Empyema Symptomen, oorzaken en behandeling

Een empyeem is een ophoping van pus in de pleuraholte, het gebied tussen de vliezen langs de longen (pleura). Het komt vaak voor als complicatie van longontsteking, maar kan optreden na een thoracentese, longoperatie, met een longabces of na trauma op de borst. Het wordt meestal veroorzaakt door infecties met Streptoccocus- of Staphylococcus-bacteriën. Symptomen kunnen zijn: koorts en koude rillingen, pijn op de borst, hoesten en / of kortademigheid. De diagnose kan worden gesteld met een röntgenfoto van de borstkas of een CT-scan van de borst, en er kan een thoracentese (longtap) worden gedaan om het type bacterie te bepalen dat de infectie veroorzaakt. De behandeling omvat een combinatie van antibiotische therapie om de infectie te behandelen en plaatsing van de thoraxslang om de vloeistof af te voeren, hoewel een operatie nodig kan zijn om littekenweefsel en delen van het borstvlies die bij de infectie betrokken zijn, te verwijderen.

Anatomie

De pleuraholte of -holte is een gebied in de borstholte dat tussen de viscerale pleura (het vlies aan de buitenkant van de longen) en de pariëtale pleura (het vlies aan de binnenkant van de borstwand) ligt. paar theelepels pleuravocht Bij een empyeem kan dit gebied in plaats daarvan een halve liter of meer geïnfecteerd, pusachtig (etterend) pleuravocht bevatten. (wanneer er extra vocht in de pleuraholte zit, wordt dit pleurale effusie genoemd. )

Empyema-vloeistof

De vloeistof in een empyeem wordt pus genoemd en bevat een combinatie van bacteriën, dode cellen en witte bloedcellen. De meest voorkomende bacteriën die een empyeem veroorzaken, zijnStreptococcuspneumoniae(de "longontsteking" -bacteriën) enStaphylococcus aureus.

Wanneer een monster pleuravocht wordt afgevoerd, is het troebele en dikke uiterlijk van een empyeem meestal vrij duidelijk in het contrast met normaal pleuravocht dat dun en doorschijnend is.

Tekenen en symptomen

Tekenen en symptomen van een empyeem kunnen zowel worden veroorzaakt door de aanwezigheid van de infectieendoor druk op de longen en borst door de toename van vocht in de pleuraholte. Veel voorkomende tekenen en symptomen zijn onder meer:

• Koorts en koude rillingen
• Nachtelijk zweten: deze kunnen erg significant zijn bij doorweekt zweten 's nachts waarbij nachtkleding moet worden verschoond, soms meerdere keren
• Pijn op de borst, vaak scherp en verergerd door inspiratie
• Kortademigheid: ademhalingsmoeilijkheden kunnen langzaam of snel optreden, afhankelijk van de grootte van de effusie en de ernst van het onderliggende proces
• Een droge hoest: een hoest kan ook productief zijn vanwege de bijbehorende longontsteking
• Hikken: irritatie van het middenrif en zenuwen (middenrifzenuwen) in dit gebied als gevolg van de ophoping van vocht kan leiden tot hikken
• Gewichtsverlies (onbedoeld gewichtsverlies gedefinieerd als een verlies van 5 procent van het lichaamsgewicht gedurende een periode van 6 maanden of minder zonder te proberen)
• Vermoeidheid: vermoeidheid kan soms ernstig zijn en verschilt van gewone vermoeidheid
• Een algemeen gevoel van onwel zijn

Oorzaken

Er zijn een aantal verschillende aandoeningen die tot empyeem kunnen leiden. Enkele hiervan zijn:

• Longontsteking (dit is de meest voorkomende oorzaak van empyeem)
• Trauma op de borst, door een val, een motorvoertuigongeval of ander letsel
• Borstchirurgie, zoals een operatie voor longkanker of hartaandoeningen
• Een thoracentese: soms kan een infectie onbedoeld worden veroorzaakt wanneer een thoracentese (naald "tik" van de pleuraholte) wordt gedaan om de ziekte te diagnosticeren of wanneer een thoraxslang wordt geplaatst om lucht af te voeren (zoals bij een pneumothorax) of vloeistof (zoals bij een pneumothorax). borstvliesuitstroming)
• Een bronchopleurale fistel: een bronchopleurale fistel is een fistel of kanaal dat zich kan ontwikkelen tussen de pleurale ruimte en de bronchiën tijdens longchirurgie, waardoor bacteriën van de bronchiën naar de pleurale ruimte kunnen gaan)
• Een uitbreiding van de infectie: een infectie in de buik (peritonitis) of het gebied tussen de longen (mediastinum) kan zich verspreiden naar de pleurale ruimte
• Een longabces kan in de pleuraholte scheuren

Risicofactoren

Een empyeem komt vaker voor bij iemand met:

• Suikerziekte
• Een geschiedenis van alcoholisme
• Auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis
• Een onderdrukt immuunsysteem, zoals bij chemotherapie
• Longziekten zoals COPD en chronische bronchitis
• Brandend maagzuur

Dat gezegd hebbende, deze risicofactoren hoeven niet aanwezig te zijn om een ​​empyeem te vormen.

Diagnose

Om een ​​empyeem te diagnosticeren, nemen artsen eerst een zorgvuldige anamnese af en voeren ze een lichamelijk onderzoek uit. Een anamnese kan helpen bepalen of er risicofactoren zijn, en een lichamelijk onderzoek kan verminderde ademhalingsgeluiden onthullen.

