakte en ondervoeding. Als u plotselinge diarree krijgt die langer dan ongeveer 48 uur aanhoudt, moet u medische hulp inroepen bij het kantoor van uw arts of bij een spoedeisende hulpkliniek.

Zelfcontroles

Diarree is losse, waterige ontlasting die drie of meer keer op één dag voorkomt. Afhankelijk van de oorzaak kunt u andere symptomen hebben.

Meestal hoeft u uw arts niet te raadplegen als diarree binnen 24 uur verdwijnt voor kinderen of 48 uur voor volwassenen. Let echter op andere symptomen die op een meer zorgwekkende zaak kunnen duiden.

U moet uw arts raadplegen als u een van deze symptomen opmerkt:

• Ontlasting die zwart of teerachtig is, of bloed of etter bevat
• 102 graden of hogere koorts
• Ernstige buik- of rectale pijn bij volwassenen
• Chronische diarree of diarree die langer dan twee dagen aanhoudt
• Tekenen van uitdroging zoals duizeligheid, hoofdpijn, donkere urine, geen urine, droge mond, neus of tong

Diarree bij pasgeborenen of zuigelingen moet altijd worden beoordeeld door een kinderarts.

Het is ook handig om al het voedsel dat u heeft gegeten, de trips die u heeft gemaakt, het onbehandelde water dat u heeft gedronken en de medicijnen die u gebruikte voordat u diarree kreeg op te schrijven. Zoveel mogelijk details kunnen voor uw arts nuttig zijn.

Aangezien er veel uitbraken van ziekten door besmette voedselproducten zijn geweest, moet u alle containers of wikkels bewaren voor het geval de autoriteiten de bronnen willen achterhalen.

Labs en tests

Naast een lichamelijk onderzoek en het afnemen van uw medische geschiedenis, wil uw arts een ontlastingsmonster om te testen. Een kleine hoeveelheid ontlasting moet worden opgevangen in een steriele container om besmetting te voorkomen. Dit kan worden gedaan op het kantoor van uw huisarts, spoedeisende zorg of op een eerste hulp als de aandoening ernstig is geworden.

Bloed- en urinetests kunnen ook worden uitgevoerd om te controleren op tekenen van infectie, bloedarmoede, uitdroging en verstoorde elektrolytenbalans.

Ontlastingstests

Er zijn verschillende tests die kunnen worden uitgevoerd op het ontlastingsmonster dat u verstrekt.

Kruk Cultuur

Deze test onderzoekt ontlasting op organismen die niet aanwezig zouden mogen zijn, of die in te hoge aantallen aanwezig zijn, waaronderCampylobacter,Salmonella, enShigella​De cultuur zal bepalen welke organismen aanwezig zijn en of ze mogelijk het probleem zouden kunnen veroorzaken.

Krukpaneel voor gastro-intestinale pathogenen

Dit panel zoekt naar het genetisch materiaal van specifieke pathogenen (virussen, bacteriën en parasieten) die vaak diarree veroorzaken. Het is veel sneller dan oudere methoden, zoals ontlastingcultuur, en de resultaten zijn mogelijk binnen een paar uur beschikbaar in plaats van dagen.

Clostridium Difficile-toxinetest

Clostridium difficile, of C. Diff, is een bacterie die chronische diarree veroorzaakt. Deze bacterie en andere soortgelijke bacteriën kunnen normaal in de darmen aanwezig zijn, maar beginnen in aantal te groeien nadat u bent behandeld met een antibioticum. Deze overgroei kan chronische diarree veroorzaken.

Test op eicellen en parasieten

Deze test zoekt naar tekenen van een parasiet die in het darmkanaal leeft. Een medisch technoloog onderzoekt het ontlastingsmonster onder een microscoop op parasieten en hun eieren.

Zwemmen in of het drinken van onbehandeld water (zoals tijdens het kamperen of wandelen) kan u blootstellen aanGiardia lambliaen organismen. Reizen naar het buitenland en het eten van onvoldoende verhit vlees kan u ook aan deze organismen blootstellen.

