Stiff Shoulder Syndrome en de ziekte van Parkinson

Zijn uw schouders stijf? Mogelijk lijdt u aan het syndroom van stijve schouders. Zou het kunnen komen door de ziekte van Parkinson?

Schouderstijfheid is in feite een van de aandoeningen die verband houden met de ziekte van Parkinson, een neurodegeneratieve aandoening die wordt veroorzaakt door een tekort aan dopamine in de hersenen. Dopamine is een chemische stof die u helpt om soepele, gecoördineerde spierbewegingen te hebben.

De botten, ligamenten en pezen waaruit uw schoudergewricht bestaat, zijn ingekapseld in bindweefsel. Bevroren schouder (adhesieve capsulitis) treedt op wanneer deze weefsels dikker en strakker worden rond het schoudergewricht, waardoor het moeilijker wordt om te bewegen.

Bijna de helft van de mensen met de ziekte van Parkinson meldt een voorgeschiedenis van adhesieve capsulitis vóór het begin van de symptomen van Parkinson. De hoogste incidentie vindt plaats ongeveer twee jaar voorafgaand aan de diagnose van de ziekte.

Symptomen

Bij adhesieve capsulitis zal er meestal een doffe of pijnlijke pijn in het buitenste schoudergebied zijn. Soms komt de pijn voor in de bovenarm. Het meest voorkomende symptoom van een bevroren schouder is stijfheid of beperkte beweging.

Adhesieve capsulitis ontwikkelt zich meestal langzaam in fasen. Elk van de drie karakteristieke fasen kan tot enkele maanden duren.

• Bevriezingsfase: elke beweging veroorzaakt pijn en het bewegingsbereik van uw schouder is beperkt.
• Bevroren stadium: pijn kan beginnen af ​​te nemen, maar uw schouder wordt stijver en het gebruik ervan wordt moeilijker.
• Ontdooifase: het bewegingsbereik in uw schouder begint te verbeteren.

Bij sommige mensen verergert de pijn 's nachts en kan de slaap onderbreken. Adhesieve capsulitis komt niet altijd terug in dezelfde schouder, maar kan soms naar de andere schouder gaan.

Diagnose en behandeling

Adhesieve capsulitis wordt gediagnosticeerd met een doktersonderzoek en een beoordeling van de symptomen. In sommige gevallen kunnen magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of röntgenfoto's helpen om andere mogelijke oorzaken van schouderpijn en stijfheid uit te sluiten.

Behandeling voor een bevroren schouder omvat bewegingsoefeningen en soms corticosteroïden en verdovende medicijnen die in het gewricht worden geïnjecteerd. Bij een klein percentage van de mensen kan een operatie helpen om het gewricht losser te maken, zodat het beter kan bewegen. Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) helpen vaak bij het verlichten van acute pijn.

Over het algemeen wordt een operatie alleen overwogen als de pijn ernstig is ondanks steroïde-injecties en de schouderstijfheid vier tot zes maanden aanhoudt ondanks fysiotherapie en andere conservatieve maatregelen.

Een woord van Verywell

Hoewel bij mensen met Parkinson een stijve schouder kan ontstaan, neemt het risico ook toe bij mensen met andere ziekten, waaronder diabetes, hyperthyreoïdie, hypothyreoïdie, hart- en vaatziekten en tuberculose.

De meeste behandeling met een stijve schouder omvat het beheersen van schouderpijn en het handhaven van zoveel mogelijk beweging in de schouder. Als de symptomen aanhouden of verergeren ondanks het volgen van de behandeling, vraag dan uw arts om het onderzoek uit te breiden of u door te verwijzen naar een orthopedisch chirurg.