Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) is een van de verschillende soorten dissociatieve stoornissen. DIS wordt gediagnosticeerd op basis van de criteria die in deDiagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen 5e editie(DSM-5). Om in aanmerking te komen voor de diagnose, moet de persoon een identiteitsverstoring hebben die wordt gekenmerkt door twee verschillende persoonlijkheidskenmerken, die van invloed zijn op gedrag, geheugen, bewustzijn, cognitie en zelfgevoel, en terugkerende hiaten in het herinneren van dagelijkse gebeurtenissen, belangrijke persoonlijke informatie of traumatische gebeurtenissen. die verder gaan dan gewone vergeetachtigheid.
Ze moeten ook symptomen hebben die de bijdragen van een persoon aan sociale, werk- en andere omgevingen aanzienlijk verminderen, en de verstoring is niet gerelateerd aan culturele of religieuze praktijken, noch is het gerelateerd aan middelenmisbruik of andere psychische stoornissen.
Dissociatieve identiteitsstoornis kan enorm verschillen van persoon tot persoon. Zelfs bekwame professionals in de geestelijke gezondheidszorg hebben moeite met het diagnosticeren van DIS omdat het een precieze, empirische definitie mist. Toch zijn er 12 vragen die iemand kan stellen als hij of zij denkt dat hij of een geliefde DID heeft. Gebruik deze dissociatieve identiteitsstoornis-test om symptomen en ervaringen beter te begrijpen.
Johner-afbeeldingen / Getty-afbeeldingenHeeft u duidelijke hiaten in gedachten, acties of bewustzijn van wat u aan het doen was?
Mensen met DIS ervaren zoiets als een duidelijke discontinuïteit van het gevoel van keuzevrijheid. Dit betekent dat iemands zelfgevoel verdeeld is in ten minste twee persoonlijkheidsstaten. Ze kunnen een onderbroken herinnering hebben aan hun dagelijkse leven, die opgesplitst lijkt in verschillende ervaringen.
Mensen met een duidelijke discontinuïteit ervaren vaak het gevoel van twee afzonderlijke identiteiten, die geen van beide heel voelen. Dit maakt het moeilijk om gedurende de dag een gestroomlijnd begrip van iemands bewustzijn te behouden.
Heb je ooit in een spiegel gekeken en het gevoel gehad dat je niet herkende naar wie je keek?
Een persoonlijkheid definieert iemands unieke manier van denken over en omgaan met de wereld. Het is belangrijk om iemands waarden te definiëren en te begrijpen wie ze zijn. Mensen met DIS worstelen met een gevoel van eigenwaarde omdat ze meer dan één persoonlijkheid hebben.
Ze kunnen heen en weer gaan tussen verschillende persoonlijkheidsstaten, die kunnen variëren tussen uitersten. Iemand kan bijvoorbeeld heen en weer bewegen tussen een zachte, vriendelijke persoonlijkheid en een serieuze, dreigende persoonlijkheid.
Gemiddeld heeft een persoon met een dissociatieve identiteitsstoornis 10 alternatieve persoonlijkheden. Het is echter mogelijk om er maximaal 100 te hebben.
Heb je momenten gehad waarop je een belangrijke gebeurtenis in je leven volledig bent vergeten?
Dissociatieve amnesie is wanneer een persoon zich de details van belangrijke gebeurtenissen niet kan herinneren. Vaak treedt geheugenverlies op rond gebeurtenissen die stressvol, traumatisch of zinvol zijn. Mensen met persoonlijkheidsstoornissen zoals DIS hebben meer kans op dissociatieve amnesie rond dergelijke gebeurtenissen, zoals een ernstige ziekenhuisopname of auto-ongeluk.
Heb je gemerkt dat je, als je met anderen praat, ineens geen idee hebt waar het gesprek over ging?
De DSM-5 schetst drie verschillende soorten dissociatieve amnesie die een persoon ervaart:
- Gelokaliseerd geheugenverlies: dit type geheugenverlies maakt het moeilijk voor een persoon om zich specifieke gebeurtenissen op tijd te herinneren. Het kan maanden of jaren duren. Gewoonlijk vergeet iemand traumatische of stressvolle ervaringen, zoals de jaren die in de strijd zijn doorgebracht.
