Getty-afbeeldingen
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) werd voor het eerst voorgesteld in 1945 als een volksgezondheidsorganisatie die zou worden opgericht als onderdeel van de Verenigde Naties. De grondwet van de WHO werd op 7 april 1948 geratificeerd en markeerde de officiële oprichting ervan.
De WHO categoriseert haar werk in drie brede aandachtsgebieden:
- Pleiten voor universele ziektekostenverzekering
- Voorbereiding op noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid en coördinatie van een wereldwijde respons
- Ten dienste van kwetsbare bevolkingsgroepen
Hoofdverantwoordelijkheden
Om haar drie belangrijkste missies te ondersteunen, houdt de WHO zich bezig met een verscheidenheid aan technische en praktische functies met betrekking tot ziektepreventie, noodhulp en directe zorgverlening.
Onderzoek
Het verzamelen en analyseren van volksgezondheidsgegevens vormt een hoeksteen van de functie van de WHO bij het identificeren van en reageren op ziekten. De WHO gebruikt deze gegevens om richtlijnen voor ziektepreventie te informeren, zoals vaccinatienormen.
Op basis van haar onderzoek creëert de WHO referentie-informatie - zoals de International Classification of Diseases - die de wereldwijde rapportage van ziekten en aandoeningen standaardiseren. De WHO gebruikt haar gegevens ook om klinische handleidingen voor ziektepreventie te ontwikkelen, zoals de WHO-modellijsten van essentiële geneesmiddelen, die landen kunnen gebruiken om een alomvattend gezondheidszorgsysteem op te zetten.
Het onderzoek van de WHO gaat verder dan persoonlijke gezondheidskwesties en omvat kwesties die van invloed zijn op de gezondheid van de gemeenschap. Zo heeft het onderzoek van de WHO in 2018 geleid tot aanbevelingen met betrekking tot normen voor schone lucht en water.
Ziektepreventie
De WHO heeft zich altijd gericht op ziektepreventie, te beginnen met pogingen om door vaccinatie te voorkomen ziekten zoals pokken en polio uit te roeien. De organisatie bevordert ziektepreventie direct en indirect door middel van initiatieven die omvatten:
- Universele gezondheidszorg voor iedereen bevorderen
- Het identificeren van uitbraken van ziekten en het coördineren van een reactie
- Het publiceren van aanbevelingen en normen voor klinische praktijken met betrekking tot verschillende gezondheidsproblemen, zoals longontsteking bij kinderen en diarree
- Direct werken in kwetsbare gemeenschappen om basisgezondheidszorg te verlenen
- Samenwerken met andere openbare en particuliere organisaties om de milieuomstandigheden te verbeteren, zoals waterzuivering, die de gezondheid van de gemeenschap beïnvloeden
- Publicatie van educatief materiaal, zoals posters en brochures, om het publiek te informeren over hoe en waarom taken zoals handen wassen die ziekten kunnen voorkomen, moeten worden uitgevoerd
Noodhulp
Door de geschiedenis heen heeft de WHO wereldwijde noodhulpmaatregelen op gezondheidsgebied gecoördineerd op crises, variërend van ebola tot COVID-19. De WHO hanteert een veelzijdige benadering van paraatheid bij noodsituaties, waaronder:
- Planning: de WHO onderhoudt een netwerk van centra voor noodgevallen op het gebied van de volksgezondheid (EOC-NET) dat zich bezighoudt met de voortdurende voorbereidingen voor noodsituaties met haar lidstaten.
- Communicatie: in het geval dat het toezicht van de WHO een opkomend gevaar voor de volksgezondheid detecteert, deelt de organisatie de details door aan mogelijk getroffen lidstaten.
- Coördinatie: de WHO faciliteert en coördineert de samenwerking tussen landen tijdens wereldwijde gezondheidscrises, inclusief het volgen van de inzet van middelen.
- Financiering: de WHO onderhoudt een noodfonds voor noodsituaties, waaruit ze snel geld uitbetaalt nadat een bedreiging is geïdentificeerd die beheer vereist.
- Activering: in het geval van een gezondheidscrisis kan de WHO medische noodteams en andere partnergroepen activeren en inzetten.
De noodhulpactiviteiten van de WHO strekken zich uit tot natuurrampen, oorlogen en andere kwesties die verder gaan dan chronische ziekten en algemeen welzijn.
Wie heeft de leiding?
Als agentschap van de Verenigde Naties omvat het bestuursorgaan van de WHO - de World Health Assembly (WHA) - vertegenwoordigers van elke lidstaat van de Verenigde Naties. De structuur van de WHO omvat een raad van bestuur die bestaat uit 34 technisch gekwalificeerde vertegenwoordigers uit de verschillende lidstaten. Deze leden hebben doorgaans een uitgebreide achtergrond in de klinische of volksgezondheid.
De WHA kiest om de vijf jaar een directeur-generaal. Dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus werd in 2017 gekozen voor een termijn die afloopt in 2022. Ghebreyesus, een Ethiopiër, is de eerste directeur-generaal van de WHO die wordt gekozen uit de Afrikaanse regio van de groep.