Fecale occulte bloedtest

Deze test kijkt naar de ontlasting om te zien of er bloed aanwezig is dat niet met het blote oog kan worden gezien. Het kan ook bepalen of de aanwezigheid van een rode kleur in de ontlasting wordt veroorzaakt door bloed of de consumptie van natuurlijk rood of rood geverfd voedsel, zoals bieten of gelatine.

Fecale vettest

Deze test kijkt naar het vetgehalte in de ontlasting. Vet in de ontlasting kan duiden op een probleem met de darmen en het vermogen om voedingsstoffen op te nemen.

Antigeentests voor ontlasting

Deze tests controleren op antigenen in de ontlasting die kunnen wijzen op de aanwezigheid van rotavirus of parasieten zoalsGiardia, Cryptosporidium, enEntamoeba histolytica.

Fecale elastase

Deze test kijkt naar hoe goed de alvleesklier zijn spijsverteringsfunctie vervult door enzymen af ​​te scheiden die het lichaam helpen bij het verteren van voedsel. Als de alvleesklier niet goed presteert, wordt voedsel onvolledig verteerd, wat leidt tot chronische diarree die na verloop van tijd ernstig kan zijn of erger kan worden. Deze aandoening wordt exocriene pancreasinsufficiëntie (EPI) genoemd.

Fecale trypsine / chymotrypsine

Deze ontlastingstest zoekt naar enzymen die in de ontlasting zouden moeten zitten als de alvleesklier normaal werkt. Lage niveaus kunnen wijzen op een pancreasziekte of cystische fibrose.

Bloedtesten

Er kunnen specifieke bloedantilichaamtests worden besteld om de diagnose te helpen verduidelijken. Deze kunnen antistoffen tegen specifieke parasieten, antistoffen tegen coeliakie en gistantistoffen omvatten.

In beeld brengen

In de meeste gevallen kan de oorzaak van diarree worden vastgesteld zonder beeldvormingsprocedures. Maar in sommige gevallen kan de diagnose beeldvorming vereisen met behulp van endoscopie, colonoscopie of sigmoïdoscopie.

Bij deze procedures wordt een buis met een beeldapparaat in het maagdarmkanaal ingebracht. Ze hebben meestal sedatie nodig en worden gedaan in een ziekenhuis of beeldvormingskliniek, vaak door een specialist die gastro-enteroloog wordt genoemd. Uw arts zal u van tevoren de nodige voorbereidingsstappen geven en u heeft iemand nodig om u na de ingreep naar huis te brengen.

Differentiële diagnoses

In het geval van acute diarree zal uw arts naar de grote verscheidenheid aan mogelijke oorzaken kijken, waaronder voedselvergiftiging, bacteriën, virussen, parasieten en medicijnen. Sommige van deze oorzaken vereisen een behandeling met antibiotica of antiparasitaire medicatie. Andere oorzaken zijn zelflimiterend, maar het kan zijn dat u ondersteunende maatregelen nodig heeft om uitdroging en andere complicaties te voorkomen.

Chronische diarree kan meer tijd kosten om een ​​diagnose te stellen. Het kan te wijten zijn aan voedselallergieën of -intoleranties (zoals lactose of fructose), coeliakie (een auto-immuunreactie op gluten), prikkelbare darmsyndroom (IBS), inflammatoire darmaandoening (IBD), malabsorptiesyndromen, chronische pancreatitis en meer .

Het classificeren van chronische diarree als vet, inflammatoir of waterig kan uw arts op het diagnostische pad leiden. Het komt zelden voor dat chronische diarree wordt veroorzaakt door darmkanker, poliepen of ischemie van de darmen.

Een woord van Verywell

Diarree is een teken dat iets uw spijsvertering heeft verstoord. Hoewel het meestal na een dag of twee verdwijnt, kan het, als het aanhoudt, leiden tot ernstige complicaties zoals uitdroging of ondervoeding. Raadpleeg uw arts als u ernstige symptomen of chronische diarree heeft.