- Selectief geheugenverlies: dit type geheugenverlies maakt het moeilijk voor een persoon om zich zijn of haar levensgeschiedenis te herinneren. Als gevolg hiervan vergeten ze belangrijke dingen over hun geheugen, inclusief wie ze zijn, met wie ze zijn, wanneer ze iets deden, enzovoort. Dit is zeldzamer en manifesteert zich meestal bij mensen met een voorgeschiedenis van extreem trauma of misbruik.
- Gegeneraliseerd geheugenverlies: dit type geheugenverlies maakt het moeilijk voor een persoon om zich nieuwe gebeurtenissen te herinneren. Dit maakt het moeilijk om te onthouden nieuwe mensen te hebben ontmoet, een gesprek aan te gaan of nieuwe relaties aan te gaan.
Heeft iemand een gebeurtenis of gedrag beschreven waarvan je je geen herinnering hebt of waarvan je dacht dat het een droom was?
Mensen met een dissociatieve identiteitsstoornis hebben verschillende identiteiten, maar ze worden meestal niet in gelijke mate ervaren.
Een persoon met DIS heeft bijvoorbeeld meestal een dominante persoonlijkheid, ook wel de gastheerpersoonlijkheid genoemd. Dit wordt vaak beschouwd als de ware persoonlijkheid van de persoon. De extra, alternatieve persoonlijkheden worden alters genoemd. De gastheer is vaak passief, afhankelijk of depressief. Een alter kan daarentegen plotseling bruisend, luid of agressief overkomen.
Net als borderline persoonlijkheidsstoornis en bipolaire stoornis, wordt DIS gekenmerkt door veranderingen in de mentale toestand. Borderline persoonlijkheidsstoornis is echter wanneer een persoon plotseling overdreven reageert op een conflict of stressvolle gebeurtenis, en een bipolaire stoornis is wanneer een persoon gedurende lange tijd extreme stemmingswisselingen vertoont.
Dissociatieve identiteitsstoornis is anders omdat een persoon geheugenverlies ervaart. In tegenstelling tot een bipolaire stoornis, is DIS een kwestie van alternatieve persoonlijkheidsstaten in plaats van gemoedstoestanden.
Heb je kleding aangetroffen waarvan je niet meer weet dat je ze hebt aangetrokken of iets nieuws hebt gehad waarvan je niet meer weet dat je ze hebt gekocht?
De geheugenkloven tussen persoonlijkheidsstaten zijn vaak asymmetrisch en komen om een specifieke reden niet voor. Dit betekent dat u kleine dingen kunt vergeten, zoals aankopen die u heeft gedaan. Er is geen reden voor wat u zich herinnert. De geheugenlacunes kunnen door anderen soms worden gezien als bedrog of oneerlijkheid.
Heeft iemand in uw omgeving ooit opgemerkt dat u bent vergeten wie ze waren of dat u ze niet herkende?
Dissociatieve identiteitsstoornis wordt vaak verward met andere aandoeningen, waaronder middelenmisbruik. Dit geldt met name voor tieners of jongvolwassenen, aangezien de gemiddelde aanvangsleeftijd voor DIS 16 is. Dit kan het voor mensen moeilijk maken om te accepteren dat u ze niet herkent of onthoudt wie ze zijn, en dat ze misschien op zoek gaan naar alternatieve verklaringen voor uw geheugenverlies.
Zijn er momenten waarop ervaringen onwerkelijk of te echt lijken?
Mensen met DIS hebben moeite zich gebeurtenissen te herinneren zoals ze zich hebben voorgedaan. Dit betekent dat een ervaring uit het verleden plotseling als een droom kan aanvoelen.
Dit wordt depersonalisatie genoemd, of wanneer een persoon zich onthecht voelt van de gevoelens, gedachten en herinneringen van zijn eigen leven. Of een eerdere ervaring kan plotseling het gevoel hebben dat u deze opnieuw beleeft. Dit wordt derealisatie genoemd, waarbij een persoon zich onthecht voelt van de werkelijkheid en gebeurtenissen uit het verleden ervaart alsof ze actueel zijn.
Depersonalisatie en derealisatie kunnen ook dagdromen, fantasieën of zelfs het lezen van een boek omvatten, waarin de ervaring plotseling voelt alsof je ernaar leeft.
DIS kan vaak samen voorkomen met angststoornissen, depressie, PTSS, middelenmisbruik, eetstoornissen en persoonlijkheidsstoornissen.
Heeft iemand je ooit verteld dat je voor een tijdje in de ruimte hebt gestaard en totaal niet hebt gereageerd?
