Wat is een magnesiumtest?

Magnesium is een overvloedig mineraal in het lichaam en speelt een centrale rol in veel chemische reacties - meer dan 300 verschillende. Enkele manieren waarop magnesium het lichaam ondersteunt, zijn volgens de National Institutes of Health (NIH):

• Eiwitsynthese
• De functie van spieren en zenuwen
• Beheer van bloedglucosespiegels
• De bloeddruk op peil houden
• Vergemakkelijken van de energieproductie
• De vorming van bot
• Het synthetiseren van antioxidanten in het lichaam
• Zenuwgeleiding en samentrekking van het hart

Magnesium komt van nature voor in veel van de voedingsmiddelen die u eet, en sommige voedingsmiddelen kunnen ermee worden verrijkt. Het is ook te vinden in sommige vrij verkrijgbare medicijnen en het kan ook als supplement worden gekocht.

Yoshiyoshi Hirokawa / Getty-afbeeldingen

Doel van de test

Het doel van een magnesiumtest is om te bepalen of uw niveaus te laag of te hoog zijn. In de vroege stadia van magnesiumtekort kan een persoon last hebben van vermoeidheid, verminderde eetlust, zwakte, misselijkheid en braken. Ze kunnen gevoelloosheid en tintelingen in hun ledematen, krampen in de benen of een verandering in hartslag beschrijven.

Lage magnesiumspiegels kunnen correleren met een verhoogd risico op chronische en ontstekingsziekten en kunnen bijdragen aan aandoeningen zoals hoge bloeddruk, hoofdpijn, aandoeningen van het cardiovasculaire systeem, hartritmestoornissen en osteoporose.

Een hoog magnesiumgehalte kan daarentegen leiden tot symptomen zoals een onregelmatige hartslag, lage bloeddruk, langzame ademhaling, verwardheid en meer.

Uw zorgverlener kan ervoor kiezen om u een magnesiumtest te laten ondergaan, wat een bloedtest is, meestal als hij / zij vermoedt dat u tekenen van abnormale magnesiumspiegels vertoont. De test helpt uw ​​arts om een ​​beter inzicht te krijgen in de hoeveelheid magnesium in uw bloed. Bovendien, als u atypische calcium- of kaliumspiegels heeft, wil uw arts mogelijk ook uw magnesiumspiegels evalueren.

Risico's en contra-indicaties

De risico's en contra-indicaties voor een magnesiumtest zijn vergelijkbaar met die van een bloedtest. Over het algemeen hebben bloedonderzoeken een zeer laag risico op complicaties. Soms heeft een persoon echter aderen die het moeilijk maken om bloed te verzamelen of die tijdens het proces bewegen.

Voor die personen kan het nodig zijn dat de zorgverlener de naald meer dan eens inbrengt om een ​​bloedmonster te verkrijgen. Andere incidenten die u kunt verwachten bij het afnemen van bloed voor deze test zijn:

• Een lichte por of prikkelend gevoel op de plek
• Blauwe plekken op de plaats van het inbrengen van de naald
• Zich zwak of licht in het hoofd voelen
• Ophoping van bloed onder de huid (ook wel hematoom genoemd)
• Hevig bloeden
• Pijn die verband houdt met het hebben van meer dan één punctie om een ​​ader te vinden
• Een gezwollen ader (ook bekend als flebitis)
• Infectie

Blauwe plekken kunnen worden verlicht of geminimaliseerd door een verband op zijn plaats te houden gedurende de tijd die de arts aanbeveelt na de bloedafname. In het onwaarschijnlijke geval dat flebitis optreedt, wordt het vaak gedurende de dag behandeld met warme kompressen.

Voor de test

Meestal zijn er geen specifieke voorbereidingen vereist om deze bloedtest te ondergaan. Om gemakkelijke toegang tot uw aderen te vergemakkelijken, moet u een shirt dragen waarmee u het tot boven de ellebogen kunt oprollen. Sommige medicijnen zoals maagzuurremmers, laxeermiddelen en Epsom-zouten bevatten magnesium en kunnen de bloedtest verstoren.