De WHO organiseert ook tal van commissies en werkgroepen, vaak gewijd aan initiatieven van één belang, zoals verkeersveiligheid.
Leden
De WHA bestaat momenteel uit 194 leden, een aangewezen persoon uit elke lidstaat. Vergaderingen van de WHA en de Raad van Bestuur kunnen worden bijgewoond door "niet-overheidsactoren" (niet-gouvernementele organisaties, academische instellingen, filantropische organisaties en anderen) die het lichaam kunnen observeren en verklaringen afleggen, maar niet kunnen stemmen.
Om haar wereldwijde missie uit te voeren, gaat de WHO "partnerschappen, netwerken en allianties" aan met een grote verscheidenheid aan groepen in verschillende landen om haar vermogen om vervoer, accommodatie en andere diensten te coördineren te vergemakkelijken.
Financiering
De WHO wordt gefinancierd door haar lidstaten door middel van "beoordeelde" en vrijwillige bijdragen. De geschatte bijdrage vertegenwoordigt het equivalent van lidmaatschapsbijdragen. De VS zijn altijd de grootste financier van de WHO geweest. In het afgelopen decennium (2010 tot 2019) schommelden de door de VS beoordeelde bijdragen tussen $ 107 miljoen en $ 119 miljoen per jaar, en vrijwillige bijdragen varieerden van $ 102 miljoen in 2014 tot $ 401 miljoen in 2017.
Het tweejaarlijkse werkingsbudget van de WHO voor 2020 en 2021 bedraagt 4,84 miljard dollar.
Hoe de WHO werkt met de Amerikaanse regering
WHO werkt samen met de Verenigde Staten via de Pan American Health Organization van de WHO. Deze groep brengt de missie en middelen van de WHO naar heel Amerika. Het werk van de WHO in de VS omvat het verstrekken van gegevens over volksgezondheidssurveillance om de besluitvorming tijdens de COVID-19-pandemie te informeren.
Op 14 april 2020 kondigde de Amerikaanse president Donald Trump aan dat het land de financiering aan de WHO onmiddellijk zou stopzetten, en riep op tot een herziening van de vermeende verkeerde behandeling van de COVID-19-reactie. Of deze bevriezing tijdelijk, legaal of wat er zal gebeuren is met het geld valt nog te bezien.
COVID-19 reactie
De WHO bracht op 20 januari 2020 haar eerste situatierapport uit - een soort dagelijks statusrapport - met betrekking tot COVID-19. Dit rapport beschreef op 31 december 2019 een "longontsteking met onbekende etiologie ... ontdekt in Wuhan City, in de provincie Hubei in China". Na op 2 januari 2020 op de hoogte te zijn gebracht van deze gevallen van longontsteking, heeft de WHO haar incidentbeheersysteem geactiveerd om ondersteuning te bieden in China en de omliggende regio om de dreiging in te dammen en te beheersen.
De WHO heeft vervolgens meer dan 90 aanvullende situatierapporten uitgegeven, elk met surveillance-informatie, statistieken, klinische informatie en richtlijnen voor het reageren op de dreiging in elk land over de hele wereld.
Eerdere noodhulp
De WHO is gespecialiseerd in snelle identificatie van opkomende gezondheidsbedreigingen, zoals COVID-19, en activering van middelen om de dreiging te verminderen. Het heeft met succes eerdere noodsituaties op gezondheidsgebied geïdentificeerd en erop gereageerd.
SARS
Op 12 maart 2003 gaf de WHO een wereldwijde waarschuwing uit over een specifieke gezondheidsbedreiging die later bekend werd als Severe Acute Respiratory Syndrome (SARS). Deze vroege waarschuwing heeft mogelijk geholpen de dreiging in te dammen, die, net als COVID-19, wordt veroorzaakt door een coronavirus maar nooit is geëvolueerd tot een pandemie.
Ebola
In 2014 veroorzaakte het ebolavirus een grote uitbraak in West-Afrika. De WHO reageerde om een scala aan ondersteuning te bieden, waaronder het opsporen van contacten, strategie, casemanagement en waardige begrafenissen.
Zika-virus
In 2016 hebben de WHO en haar Pan American Health Organization gezamenlijk een strategische reactie uitgerold om het Zika-virus in heel Amerika te bestrijden. De WHO heeft richtlijnen voor onderzoek, preventie en zorg verstrekt, en voorlichtingsmateriaal voor de volksgezondheid als leidraad voor de besluitvorming.
Een woord van Verywell
WIE is een van de vele gezondheidsgerichte organisaties waarover u wellicht hoort in het licht van COVID-19. Op nationaal niveau, terwijl de WHO op gegevens gebaseerde aanbevelingen kan doen, zijn de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) het Amerikaanse agentschap dat beslissingen over de volksgezondheid daadwerkelijk voor het land kan uitvoeren.
-is-treated.jpg)