Derealisatie zorgt ervoor dat een persoon zich onthecht voelt van zijn huidige ervaringen en de gevoelens die ze creëren. Het kan ervoor zorgen dat een persoon in realtime de verbinding met objecten, mensen en omgeving verbreekt.
Sommige mensen omschrijven deze ervaring als snelweghypnose, waarbij een persoon op een veilige manier kan reageren op externe gebeurtenissen zonder het zich later te kunnen herinneren.
Dit verschilt van catatonie, waarbij een persoon psychomotorische stoornissen ervaart die langzame of hyperreacties kunnen veroorzaken. Catatonie kan een extremere reactie opwekken en wordt vaker geassocieerd met schizofrenie.
Merk je dat je plotseling en op onverklaarbare wijze luid tegen jezelf praat als je alleen bent?
DIS wordt soms verward met schizofrenie, omdat beide ertoe kunnen leiden dat iemand hardop tegen zichzelf praat. Bij schizofrenie ervaart iemand waanvoorstellingen en hallucinaties die resulteren in ongeorganiseerde spraak. Dit kan ertoe leiden dat iemand hardop tegen zichzelf praat over iets dat niet echt is. Mensen met schizofrenie hebben niet meerdere persoonlijkheidsstaten; ze hebben eerder de perceptie van de werkelijkheid veranderd.
In DID is luid tegen jezelf praten meer een externalisatie van het denken binnen de context van meerdere persoonlijkheden. DIS verschilt van schizofrenie omdat er niet iemand bij betrokken is die denkt en handelt naar dingen die niet echt zijn.
Zijn er momenten waarop u pijn niet kunt negeren of pijnbestendig lijkt?
Pijnbepaalde dissociatieve episodes zijn wanneer een persoon een persoonlijkheid ontwikkelt om de symptomen van ongemak het hoofd te bieden. Onderzoekers zijn van mening dat mensen met chronische pijn meer kans hebben op het ontwikkelen van dissociatieve toestanden.
Studies suggereren dat een persoon met DIS zowel een "schijnbaar normaal deel van de persoonlijkheid" (ANP) heeft, waardoor hij normaal kan functioneren. Ze hebben ook een "emotioneel deel van de persoonlijkheid" (EP) dat wordt gekenmerkt door overlevingsinstincten. De EP is wat iemand in staat stelt pijn te negeren.Wanneer deze alternatieve coping-toestand niet toegankelijk is, is het moeilijk om met pijn om te gaan.
Zijn er momenten waarop u bepaalde dingen met veel gemak kunt doen en andere momenten waarop ze moeilijk zijn?
Het plotselinge vermogen om gemakkelijk muziek te spelen of te sporten is niet het resultaat van een andere persoonlijkheid die zelfstandig leert. Het wordt eerder geassocieerd met geheugenverlies dat optreedt bij dissociatieve amnesie. Wanneer een vaardigheid gemakkelijk wordt benaderd, is dat omdat deze wordt onthouden. Als een vaardigheid moeilijk is, is dat omdat ze vergeten is.
Mensen met een dissociatieve identiteitsstoornis hebben een hoge mate van zelfmoord. Onderzoek toont aan dat 70% van de mensen met DIS zelfmoordgedachten uiten.
Zijn er momenten waarop je het gevoel hebt dat je twee verschillende mensen bent?
Mensen met DIS hebben misschien geen idee van hun gespleten persoonlijkheidstoestand. Ze vermoeden alleen dat er iets mis is als iemand anders hen vertelt over hun atypische gedrag, zoals geheugenverlies of een vreemde gebeurtenis. Andere keren zijn ze zich bewust van de verschillen in de persoonlijkheden en kunnen ze zich er verdrietig over voelen, hoewel ze misschien niet-reactief lijken.
Een woord van Verywell
Als u vermoedt dat u of een dierbare lijdt aan een dissociatieve identiteitsstoornis, is het belangrijk om hulp te zoeken bij een arts om de symptomen te bespreken en een officiële DIS-test te krijgen. Houd er rekening mee dat het met ja beantwoorden van sommige of al deze vragen niet voldoende is om een diagnose van DIS te stellen, aangezien er aanvullende verklaringen voor dit gedrag kunnen zijn. Het is vooral belangrijk om hulp te zoeken als de ervaringen leed veroorzaken of uw kwaliteit van leven of relaties verstoren.