In beeld brengen

Een röntgenfoto van de borstkas of een CT-scan van de borst kan de diagnose helpen suggereren, hoewel soms ook een echografisch onderzoek kan worden gedaan.

Thoracentese

Hoewel beeldvormende onderzoeken de diagnose kunnen suggereren, is een monster van de vloeistof in de pleurale ruimte nodig om de diagnose te bevestigen en, indien aanwezig, om de juiste behandeling te selecteren.

Bij een thoracentese wordt een lange dunne naald door de borstwand en in de pleuraholte gestoken. Er wordt een monster van de vloeistof genomen en meestal wordt de overtollige vloeistof afgevoerd. Als er een aanzienlijke hoeveelheid vloeistof aanwezig is, kan het aftappen van de vloeistof de symptomen vaak aanzienlijk verminderen.

De verkregen vloeistof wordt vervolgens voor analyse naar het laboratorium gestuurd. Een kweek wordt gedaan als wordt vermoed dat een infectie de specifieke betrokken bacteriën isoleert en om de beste keuze van antibiotica te bepalen om de infectie te behandelen.

Behandelingsopties

De behandeling van een empyeem omvat zowel het verwijderen van de vloeistof als het behandelen van het onderliggende proces.

Vloeistofverwijdering

De vloeistof wordt verwijderd via een thoracentese, meestal tijdens het diagnosticeren van het empyeem. Soms is dit vrij eenvoudig, vooral als het empyeem niet lang aanwezig is. Er kan dan een thoraxslang worden geplaatst om de vloeistof verder af te voeren.

Als een empyeem al enige tijd aanwezig is, kan het worden gelokaliseerd. Dit gebeurt wanneer littekenweefsel wordt gevormd en de vloeistof in afzonderlijke holtes wordt gescheiden. Dit maakt het afvoeren van de vloeistof veel moeilijker, en soms zijn meerdere pogingen tot thoracentese nodig om de vloeistof uit de verschillende "compartimenten" te verwijderen.

De infectie behandelen

Artsen beginnen meestal met antibiotica zodra een monster de mogelijkheid van een infectie suggereert. Sommige mensen vragen zich af waarom deze niet meteen worden gegeven, maar de start van antibiotica wordt vaak vertraagd om het lab de beste kans te geven om precies te bepalen welke bacteriën de infectie veroorzaken. (Als antibiotica worden gestart vóór de thoracentese, kan het moeilijk zijn om te bepalen welke bacteriën verantwoordelijk zijn voor de infectie.) Nadat u met antibiotica bent begonnen, zal het laboratorium verdere tests uitvoeren om te controleren voor welke antibiotica de bacteriën het meest gevoelig zijn - en de antibiotica die u krijgt, kunnen na een paar dagen worden vervangen.

Behandeling van het onderliggende probleem

Het proces dat in de eerste plaats het empyeem veroorzaakte, moet ook worden aangepakt. Dit kan het legen van een longabces, reparatie van een bronchopleurale fistel en meer omvatten.

Complicaties / chirurgie

Bij een empyeem, vooral als het al een tijdje aanwezig is, kan er littekenweefsel ontstaan. Het kan nodig zijn dat een chirurg een deel van het littekenweefsel en delen van het borstvlies verwijdert om de infectie op te lossen. Dit kan worden gedaan door middel van een thoracotomie (open longchirurgie) of thoracoscopische chirurgie (minimaal invasieve longchirurgie) waarbij video-ondersteunde thoracoscopische decorticatie voor veel mensen een effectieve en minder ingrijpende optie is.

Een studie uit 2018 suggereert dat video-ondersteunde thoracoscopische chirurgie significant effectiever kan zijn dan thoracoscopie voor degenen die een empyeem ontwikkelen na een longoperatie. Bovendien hebben recente studies aangetoond dat niet-chirurgische methoden vaak even effectief zijn als chirurgische methoden voor de behandeling van empyeem.

Andere complicaties kunnen sepsis zijn - een overweldigende infectie door het hele lichaam en littekens en verdikking van de pleurale membranen.

Prognose

De prognose van een empyeem hangt grotendeels af van de onderliggende oorzaak. De incidentie van empyeem is de afgelopen jaren toegenomen, evenals de meest voorkomende soorten bacteriën die verantwoordelijk zijn voor de aandoening.

Een woord van Verywell

Een empyeem is een term die wordt gebruikt om de aanwezigheid van geïnfecteerd pleuravocht rond de longen te beschrijven. De meest voorkomende oorzaak is longontsteking, maar andere aandoeningen, evenals operaties en trauma, kunnen verantwoordelijk zijn. De behandeling bestaat uit het nemen van een monster van de vloeistof om naar het laboratorium te sturen en het verwijderen van overtollig vocht, wat kan leiden tot kortademigheid en andere symptomen. Antibiotica worden vervolgens gegeven om de infectie te behandelen.

Uitspraak: em-pie-ee-ma

Ook wel: pylothorax, pleurale infectie, etterende pleuritis, empyeem thoracis

Voorbeelden: Jerry ontwikkelde een empyeem na zijn longkankeroperatie en zijn arts voerde een procedure uit om de geïnfecteerde vloeistof te verwijderen.