Het meest bekend als een alternatieve benadering voor het verwijderen van oorsmeer (cerumen), houdt oorkaarsen in dat een holle, met was bedekte kaars in het oor wordt geplaatst. Voorstanders beweren dat het aansteken van het ene uiteinde van de kegel een zuigkracht creëert die oorsmeer uit het oor trekt.
Heel goed / Lara AntalHoe wordt oorkaarsen gedaan?
Oorkaarsen (ook wel oorkegels of oorkaarsen genoemd) zijn holle buisjes die ongeveer 25 cm lang zijn. Ze zijn gemaakt van katoen of linnen dat strak in een kegelvorm is gewikkeld, gedrenkt in bijenwas, paraffine of sojawas en mag uitharden.
Tijdens een oorkaarsessie gaat u aan één kant liggen met het te behandelen oor naar boven. Het puntige uiteinde van de oorkaars wordt meestal in een gat in een papieren of folieplaat gestoken (bedoeld om druipend oorsmeer op te vangen) en vervolgens in de uitwendige gehoorgang.
De kaars wordt aan het andere uiteinde aangestoken en vastgehouden terwijl de beoefenaar het verbrande materiaal wegsnijdt terwijl de kaars brandt.
Na enkele minuten (of wanneer de kaarsstomp enkele centimeters van uw hoofd verwijderd is), eindigt de behandeling en wordt de oorkaarsstomp verwijderd en gedoofd. Het buitenoor wordt schoongeveegd met een watje of watje.
Werkt Oorkaarsen?
Volgens voorstanders van oorkaarsen creëren de holle kegels een laag vacuüm dat oorsmeer en onzuiverheden uit het oor en in de holle kaarsen trekt en verzacht.
Na de procedure blijft er soms een donkere, wasachtige substantie achter in de holle kaarsstomp. Voorstanders beweren dat de wasachtige substantie oorsmeer en ander vuil is, maar critici van oorkaarsen beweren dat de substantie die overblijft na oorkaarsen een bijproduct is van de kaarsen.
Een studie gepubliceerd in het tijdschriftLaryngoscoop testte de theorie en ontdekte dat oorkaarsen geen vacuüm of negatieve druk produceerden en dat de wasachtige resten bestonden uit stoffen die in kaarsvet voorkomen, maar niet in oorsmeer.
De studie wees ook uit dat oorkaarsen niet resulteerde in het verwijderen van oorsmeer uit de gehoorgang en zelfs tot kaarsvet afzetting in sommige oren.
Sommige voorstanders van oorkaarsen beweren dat oorkaarsen sinusitis, sinuspijn, tinnitus, duizeligheid en middenoorontsteking kunnen behandelen. De uitwendige gehoorgang is echter gescheiden van het middenoor, de sinussen, de buis van Eustachius en de neusgangen door de trommelvlies (trommelvlies).
Andere fabrikanten beweren dat rook van de brandende kaarsen de gehoorgang uitdroogt en de natuurlijke uitscheiding van was en dode cellen, pollen, schimmels, parasieten en ander vuil door het lichaam stimuleert. Er is geen bewijs voor deze beweringen.
Veiligheid en bijwerkingen
Volgens de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) is het gebruik van aangestoken kaarsen in de nabijheid van iemands gezicht gevaarlijk en brengt het "een hoog risico met zich mee op het veroorzaken van mogelijk ernstige huid- / haarverbrandingen en middenoorbeschadiging", zelfs wanneer ze worden gebruikt volgens volgens de instructies van de fabrikant.
Ernstige potentiële risico's bij oorkaarsen zijn onder meer:
- Brandwonden en schade aan het oor, de huid en het haar door de hete was
- Obstructie of verstopping van de gehoorgang door oorsmeer dat in het oor druppelt
- Wasafzettingen in het oor
- Geperforeerd trommelvlies
- Gehoorverlies
- Otitis externa
De meest gemelde bijwerking van oorkaarsen is een brandwond, hetzij door de kaarsvlam, hetzij door de hete was.
In een casusrapport gepubliceerd inCanadese huisarts, had een 50-jarige vrouw stukjes kaarsvet in haar oor, een perforatie in haar trommelvlies en gehoorverlies na een oorkaarsessie De beoefenaar had gesmolten kaarsvet in haar oor gemorst toen ze probeerde de kaars te verwijderen.
De auteurs van het casusrapport concludeerden dat oorkaarsen "meer kwaad dan goed kan doen en we raden huisartsen aan het gebruik ervan te ontmoedigen."
Mensen met een bestaande trommelvliesperforatie mogen oorkaarsen niet proberen. Kinderen en baby's lopen een verhoogd risico op verwondingen en complicaties.
Sommige beoefenaars gebruiken de papier- of folieplaat om druipende was op te vangen. Sommigen gebruiken ook een handdoek of doek voor extra bescherming tegen druipende was. Zelfs met deze voorzorgsmaatregelen zijn er echter ernstige risico's. Ook bestaat het risico dat aangestoken oorkaarsen brand kunnen veroorzaken.
Moet je oorkaarsen proberen?
Er is geen bewijs dat de effectiviteit van oorkaarsen ondersteunt, en het kan brandwonden en schade aan de oren en de huid veroorzaken.
Volgens de richtlijnen van de American Academy of Otolaryngology, gebaseerd op het bewijs, "zouden artsen oorkaarsen moeten afraden voor het behandelen of voorkomen van oorsmeerimpactie."
Oorsmeer heeft een beschermende rol. Het reinigt en smeert het oor en kan de gehoorgang beschermen tegen bacteriën en schimmels. Het oor heeft een zelfreinigend systeem dat op natuurlijke wijze oorsmeer verwijdert. De meeste mensen hebben geen extra reiniging nodig, maar een storing in dit zelfreinigende systeem kan een aandoening veroorzaken die bekend staat als cerumenimpactie.
Als u een verstopping van het oorsmeer ontwikkelt of symptomen ervaart (zoals gehoorverlies of duizeligheid), dient u uw arts te raadplegen om uw symptomen te beoordelen en manieren te bespreken om het oorsmeer veilig te verwijderen.
