Contractuur van Dupuytren is een aandoening waarbij zich strak weefsel vormt in de handpalm en vingers. Precies waarom deze aandoening optreedt, is een beetje een mysterie, maar er is een bekende genetische component en er zijn andere factoren geweest, waaronder levensstijl, activiteiten en andere medische aandoeningen die ook een rol kunnen spelen.
Deze aanscherping van het weefsel in de handpalm, de fascia genaamd, trekt de vingers naar beneden in de handpalm waardoor eenvoudige activiteiten moeilijk worden - vooral als de toestand verslechtert. Om deze reden zoeken veel mensen met deze aandoening behandelingen om de functie van de hand te helpen verbeteren. Verschillende behandelingen kunnen verschillende risico's hebben.
Hier zijn enkele van de meest voorkomende complicaties die kunnen optreden bij de behandeling van contractuur van Dupuytren.
Herhaling
Warren_Price / iStockphoto
Herhaling van Dupuytren is bijna een garantie na behandeling voor contractuur. De ziekte van Dupuytren is een aandoening die leidt tot het ontwikkelen van een contractuur. Behandeling van het symptoom (de contractuur) lost het onderliggende probleem (de aandoening) niet op. Daarom zal het probleem na verloop van tijd waarschijnlijk terugkomen.
Huidig onderzoek betreft de biologie van de ziekte van Dupuytren en in de loop van de tijd kunnen we systemische behandelingen ontwikkelen die het beloop van deze ziekte kunnen veranderen. De huidige behandelingen, waaronder chirurgie, therapie, naaldaponeurotomie en collagenase-injecties, zijn echter allemaal gericht op de symptomen. De gemiddelde tijd tot het optreden van een recidief verschilt tussen deze behandelingen: ongeveer 50 procent van de mensen krijgt een recidief binnen drie jaar na naaldaponeurotomie en binnen vijf jaar na de operatie. Proberen de timing of de ernst van een recidief te voorspellen is bijna onmogelijk.
Zenuwletsel
Marcela Barsse / Getty ImagesDe meest gevreesde complicatie van de behandeling van Dupuytren door chirurgen is meestal een zenuwbeschadiging.De koorden van Dupuytren kunnen nauw om de zenuwen in de vingers worden gewikkeld en soms trekt het snoer de zenuw naar een onverwachte locatie. Bij elke invasieve behandeling kan de zenuw gewond raken. Wanneer er een zenuwbeschadiging optreedt, kan de vinger tintelingen of gevoelloosheid ontwikkelen en dit kan een permanent probleem zijn.
Hoewel artsen de veiligheid van verschillende behandelingen kunnen bespreken, is de waarheid dat de kans op zenuwbeschadiging niet al te verschillend is met de verschillende behandelingsopties. Zeker, zenuwbeschadiging kan het beste worden vermeden door een arts te laten raadplegen die bekwaam is in de geselecteerde behandeling. Zo heeft een chirurg die regelmatig een operatie uitvoert bij een operatie misschien minder kans op zenuwletsel dan bij een naaldbehandeling, maar het verschil zit hem meer in de ervaring van de chirurg, niet in de specifieke behandeling. Een chirurg die regelmatig de naaldaponeurotomie uitvoert, heeft waarschijnlijk een vergelijkbare kans om zenuwbeschadiging te veroorzaken.
Pijn
ADAM GAULT / SPL / GettyImagesPijn na behandeling is een frustrerend probleem Over het algemeen is de contractuur van Dupuytren een vervelend probleem, maar geen pijnlijk probleem. Tot 20 procent van de mensen meldt echter aanzienlijke pijn na behandeling van de aandoening.
De hand en vingers zitten vol zenuwuiteinden en kunnen na de behandeling ongemak ontwikkelen. Meestal verdwijnt de pijn na verloop van tijd, maar er zijn sommige mensen met chronische pijn of een aandoening die complex regionaal pijnsyndroom wordt genoemd en die aanhoudend ongemak en handicaps kan veroorzaken.
Pijn na behandeling van contractuur van Dupuytren kan vaak worden verbeterd met specifieke therapeutische activiteiten. Voor veel mensen kan het werken met een ergotherapeut of handtherapeut nuttig zijn. Dit zijn personen die een specifieke training hebben gevolgd en die helpen de normale functie van de handen en vingers te herstellen. Vanwege de complexe interactie van gewrichten, pezen, spieren en andere structuren, kan het werken met iemand die ervaring en expertise heeft in de functie van handen mensen helpen die worstelen met ongemak na behandeling van de contractuur van Dupuytren.
Huidtranen
bojan fatur / Getty ImagesHuidbeschadiging komt verrassend vaak voor na behandeling van de contractuur van Dupuytren. Wanneer de contractuur van Dupuytren de vingers in de handpalm trekt, kan de huid ook strakker en samentrekken en wordt de huid veel minder soepel en flexibel.
Wanneer het koord van de Dupuytren wordt losgelaten, moet de huid mogelijk worden losgelaten of kan deze scheuren. Tijdens een operatie is soms een huidtransplantatie nodig om wonden te sluiten. Na collagenase-injecties of naaldaponeurotomie kan de huid scheuren en kunnen er gaatjes opengaan. Deze openingen in de huid kunnen geïnfecteerd en pijnlijk worden. Om deze reden kan een strakke huid uiteindelijk de mate van verbetering beperken die uw arts met de behandeling kan bereiken.
Littekenweefsel
Maximkostenko / iStockphotoLittekenweefsel is het resultaat van elke vorm van invasieve behandeling. Bij een minder ingrijpende behandeling vormt zich doorgaans minder littekenweefsel. Met meer invasieve behandelingen kan er meer littekenweefsel ontstaan. Littekenweefsel komt het meest voor na een chirurgische behandeling en kan uiteindelijk toekomstige behandelingsopties beperken als en wanneer de contractuur op de weg terugkeert.
Een van de frustrerende aspecten van de behandeling van de ziekte van Dupuytren is het feit dat de contractuur van Dupuytren een reactie onder de huid veroorzaakt die sterk lijkt op de vorming van littekenweefsel. Dit is een van de belangrijkste redenen waarom clinici vaak terughoudend zijn om agressief behandel Dupuytren's. Voor sommige mensen kan de behandeling net zo slecht, zo niet erger zijn dan het oorspronkelijke probleem. De hoop met minder ingrijpende behandelingen zoals naaldaponeurotomie en collagenase-injecties is dat ze verlichting bieden zonder het risico van littekenweefsel.