Breng uw arts op de hoogte van alle medicijnen die u gebruikt, inclusief vrij verkrijgbare medicijnen en supplementen. Uw zorgverlener kan u vragen om een ​​paar dagen vóór de test te stoppen met het gebruik voor de meest nauwkeurige resultaten.

Zorg ervoor dat u op de dag van de test uw verzekeringskaart en een identiteitsbewijs bij u heeft, zodat bloedonderzoek onmiddellijk aan uw verzekeringsmaatschappij kan worden gefactureerd. Misschien wilt u met uw verzekeringsmaatschappij praten over de vraag of voor de bloedtest voorafgaande goedkeuring vereist is.

Tijdens de test

Een magnesiumtest wordt op vrijwel dezelfde manier uitgevoerd als andere bloedtesten. U zult waarschijnlijk in een stoel zitten, zodat u de arm kunt laten rusten waar het bloed wordt afgenomen. De technicus, verpleegkundige of een andere zorgverlener plaatst een elastische band om uw arm om de bloedstroom tijdelijk te beperken en een ader te lokaliseren. Zodra een ader is gevonden, desinfecteert de zorgverlener het gebied, meestal met een alcoholdoekje of -pad, voordat de naald wordt ingebracht.

Nadat de naald in de ader is ingebracht, plaatst de technicus een injectieflacon aan het uiteinde van de spuit om het monster te verzamelen. Als er voldoende bloed is afgenomen, zal de technicus het elastiek verwijderen en een kleefmiddel of verband over de inbrengplaats aanbrengen. De hele procedure duurt niet langer dan een paar minuten.

Na de test

U kunt wat pijn opmerken op de injectieplaats, maar dit zou binnen een paar dagen moeten verdwijnen. Uw technicus wil mogelijk ook dat u het verband een paar uur aanhoudt om de kans op blauwe plekken te verkleinen.

Over het algemeen zijn er weinig vervolginstructies (indien van toepassing) na een magnesiumtest en kunt u uw normale activiteiten hervatten. Uw zorgverlener moet u op de hoogte stellen zodra de resultaten terug zijn en u eventuele specifieke vervolginstructies geven.

De resultaten interpreteren

Elk laboratorium kan een bepaalde gids of referentiebereik hebben voor wat als normaal wordt beschouwd. Als voorbeeld van de NIH is een normaal bereik van 1,7 tot 2,2 mg / dL. Een hoge magnesiumtest kan gezondheidsproblemen aangeven, zoals:

• Problemen met de bijnieren
• Nierinsufficiëntie
• Uitdroging
• Diabetische ketoacidose, die levensbedreigende gevolgen kan hebben bij mensen met diabetes
• Verminderde urineproductie
• Ziekte van de bijschildklieren
• Bij patiënten met kanker wordt het "tumorlysissyndroom" genoemd

Hoge magnesiumspiegels kunnen ook voorkomen bij mensen die lithium gebruiken, maar ook bij mensen die laxeermiddelen, epsomzouten, bepaalde supplementen of klysma's gebruiken.

Aan de andere kant kunnen lage magnesiumgehaltes indicatief zijn voor aandoeningen zoals:

• Alcoholisme
• Chronische gevallen van diarree
• Verminderde leverfunctie
• Problemen met de bijschildklier
• Pancreatitis
• Ontsteking van het darmkanaal, wat te zien is bij ziekten zoals colitis ulcerosa
• Pre-eclampsie als u zwanger bent
• Ongecontroleerde diabetes

Medicijnen die een laag magnesiumgehalte kunnen veroorzaken, zijn onder meer diuretica, sommige antibiotica, sommige chemotherapie-middelen en hartmedicijnen zoals digoxine.

Houd er rekening mee dat uw arts u zal helpen bij het interpreteren van uw testresultaten en indien nodig zal helpen bij het bepalen van de juiste behandelingskuur.

Een woord van Verywell

Bloedonderzoek is een veelgebruikte procedure, maar een open communicatielijn tussen een patiënt en een arts is altijd nuttig wanneer u een test laat doen. Als u vragen of opmerkingen heeft over een magnesiumtest, neem dan contact op met uw arts, zodat u weet waarom u de test ondergaat, wat de risico's zijn en wat de testresultaten voor u kunnen betekenen.